ontopic hoeren, pleur em dan maar op msn als je die site wilt weten.

I'll OVERCOME!!

*rotschop*

Waarschijnlijk staan Ignite + Terror (+3) in april in 013, Tilburg. Over enkele dagen meer info!

gatverdamme, ignite, krijg meteen een gore smaak in mijn bek.geef dan enkel terror maar plus drie bands...sowieso een rare combi, terror en ignite.of je backfire als support van frans bauer doet.

Nou, nou... zo erg is het nou ook weer niet. Als Ignite dan net zo'n optreden neer weet te zetten als gisteren, dan gaat het gewoon een erg gave combi worden.

Ik trek die maiden achtige zang van zoli nou eenmaal slecht.de gast denkt af en toe of ie bruce dickinson is. en aan die zanger heb ik nou juist een enorme hekel.

Hmm? Bruce Dickinson? Daar vind ik het echt voor geen meter op lijken.

Maar goed, Terror dus... ik ben benieuwd welke bands er nog bijkomen op die tour.

Het lijkt er ook niet op maar hij probeert te klinken alsof, en daar slaagt ie dus niet in en dus is het kut . maar goed ik hou dr niet zo van dus.het is niet eens hard ook. dan zie ik liever een slechte agnostic front mee ofzo.

Erg gave band. Nieuwe cd beukt ook hard, ( die uit 2008. )

Die moet ik ook nog eens aanschaffen. Heb er laatst live een paar nummers van gehoord, en die vielen me zeker niet tegen.

Heheh, wacht maar tot Neggie dit leest :')

Maar een tering vette band ja, heerlijk die agressie

[Dit bericht is gewijzigd door Metalhead22 op 27-12-2008 16:54]

neggie post niet in het terror topic, terror is zijn ding niet meer hahahahaha

Hier speelt momenteel Lowest of The Low nog eens af. Wat een wezelijk verschil is dat met The Damned The Shamed.
Bij het laatste album mis ik toch echt de agressie tenopzichte van de andere platen.

Maargoed, alsnog veel zin in 26 februari...live shows van Terror zijn altijd gaaf!

Wel mee eens ja. Ik vind het ook veruit hun minste. Always The Hard Way vond ik ook al minder trouwens, maar die is nog best gaaf.

quote:

---

Op 18 juli 2010 23:53 schreef 6sic6 het volgende:
Hele dikke +1. Ik heb zelf ook maar weinig hoge verwachtingen van het nieuwe Terror album.

---

Ik hoop echt dat het beter wordt dan The Damned, the Shamed.

Voor de rest laat ik het er even uit: Always the Hard Way is een van de beste (zo niet dé beste) hardcore platen van het laatste decennium. Een van de albums die bij mij het echte gevoel kunnen oproepen die een hardcoreband moet oproepen (ik kan het niet op een andere manier uitleggen). Heerlijke agressie, toch nog speels genoeg, catchy genoeg, blijft lang genoeg in je hoofd zitten en verveelt niet eens na een honderdtal keren luisteren (wat imo hét manco is van Lowest of the Low, ik ben uitgekeken op die plaat).

De kritiek op One with the Underdogs is te begrijpen, vanwege de 'tough guy'-invloeden die erin gekropen zijn. Zelf vind ik het een fantastische plaat met enkele absolute krakers op (Not This Time).

*ademt weer in*

Keer op keer als ik Lowest of the Low draai, merk ik gewoon de volle agressie van de band. Geen mid-tempo, maar gewoon vol eruitknallen in pakweg 20/25 minuten wat ze kwijt moeten. Zo hoor ik hardcore dan ook het liefst. Ik kan ook echt geen genoeg krijgen van dat album. De teksten zijn misschien vrij voor de hand liggend, maar op een of andere manier kan ik me er toch goed in vinden. Ik mis dat bij een aantal nummers op Always the hard way gewoon.

Ik begrijp zeker waarom mensen Lowest of the Low zowat de enige goede Terror-plaat vinden, hoor, daar niet van.

quote:

---

Op 19 juli 2010 0:12 schreef 6sic6 het volgende:
Keer op keer als ik Lowest of the Low draai, merk ik gewoon de volle agressie van de band. Geen mid-tempo, maar gewoon vol eruitknallen in pakweg 20/25 minuten wat ze kwijt moeten. Zo hoor ik hardcore dan ook het liefst. (...)

---

Als ik zoiets lees dan vraag ik mij steeds af of ik nu niet in het verkeerde decennium geboren ben

Maandag 26 Augustus 1991--vrijdag 08 januari 1988

Nou valt mee hoor

Maar verder niks mis met de andere platen, maar Lowest of the Low steekt er bij mij toch echt met kop en schouders bovenuit.

Nog steeds een ander decennium he Het is (natuurlijk, dûh) gewoon pure smaak, ik luister nog steeds meer naar die tough guy-zooi dan het old school-spul. Hoewel ik het liefst de combinatie van beiden heb, eigenlijk.

Van Terror vind ik dat ze eigenlijk nog geen enkele slechte plaat hebben uitgebracht, ze hebben altijd wel kwaliteit geleverd. Alleen piekt Always the Hard Way er nogal bovenuit en valt The Damned, the Shamed wat uit de boot.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 19-07-2010 0:25]

Mee eens, ik vind dat ook hun beste plaat. One With the Underdogs is ook erg gaaf. De rest is zeker ook niet slecht maar wel een stulkje minder dan deze albums.

Deze dvd is ook (ondanks de mindere kwaliteit) erg vermakelijk om te zien. Gaaf optreden en ook gaaf om te zien hoe Scott Vogel de teksten letterlijk uit zijn lijf op de cd inschreeuwt. Wat een strot heeft die gast ook

Daar ga ik eens wat centen voor moeten neerleggen, inderdaad.

I NEED MORE STAGEDIVES!

quote:

---

Op 19 juli 2010 0:21 schreef 6sic6 het volgende:Maar verder niks mis met de andere platen, maar Lowest of the Low steekt er bij mij toch echt met kop en schouders bovenuit.

---

xD

Verkeerd antwoord

One of the underdogs is gaver vind ik.

[Dit bericht is gewijzigd door KHPLF op 19-07-2010 21:30]

quote:

---

Op 19 juli 2010 0:21 schreef 6sic6 het volgende:

Maar verder niks mis met de andere platen, maar Lowest of the Low steekt er bij mij toch echt met kop en schouders bovenuit.

---

+1, de agressie druipt eraf!
Ik begin automatisch met meubels te gooien als ik die plaat opzet!

Dat laatste heb ik nu als ik Not This Time, Overcome, Always the Hard Way, All for Revenge, Strike You Down, Lost en dergelijke hoor. Ok ja, en Push It Away.

[Dit bericht is gewijzigd door BenKnuckles op 20-07-2010 14:52]

He? Lijkt de riff in het refrein van Return to Strength niet sprekend op die van Clouds Over California van Devildriver(!) ?