quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Op 7 november 2001 22:26 schreef Edder het volgende:
depressie = genot
--------------------------------------------------------------------------------

quote:

---

Op 7 augustus 2002 7:25 schreef schaambaard het volgende:
jij weet echt NIET wat je zegt.

---

late reactie van Schaambaard en nog latere reactie van mij:

Het is nog helemaal niet zo vreemd wat Edder zegt. Ik heb zelf in therapie gezeten, omdat ik depressief dreigde te raken.
Wat ik ondermeer heb geleerd is dat mensen die zich depressief voelen - en wanneer ze er niet te veel aan doen hier weer bovenop te raken - elke keer weer in een depressie schieten; dit is namelijk een "veilig gevoel" voor hen... zodanig dat ze liever depressief blijven dan dat ze eroverheen komen.

Ik denk dat da voor iedereen wel anders gaat zijn, maar ik word veel eerder depressief van vrolijke popmuziek.

quote:

---

Op 4 februari 2003 14:37 schreef Sarjenka het volgende:
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Op 7 november 2001 22:26 schreef Edder het volgende:
depressie = genot
--------------------------------------------------------------------------------




late reactie van Schaambaard en nog latere reactie van mij:

Het is nog helemaal niet zo vreemd wat Edder zegt. Ik heb zelf in therapie gezeten, omdat ik depressief dreigde te raken.
Wat ik ondermeer heb geleerd is dat mensen die zich depressief voelen - en wanneer ze er niet te veel aan doen hier weer bovenop te raken - elke keer weer in een depressie schieten; dit is namelijk een "veilig gevoel" voor hen... zodanig dat ze liever depressief blijven dan dat ze eroverheen komen.

---

Mja, ik heb een beetje het idee dat als je je kut voelt (nou weet ik natuurlijk niet precies hoe het is om echt depressief te zijn, maar laat ik zeggen dat ik me ook wel eens niet zo goed heb gevoeld), dat als makkelijk kan worden ervaren. Zo'n beetje als "ik zie wel weer". Het is makkelijker om je kut te voelen dan gelukkig te blijven omdat dat laatste nou eenmaal meer moeite kost (dit is natuurlijk wel generalisatie, uitzonderingen daargelaten).

Maar om nou zeggen dat het genot is vind ik een stomme uitspraak. Volgens mij kun je niet zeggen "goh, ik ga me even lekker depressief voelen, heerlijk!". Dan heb je het volgens mij gewoon over melancholie, of gewoon zwart kijken/cynisch zijn, wat iets heel anders is..

nogmaals.. bovenstaande is naar mijn idee, geen absolute waarheid ofzo, maar dit denk ik.

Nou van sommige metal kan ik behoorlijk vrolijk worden (bv. Finntroll)

ik word depresief van gebeurenisen in mijn leven niet omdat ik naar metal zou luisteren.
ok het zou mischien het gevoel kunne versterken maar er naar eliden denk het niet echt.
als je je ok voelt ga je je echt niet depri voelen als je "depresieve" metal teksten ofzo luisterd.
wat denk ik wel waar is als je wat lekkere agressieve metal opzet dat je dan mischien zelf wat agresief word.

THRASH TILL DEATH!!

Ik word eerder depressief als ik NIET naar metal luister

quote:

---

Op 6 november 2001 8:32 schreef blacksoul666 het volgende:
wat denk je kan het als iemand depressief is dat hij door het luisteren naar bepaalde teksten nog depressiever kan worden?.en daardoor nog erger wegzakt in zijn depressie.als je bv.naar een tekst luistert zoals suicide van carpatian forest op strange old brew.kan ik me voorstellen dat iemand die al depressief is hierdoor aan het denken gezet word om zelfmoord te plegen bv.ik denk dat als iemand zelfmoord wil plegen het toch wel doet ook zonder invloed van muziek.

---

lijden --> leiden (je deed het toch niet expres he?)

---

Ja hier heb ik denk ik wel een uitgesproken mening over, heb mezelf dit namelijk ook vaak afgevraagd. Ik heb zelf ervaren dat het luisteren naar depressieve metal muziek in een periode waarin ik zelf depressief was, niet zo'n beste invloed had.
Wel kan ik zeggen dat ik me hier op een bepaald moment van bewust werd, toen heb ik het een tijdje rustiger aangedaan om er geestelijk weer een beetje boven op te komen. Toen dat allemaal weer een beetje beter ging heb ik me weer rustig in de muziek verdiept en begon mijn interesse te groeien. Eerst met name in de gothic-stroming, later het hardere dead-werk van Morbid Angel,Nile en Vader. Ik voelde me er erg prettig bij en nog steeds. Nu luister ik op het moment het meeste Black Metal en groeit de verzameling Black Metal albums erg hard. Wat veel mensen vergeten is denk ik het feit dat wanneer men geestelijk niet in orde is, de muziek je nog een extra zetje kan geven (enige gevoeligheid hiervoor is natuurlijk ook nodig).
Ik realiseer me terdege dat de muziek die ik luister, nou niet de meest alledaagse muziek is en dat het elementen van droefenis/agressie en donkerheid bevat.
Maar melachonie vind ik gewoon een van de mooiste emoties die er bestaan, met een stevige pot agressie erbij natuurlijk.
Hopelijk hebben mensen wat aan dit verhaal.

quote:

---

Op 4 februari 2003 14:46 schreef Marco_Filth het volgende:
Ik denk dat da voor iedereen wel anders gaat zijn, maar ik word veel eerder depressief van vrolijke popmuziek.

---

Komt me bekend voor, niet bij alle, maar bij veel wel!

Hmm, de stelling van dit topic vind ik een beetje quasi vooroordeelbevestigend. Alsof Metal, omdat het op 'leken' afkomt als grafherrie ed. en dat het slechts een afspiegeling is van 'triest zijn'.

Metal is voor mij juist een bron van kracht.

quote:

---

Op 8 februari 2003 18:09 schreef aerodis het volgende:
Hmm, de stelling van dit topic vind ik een beetje quasi vooroordeelbevestigend. Alsof Metal, omdat het op 'leken' afkomt als grafherrie ed. en dat het slechts een afspiegeling is van 'triest zijn'.

Metal is voor mij juist een bron van kracht.

---

hmm, die zin loopt niet helemaal lekker

Er moet toch eerst een aanleiding zijn waarmee je je kan vereenzelvigen vooraleer je tot zo'n conclusie komt. Dus ja metal (zoals vele andere dingen) zou kunnen tot een depressie lijden.

Kan het praten over depressies leiden tot een depressie

Teksten hebben nooit invloed op welke manier dan ook op mij

Als je naar metal gaat luisteren en alleen van de muziek word je depressief. Hmm dan ben je zo'n zwak zieltje .. -->> OVENS

Van muziek depressief worden?
Dan moet het wel heel raar lopen.

Een stevige portie abyssic hate.
Suicidal emotions.

quote:

---

Op 10 februari 2003 16:27 schreef Warrior_of_Odin het volgende:
Een stevige portie abyssic hate.
Suicidal emotions.

---

wordt je daar depressief van? ik denk het niet

quote:

---

Op 10 februari 2003 16:13 schreef wladimir het volgende:
Van muziek depressief worden?
Dan moet het wel heel raar lopen.

---

muziek is emotie ... emotie kan tot depressie leiden... niet heel gek hoor.

quote:

---

Op 10 februari 2003 16:53 schreef Sarjenka het volgende:
muziek is emotie ... emotie kan tot depressie leiden... niet heel gek hoor.

---

Hmm, vind ik wel.
Je moet toch al erg gestoord zijn wil je alleen en puur door de muziek je zelf af willen knallen.

Muziek kan wel de al aanwezige depressieve gevoelens versterken, maar dat is heel wat anders.

Toen ik op m'n werk de muziek liet horen waar ik zoal naar luister, liet ik ze Show No Mercy van Slayer horen.

Hadden ze zoiets van "Als ik ooit op het randje stond, zou dit me er over heen duwen"

quote:

---

Op 11 februari 2003 2:53 schreef Egregius het volgende:
Toen ik op m'n werk de muziek liet horen waar ik zoal naar luister, liet ik ze Show No Mercy van Slayer horen.

Hadden ze zoiets van "Als ik ooit op het randje stond, zou dit me er over heen duwen"

---

Metal overheerst en versterkt mijn emoties, òf ik nou vrolijk òf depressief ben. Dus neen, je wordt niet depressief van metal.

depressief, juist niet! Meer een uitlaatklep voor agressie en irritatie

quote:

---

Op 11 februari 2003 12:09 schreef Naturens Galleri het volgende:
Metal overheerst en versterkt mijn emoties, òf ik nou vrolijk òf depressief ben. Dus neen, je wordt niet depressief van metal.

---

Naturens Galleri, ken je Vintersorg.. erg goeie band...

maar inderdaad.. voor mij is het ook emotie versterkend... nou moet ik wel zeggen dat ik van doom sneller depri wordt dan van Thrash Metal