|
Dit topic is 2 pagina's lang: 1 2 | ||||
Auteur: |
|
|
Ik heb dit. The Infinite Jukebox: http://labs.echonest.com/Uploader/index.html (werkt bij mij wél met Chrome, niet met FireFox). Nummer uploaden. Software zoekt uit welke beats op elkaar lijken (op basis van pitch, timbre, loudness, duration and the position of the beat within a bar), dat wordt gevisualiseerd door het nummer in een cirkel weer te geven en de soortgelijke stukjes te verbinden (een cantogram). Bij het afspelen van het nummer springt hij soms over de boog door naar een gelijkend stukje, en het nummer blijft voor eeuwig spelen. Naast dat het überhaupt lollig is, geeft het ook een leuke manier om nummers te analyseren en hebben lui het ook gebruikt om bepaalde genres te vergelijken: http://musicmachinery.com/tag/infinite-jukebox/ Hier wordt de structuur van een typisch popnummer anno nu (zie hieronder voor Rolling in the Deep) eruit gehaald, en laten ze zien hoe dat verschilt met bvb. Led Zeppelin, Deadmau5, Dave Brubeck en Yes. Het lijkt met die nummers ook wel aardig te werken, als in dat het inderdaad bepaalde terugkomende elementen goed identificeert. Als een nummer qua klanken etc. wat eenvormiger is krijg je natuurlijk ontzettend veel bogen. Zoals bij Ulcerate - The Destroyers of all: http://labs.echonest.com/Uploader/index.html?trid=TRFGMXO13B2758CBA5 De bogen kloppen goed, veel zijn bepaalde uitklinkende akkoorden die vaak terugkomen. Daar valt echter weer niet echt een duidelijke structuur uit te halen zoals hierboven. Primordial - Lain With the Wolf http://labs.echonest.com/Uploader/index.html?trid=TRYORSS13B277E1803 Hele lange opbouwende intro zonder self-similarity, pas na de helft beginnen er meer terugkerende elementen in te komen, maar die blijven vrij strak gegroepeerd. Lijkt dus het nummer vooral een lineaire progressie heeft, en relatief weinig teruggrijpt. Stam1na - Valtiaan Uudet Vaateet http://labs.echonest.com/Uploader/index.html?trid=TRLZKDK13B2783C928 Had gedacht dat hij hier meer herhaling tussen de refreinen / coupletten zou vinden, maar hij pikt alleen duidelijk het refrein eruit. De coupletstukken in de eerste helft lijken wel aardig op elkaar als je het zo luistert, maar ik denk dat door de per keer wisselende subtiele bijgeluidjes het toch weer genoeg verschilt om niet door de software eruit gepikt te worden. Verschilt een beetje per nummer hoe repetitief het wordt als je het afspeelt. Ik zit nu bijvoorbeeld vast op de helft van Die Life (The Soft Moon): http://labs.echonest.com/Uploader/index.html?trid=TRYWSMV13B2765010A Springt daar nu al meer dan 5 minuten in hetzelfde stuk van ongeveer 30 seconden heen en weer, hahaha... Controls: Are there any ways to control the song? Yes - here are some keys: [space] - Start and stop playing the song [left arrow] - Decrement the current play velocity by one [right arrow] - Increment the current play velocity by one [Down arrow] - Sets the current play velocity to zero [control] - freeze on the current beat [shift] - bounce between the current beat and all of the similar sounding beats. These are the branch points. 'h' - Bring it on home - turns off infinite mode. Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
En in het kader van timbre, loudness en pitch. http://blogs.scientificamerican.com/observations/2012/07/26/is-pop-music-evolving-or-is-it-just-getting-louder/ ... The researchers based their analysis on the Million Song Dataset, a publicly available 280-gigabyte file that provides a sort of background sketch—name, duration, tempo, and so on—of songs from nearly 45,000 artists. Of the million songs therein, 464,411 came out between 1955 and 2010 and include data on both the sonic characteristics and the year of release. Joan Serrà, a postdoctoral scholar at the Artificial Intelligence Research Institute of the Spanish National Research Council in Barcelona, and his colleagues examined three aspects of those songs: timbre (which “accounts for the sound color, texture, or tone quality,” according to Serrà and his colleagues); pitch (which “roughly corresponds to the harmonic content of the piece, including its chords, melody, and tonal arrangements”); and loudness (more on that below). After peaking in the 1960s, timbral variety has been in steady decline to the present day, the researchers found. That implies a homogenization of the overall timbral palette, which could point to less diversity in instrumentation and recording techniques. Similarly, the pitch content of music has shriveled somewhat. The basic pitch vocabulary has remained unchanged—the same notes and chords that were popular in decades past are popular today—but the syntax has become more restricted. Musicians today seem to be less adventurous in moving from one chord or note to another, instead following the paths well-trod by their predecessors and contemporaries Al met al claimt men dus dat populaire muziek homogener geworden is, al is er wat discussie over de representativiteit van de database. Interessant stuk wel Het Nature-artikel erover: http://www.nature.com/srep/2012/120726/srep00521/full/srep00521.html Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
Ah, musicologie! Interessant onderwerp. :-) Ik heb nog een aantal interessante boeken liggen over de ontwikkeling van (met name Westerse) muziek, en het is grappig om te zien hoe bepaalde punten in alle tijden terugkomen. Hedendaagse top-40 hits hebben een belangrijk kenmerk met oudere vormen van kerkzang; makkelijk mee te zingen en geen muzikale 'verrassingen'. [Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.' |
|
Heel gaaf topique. Werk nu aan zoiets in andere dieren: vogelzang. Trouwen @ representatieve pool van muziek: Een bias ontstaat gemakkelijk als je het over muziek van vroeger hebt. Dat oudere muziek altijd beter lijkt komt natuurlijk omdat alleen de beste muziek herinnert wordt dus als je over oude muziek praat heb je het eigenlijk automatisch over goede muziek. Muziek is afgelopen eeuwen wel veel belangrijker geworden. Waar je vroeger af en toe een muntje gooide als een troubadour langs kwam hebben we nu vrijwel allemaal muziek spelers, en worden we overal blootgesteld aan muziek. Daarnaast is een veel groter gedeelte van de bevolking in staat een muziek instrument te spelen. Wat wel veranderd is is dat er ook goed geld mee valt te verdienen en dat in veel gevallen dat een belangrijker motief is geworden dan in muziek van vroeger het geval was. ♂ <o((((>< <o((((>< <o((((>< ♀<o(((>< <o(((>< |
|
quote: Dat zeker. De opkomst van het internet, allerlei knip-en-plak programma's en mogelijkheden tot eigen distributie heeft overigens ook niet altijd een positieve bijdrage aan het niveau. De geld-factor zie je ook sterk terug in de top 40 en aanverwanten, waar zo snel mogelijk geld uit een hit knijpen schering en inslag lijkt te zijn. [Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.' |
|
quote: edit: zie het stuk wat ik link bij het antwoord op Illu, daarin gaat het ook even over vogelmuziek quote: Dat was inderdaad zo ongeveer het argument van de schrijver van het secundaire artikel: Let’s assume for the moment that the trends identified in the new study—especially the homogenous timbres and restricted pitch sequences—are bad. Then the rare song that bucked those trends, offering up novel melodies and sonic textures, would stand out as being good. Therefore, that song would have a better chance than its contemporaries of surviving the test of time—that is, a better chance of finding itself digitized and widely played some 50 years after its release, thereby boosting its odds of inclusion in the Million Song Dataset. Meanwhile, the blander tunes of decades past would have faded into analog obscurity. The relatively few old songs in such a database, then, would tend to be more sonically interesting than the average song of today, and any analysis comparing old songs to new would likely reflect that. So I wondered if part of what this study is telling us is that bland music can fool us, but not for long. De schrijver van het primaire artikel verdedigt zich als volgt: Serrà acknowledged in an email that a bias due to the “test of time” effect is possible but argued that its influence should be small. For instance, he noted, the long-term patterns and trends that he and his colleagues identified also hold over relatively short—and relatively recent—time periods (say, 1997 to 2007), where the “test of time” effect should be minimal. “The same happens with close and not-so-recent time periods (e.g., 1960 and 1968), where both years could partly incorporate such an effect,” he wrote. “Since the trend is consistent in short time spans where you assume the ‘test of time’ bias is minimal and, furthermore, the trend is also consistent for longer time spans, we can assume it is a general trend and, thus, that the ‘test of time’ effect is really small.” quote: Interessant, ja Gaat het dan echt om duidelijke cycli? Of zijn het meer 'willekeurige' dingen die terugkomen? En worden er ook oorzaken gegeven? David Byrne (Talking Heads) heeft een stuk (ook in een boek How Music Works) geschreven over de ontwikkeling van muziek waarin hij het o.a. relateert aan de ontwikkeling van de ruimtes en settings waarin het uitgevoerd wordt: http://www.salon.com/2012/09/16/david_byrne_my_love_affair_with_sound/ Zeer interessant, al blijft het natuurlijk vrij kwalitatief en anecdotisch Over spirituele muziek (Westerse kerzang en Afrikaans buitengetrommel): Western music in the Middle Ages was performed in these stone-walled gothic cathedrals, and in architecturally similar monasteries and cloisters. The reverberation time in those spaces is very long — more than four seconds in most cases — so a note sung a few seconds ago hangs in the air and becomes part of the present sonic landscape. A composition with shifting musical keys would inevitably invite dissonance as notes overlapped and clashed — a real sonic pileup. So what evolved, what sounds best in this kind of space, is modal in structure — often using very long notes. Slowly evolving melodies that eschew key changes work beautifully and reinforce the otherworldly ambience. Not only does this kind of music work well acoustically, it helps establish what we have come to think of as a spiritual aura. Africans, whose spiritual music is often rhythmically complex, may not associate the music that originates in these spaces with spirituality; they may simply hear it as being blurry and indistinct. Mythologist Joseph Campbell, however, thought that the temple and cathedral are attractive because they spatially and acoustically recreate the cave, where early humans first expressed their spiritual yearnings. Or at least that’s where we think they primarily expressed these feelings, as almost all traces of such activities have disappeared. Vond het zelf bijzonder plausibel klinken in ieder geval [Dit bericht is gewijzigd door Ascendant Grotesque op 22-11-2012 13:53] Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
Heb ooit eens gelezen over drones en soundscapes voor en na toespraken van hitler. Trol? IMA LETCHU GET A SHOT BUT IMA GO FIRRS PUT IN REVERSE LEMME SEE YUH FOOTWORK |
|
quote: En daarmee zie je gelijk ook dat musicofielen niet meer hun genot op de radio kunnen verkrijgen maar underground duiken. ♂ <o((((>< <o((((>< <o((((>< ♀<o(((>< <o(((>< |
|
quote: En terecht. Voor veel muzikanten is het ook een bewuste keuze; of commerciëel gaan schrijven of je eigen ding doen. Het tweede is (tenzij het toevallig past in de laagdrempelige top 40 rijtjes) vaak aanzienlijk minder lucratief. Wat spijtig is, is dat veel mensen 'commerciëel' synoniem stellen aan 'goed'. @AG: Een van de belangrijkste punten is dat 'populaire' muziek, of het nu een hymne of een pop-nummer betreft, vaak veel repetitie bevat zonder al te veel melodische hoogstandjes (kleine, voorspelbare intervallen), zodat het voor luisteraars mee te zingen is en het in je hoofd blijft hangen. Bij de kerkzang voor het volk zie je dan ook zelden sprongen van meer dan een terts; kleine, behapbare stapjes die iedereen aan ziet komen. Ook harmonisch is vaak het aantal gebruikte trappen beperkt. Hmm, eens kijken waar ik dat boek ook alweer heb liggen, zaten een paar mooie voorbeelden in van typische gezangen. [Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.' |
|
Eugh, muziektheorie. Rijmt op 'krijg het niet onder de knie'. Ik heb wel een relatief gehoor, hetgeen betekent dat ik intervallen foutloos kan benoemen en herkennen. Een absoluut gehoor heb ik niet. Het hebben van een relatief gehoor is overigens erg vervelend. Schijnt er de oorzaak van te zijn dat ik vroeger als baby al in huilen uitbarstte als het speeldoosje niet goed gestemd was. Ik stop ook altijd onmiddellijk met drummen als de gitarist of bassist weer eens niet goed gestemd staat, dat hoor ik meteen. En dat rijmt dan weer op 'merg en been'. Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
Ai, dat lijkt me dodelijk irritant. Ik zou me de hele dag kapot ergeren aan dat alles. Wen je daar nog een beetje aan ? Muziektheorie zelf is machtig interessant, maar echte toepassing in m'n eigen schrijfseltjes is beperkt. Ik gebruik wel soms tijdens het schrijven dingen eens uit n.a.v. harmonieleer, gewoon om te kijken hoe dat uitpakt. In het nummer waar ik nu mee bezig ben, levert dat een paar leuke, onverwachte momenten op. [Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.' |
|
Vorig jaar heb ik eens een tijdje geoefend op hetv trainen van m'n gehoor dmv een keyboard. Ik had daarbij een algemeen theorieboek bij. Zo leerde ik dat er wetmatigheden zijn in de intervallen tussen tonen en dat het bij wijze van vooraf vast ligt hoe je een brute metal riff moet maken (overmatige kwart toepassen). Schrikbarend eigenlijk hoe weinig gitaristen waar ik mee heb samengsepeeld dat weten, die doen wat en vragen zich dan af hoe het klinkt, en noemen dat 'op gevoel spelen'. |
|
"Bach, die Onze Lieve Heer van de muziek tot wie elke componist zou moeten bidden alvorens aan het werk te gaan, om zich voor middelmatigheid te behoeden." een quote van Claude Debussy Mooi topique. Heb hier het boek van Theo Willemse getiteld ´Algemene Muziekleer´..echt een ware bijbel zo vind ik. [Dit bericht is gewijzigd door BARABAS op 23-11-2012 18:34] Lijst van het spoor 1. "Afvlakken van emoties" Markeerde het begin van een grote stilistische verandering voor de Dood. De werkelijke geluid van het album is veel meer technisch volleerd en progressiever dan eerdere inspanningen van de Dood. |
|
quote: Als je echt verder in detail wil gaan, raad ik de boeken van Walter Piston aan om mee te beginnen. [Deze realiteit is gemodereerd door Illusione op 28 juni 2009] 'I'm sorry, Wendy, but I just don't trust anything that bleeds for four days and doesn't die.' |
|
quote:Mijn vader liet me altijd expres muziek met dissonanten horen. Op een gegeven moment ben ik dat zelf ook veel gaan luisteren. Dankzij Sonic Youth enzo, ben ik er een beetje overheen gekomen. Maar als muziek melodieus 'mooi' bedoeld is, kan ik me nog steeds enorm ergeren aan een ontstemd instrument. Of zojuist bij The Voice, een zangeres die veel punten scoort bij de jury, maar qua toon er toch regelmatig naast zit. Hoe kunnen zulke prutsers zich dan jury noemen, dat ze dat niet horen? Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
Ik vraag me dat ook wel eens af Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat |
|
Heb net even nageplozen in muziektheorie hoe het ook alweer zat met mijn gehoor. Informatie hiervoor gegeven is niet correct, ik heb geen absoluut gehoor of relatief gehoor, maar een absoluut relatief gehoor. Dat wil zeggen, dat ik vanaf een grondtoon feilloos alle andere tonen op het gehoor kan benoemen. Vandaar dat ik ook zo'n moeite heb met valse tonen. Bij Hafabra-muziekexamens haalde ik daardoor altijd tienen voor solfège, ik kon op het gehoor foutloos intervallen benoemen. Ook haalde ik altijd tienen voor melodisch dictee, kan nog steeds alles op melodische instrumenten feilloos naspelen. Nadeel echter is, zoals bleek bij de toelatingstest voor het conservatorium, dat ik te lui ben geweest om fatsoenlijk noten te leren lezen. Omdat ik toch alles op het gehoor deed, leek dit me niet nodig. Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
quote: Een absoluut relatief gehoor? Dat heb je zelf verzonnen, hoop ik. Wat jij beschrijft zou ik nog steeds relatief gehoor noemen quote: Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
quote:Nee, ooit gehoord van mijn muziekleraar vroeger en ook gelezen op Wikipedia en in mijn boek over muziekleer. Een relatief gehoor kun je vrij eenvoudig trainen als muzikant, een absoluut gehoor heeft bijna niemand. En ik heb iets wat daar tussenin zit. Edit: Op Wiki hebben ze het over een passief absoluut gehoor, trouwens. Daar heb ik ook kenmerken van. Ik kan b.v. ook toonsoorten, akkoorden en noten in een akkoord op het gehoor benoemen. Wat ik echter niet kan, en sommige conservatoriummuzikanten waar ik vroeger muziek mee maakte wel, is een willekeurige toon op het eerste gehoor zingen of herkennen. Al begin ik daar de laatste jaren (doordat ik minstens vijf uur in de week met muziek maken bezig ben) wel steeds beter in te worden en goed mee te zitten. [Dit bericht is gewijzigd door bastianus op 26-11-2012 11:57] Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
quote: Je hebt beiden dus niet*. Verder kan je volgens mij niet spreken van een pad van "absoluut" naar "relatief", zoals je van 0 naar 10 gaat ofzo, omdat de twee concepten fundamenteel te anders zijn. De term "absoluut relatief gehoor" wordt volgens mij ook verder niet gebruikt, en klinkt daarbij ook te verschrikkelijk voor woorden *edit: zoals je het nu vertelt dan. Volgens mij heb je gewoon een goed relatief gehoor "...dat ik vanaf een grondtoon feilloos alle andere tonen op het gehoor kan benoemen." & "...ik kon op het gehoor foutloos intervallen benoemen." [Dit bericht is gewijzigd door Ascendant Grotesque op 26-11-2012 11:59] Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
Zie edit. Een relatief gehoor heb ik sowieso, ik kan op het gehoor alle intervallen en noten herkennen en benoemen ten opzichte van een 'basistoon'. Dat is toch wat je met solfège traint? Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
Ja, ik was ook net aan het editten Inderdaad, volgens mij heb je een goed relatief gehoor. [Dit bericht is gewijzigd door Ascendant Grotesque op 26-11-2012 12:01] Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
Dan is dat het misschien. Reden dat ik denk dat ik bijzonderder ben (maar w.s. niet ben ) is, dat mijn muziekleraren vroeger het zo apart vonden dat ik na twee weken trainen solfège foutloos onder de knie had. En dat anderen daar harder voor moesten oefenen. Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
quote: Aanleg, etc. "Ik kan b.v. ook toonsoorten, akkoorden en noten in een akkoord op het gehoor benoemen. Wat ik echter niet kan, en sommige conservatoriummuzikanten waar ik vroeger muziek mee maakte wel, is een willekeurige toon op het eerste gehoor zingen of herkennen.." Wel apart dat je die eerste dingen wel kan, maar dan een willekeurige losse toon niet kan herkennen. Lijkt me hand in hand gaan met akkoorden kunnen benoemen Don't try to impress anyone. You're brave, we all know that. Be simple, be direct. Nothing fancy. |
|
Ik zou wel geinteresseerd zijn in hoe muziek is ontstaan. Is het iets dat ontstaan is uit een practische of wellicht religieuze functie bij de eerste mensen of was het toen al iets van vermaak bij het kampvuur 's avonds? Hadden onze vooroudersoorten al iets van muziek? Hadden de neanderthalers muziek (weliswaar geen voorouder)? |
Dit topic is 2 pagina's lang: 1 2 |
Index / Muziek algemeen | Volgende pagina |