quote:

---

Op 29 april 2017 0:20 schreef Northward het volgende:
Nieuwe plaat is super.

---

Dit!

Maar weer via spotify, want de cd is nog steeds niet binnen, tsjonge jonge jonge, exelsior records...

quote:

---

Op 29 april 2017 1:15 schreef TUFKAM het volgende:
fuck spinvis muzikale aids

---

tegenwoordig kun je best oud worden met muzikale aids

Ik moest dit laatst ondergaan in een platenzaak. Wat een verschrikkelijke muziek. Niks voor mij.

Ik luister gewoonlijk met een koptelefoon, hoor je het echt veel beter.

En wat bracht de postbode vandaag eindelijk? Een cd vol muzikale aids!

Eindelijk, zeg.

Wat een vette hoes, btw. Zou het prina doen op een shirt.

Zeker een kek hoesje inderdaad, maar qua lyriek krijg ik teveel flashbacks naar Blof.

dude, echt

quote:

---

Op 2 mei 2017 20:13 schreef spectre het volgende:
dude, echt

---

Ja, echt. Instrumentaal kan ik er echt goed in komen, maar die zang en die teksten... Dramatisch.

"We werden ouder op het stille veld
We waren mager als het ochtendlicht
We lazen zwijgend in elkaars gezicht
Hoe iedere dag zich weer opnieuw voltrok"

Hier kreeg ik echt kots van in m'n mond.

[Dit bericht is gewijzigd door iPim op 02-05-2017 20:20]

aha, de overeenkomst is dus dat jij ze beide dramatisch vindt. Niet echt een overeenkomst, wel?

quote:

---

Op 2 mei 2017 20:20 schreef spectre het volgende:
aha, de overeenkomst is dus dat jij ze beide dramatisch vindt. Niet echt een overeenkomst, wel?

---

Ik heb twee keer mijn mening aangegeven, ja. Hoef je verder niks mee te doen, toch?

Een 100 pagina's tellend essay waarin je je mening in geuren en kleuren uit de doeken doet. Jeweettoch.

Spinvis is me tekstueel ook altijd net wat te gezocht en te pretentieus. Op zich jammer, want zonder die jeukteksten zou ik hier best van kunnen genieten.

quote:

---

Op 2 mei 2017 20:18 schreef iPim het volgende:
Ja, echt. Instrumentaal kan ik er echt goed in komen, maar die zang en die teksten... Dramatisch.

"We werden ouder op het stille veld
We waren mager als het ochtendlicht
We lazen zwijgend in elkaars gezicht
Hoe iedere dag zich weer opnieuw voltrok"

Hier kreeg ik echt kots van in m'n mond.

---

Die zang, dat is een dingetje, altijd al. Je vind het niks of je vind het prachtig, soort King Diamond. Twee helden van mij. Ik vind zijn stem werkelijk prachtig.

Die tekst, dat is ook wel een dingetje. Zo 4 regels ziet het er een beetje raar uit, misschien. Maar de gehele tekst is een van zijn betere. IMO.

En omdat ik naast een snippet van een liedje ook slecht tegen een snippet van een tekst kan:

Stefan en Lisette

We werden ouder op het stille veld
We waren mager als het ochtendlicht
We lazen zwijgend in elkaars gezicht
Hoe iedere dag zich weer opnieuw voltrok
De echte wereld was een verre ster
Het dorp te klein en de zee te ver
Bij nader inzien, altijd achteraf
Hadden we alle tijd
Vergaten alle tijd
Alle tijd

Van ons werd verder niks verwacht
We doken van de steigers in de nacht
Er zat een diepe waarheid in de stomste grap
Er was altijd wat en op het stille veld stonden
Stefan en Lisette, zoals ze altijd op foto's staan
Zo wit en stil en achteraan
Alsof ze alles al
Alsof toen alles al
Alsof we alles al

Stefan en Lisette
Altijd samen maar niet echt een stel
Zo'n soort liefde kon niet echt bestaan
Hij dronk te veel en zij was veel te fel
Alles wat ik weet
Zoals hij haar dan soms lachen deed
Kon niemand iemand anders ooit
Want ze begrepen elkaar
En ze deelden elkaar
En wij keken ernaar

Hij was een rare en was nogal lui
Ze was een weegschaal en was nogal mooi
Ze had een racefiets en een tik en een schipperspet
Wie was er eigenlijk niet verliefd nou toen op Lisette
Stefan schreef een boek
Maar dat hebben we eigenlijk nooit geloofd
Hij las Bukowski en een vroege Proust
Hij rookte Chesterfiel
Hij citeerde Marx
Hij droeg zwarte Clarks

Rosalie ging trouwen
Roel en Bas gingen studeren in een andere stad
Toen Lisette ook ging en nog een paar ben ik verhuisd in Juni
Later ook dat jaar
Het regende maar door maar de herfst zou later prachtig zijn
Stefan bleef maar waar hij was
Met zijn demo's
Met zijn basgitaar
En zijn boekenkast

De wereld werd een ander land
Ik verloor toen iedereen een beetje uit het oog
Stefan werkte bij een krant voor een tijdje
Toen was er dacht ik iets aan de hand met een meisje
Het leven van Lisette
Was toen al tamelijk veel en toen al aardig verward
En toen ook altijd een gebroken hart
Van weer een andere man
En weer een andere man
En weer een andere man

Oké oké oké oké er is soep
Zei Stefan op een avond in een april
Stond ze daar weer op de stoep
Ze konden echt niet koken
Maar het ging voor de rest best wel goed
Met kerstmis waren we er allemaal
Haar bed stond in de keuken
En het was gewoon zoals het was
Hij had een kerstpaket
Ze had zijn kleren aan
We zongen Hold The Line

Ze zeggen dat een ziel soms verdwaald
Ze zeggen dat het s'middags had gesneeuwd
In de bomen hing een lage mist
Toen alles om haar heen zich van een naam ontdeed
Alles wat ik weet
Zoals hij haar dan soms lachen deed
Kon toen niemand iemand anders nog
En de zomer kwam
En de winter ging

Voorbij, voorbij, voorbij
Ze zaten in de auto van z'n broer
Het had geregend of waarschijnlijk iets dan op de weg
Maar Stefan remde niet, dat is wat de buurman zegt
God weet hoe, maar het ging heel erg hard
Ik wist het zelf ook niet, ik hoorde het later pas
Bij nader inzien altijd achteraf
Ze begrepen elkaar
En ze deelden elkaar
En wij keken ernaar

We werden ouder op het stille veld
We waren mager als het ochtendlicht
We lazen zwijgend in elkaars gezicht
Hoe iedere dag zich weer opnieuw voltrok

Ik snap best dat sommige mensen sommige gedeeltes redelijk lachwekkend zullen vinden, maar ik vind het wel erg mooi geschreven. Mooi én triest verhaaltje.




[Dit bericht is gewijzigd door F.Jacobse op 02-05-2017 21:19]

Het is poëzie, poëzie op muziek. Poëzie is geen spreektaal, of taal wat je in een roman leest. Lees het, denk er eens over na.

Over 'Trein Vuur Dageraad', ik heb hem nu 1 keer helemaal geluisterd, op mijn werk, niet heel aandachtig. Lekkere instrumentatie, mooie stem, fijne callback naar Lotus Europa ook nog. Wat me opviel was de organische instrumentatie, wat dat betreft vond ik het dus in de lijn van 'Dagen van gras, dagen van stro' liggen. Sowieso heeft hij het geluid van het debuut nooit meer herhaalt, is niet erg natuurlijk. Morgen ga ik hem vast nog een paar keer vaker opleggen en kijken op welke plek ik hem zet in Spinvis canon.

Het is mensenwerk, die Poëzie.

Alleen schrijft niet eenieder hetzelfde.

Ik zie/voel verschil tussen blof en spinvis, qua teksten.

man, als je dat niet ziet dan zie je het niet

https://3voor12.vpro.nl/artikelen/overzicht/2017/Album-van-de-Week/Album-van-de-Week-Spinvis.html

Hij speelt gratis op de Gentse feesten dit jaar, dus misschien wel meepikken als het weer meevalt die dag.

Nog even over de teksten. Ik ben zelf niet echt van het teksten lezen van bands, bij Spinvis valt een tekst me soms wel op.

De grote zon

Het wordt een lange reis
Een lange reis
Het heeft hier flink gestormd vannacht
Maar het klaart al op
Je hoort de vogels weer
Je ruikt de regen nog
Misschien een andere keer
Een andere keer
Want we moeten verder
Hoe dan ook tot het niet meer lukt
Tot het niet meer gaat
Dat zien we dan wel weer

Alles op een rij
Ik blijf bij jou tot aan het eind
Zolang deze auto rijdt
Ik ben een twijfelaar
Maar jij nog meer
Dus dat zijn er twee
Ik ben niet meer heel erg sterk misschien
Maar ik maak je aan het lachen
Dus daar moet het dan maar mee

Het wordt een lange reis
De langste reis
Voorbij de laatste flats over het kanaal
Niemand op de weg
Zet hem in z'n vijf
Maak niet zo'n kabaal

Alles is oké
De horizon en het vlakke land
Ik rij en jij leest mijn hand
Ik ben een waterman dus deze week zit alles mee
We luisteren naar Adamo en praten over alcohol
En de foto's die je maakt van de grote dag
De grote zon
We stoppen bij een tankstation
Waar de mensen doen alsof het nooit zo is geweest
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
Het is oranjerood en komt ons tegemoet
En alles is nu goed
Alles is oké
Alles is oké



En het is nog eens een wonderschoon liedje ook nog eens (wel met koptelefoon, die zang op de achtergrond... ). Kippenvel tot aan het plafond!

of deze, zo prachtig, van de nieuwe

quote:

---

Ik heb je gekend
Ik weet wie je was
Elk seizoen in je ogen
Ik zag elk gezicht dat je had

Toen je won was ik bij je
Ik heb je gezien
Soms dronken van leugens
Soms zo wild als een kind

Op een dag bij de waterkant
Op een ochtend in mei
Zagen we tienduizend zwaluwen
Weergaloos vrij

Ze sloten de scholen
De zon scheen zo mooi
We verstopten de boeken
Er werden bruiner dan ooit

Wat valt er verder te zeggen
Je stond op een lijst
Ze vroegen om de papieren
Ik was er niet bij

In een vluchtende menigte
Ik herkende je meteen
Als een koning zo weergaloos
En weergaloos alleen

Op een dag bij de waterkant
Op een ochtend in mei
Zagen we tienduizend zwaluwen
Ik heb gezien wie je bent
Ik heb je gekend

---

Heel mooi, ja!

Ik zag deze muzikant pasgeleden op tv een liedje zingen. Hij kraamde zo'n bespottelijke tekst uit en zong zo vreselijk slecht, dat ik even de indruk had dat de beste man live een beroerte kreeg, maar de persoon die in dezelfde kamer was en Spinvis vaker had gezien, verzekerde me ervan dat dit normaal was. Toen heb ik de tv maar uitgezet.

Vreemde zaak.

quote:

---

Op 4 mei 2017 14:28 schreef spectre het volgende:
of deze, zo prachtig, van de nieuwe

---

Vind de muziek erg matig, maar de teksten vind ik mooi! Terwijl ik meestal helemaal niet van Nederlandstalig hou. Integendeel.

quote:

---

Op 5 mei 2017 1:01 schreef WMP het volgende:
Ik zag deze muzikant pasgeleden op tv een liedje zingen. Hij kraamde zo'n bespottelijke tekst uit en zong zo vreselijk slecht, dat ik even de indruk had dat de beste man live een beroerte kreeg, maar de persoon die in dezelfde kamer was en Spinvis vaker had gezien, verzekerde me ervan dat dit normaal was. Toen heb ik de tv maar uitgezet.

---

Beter om te beginnen met een studio album.