Omdat mijn familie vrij klein is ben ik nooit in aanraking gekomen met het fenomeen "bruiloft".

Persoonlijk heb ik er sinds de scheiding van mijn ouders op z'n minst een zeer sceptische houding tegenover het huwelijk.

Zoals een cabaretier ooit zei: "Trouwen is liegen dat je bij elkaar blijft."

Zo denk ik er dus ook over en afgezien van wat financiele voordelen vind ik het huwelijk, oftewel verbintenis via een papiertje, niets met liefde te maken hebben; het staat er compleet los van en is alleen maatschappelijk gezien handig. (zo ken ik ook mensen die getrouwd zijn om er zeg maar zeker van te zijn dat ze later niet weer alleen komen te staan)

Hierbij sluit ik absoluut niet uit dat gehuwde mensen zeer gelukkig zouden kunnen zijn, maar ik moet het nog meemaken zeg maar...

Nu komt het; een goeie schoolmaat van me gaat trouwen met alles erop en eraan -het is een radicale christen dus waarschijnlijk kledingvoorschriften, etiquettte enzo- allemaal dingen waar ik niet aan voldoe-, maar het staat me vooralsnog enorm tegen om ernaar toe te gaan.

Dit onder andere om bovenstaande reden; ik ga geen blijheid veinzen omdat het maatschappelijk gewenst is, dat werkt bij mij ook niet.

Vraag is; moet ik mij eroverheen zetten of gewoon niet gaan? Ik voel me ergens wel verplicht nl.

Op dit moment zit ik er dus in dubio over en zou graag wat reakties/ meningen hierover van jullie lezen.

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 04-05-2002 20:09]

tis wel een goeie schoolmaat van je....ga dan gewoon voor hem heen.

ik denk ook dat je moet gaan.
weet je meteen wat het is.

quote:

---

Op 4 mei 2002 20:00 schreef Mutilator het volgende:


Zoals een cabaretier ooit zei: "Trouwen is liegen dat je bij elkaar blijft."

---

in mijn omgeving heb ik niet zoveel echtscheidingen meegamaakt . ik zie wel koppels waarvan ik van te voren weet dat ze niet bijelkaar horen , veel ruzie zullen krijgen en daarom op het punt van een echtscheiding staan .
maar de meerderheid past goed bijelkaar en/of houdt rekening metelkaar .
een bruiloft heeft mijnsiziens een meerwaarde als ik afga op mijn omgeving .

Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, Mutilator.. Tegenwoordig zie ik oude schoolvrienden trouwen en kinderen krijgen en huisje kopen, en daar schrik ik wel van. Ik geloof eigenlijk niet dat ze goed weten waarmee ze begonnen zijn. Misschien trouwen ze wel gewoon om wettelijke redenen. Tegenwoordig is toch niets nog zeker en permanent. Ik vraag me af waarom ze niet gewoon gaan samenwonen..
Nu ja.. Het huwelijk is eenmaal een culturele traditie en mensen houden van traditie.
Ik zou zeggen, ga er naartoe en aanschouw de fake blijheid. Observeren is iets anders dan deelnemen hee

Ik bedrijp presies waar jij het over hebt Mutilator....ik had een paar jaar geleden hetzelfde dilema...de bruiloft van mijn nicht! Aangezien ik een bruiloft a wast of time and money vind, heb ik aan haar uitgelegd dat ik me niet op m'n gemak voelde om te gaan,door onder andere, dress code, mijn hele familie te moeten zien (en er niet mee kunnen opschieten) en omdat het in Portugal gebruikelijk is om een cheque te geven van een paar honderd gulden (vind ik trouwens compleet idioot, maar goed). Zij heeft mij toen bijna op haar knieen gesmeekt om te komen, ook al had ik geen kadeau (dat kon haar niks schelen) en ook al kwam ik in mijn pyama zei zij, dus okee, ik ging....kwam ik daar aan in die kerk met mijn zwarte spijker broek, zwart t-shirt en mijn kisten, tot mijn pech was ik een van de laatste die de kerk binnen ging, dus toen ik binnen kwam staarde een paar honderd mensen mij vol afschuw en verbazing aan!! Ik heb daar door die hele kerkelijk shit ceremonie gezeten, heb haar na afloopt gefeliciteerd en ben weggegaan. Zij was achteraf super blij dat ik was geweest en ik ben daarna nooit meer naar een bruiloft in mijn familie uitgenodigt (wat jammer nou ).
Dus Mutilator mijn advies aan jou ik praat met die vriend van je en leg uit hoe jij d´r over denkt, hij zal het vast wel begrijpen, en met een beetje geluk word je daarna nooit meer uitgenodigt

quote:

---

Op 4 mei 2002 20:32 schreef mislyd het volgende:
Tegenwoordig is toch niets nog zeker en permanent.

---

dat bepaal je zelf .als je er voor kiest om in een omgeving te leven waarin dat geval is , dan lijkt het of de hele wereld zo is .

Gewoon gaan, bruiloft=bier!!!! (gratis ook nog)

[Dit bericht is gewijzigd door bazzio op 04-05-2002 20:58]

gewoon gaan voor je vriend. voor hem betekent deze dag heel veel.

Misschien beetjuh standaard antwoord, maar doe waar je jezelf het best bij voelt. Als je puur uit verplichting gaat denk ik dat zowel jij als het bruidspaar er weinig plezier aan beleefd dat je er bent.

ik zou ook zeker gaan, vriend=vriend.
ik ben zelf pas enkele malen geweest, altijd met tegenzin, maar het gaat erom dat degene waarvoor je gaat het erg waardeert(toch?)

ik ga zelluf in oktober trouwen

hehheh, ik ben dan 10 jaar samen met m'n vriendin en we hadden er wel zin in(trouwen dus).
we doen het wel op onze manier, op de fiets naar het gemeentehuis, maandagochtend, dan is het gratis en daarna ff met naaste familie bakkie doen en dan hup naar hotel in a'dam en feesten!!!

[Dit bericht is gewijzigd door webblaster wim op 04-05-2002 23:31]

als het een goed vriend van je is, moet je zeker gaan

Trouwen....

Van mij hoeft dat niet zo nodig.. ik vind het maar traditionele rompslomp.. Ik heb er niets mee en zie er ook niet echt de voordelen van in ofzo.. Dit betekend niet meteen dat ik ertegen ben ofzo.. ik merk wel hoe het loopt..

Misschien komt het omdat mijn ouders ook nooit getrouwd zijn.. ik weet het niet..

De enige bruiloft die ik heb meegemaakt was die van de moeder van mijn vriendin (cadaveria) en haar nieuwe man.. zeer klein bruiloftje, geen grote verrassingen ofzo..

Ik deel de mening dat je zeker moet gaan, die vriend van jou zal het fijn zijn als je aanwezig zou zijn, en daar zijn vrienden voor

Zelf zie ik het huwelijk ook niet noodzakelijk. Qua feest lijkt het mij wel leuk met alle vrienden enzo, maar het echtelijke trouwen
Elkaar trouw beloven vind ik iets goeds in een relatie, dat kan ook zonder trouwen dunkt me...

quote:

---

Op 4 mei 2002 23:29 schreef Voice_of_thunder het volgende:
als het een goed vriend van je is, moet je zeker gaan

---

Vind ik ook...doe het dan voor hem!

Ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoelt. Toch ben ik van mening dat je wel moet gaan!! en wel om 2 redenen. Ten eerste is het natuurlijk best leuk voor je vriend als je erbij kan zijn. In vriendschappen moet je ook af en toe iets voorelkaar over hebben hoor.....
Maar wat misschien net zo belangrijk is....Je zegt zelf helemaal geen ervaring met bruiloften te hebben. Laat dit dan een perfect moment zijn om eens te ervaren wat je er nou eigenlijk werkelijk van vindt. Misschien valt het je wel verschrikkelijk mee en vind je het eigenlijk best gezellig Zie het als een positive uitdaging. Het is toch altijd leuk om nieuwe ervaringen op te doen! Kan je daarna altijd als nog besluiten dat je bruiloften niet leuk vindt.

Ik weet wel dat je geloof in eeuwige trouw een flinke deuk krijgt als je bedrogen wordt door je partner of als je ouders splitten...maar als het een goeie vriend is die je uitnodigt op zijn/haar trouw,zou ik toch gaan...als ik ze daarmee een plezier kan doen,oké

Bolthorn en ik zijn getrouwd en we zijn erg gelukkig

Jazeker, alles gaat goed een heerlijk huwlijk...ik hou van je mijn schatje...

ik ook van jou lekker knuffeldiertje van me

zitten jullie dit naast elkaar op dezelfde pc te typen?

Zitten?

quote:

---

Op 9 mei 2002 16:33 schreef Vargen666 het volgende:
Zitten?

---

ik zou idd ook gaan...
bruiloften zijn een hoop leed, en vooral idd als er allemaal familie is enzo
maar toch denk ik dat 't tegenover je vriend wel zo lief is om te gaan, al blijf je maar heel even.. je moet idd wat over hebben voor je vriend denk ik..
je zal't heus wel overleven zo'n daggie..

Hmm, ligt er aan hoe'n goeie schoolmaat het is.

Als het echt een goeie maat van me was en er meer goeie maten zouden gaan zou ik ook wel gaan. Maar anders niet.

't is simpel eigenlijk.

Een vriend van je trouwt. Je bent uitgenodigd. Je gaat, want als je dat niet doet krijg je actheraf een boel gezever en gezeik op je rug en dat is het dan toch ook weer niet waard... of wel?