Sowieso, bands die instrumenten gebruiken :')

quote:

---

Op 17 december 2016 23:27 schreef BenKnuckles het volgende:
Hier kan ik helemaal niets mee. Ongelooflijk saaie band, het wil maar niet klikken.

---

Ik vind False Highs, True Lows een "degelijke" plaat, misschien wel het dodelijkste woord dat je kunt gebruiken voor een plaat. Valt echt tegen na het ijzersterke Lowgazers dat de balans tussen blackmetal en hardcore ontzettend goed ving. De nieuwe is meer chaotische blackmetal in de stijl van Deathspell Omega, maar het mist de herkenbaarheid en vooral richting het eind (Tame the Shapes) begint het te vervelen, terwijl de plaat maar 35 minuten duurt.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 18-12-2016 15:38]

https://plebeiangrandstand.bandcamp.com/album/rien-ne-suffit?fbclid=IwAR0hs_6wp_n16VjBnq6IlZSJs_zxmMqTzzN77dFfY_2tW21wDYvTRbbulmw

woohooooo

vanavond de nieuwe plaat in primeur op ZM om 6u

quote:

---

Op 11 november 2021 10:28 schreef Hypnos het volgende:
vanavond de nieuwe plaat in primeur op ZM om 6u

---

Holy shit, wat een krankzinnige plaat is dit. Plebeian Grandstand was nooit echt gezellig, maar hier wordt er nog een fiks aantal scheppen grimmigheid bovenop gegooid. Veel meer noise en alles voelt gewoon vele malen ongemakkelijker en intenser op alle fronten, en tegelijkertijd vloeit alles waanzinnig goed. Erg onder de indruk tijdens de eerste beluistering ervan. Ik zag deze "next level"-ontwikkeling van hun geluid echt niet aankomen.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 12-11-2021 16:35]

Intense plaat wel. Ben nog niet helemaal overtuigd, maar geïntrigeerd genoeg om hem vaker te luisteren. Deze kan wel eens gaan groeien.

[Dit bericht is gewijzigd door Negatieveling op 21-11-2021 11:35]

hij groeit, hij groei!

Waanzinnig album. Wel zo dense dat hij wat tijd kost, maar dit is vet.

quote:

---

Op 24 november 2021 13:21 schreef Dirge for november het volgende:
Waanzinnig album. Wel zo dense dat hij wat tijd kost, maar dit is vet.

---

Ik vind hem per luisterbeurt beter worden. Bij dit soort platen is het altijd afwachten of het niet vooral de krankzinnige muur van geluid is waar je onder de indruk van raakt op het eerste gehoor en wanneer je dan dat stadium voorbij bent de plaat stiekem niet zo veel voorstelt. Deze heeft dat absoluut niet, er zitten zoveel gave details in en de plaat is ontzettend gestructureerd. Dit zit bewonderenswaardig subtiel in elkaar voor de krankzinnigheid die het tentoonstelt.

Mij gisteren ook eens aan de nieuwe Plebeian Grandstand gewaagd. Bij hun vorige album had ik altijd het gevoel dat ze er maar niet in slaagden om te doseren. Het was constant een aanval op de trommelvliezen zonder enig rustpunt.

Dan hebben ze toch uit hun fouten geleerd, want de nieuwe plaat vond ik, onder meer door het toevoegen van noise, industrial, ambient en techno beats, veel gevarieerder en dus minder vermoeiend om naar te luisteren.

Ik lees her en der commentaren van mensen die zeggen dat dit album een nieuwe standaard zet voor extreme muziek. En ik kan ze daar wel in volgen.

Deze band zal echter wel nooit 100% mijn ding worden, maar ik zie het wel gebeuren dat ik deze nieuwe plaat nog vaker ga draaien.