quote:

---

Op 11 februari 2015 10:58 schreef Ralph het volgende:
Vannacht iets met Katja Schuurman. Geen flauw benul waar dat vandaan komt. Gelukkig niets seksueels, want ik vind dat ook maar een stom wijf.

---

dan toch liever Katja Schuurman dan de "oude taart in murder she wrote"....

Tosti's met salami en groene pesto.

Dadelijk maar ff naar de winkel.

Ik was lege rollen wc papier aan het opeten terwijl een groene vrachtwagen wegreed.

Wat doet dat nou met je cholestorol?

Droom jij van een mention door Jan?

Wel iets met je humeur blijkbaar.

Ik was op vakantie ergens in Portugal/Spanje met een tweetal andere mensen en om een reden besloot ik te gaan inbreken in een appartement iets verderop om wat cruciaals te bemachtigen.
Maar er ging iets mis want de bewoners van dat huis, die waren thuis! Dus uit het raam gesprongen en wat over straat gerend een supermarkt in, of eigen een soort winkelcentrum met winkeltjes aan weerszijden.
Net toen ik dacht: pfoe, werd ik hard aan mijn schouder getrokken. Ik keek om en toen zag ik dat het een agent was. Die vertelde me dat hij me echt niet kon laten gaan. Na doorvragen wist ie te bevestigen dat ik waarschijnlijk ook een strafblad zou krijgen. Dat stemde me tamelijk verdrietig, omdat ik de gevolgen daarvan ook in mijn droom blijkbaar overzag.



Ik droom altijd en weet ook altijd wat ik gedroomd heb als ik wakker word, maar meestal vergeet ik dat vervolgens weer binnen 20 seconden. Soms ook niet, zoals vandaag.

Stond net in de keuken de afwas op te ruimen en toen bedacht ik me ineens dat ik vannacht heb gedroomd dat de verlichting onder de keukenkastjes ineens aan was terwijl die normaal uit zijn. Van die LED-strips van de Action die ook op motion sensor kunnen maar ook aanslaan zodra de kat er vierhonderd keer per dag langs keutelt en daarom dus maar standaard uit. Geen idee wat daar de verdere context van was.

Dat lijkt het dromen amper waard idd

Ik droom altijd vanalles, als ik wakker wordt weet ik het nog, maar een paar minuten later ben ik dat vervolgens alsnog vergeten.

Tenzij het echt een kutdroom was, en dat was vannacht zo. Ik heb blijkbaar onder andere over de verkiezingen gedroomd, en dan specifiek over de verkiezingsuitslag.

Veel weet ik er niet meer van, maar er was een partij "Nieuw Neutraal" die van 10 naar 0 zetels ging.

Dan word je wakker en denk je: "gebeurt er nu echt zo weinig in mijn leven dat ik dáar over moet dromen?".

Ik heb de afgelopen nacht de hele nacht liggen inpakken. Inpakken, Lego bouwen, een ex van me had een grote rol en om de één of andere reden was het allemaal in de jaren zeventig, inclusief gruizige filmfilter en bijbehorend kleurpalet. Er was zelfs zo'n neger (van kleur) met zo'n fout, veel te kleurrijk amateursporttenue en een haarband. WTF.

Dat inpakken en Lego kan ik nog wel begrijpen. Weken op de zaak staan overwerken om in te pakken, en qua Lego twee avonden gedaan werk ongedaan zitten maken en zitten puzzelen omdat ik tot twee keer toe ernstig de mist in ben gegaan tijdens het bouwen van de Enterprise. Zelfs die ex snap ik misschien nog, maar waarom in vredesnaam in de jaren zeventig?

[Dit bericht is gewijzigd door Ralph op 09-12-2025 20:19]

Speelde dat zich dan of op je huidige leeftijd, of verder in het verleden?

Laat ik het voorzichtig zeggen: ik was er in de jaren zeventig nog niet.

Je ex wel?

Wat was er in de jaren zeventig nou wel?

Goeiere muziek dan tegenwoordig.



[Dit bericht is gewijzigd door Natural Disaster op 09-12-2025 20:31]

Nonsens. Goede muziek is van alle tijden. Dat alle (pop-)muzikale grondleggers grotendeels uit de jaren zestig en zeventig stammen, betekent niet dat er nu geen goede muziek meer wordt gemaakt, of dat het één beter is dan het ander.

Ik kan geen recente band bedenken die na zoveel jaar als klassiekers door zullen gaan.

Misschien niet klassiekers als materiaal van bands als Sabbath, Zep, Purple of The Beatles of zo, maar vergeet niet dat wij oude lullen zijn die moderne muziek tegen een andere lat aan leggen dan de muziekliefhebbers die nu opgroeien. Wat Child in Time is voor één generatie, dat is The Trooper voor een volgende, Smells Like Teen Spirit voor die erna en misschien Mary on a Cross van Ghost voor de generatie die daar nog op volgt. Daar heb je al veertig, vijftig jaar aan muziek op een rij. Zeker over een band als Nirvana zeiden verstokte rockers in de jaren negentig hetzelfde als wat jij nu zegt.

Uiteindelijk is het allemaal smaak en perceptie en ook daar veranderen dingen in. Voorbeeld: bij ons in de fabriek staat NPO Radio 2 aan en daar hoor je tegenwoordig, waarschijnlijk dankzij de Top 2000, met enige regelmaat Iron Maiden langskomen. Okay, het gaat zelden verder dan Number of the Beast, Can I Play With Madness of Wasted Years, maar toch. Da's echt een shift die in de laatste paar jaar plaats heeft gevonden. Tien jaar terug waren dat geen 'radiohits' zeg maar, maar nu toch oogluikend wel geaccepteerd als klassiekers als het gaat om rockmuziek.

[Dit bericht is gewijzigd door Ralph op 09-12-2025 21:03]

quote:

---

Op 9 december 2025 20:25 schreef Ralph het volgende:
Wat was er in de jaren zeventig nou wel?

---

Ik.

quote:

---

Op 9 december 2025 21:23 schreef SimsalaWim het volgende:
Ik.

---

Hoe zat het toen met die jarenzeventigfilmruisfilter? Wat herinner jij je daarvan? Heeft dat impact gehad op je dagelijkse leven?

Wi(lle)m Ruis?

quote:

---

Op 9 december 2025 21:25 schreef Ralph het volgende:
Hoe zat het toen met die jarenzeventigfilmruisfilter? Wat herinner jij je daarvan? Heeft dat impact gehad op je dagelijkse leven?

---

Nou ja, ik had het toen niet door, natuurlijk, maar als ik nu beelden terug zie van mijn haren en kleding (ik ben van 1969, dus de late jaren zeventig meegemaakt) en van het interieur van het ouderlijk huis en de auto waar in werd gereden, dan denk ik wel van ja, mooie beelden. De jaren tachtig waren harder, leek het. Waarschijnlijk maakten de camera's gewoon scherpere beelden.

Oftewel. Ik heb geen idee.

quote:

---

Op 9 december 2025 21:02 schreef Ralph het volgende:
Misschien niet klassiekers als materiaal van bands als Sabbath, Zep, Purple of The Beatles of zo, maar vergeet niet dat wij oude lullen zijn die moderne muziek tegen een andere lat aan leggen dan de muziekliefhebbers die nu opgroeien. Wat Child in Time is voor één generatie, dat is The Trooper voor een volgende, Smells Like Teen Spirit voor die erna en misschien Mary on a Cross van Ghost voor de generatie die daar nog op volgt. Daar heb je al veertig, vijftig jaar aan muziek op een rij. Zeker over een band als Nirvana zeiden verstokte rockers in de jaren negentig hetzelfde als wat jij nu zegt.

Uiteindelijk is het allemaal smaak en perceptie en ook daar veranderen dingen in. Voorbeeld: bij ons in de fabriek staat NPO Radio 2 aan en daar hoor je tegenwoordig, waarschijnlijk dankzij de Top 2000, met enige regelmaat Iron Maiden langskomen. Okay, het gaat zelden verder dan Number of the Beast, Can I Play With Madness of Wasted Years, maar toch. Da's echt een shift die in de laatste paar jaar plaats heeft gevonden. Tien jaar terug waren dat geen 'radiohits' zeg maar, maar nu toch oogluikend wel geaccepteerd als klassiekers als het gaat om rockmuziek.

---

Met nummers als Smells Like Teen Spirit (34 jaar oud) en Number Of The Beast (43 jaar oud) aan komen zetten om je punt te maken dat er tegenwoordig nog steeds goede muziek wordt gemaakt