Woa! Die speech is goed! Gelijk rondgestuurd.

quote:

---

Op 2 oktober 2002 0:38 schreef Shun Sacer het volgende:

Lees godverdomme mijn posts eens goed, voor zo iets doms te zetten als 'MBMarduks riff's zijn creativiteit en niet kennis'.

---

D00d! zo dom was z'n opmerking niet.

Ik kom continu riffs tegen die verdomd bekend voorkomen. Stel je voor dat iemand die als eerste met een basale thrash-riff kwam die had gecopyright, en dan zou ie alle thrash bands na hem die een soortgelijke riff gebruiken laten betalen.

Dat is vergelijkbaar met wat Frauenhofer dus *wel* gedaan heeft met hun mp3-technologie. Die technologie was vrij beschikbaar, dus kwamen er allerlei programma's mee, maar toen heel internet mp3 gebruikte kwamen ze op de proppen met "Hee het is onze technologie, leuk dat jullie het gebruiken jongens, dat wordt dokken.". Vandaar dat ogg vorbis in het leven werd geroepen, en de LAME mp3 codec(?).

Maar de issue is ook niet dat ik MBMarduks nummers zou gaan kopieren. Een van de aangedragen onderwerpen in de speech was hoe het onderscheid van 'ongereguleerd-fair use-gereguleerd' is vervallen tot 'fair use-gereguleerd'. Het is een beangstigende trend die de VS aan het exporteren is.
Bedrijven krijgen steeds meer macht over wat je mag doen en wat je niet mag doen.

Een ander voorbeeld zou de recente episode zijn bij een zekere webcomic waar ik de naam van kwijt ben. Die deden een parodie op een product van een Amerikaans Greetingcard company wat al 10 jaar uit de handel was. Vervolgens werden ze prompt aangeschreven om de comic van het web te halen omdat het hun copyright zou schenden. Hetgeen wat de meeste woede veroorzaakte was dat als de webcomic author zou proberen z'n gelijk te halen het hem $1000en aan copyright-gespecialiseerde advocaten zou kosten, en er een redelijke kans is dat hij z'n gelijk niet zou halen. Na wat onderzoek kwam hij er overigens achter dat het bedrijf al eerder rechtszaken over dergelijke kwesties had aangespannen.

Ooit wel eens de legal sectie op www.rotten.com gelezen? Vol met brieven van advocaten, waaronder een van bv coca-cola; ze hadden een plaatje gepost van een vrouw die een fles van coca-cola in haar vagina stak...dat wilden ze niet zien.
Ook hebben ze brieven gehad van Disney, omdat ze de meta-tags van de disney-website overgenomen hadden voor de grap (dan ziet Rotten.com's descriptie in searchengines hetzelfde er uit als die van Disney).

Copyright kruipt waar het niet zou moeten gaan.

De eerder genoemde webcomic auteur noemde nog iets: soms windt men zich er over op dat kinderen van tegenwoordig op bepaalde vlakken een stuk minder weten dan de kinderen van vroeger. Maar kinderen van tegenwoordig zijn een ster als het gaat over merkherkenning. Op zich is er niets aan de hand per se, wat belangrijk is in de maatschappij verandert. Maar merknamen worden deel van ons algemeen taalgebruik. De VS heeft dit meer dan andere landen, maar het is zeker al aanwezig dat gebruiksvoorwerpen bij hun dominante merknaam genoemd worden. Reclamecampagnes richting zich er af en toe op. Maar op een gegeven moment kom je er achter dat je dagelijks taalgebruik gereguleerd wordt ten dienste van de economische belangen van een of ander grootbedrijf.

Zoals de speechgever meldde: nog nooit is er zoveel gereguleerd middels copyright als nu. Maar de limiet is zeker niet bereikt.