Voor sommige mensen is muziek ontspanning, voor sommige andere is het energie, voor nog andere mensen zijn het emoties die tellen. Voor nog andere is het iets om er bij te horen, andere luisteren dan weer muziek uit verveling, enzoverder.

Maar bij mij is het al tien jaar eerder een obsessie. Ik leef niet alleen voor muziek maar ik heb soms het gevoel dat muziek mij leeft. Dat muziek een te grote verslaving is geworden, iets meer dan een passie.

Soms lig ik in mijn bed te denken aan een trompetsolo van Miles Davis, soms denk ik terwijl ik lesgeef aan tempowisselingen van Dream theater cd's en soms droom ik over solo's van Chuck Schuldiner, soms word ik wakker met steve harris basriffjes in mijn hoofd.

Ik heb ook nog veel andere interesses maar muziek blijft nummer 1 in mijn leven.

Hoe denken jullie over dit?

Wat betekent muziek voor jullie?

k maak al vanaf mijn 6e muziek.....t is altijd erg belangrijk voor me geweest ..., zou er ook niet zonder kunnen...

Ik speel trouwens ook al zeven jaar gitaar (muziekschool).

Thuis ook drumstel, piano, marimba, klokkenspel staan.

Niet dat ik een groot talent heb, maar zou niet zonder kunnen.

muziek is mijn leven vind ik net te ver gaan, maar zou zeker niet zonder kunnen

Voor mij klopt het alletwee een beetje(als het goeie muziek is tenminste). Wil later graag leven van muziek, weet wel drummen voor me beroep ofzo. Maar ik kan ook niet leven zonder muziek. Heb vorig jaar op wintersport vakantie in slovenie gezeten en het bijna het enige nummer dat ze daar speelde was beautifiul van christina aguilera(kan het nummer nu kotsen). Maar aan het einde van de week liep ik langs een cafe en hoorde ik the unforgiven van metallica, ik kon wel janken van blijdschap. Ik denk dat dit een bevestiging is dat ik niet zonder muziek kan

Muziek is voor mij een belangrijke manier om mijn emoties te uiten aangezien ik daar op een andere manier niet goed in ben. Lyrics schrijven is een uitlaatklep voor me: ik schrijf dan ook over belangrijke dingen die me bezighouden. Gelukkig kan ik mn teksten nou uitwerken in de band. Muziek betekent heel veel voor mij en ik zou echt niet weten hoe ik verder zou moeten leven zonder ook maar een enige vorm van muziek.

Sinds ik zelf muziek maak betekent het erg veel voor me, kan me ook niet voorstellen dat ik ooit stop met muziek maken. Luister nu ook veel serieuze naar muziek dan een jaar of 3 terug. Heb mijn hele leven wel naar muziek geluisterd maar dat was eigenlijk altijd uit verveling, gewoon leuk zo'n achtergrond deuntje... Tegenwoordig zet ik vaak een cd-tje op en dan ga ik ergens liggen met mijn ogen dicht en doe ik niets anders dan naar de muziek luisteren...

muziek is voor mij sinds enkele jaren een van de belangrijkste drijfveren in mijn leven. Ik luister niet alleen muziek omdat het beukt of dergelijke, maar voornamelijk om de emotie. Platen waar ik dingen van mezelf of dierbare herken reken ik tot 'mijn favoriete' bands.

Er is sprake van een wisselwerking. Ik kan mij gevoel aanpassen op de muziek maar meestal pas ik mijn muziek aan op mijn gevoel. Vandaar ook een brede muzieksmaak, van vrolijke powermetal tot depressieve doom-metal. Het hangt van het moment af.

Ik heb zat cd's die mijn emoties gevangen houden doordat ze me doen herinneren aan een bepaalde periode in mijn leven, dat de schijfjes al mijn emotie's bevatten van 'toen'. Die cd's koester ik. Muziek helpt me als ik me kut voel, als ik afleiding nodig heb en sfeerversterkend.


Ik haal nu een boel dingen door elkaar, aar muziek is nu eenmaal zo complex dat ik niet zo goed uit mn woorden kom

quote:

---

Op 19 april 2004 13:51 schreef Kristof het volgende:
(...)
Soms lig ik in mijn bed te denken aan een trompetsolo van Miles Davis, soms denk ik terwijl ik lesgeef aan tempowisselingen van Dream theater cd's en soms droom ik over solo's van Chuck Schuldiner, soms word ik wakker met steve harris basriffjes in mijn hoofd.

---

Ik las: 'soms word ik wakker met een stijve harrie'

mischien kan ik het beter uitleggen aan de hand van deze tekst die ik een half jaar teug eens heb geschreven:

quote:

---

Ik luister muziek in principe om 2 redenen. De eerste is voor sommige moeilijk te begrijpen, maar im kan muziek gebruiken als opslagmedium van emoties. Net als in andere kunstvormen kan je dingen die ik of andere hebben meegemaakt herkennen in muziek. Muziek kan de emoties die je destijds voelde vereeuwigen in klanken, zodat de keer dat je een bepaald nummer weer hoort, die gevoelens weer bij je boven komen. Dit kan vanalles zijn, blije of treurige muziek.
Hetzelfde geldt voor de lyrics. Lange tijd heb ik volgehouden dat lyrics het belangrijkste zijn in muziek, maar ik ben er achter gekomen dat dat niet perse moet. In de meeste gevallen vind ik dat nog steeds, maar na het luisteren van een prachtig nummer van Graveworm krijg ik toch kippenvel. Ookal zijn de gruns bijna onverstaanbaar, de de perfecte mix van klanken, rauwe gitaren en grunts tegenover Chello's en pianos's, weet mij van binnen wel in beroering te brengen. Ook instrumentale nummers kunnen mij ook raken. Zelfs klassiek vind ik best mooi, en dan hoeft het niet perse in metal et zitten (zoals wel vaak voorkomt). Het Requiem van Mozart vind ik bv prachtig.
Poezie in muziek is heel belanrijk, maar poezie in de vorm van klanken is mischien nog wel belangrijker.

Een andere essentie van muziek voor mij is gewoon om je "te laten gaan" , ff lekker headbangen of meebrulllen. Als uitlaatklep voor dingen zoals agressie. Natuurlijk is agressie ook een emotie, en zou je dit ook kunnen indelen bij het stukje tekst van hierboven, maar agressie is niet echt een emotie die ik wil opslaan, of vereeuwigen.

Ik hoop dat het door dit stukje tekst wat duidelijker is waarom ik en heel veel andere mensen naar metal luisteren. Ik luister eigelijk naar alle subcategorien omdat elke band wel een een deel van beide essenties heeft, de een alleen meer dan de andere. Ik luister meer naar powermetal dan naar deathmetal, een heldere zang, ballads en heel veel hoopgevende nummers passen veel beter bij mijn levenswijze dan deathmetal. Maar toch blijf ik luisteren naar de hardere, agressievere muziek omdat die ook een essentie heeft dat mij aantrekt.

---

Ik hou me al vrij actief bezig met muziek sinds ik me kan herinneren, eigenlijk... Waar ik naar luister wordt heel erg bepaald door hoe ik me voel of wil voelen, en er is eigenlijk geen moment waarop ik geen muziek luister, behalve dan als ik op school zit... Maar dan ga ik ook weer op de tafel drummen of wat zingen ofzo, ik kan er echt niet tegen als er geen muziek om me heen is... Als ik ga slapen moet ik ook altijd cd's draaien omdat ik anders echt niet in slaap kom. Dus dat muziek mijn leven is komt vrij dicht in de buurt...

Muziek is m'n graat[je]. Met andere woorden, als ik me kut voel [bijna altijd] luister ik muziek. Iets om op terug te vallen.

Ik luister muziek vooral omdat ik het mooi vind. Soms omdat de teksten heel mooi zijn en soms omdat de muziek heel mooi is.
Sommige nummers heeben ook een emotionele betekenis voor me, omdat zij voor mij symbool staan voor hoe ik vroeger dacht of voelde.
Muziek kan mij ontzettend opvrolijken of me een kuthumeur bezorgen, maar dat hangt er dan meestal vanaf of ik het wel of niet mooi vind. Van lelijke muziek wordt ik sagerijnig net zoals van bijv flatgebouwen, terwijl mooie muziek mij vrolijk kan maken net zoals bijv een mooi oud gebouw of een mooi bos.

Maar of ik zonder kan, ja zeker, als ik moet kiezen tussen doodgaan of doof zijn, dan is de keuze makkelijk hoor, want naast muziek/geluid zijn er ook nog een boel andere dingen die het leven mooi, interesant en de moeite waard maken.

quote:

---

Op 19 april 2004 14:02 schreef Chelman het volgende:
Ik las: 'soms word ik wakker met een stijve harrie'

---

Goh .. jij weer ..

quote:

---

Op 19 april 2004 14:43 schreef Jenje het volgende:
Goh .. jij weer ..

---

ach freudiaanse lapsus van hem

seksueel gefrustreerde rukker wellicht

Ik luister het aardig veel, niet zonder kunnen is misschien wat overdreven..

Maar om effe serieus op het topic in te gaan, ik zweef zo af en toe tussen de twee in. Metal is mijn hobby, en niet alleen het luisteren, maar ook maken (zang, doom voornamelijk) en promoten (ZM hoofdredactie - ik regel de interviews en live reviews, Redactie - cd's reviewen, concerten revieween, interveiews etc etc, en jaarlijks het ZM fest organiseren). En dat bevalt me erg goed, soms word de workload alleen best veel, waardoor je het vermoeden krijgt dat de metal het leven bepaald, en dat is ook weer niet helemaal de bedoeling.

mag muziek ook een onderdeel van mij leven zijn?

absoluut niet

Hmm.. ik vind het nog al makkelijk om te zeggen dat muziek alles voor je is en dat je niet zonder kunt, als je nog nooit in zo'n situatie gezeten hebt..

Als muziek écht nummer 1 is voor je, zou je dan bijv. ook liever blind zijn dan doof? Ik niet.. liever min of meer normaal functioneren zonder muziek dan de rest van je leven afhankelijk moeten zijn van anderen (tot op zekere hoogte) ..

quote:

---

Op 19 april 2004 14:49 schreef Valorian het volgende:
Hmm.. ik vind het nog al makkelijk om te zeggen dat muziek alles voor je is en dat je niet zonder kunt, als je nog nooit in zo'n situatie gezeten hebt..

Als muziek écht nummer 1 is voor je, zou je dan bijv. ook liever blind zijn dan doof? Ik niet.. liever min of meer normaal functioneren zonder muziek dan de rest van je leven afhankelijk moeten zijn van anderen (tot op zekere hoogte) ..

---

ik bedoelde dan ook nummer 1 qua interesses

gezondheid, familie, vrienden, vriendinnen dat staat uiteraard bovenaan

quote:

---

Op 19 april 2004 14:47 schreef Jenje het volgende:
Maar om effe serieus op het topic in te gaan, ik zweef zo af en toe tussen de twee in. Metal is mijn hobby, en niet alleen het luisteren, maar ook maken (zang, doom voornamelijk) en promoten (ZM hoofdredactie - ik regel de interviews en live reviews, Redactie - cd's reviewen, concerten revieween, interveiews etc etc, en jaarlijks het ZM fest organiseren). En dat bevalt me erg goed, soms word de workload alleen best veel, waardoor je het vermoeden krijgt dat de metal het leven bepaald, en dat is ook weer niet helemaal de bedoeling.

---

Kan me voor een deel aansluiten bij het verhaal van Jenje. Doe zelf ook redactiewerk voor ZM, uit vrije keus natuurlijk. Ik ben een gruwelijke metaladdict, zonder metal kan ik inderdaad niet leven. Geen enkele andere muziekstroming geeft mij zo'n kick als onze geliefde metalen herrie

Uiteraard heb ik ook andere interesses..vriendin staat uiteraard bovenaan. Maar van m'n hobby's steek ik de meeste tijd en energie in onze geliefde muzieksoort

[Dit bericht is gewijzigd door Borgia op 19-04-2004 14:53]

quote:

---

Op 19 april 2004 14:51 schreef Kristof het volgende:
ik bedoelde dan ook nummer 1 qua interesses

gezondheid, familie, vrienden, vriendinnen dat staat uiteraard bovenaan

---

vriendinnen boven muziek?
ik weet niet of ik het daar mee eens ben.

quote:

---

Op 19 april 2004 14:53 schreef ghoulliette het volgende:
vriendinnen boven muziek?
ik weet niet of ik het daar mee eens ben.

---

Valt wat voor te zeggen...muziek blijft..dan kan van een relatie niet altijd gezegd worden

quote:

---

Op 19 april 2004 14:51 schreef Kristof het volgende:
ik bedoelde dan ook nummer 1 qua interesses

gezondheid, familie, vrienden, vriendinnen dat staat uiteraard bovenaan

---

Hehehe.. dat zal voor de meeste mensen gelden.. alleen springen de meeste mensen nogal slordig met hun uitspraken om .. zie bijv. Borgia II 'zonder metal kan ik niet leven' ,, lijkt me nogal een beladen en overdreven uitspraak.. Tuurlijk kan muziek of metal nr. 1 zijn in je leven, maar het is toch niet alsof je er een eind aan zou maken als je bijv. door een ongeluk je gehoor kwijt raakt? Hiermee kom ik weer uit op mijn eerdere statement, immers zou je er wel een eind aan maken door zo'n ongeluk, zou je dan soms liever blind worden zodat je veel minder kan maar nog wel een cd'tje kan opzetten?

quote:

---

Op 19 april 2004 14:53 schreef ghoulliette het volgende:
vriendinnen boven muziek?
ik weet niet of ik het daar mee eens ben.

---

gezondheid van hen, niet hun op zich uiteraard, egoisme is trouwens niets mis mee, mijn leven draait nu eenmaal rond mij en niet rond anderen, zo'n persoon ben ik niet echt