Niet in de gelegenheid geweest om een lijst aan te leveren, maar dit was mijn top 10:

1. Beach House - Once Twice Melody
2. Daniel Rossen - You Belong There
3. Author & Punisher - Krüller
4. Hällas - Isle of Wisdom
5. King Gizzard and the Lizard Wizard - Omnium Gatherum
6. King Gizzard and the Lizard Wizard - Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava
7. Lucrecia Dalt - ¡Ay!
8. Holy Fawn - Dimensional Bleed
9. Artificial Brain - Artificial Brain
10. yeule - Glitch Princess

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 12-01-2023 16:19]

quote:

---

Op 12 januari 2023 16:19 schreef HierIsMike het volgende:
8. Holy Fawn - Dimensional Bleed

---

Was voor mij één van de ontgoochelingen van het jaar, geen moment kan dit mij begeesteren waar ik hun vorige fenomenaal goed vond...

quote:

---

Op 12 januari 2023 17:12 schreef mikkasscar het volgende:
Was voor mij één van de ontgoochelingen van het jaar, geen moment kan dit mij begeesteren waar ik hun vorige fenomenaal goed vond...

---

Bij de eerste beluistering was ik ook zwaar teleurgesteld, maar bij de tweede beluistering klikte het ineens enorm. Behoorlijk trage plaat met een fantastische sfeerzetting.

Gerelateerd aan de Osmium-podcast over de eindlijst:

Ik had de Osmium Award voor band met de meest onluisterbare productie met afstand aan Kardashev (Liminal Rite) gegeven. Ongelofelijk dat zo'n plaat op plaats 64 (!!!) kan eindigen en mensen dus het echt hebben kunnen aanhoren. Alles wat afgrijselijk is aan de hypermoderne metalproductiestijl op één plaat. Het ergste is dat de plaat echt wel potentie heeft, maar qua sound is het niet om aan te horen. Een brij van geluid waar amper iets uit te halen valt.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 12-01-2023 19:53]

quote:

---

Op 11 januari 2023 22:07 schreef Kramy het volgende:
DsO viel erg tegen inderdaad, helaas. Ik had op die andere Krallice van 2022 gestemd (Psychagogue), maar had ik er erg in gehad dat Crystalline Exhaustion ook van 2022 was dan had die er ook bijgestaan. Bizar dat beide platen niet in de jaarlijst terecht zijn gekomen!

Was overigens wel benieuwd naar je lijst. Wat zou er nog meer op hebben gestaan?

Gebeurt er al ergens weer iets nieuws in Black Metal land dat de moeite is nu bands als DsO het laten afweten?

---

Ik kan niet meteen voor de dag komen met andere releases van vorig jaar die ik geweldig vond. Heb vorig jaar wel nog enkele interessante albums gehoord, maar albums van voor 2022.

Eentje daarvan was de full-length van Urarv, de band die Aldrahn (Thorns, ex-Dodheimsgard) in 2003 begon. In 2017 brachten zij hun eerste full-length uit, getiteld 'Aurum'. De band speelt avant-garde black metal, maar het verschil met meeste andere avant-garde bands is dat er regelmatig wordt overgeschakeld van experimentele stukken naar meer straight forward second wave black. Het album klinkt oldschool, maar tegelijkertijd fris vond ik. En ja, Aldrahn is ook een genot om naar te luisteren hé, wat kan die man niet met zijn stem.
In 2018 brachten ze nog een EP uit, maar die vond ik minder dan de full-length.

Van Rejoice! The Light Has Come heb ik ook een EP beluisterd vorig jaar, ik geloof hun eerste uit 2020. Band uit Amerika die avant-garde black metal spelen. Was niet slecht, alleen overheersten de drums nogal, spijtig genoeg.

Nog een band die ik vorig jaar leerde kennen was het Griekse Locust Leaves. Experimentele/progressieve metal die wat het midden houdt tussen heavy metal en black metal. Dit met interessante songwriting. De band bracht een album uit in 2017, en daarna werd het stil rond de groep.

En nog een laatste band die ik vorig jaar leerde waarderen was het Franse Malhkebre. Band die 2 full-lengths op hun conto hebben staan. Ze spelen black metal met heel veel variatie, maar zijn zeker niet experimenteel of avant-garde. Hun zanger klinkt trouwens als een ware psychopaat. Hou je van black metal met heel veel tempowissels en veel verschillende riffs, dan moet je ze zeker ook eens checken

quote:

---

Op 12 januari 2023 22:30 schreef Steel Jaw het volgende:
Ik kan niet meteen voor de dag komen met andere releases van vorig jaar die ik geweldig vond. Heb vorig jaar wel nog enkele interessante albums gehoord, maar albums van voor 2022.

Eentje daarvan was de full-length van Urarv, de band die Aldrahn (Thorns, ex-Dodheimsgard) in 2003 begon. In 2017 brachten zij hun eerste full-length uit, getiteld 'Aurum'. De band speelt avant-garde black metal, maar het verschil met meeste andere avant-garde bands is dat er regelmatig wordt overgeschakeld van experimentele stukken naar meer straight forward second wave black. Het album klinkt oldschool, maar tegelijkertijd fris vond ik. En ja, Aldrahn is ook een genot om naar te luisteren hé, wat kan die man niet met zijn stem.
In 2018 brachten ze nog een EP uit, maar die vond ik minder dan de full-length.

Van Rejoice! The Light Has Come heb ik ook een EP beluisterd vorig jaar, ik geloof hun eerste uit 2020. Band uit Amerika die avant-garde black metal spelen. Was niet slecht, alleen overheersten de drums nogal, spijtig genoeg.

Nog een band die ik vorig jaar leerde kennen was het Griekse Locust Leaves. Experimentele/progressieve metal die wat het midden houdt tussen heavy metal en black metal. Dit met interessante songwriting. De band bracht een album uit in 2017, en daarna werd het stil rond de groep.

En nog een laatste band die ik vorig jaar leerde waarderen was het Franse Malhkebre. Band die 2 full-lengths op hun conto hebben staan. Ze spelen black metal met heel veel variatie, maar zijn zeker niet experimenteel of avant-garde. Hun zanger klinkt trouwens als een ware psychopaat. Hou je van black metal met heel veel tempowissels en veel verschillende riffs, dan moet je ze zeker ook eens checken

---

Dank, ken hier een boel nog niet van, gaat allemaal op mijn lijstje!