Ik ben toch niet de enige neem ik aan? Bands met een uitgebreide discografie, waarvan je echt maar één album goed vind.

Bolt Thrower - Mercenary
Ik vind dit album echt fantastisch, kan het dromen. Eb de rest van Bolt Thrower doet me helemaal niks. Ik vind echt geen enkel ander nummer leuk.

Summoning - Stronghold
Mijlpijl in mijn leven, misschien daarom. De rest van hun discografie trek ik totaal niet. Ik kom er niet doorheen. Momenteel luister ik naar een een album vol covers en luister alleen de nummers die op Stronghold staan.

Sear Bliss - Phantoms
CD van de Maand in de Aardschok, dit beduutalbum van de Hongaren. Vol verwachting kocht ik de tweede en ik kon wel huilen. Het deed me niks en nog altijd vind ik op Phantoms na niks aan Sear Bliss.

Nile - In Their Darkened Shrines
Death is niet heel erg mijn ding, maar deze plaat is gaaf. En dat was het dan ook wel qua Nile.

Finntroll - Jaktens Tid
Beetje a la Summoning, dit pakte me meteen en de rest doet me echt niks.

Macabre - Dahmer
Gave cd, helaas voor mij bleef het hierbij.

Wat is jullie 'One Album Wonder'?

Behemoth - Pandemonic Incantations
Dit is een twijfelgeval, ik vind geen enkel album in de buurt komen van Pandemonic Incantations, maar de band heeft wel wat toffe nummers daarna gebracht.

The Gathering - Always
Geniale plaat, ik heb hem zo vaak gedraaid en ze toen zo vaak live gezien. Almost een dance bleek een gruwel en toen alleen een zangeres, het was allemaal niks en niet te vergelijken met het debuut.

Exodus - bonded by blood
Gekocht toen hij uitkwam, grijs gedraaid. Toen kwam pleasures uit, wat een kut zanger ineens. Alle platen erna niet gekocht. Die live plaat met Baloff is natuurlijk weer wel geweldig.

Eerste twee die me zo te binnen schoten.

Sex Pistols - Never Mind the Bollocks, Here’s the Sex Pistols

Daar zijn een hoop bands van die echt maar 1 plaat hebben gemaakt die van voren tot achteren geheel knalt en inslaat als een fragmentatie bom.

Blood Feast-Kill for Pleasure
Exodus-Bonded by Blood (klopt, Steve Souza heeft Paul Baloff nooit kunnen overtreffen)
Mayhem-Mysteriis Dom Sathanas
Angel Witch-Angel Witch
E.X.E.-Stricken by Might
Master,s Hammer-Ritual
W.A.S.P.-W.A.S.P.
Master-Master
Messiah-Hymn to Abra Melin

Celtic Frost - Monotheist

Emperor - In the Nightside Eclipse
Alles erna is minder ondergronds en duister. Zelfs Anthems kan ik geen plezier aan beleven.
The Ruins of Beverast - Exuvia
Thema's van eerder werk spraken me gewoon niet aan. De muzikale inkleding was me ook te steriel.
Diabolical Masquerade - Nightwork
Waarom deze muzikant niet verder is gegaan op het ingeslagen pad is me een raadsel. Hij had hier juist zijn geluid gevonden.
Dark Fortress - Seance
De rest is me te theatraal. Seance was lekker smerig, kwam ook door de toenmalige vocalist. Daarna werd het een andere band. Geen slechte band, maar ik kon er niks meer mee.
Linkin Park - Hybrid Theory
Daarna ingekakt helaas.

Life of Agony - River Runs Red
Al de rest is een (veelal flauw) afkooksel daarvan.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 06-01-2020 22:07]

quote:

---

Op 6 januari 2020 20:01 schreef Ravnajuv het volgende:


Bolt Thrower - Mercenary
Ik vind dit album echt fantastisch, kan het dromen. Eb de rest van Bolt Thrower doet me helemaal niks. Ik vind echt geen enkel ander nummer leuk..

---

Al de albums van Bolt Thrower lijken toch op elkaar, hoe kun je er nu 1 leuk vinden en de rest niet?

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:07 schreef BenKnuckles het volgende:
Life of Agony - River Runs Red
Al de rest is een (veelal flauw) afkooksel daarvan.

---

Ja, daar kan ik me wel in vinden, zij het dat ik een paar van die afkooksels nog wel kan smaken. Anderzijds: had ik die afkooksels nooit gehoord, dan had ik ook weinig gemist.

Hetzelfde kan ook wel gezegd worden over Machine Head. Als je eenmaal 'Burn My Eyes' gemaakt hebt is het eigenlijk wel klaar met je discografie.

Ugly draai ik ook nog wel eens, maar daar zit echt nauwelijks meer de hardcore in die op het debuut er nog wel was. Het is meer groovemetal geworden.

Annihilator - Alice In Hell. Wat een geweldig album was dat. Opvolger Never, Neverland had ook nog een paar goeie nummers. Daarna werd het steeds slapper en een beetje een one trick pony.

Autopsy - Mental Funeral. Jeugdsentiment. Echt zo'n heerlijk smerig klinkend death metal album. De rest van de discografie later wel eens geprobeerd maar kan me gestolen worden.

Death Angel - Act III. Ja weer jeugdsentiment, had hem op tape, echt heel veel gedraaid.

Deicide - Deicide. Opvolgers hadden niet meer dezelfde impact op me, het image werd al gauw een herhalend trucje, en ja Glenn Benton is natuurlijk een enorme clown die beloofd had zelfmoord te plegen op zijn 27e.

Diamond Head - Lightning To The Nations. Redelijk recent ontdekt. Gewoon erg gave NWOBHM, stuk voor stuk topnummers, albums hierna zeer slap.

Interpol - Turn On The Bright Lights. Geniale postpunk, klassieker. Opvolgers commercieel, saai en kut.

Machine Head - Burn My Eyes. Ok de opvolger was ook dik prima, maar daarna... pffff...

My Dying Bride - Turn Loose The Swans. Andere albums uit de begintijd vond ik toen ook mooi maar nu alleen dit album nog maar. Niet bekend met recenter werk en boeit me ook totaal niet. Ik hou het mooi bij dit geniale meesterwerkje.

Nuclear Assault - Handle With Care. Allemaal topsongs. Ander werk soms ok maar blijft niet hangen.

Obituary - Cause Of Death. Fantastisch, mede dankzij James Murphy's gitaarwerk, jammer dat ie wegging. Het debuut is ook wel lekker bruut maar niet zo'n topper als Cause Of Death, rest van de discografie ubersaai.

The Sound - From The Lion's Mouth. Geweldige postpunk, andere albums hebben een kutproductie en meer middelmaat qua songs.

Stone Temple Pilots - Purple. Allemaal topsongs, andere albums wisselvallig.

A Storm Of Light - As The Valley Of Death Becomes Us..

The Strokes - Is This It. Lekker smerig en rauw nog hier.

Vicious Rumor - Digital Dictator. Geweldige speed/thrash, daarna op de commerciele tour.

Iron Maiden - Somewhere in Time
Slayer - Seasons in the Abyss

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:43 schreef ex-filosofem het volgende:
Iron Maiden - Somewhere in Time
Slayer - Seasons in the Abyss

---

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:42 schreef faalhaas het volgende:


Interpol - Turn On The Bright Lights. Geniale postpunk, klassieker. Opvolgers commercieel, saai en kut.


The Sound - From The Lion's Mouth. Geweldige postpunk, andere albums hebben een kutproductie en meer middelmaat qua songs.

---

bek houwe

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:15 schreef bokkie666 het volgende:
Al de albums van Bolt Thrower lijken toch op elkaar, hoe kun je er nu 1 leuk vinden en de rest niet?

---

Ja, niet dus. Ik kan er niks mee.

quote:

---

Op 6 januari 2020 21:54 schreef Dypfrys het volgende:
The Ruins of Beverast - Exuvia
Thema's van eerder werk spraken me gewoon niet aan. De muzikale inkleding was me ook te steriel.

---

Misschien is dit wat voor je.

[Dit bericht is gewijzigd door Zwelglichaam op 07-01-2020 5:50]

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:42 schreef faalhaas het volgende:


Deicide - Deicide. Opvolgers hadden niet meer dezelfde impact op me, het image werd al gauw een herhalend trucje, en ja Glenn Benton is natuurlijk een enorme clown die beloofd had zelfmoord te plegen op zijn 27e.

---

Met het debuut van Deicide heb je inderdaad wel een plaat van hun met catchy riffs en pakkende refreinen.
De tweede: Legion had toen iedereen wat te zeiken op de zang van Glen.
Overigens kreeg het debuut van Deicide in de Aardschok/Metal Hammer een laag punt, ik dacht rond de 6 van die Robert Heeg.

Glen had zich voorgenomen om met 33 jaar zelfmoord te plegen.
Een groot lulverhaal natuurlijk omdat niemand echt weet hoe oud Christus daadwerkelijk is geworden en of die man wel werkelijk hier op de aarde heeft rondgelopen en met 33 jaar gekruisigd is geworden.
We vieren met Kerstmis niet meer dan een verjaardag van een Romeinse keizer.

quote:

---

Op 6 januari 2020 21:11 schreef bokkie666 het volgende:
Celtic Frost - Monotheist

---

quote:

---

Op 7 januari 2020 5:48 schreef Zwelglichaam het volgende:

---

Ik had deze ook in mijn hoofd, maar op zich hoort dit hier niet thuis want het gaat over bands met een uitgebreide discografie waar er ééntje uitspringt en de rest je niet kan boeien. Ik had anders ook Revenant - Prophecies of a dying world in mijn hoofd of Weakling - Dead as dreams, maar die hebben dus geen uitgebreide discografie...

Over dISEMBOWELMENT, ik vond dat Inverloch-album trouwens best goed, maar leg het wel nooit meer op, terwijl Trascendence toch nog steeds rondjes draait van tijd tot tijd...

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:42 schreef faalhaas het volgende:


My Dying Bride - Turn Loose The Swans. Andere albums uit de begintijd vond ik toen ook mooi maar nu alleen dit album nog maar. Niet bekend met recenter werk en boeit me ook totaal niet. Ik hou het mooi bij dit geniale meesterwerkje.

---

Ik vind alleen 34kommanogwat complete leuk van die band. Daarna gebruikte de zanger weer net zo'n saaie grunt als in het begin.

quote:

---

Op 6 januari 2020 22:18 schreef Negatieveling het volgende:
Ja, daar kan ik me wel in vinden, zij het dat ik een paar van die afkooksels nog wel kan smaken. Anderzijds: had ik die afkooksels nooit gehoord, dan had ik ook weinig gemist.

---

Dat idd. Ugly is wel nog OK en die eerste plaat onder Mina ook. Maar zo bijzonder goed als RRR is het nooit meer geweest.

Het Machine Head-dingetje kan ik ook wel begrijpen, maar ik vind de latere platen nog amusant genoeg om ze niet te noemen.

Anderen:
Wu-Tang Clan - Enter the Wu-Tang: Solo zijn er nog veel geniale dingen gebeurd, maar als collectief is dit de enige parel. En slechts een van de twee goede platen.

Oceano - Depths
Korn - Korn
Nas - Illmatic

En als ik echt probeer te binken:
Hatebreed - Under the Knife: Andere platen ben ik helemaal beugehoord of bevatten veel filler, maar het rauwe van die eerste EP blijft heerlijk.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 07-01-2020 11:18]

Waarom de s/t van Korn en niet Follow the Leader, Issues of een See You On The Other Side?

Het zijn niet allemaal sterke albums, maar toch zeker meer dan 1.

quote:

---

Op 7 januari 2020 10:31 schreef bokkie666 het volgende:
Ik vind alleen 34kommanogwat complete leuk van die band. Daarna gebruikte de zanger weer net zo'n saaie grunt als in het begin.

---

Die was ik glad vergeten. Gave afwijkende plaat, jammer dat ze daarna gingen terugkrabbelen idd.

quote:

---

Op 7 januari 2020 11:48 schreef Zwelglichaam het volgende:
Waarom de s/t van Korn en niet Follow the Leader, Issues of een See You On The Other Side?

Het zijn niet allemaal sterke albums, maar toch zeker meer dan 1.

---

Follow the Leader bevat te veel bagger, Issues bevat een enkel leuk nummer, See You On the Other Side komt niet verder dan "leuk".

De selftitled is voor mij een trapje hoger qua sfeer, agressie, consistentie en sterke nummers.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 07-01-2020 12:30]

Type O Negative - Slow, deep and hard. Bloody kisses vond ik nog wel een paar leuke nummers hebben, rest zei me totaal niks meer.

Body count - S/T. Blijft staan als een huis. Later werk teveel fillers.