Omdat het nergens anders in paste.


ieder beleeft muziek op zijn manier, die beleving is onderhevig aan bepaalde aspecten

Persoonlijk heb ik soms moeite met het toelaten van muziek als ik weet (of denk) dat de maker zijn muziek op een bepaalde manier bedoeld heeft. Bijvoorbeeld als het een ironisch bedoeld nummer en ik het anders ervaar, of als ik het grappig vind en het eigenlijk serieus bedoeld is. Vooral in het eerste geval is het hinderlijk omdat ik blijkbaar iets mis wat de maker blijkbaar wou meegeven.
Ook in het geval van "geloofwaardigheid" heb ik soms moeite om een muziekstuk even intens "goed" te vinden of dezelfde intensiteit te kunnen ervaren als bij stukken waar ik het gevoel (want dat is het uiteindelijk) heb dat de maker er in opgaat of achter staat. Die extra dimensie mis ik bijvoorbeeld heel sterk bij gore death metal met teksten die Engels bevatten dat niemand van de band zelfs ook maar in de verste verte begreep voor ze de woordenboek opensloegen. Daar twijfel ik zelfs geen moment aan.

Zijn hier mensen die gelijkaardige zaken ervaren of hier juist geen last van hebben, maar er bvb per direct een eigen beleving aan geven en deze onaangetast weten wanneer extra informatie deze als onjuist bestempelt?

Totaal geen last van. Maar ik vind dan ook nagenoeg alles kut.

Edit: typotyfus.

[Dit bericht is gewijzigd door cannonfodder op 22-01-2013 20:55]

terecht, imo

procentueel gezien

[Dit bericht is gewijzigd door Hypnos op 22-01-2013 20:54]

Maar zelden last van. Wel 2 nummers die ik al vrij intens vond emotioneel, en er later achter kwam onder wat voor omstandigheden de nummers waren geschreven, wat heel erg in lijn lag met wat ik er al bij voelde. Toen kwam het wel nog een stukje harder binnen zeg maar

quote:

---

Op 22 januari 2013 21:02 schreef Nyghtslave het volgende:
Maar zelden last van. Wel 2 nummers die ik al vrij intens vond emotioneel, en er later achter kwam onder wat voor omstandigheden de nummers waren geschreven, wat heel erg in lijn lag met wat ik er al bij voelde. Toen kwam het wel nog een stukje harder binnen zeg maar

---

Heb jij nooit dat als de muziek niet Pools is, dat je het dan automatisch kut vindt?

Je doet echt je best om Ghost te waarderen, of niet? :')

quote:

---

Op 22 januari 2013 21:05 schreef iPim het volgende:
Heb jij nooit dat als de muziek niet Pools is, dat je het dan automatisch kut vindt?

---

Jawel, iedere dag!

quote:

---

Op 22 januari 2013 21:07 schreef Retardo het volgende:
Je doet echt je best om Ghost te waarderen, of niet? :')

---

neej, gaat me in concreto in het recentste geval om enkele bands die muziek brengen om te choqueren en omwille van de voorliefde voor de stijl en esthetiek, niet omdat ze achter de boodschap en de inhoud zouden staan.


Muziek die wordt gebracht met teksten en in een stijl die de maker gewoon "mooi" vindt, maar die hij niet per se zelf "aanhangt".

Alsof ik een gospel zou zingen voor Here Jezus, hoe sterk dat ook moge zijn technisch, ik verwacht niet dat luisteraars dat echt goed zouden vinden.

TLDR

OK ik heb een slecht humeur sorry.

Ff plaatje draaien.

Authenticiteit is noodzaak.

en bij twijfel?

quote:

---

Op 22 januari 2013 20:48 schreef Hypnos het volgende:
Persoonlijk heb ik soms moeite met het toelaten van muziek als ik weet (of denk) dat de maker zijn muziek op een bepaalde manier bedoeld heeft.

---

Ik kan dit ook hebben. Als de intentie me écht tegenstaat dus, maar dat is maar zeer zelden (misschien wel te weinig). Of beter, als de intentie me tegenstaat staat de muziek me vaak ook al tegen.

Gezien jouw reacties her en der denk ik dat jij je er véél te druk over maakt Je zoekt er veel te veel achter, en daar til je dan ook nog eens ontzettend zwaar aan

[Dit bericht is gewijzigd door Ascendant Grotesque op 22-01-2013 23:05]

mjaaa, ik moet ook heel veel muziek luisteren en merk dat het een rol speelt.

Zelfs bij Slayer, toen ze vertelden dat ze niet echt iets bedoelen als ze zingen "God Hates Us All", maar dat het gewoon iets "cools" is om te zeggen...

alles behalve dat, denk ik dan...


of van die nationalistische of rechtse of totalitaire pagan bands die koud en warm blazen. Neen, het is gewoon de stijl die we leuk vinden, we zijn eigenlijk links of anarchistisch. En anderzijds zeggen ze de wildste dingen of reageren ze nooit op het feit dat ze voor een bepaalde kar gespannen worden... tja... Als ik niet weet wat ik er van moet vinden wordt het moeilijk.
Interpretatie hoort er bij voor mij. Ik vind het nogal pretentieus om het allemaal zelf te beslissen hoe het zit.

Maar ja, als je muziek draait kan je de intentie niet ruiken, horen of zien. Voordat je dat Slayer-interview gelezen had wist je dus niet wat ze precies met 'God Hates Us All' bedoelden. Je kon alleen maar afgaan op wat je op dat moment aan het nummer hoorde. Wat dat betreft gaat het puur om de artistieke uiting.

De uitleg van Slayer erbij is inderdaad nogal matig. En is, wat mij betreft, dan onderdeel geworden van die artistieke uiting. Die op dat moment dus ook nogal matig wordt. Dat heeft naar mijn mening niets te maken met of intentie wel of niet uitmaakt (immers -- je kunt de intentie waarmee ze dat interview gaven wederom niet ruiken, horen of zien) maar wel met de hoeveelheid informatie die je tot je beschikking hebt.

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:09 schreef Hypnos het volgende:
mjaaa, ik moet ook heel veel muziek luisteren en merk dat het een rol speelt.

Zelfs bij Slayer, toen ze vertelden dat ze niet echt iets bedoelen als ze zingen "God Hates Us All", maar dat het gewoon iets "cools" is om te zeggen...

alles behalve dat, denk ik dan...

---

Ik moet ook heel veel muziek luisteren

Mja. Mja. Mja. Ik snap het op zich wel, hoor, dat je daar een probleem van maakt. Maar wat het is voor mij is dat ik muziek makkelijk op hetzelfde niveau als films of boeken kan zetten: het is niet allemaal echt. Niet alles is serieus bedoeld, sommige dingen zijn gewoon bizar, overdreven, grappig, cool of wat dan ook. Ik zet een horrorfilm ook niet af omdat het nep zou zijn ofzo Maar ik moet wel kunnen geloven in het enge, ondanks het nep is want die acteur in dat monsterpak gaat straks gewoon naar huis om zijn vrouw een kusje te geven. Zelfde als met muziek. Als iets eng of creepy probeert te zijn, prima, als het maar lúkt. In die zin is het dan wel geloofwaardig, terwijl het eigenlijk natuurlijk gewoon nep is.

Dus misschien is voor jou het probleem ook niet zozeer dat het nep is - ik kan je verzekeren dat veel dingen die je wél tof vindt ook zeer nep zijn - maar dat het gewoon niet overkomt en je je daardoor op gaat winden over het neppe. Of je focust er gewoon überhaupt te veel op, ziet wat onoprechts en vliegt dan over de kop

Voor mezelf geloof ik sowieso meer in het model van eerst iets aanschouwen zonder verwachtingen, zonder idee van wat de maker ermee bedoelt en zonder rationalisaties (moet ik dit tof vinden, is het wel oprecht, etc.). Ik laat het gewoon over me heen komen, en ik merk wel of het me tegenstaat of niet. En dan pas begin ik te bedenken waaróm ik het dan gaaf vind of niet. Nou ja, is een beetje ideale voorstelling van hoe het gaat, maar het idee is hopelijk duidelijk.

Nu ik er zo over nadenk kan me de intentie van de maker écht vaak niet zoveel schelen, ook al weet ik het. Het is kunst. Degene die de kunst aanschouwt interpreteert het en maakt er het zijne van, de maker heeft niets te zeggen over mijn gedachten. Al neem ik de gedachten van de maker wel enigszins mee, maar dan wat... vloeibaarder. Het is ook niet alsof zo'n uitleg van een artiest per se oprecht en/of correct verwoord is

quote:

---

Interpretatie hoort er bij voor mij. Ik vind het nogal pretentieus om het allemaal zelf te beslissen hoe het zit.

---

Oh, dat is pretentieus dus. Leuk

quote:

---

Op 22 januari 2013 22:24 schreef Sisyphos het volgende:
Authenticiteit is noodzaak.

---

Existentie voor essentie!

Waarom dingen achter muziek zoeken? Ik ben daarmee gestopt, omdat het me niet vrolijker maakte. Wish you were here vond ik b.v. best een aardig plaatje. Tot ik erachter kwam dat hij voor Syd Barrett gemaakt was. Die eigenlijk uit de band was gezet, zonder dat één van de leden van Pink Floyd hem dat had durven zeggen. En dan wel met zo'n schijnheilig conceptalbum over die man op de proppen komen zeker, stelletje lafaards. Sindsdien ben ik helemaal klaar met alle sympho-achtige hippiemuziek.
Enfin, jullie begrijpen wel, dat ik dat soort dingen helemaal niet meer wil weten. Straks ontdek ik nog dat Wattie van The Exploited b.v. helemaal geen voorstander van anarchie is, maar eigenlijk een baan heeft als directielid bij een multinational. Bijvoorbeeld.

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:24 schreef bastianus het volgende:
Waarom dingen achter muziek zoeken? Ik ben daarmee gestopt, omdat het me niet vrolijker maakte. Wish you were here vond ik b.v. best een aardig plaatje. Tot ik erachter kwam dat hij voor Syd Barrett gemaakt was. Die eigenlijk uit de band was gezet, zonder dat één van de leden van Pink Floyd hem dat had durven zeggen. En dan wel met zo'n schijnheilig conceptalbum over die man op de proppen komen zeker, stelletje lafaards. Sindsdien ben ik helemaal klaar met alle sympho-achtige hippiemuziek.
Enfin, jullie begrijpen wel, dat ik dat soort dingen helemaal niet meer wil weten. Straks ontdek ik nog dat Wattie van The Exploited b.v. helemaal geen voorstander van anarchie is, maar eigenlijk een baan heeft als directielid bij een multinational. Bijvoorbeeld.

---

Gezien de merch van The Exploited naar mijn idee verdacht duurder is dan de merch van veel andere linkse/anarchistische bands denk ik dat je best weleens dicht bij de waarheid zou kunnen zitten!

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:17 schreef M. het volgende:
Maar ja, als je muziek draait kan je de intentie niet ruiken, horen of zien. Voordat je dat Slayer-interview gelezen had wist je dus niet wat ze precies met 'God Hates Us All' bedoelden. Je kon alleen maar afgaan op wat je op dat moment aan het nummer hoorde. Wat dat betreft gaat het puur om de artistieke uiting.

De uitleg van Slayer erbij is inderdaad nogal matig. En is, wat mij betreft, dan onderdeel geworden van die artistieke uiting. Die op dat moment dus ook nogal matig wordt. Dat heeft naar mijn mening niets te maken met of intentie wel of niet uitmaakt (immers -- je kunt de intentie waarmee ze dat interview gaven wederom niet ruiken, horen of zien) maar wel met de hoeveelheid informatie die je tot je beschikking hebt.

---

Dat is waar. In sommige gevallen kun je andere verwachtingen hebben, zoals in het Slayer geval (dat was bij mij toch het geval).

maar soms is de band compleet vaag of heel two-faced over eender wat qua persoonlijke mening/overtuiging, terwijl ze heel expliciet zijn in symboliek of teksten. Dat vind ik ergerlijk.

en soms zijn ze ook eerlijk in het feit dat het puur om de stijl draait, dat het eigenlijk toneel is. Appreciatie voor de eerlijkheid maar niet bevorderlijk voor mijn beleving.

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:21 schreef Ascendant Grotesque het volgende:
Het is ook niet alsof zo'n uitleg van een artiest per se oprecht en/of correct verwoord is

---

nee, dat klopt, maar zolang hij consequent is ben ik al "blij"

quote:

---

Oh, dat is pretentieus dus. Leuk

---

neej, ik vind het pretentieus van mezelf als ik dat doe. Andere mensen zijn daar misschien veel zekerder over en hebben meer competenties om dat kundig te analyseren dan mij.

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:24 schreef bastianus het volgende:

Straks ontdek ik nog dat Wattie van The Exploited b.v. helemaal geen voorstander van anarchie is, maar eigenlijk een baan heeft als directielid bij een multinational. Bijvoorbeeld.

---

Euh...

quote:

---

Op 22 januari 2013 23:36 schreef Hypnos het volgende:
neej, ik vind het pretentieus van mezelf als ik dat doe. Andere mensen zijn daar misschien veel zekerder over en hebben meer competenties om dat kundig te analyseren dan mij.

---

Stoppen met overanalyseren is een competentie die weinig kunde vraagt, kun je best

lukt niet dikwijls meer. ik denk dat muzikanten en critici dat wel meer hebben.

maar als ik het niet doe dan weet ik dat het speciale of sterke muziek betreft

quote:

---

Op 23 januari 2013 0:01 schreef Hypnos het volgende:
lukt niet dikwijls meer. ik denk dat muzikanten en critici dat wel meer hebben.

maar als ik het niet doe dan weet ik dat het speciale of sterke muziek betreft

---

Dat denk ik ook, hoor, dat het een logisch gevolg is. Ik denk wel dat je dat jezelf weer af kan leren. Als je onderbewust alsmaar die analyses doet, kun je er best bewust op letten en dan 'neen!' zeggen Uiteindelijk doe je het dan ook onbewust niet meer zoveel, wordt het een keuze om vervelend kritisch te zijn of niet Lukt me in ieder geval wel aardig, ondanks dat ik muzikant ben, en hoewel geen ingeschakeld criticus, luister ik wel erg veel muziek en ben ik potentieel erg kritisch ().

Dat scheelt in ieder geval

edit: die professionele deformatie heb ik ook wel gemerkt met mensen die professioneel met film bezig zijn. Cameraman of zo. Die gaan zich dan ontzettend storen aan wat camera'foutjes' die hoewel waar zijn, niet echt significant vervelend zijn. Tsja, dat is gewoon jammer. Dan kan je je werk niet uitzetten en dat is niet altijd even gezond denk ik. Alsof ik bij elke film die ik kijk allemaal ga lopen zuchten en steunen omdat er allerlei natuurwetten gebroken worden ofzo

[Dit bericht is gewijzigd door Ascendant Grotesque op 23-01-2013 0:09]

damn ja, dat zal ook wel kut zijn

hoe kun je dan nog emotioneel worden van de inhoud van een film als je op het filmtechnische gefocust bent. Zelfde probleem wellicht

wat soms wel helpt is de focus verleggen. Andere soorten muziek beluisteren voor een tijd bvb.

al vind ik dat overanalyseren op zich geen probleem hoor, zolang er nog muziek is waarbij het niet lukt. Zoals de nieuwe Abyssal