quote:
Op 8 januari 2013 13:49 schreef Kvelgeest het volgende:
Wat is 'het'? Wat helpt er in veel gevallen?
Waar heb je het over? Een mentaal-'nationalistische' Pool geboren in het lichaam van een Belg, ofzo?
Over welke 'ilussie' heb je het hier? De niet-natiestaat?
Hoe kan nationalisme "multiculti" controleren? Of bedoel je uitsluiten?
Wat bedoel jij dan met 'cultuur'? Aan dergelijke loze kreten hebben we natuurlijk niets.
Wanneer zijn welke problemen van de baan?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Smeltkroes_(sociologie)
Ik weet het niet, hoor; maar in Nederland leven mensen ook naast elkaar ipv met elkaar. Is dat ook niet met wat Thatcher bedoele met haar "society there no such thing"?
Behalve dan tijdens bijbaantjes kom ik zelden tot nooit echt in aanraking met mensen die echt een andere culturele of sociale achtergrond hebben. En ik weet zeker dat dat voor het merendeel van de Nederlanders geldt.
Was dat niet zo geweest, dan hadden we het multiculturele vraagstuk ook niet.
Als verschillende culturen gaan samenleven, dan ontstaat er een smeltkroes met één overkoepelende (meta)cultuur. Maar dat is nou juist niet aan de hand. Daarom is het multiculturele project mislukt; leven wij niet in multiculturele samenlevingen, want dat samenleven doen 'wij' immers niet, maar in multiculturele staten. En dan doemt het probleem van de natie en de natiestaat op.
Want kunnen mensen wel samenleven zonder gezamelijke notie?
[genealogie waarschuwing]
Het ideaal van de natiestaat is dat het min of meer een homogeen geheel zou zijn met een gezamelijke nationaalverhaal waaruit saamhorigheid, verwantschap en daaruit voortvloeiende wederkerige verantwoordelijkheid zou vloeien.
Voor het idee van de natiestaat was het idee dat kerken en gefortuneerden een bepaalde verantwoordelijkheid droegen. Noblesse oblige.
Het was immers bij de arbitraire gratie God's hoe jouw leven er uitzag.
Maar nu, na de dood van God en van de natiestaat hebben we een probleem. Immers, ik heb geen gemeenschappelijk verleden met mijn gehoofddoekte buurvrouw; en gezien niet God, maar ikzelf verantwoordelijk ben voor mijn leven, wordt die ton op mijn rekening ook een stuk minder arbitrair. Dus waarom zou ik verantwoordelijk zijn voor het welzijn van anderen, buiten mijn familie om?
Daar komt nog eens bij dat de anonimiteit en vanzelfsprekendheid van ons systeem misbruik in de hand werkt, wat de solidariteit nog verder ondergraaft.
In dat verfoeide Amerika hebben ze dat probleem opgelost met een e pluribus unum, wat soevereiniteit in eigen kring en patriottisme ipv nationalisme.
Ik heb geen data bij de hand, maar in C. Groenhuijsen's "Amerikanen zijn niet gek" schrijft hij dat Amerikanen 900 Dollar p.p. p.j. aan liefdadigheid weggeven terwijl Nederland toen op zo'n 300 Dollar bleef haken. Wellicht omdat die gekke God aan de overkant nog wel leeft.
Wat zit er dan zo diepgaand niet goed tussen Walen en Vlamingen? Of Schotten en Engelsen?
Kijk, tussen Israëliërs en Palestijnen zit iets fundamenteel niet goed en bestaan wellicht onoverbrugbare verschillen qua natie, geschiedenis, cultuur, religie en economie. Maar tussen Europese volkeren?
Kijk, tuurlijk, er is iets fundamenteel mis wanneer Brussel voor Vlamingen gaat bepalen dat zij straatnamen en menukaarten in twee talen moeten opstellen, maar is dat een spreekwoordelijke casus belli?
Volgens mij gaat het op een dieper niveau, net als bij de Schotten, eigenlijk heel banaal om geld.
En als geld het twistpunt is, is er dan echt wat mis met het DNA van het land of wellicht iets met de sociale voorzieningen?
pak vragen.
"Het", daar bedoel ik mee het eenheidsgevoel. Als mensen het gevoel hebben dat ze allemaal binnen bepaalde grenzen behoren tot hetzelfde "volk" (ik ben een Vlaming, jij ook, tof tof tof) dan is dat bevorderlijk voor de vrede binnen de grenzen, maar het voorkomt ook frustraties naar andere groepen binnen de samenleving die naar het gevoel van veel mensen even veel of meer vrijheden, voordelen of kansen krijgen in de economie, in religie, in gedrag, in onderwijs, terwijl dat niets te maken heeft met natuurlijke verschillen (seksuele voorkeur, geslacht, vorm van handicap) maar met afkomst.
ik draai het misschien wel om inderdaad, want ik argumenteer eerst waarom nationalisme iets goeds is. In dit geval is het inderdaad, om geld dat het gaat. Al DECENNIA lang gaan er miljarden uit de zakken van de Vlamingen naar de Walen. Het is structureel.
Op zich is dat geen probleem, een regio kan zich ontwikkelen. Probleem is dat ze in Wallonië bij de PS (de rulers) lak hebben aan maatschappelijke ontwikkeling. Als maatschappelijk assistent heb ik alle mogelijke studies zien passeren van hoe groot de activeringsdrang in Vlaanderen was en hoe klein in Wallonië. De kans dat je daar geschorst werd omdat je geen werk zocht was op momenten tien keer kleiner dan in Vlaanderen. Gewoon omdat er minder controles waren. Zelfde met de effectief geschorsten. In Vlaanderen zijn er ook transfers, naar Limburg bvb, maar daar staan voorwaarden tegenover, targets, cijfers, ... In Wallonië? None. EN dat is geen pipo uit Antwerpen die dat zegt, dat komt uit De Tijd, uit beleidsvoorschriften, uit wetten. Hetzelfde komt voor bij ziekte- en invaliditeitsvergoedingen, dossiers voor regularisaties, ... allemaal goed hoor, maar doe dat dan op eigen kosten aub en niet op de nek van een ander.
Toen Vlaanderen arm was heeft het ferm afgezien en kreeg het een bestuur opgelegd van Franstaligen. Het heeft geholpen inderdaad Voodoo
, maar het was wel onder strikte voorwaarden en Franstalig bestuur (al die directeurs waren Franstaligen, ze zitten nog altijd in de Vlaamse steden)
Moesten de andere Vlaamse Partijen zich niet zo laten ringeloren en wat ballen hebben in plaats van altijd te beloven dan zou de NV-A misschien op 5% zitten ipv 35%. Van mij hoeft België helemaal niet gesplitst te worden, maar als je ziet hoe langdurig dit al gaande is, dan gaat dit volgens mij dieper dan een tijdelijke situatie maar een gebrek aan solidariteit en samenhorigheid en dan trek ik de nationalistische kaart. Uit wrok? Misschien. Uit gezond verstand zou ik zeggen. Geen enkele relatie is bestand tegen 40 jaar financieel onevenwicht, al helemaal niet als de partners een andere taal spreken (letterlijk en figuurlijk), nuja, de Walen dan aangezien ze weigeren van Nederland in school aan te leren terwijl Vlaamse kinderen vanaf hun 11e Frans ingelepeld krijgen (goeie zaak vind ik dat wel).
Langdurige ongelijkheid, financieel vooral, opgedreven door culturele verschillen, in dit geval tussen twee regio's die historisch een andere oorsprong hebben. Politiek gebeurde er veel te weinig, veel mensen zijn het beu. Ik ook. Zelfs met 40 jaar omgekeerde transfers hoeft het niet meer voor mij. Ik heb niets tegen Walen, ze doen maar, op zichzelf en op hun manier.
Ik besef nu wel dat het zich vooral op politiek niveau afspeelt, maar veel Vlamingen zullen niet zo ver meer kijken of zeggen dat de Walen bewust PS stemmen. Zo krijg je na een tijd haat en wordt nationalisme negatief. Dat kun je een Bart De Wever niet verwijten, hij heeft niet gezorgd voor de ongelijkheid in België. Hij legt het bloot en gebruikt het voor zijn zaak. De zaak heet nationalisme en lijkt mij alvast de enige weg naar structurele verandering. Andere politici falen en ik heb er genoeg van. Men is inderdaad meer en meer verantwoordelijk voor de keuze in solidariteit en ik ben ook helemaal niet minder solidair geworden.
Ik betaal graag mijn belastingen, maar dat ze het gebruiken voor projecten waar ik echt in geloof, desnoods in Afrika of voor de opvang van politiek vluchtelingen. Wallonië heb ik lang genoeg gesponsord. Of mijn belastingen naar Europa, laat Europa Wallonië maar eens evalueren en begroten. Graag!
Verder, over Amerika: klopt hoor, die doneren meer. Niet moeilijk met een belastingschaal van wat? 10-25%? En als welstellende republikein gaat het gedoneerde geld vooral naar projecten in je buurt. Eigen scholen, eigen parken, eigen onderhoud van de omgeving. Allemaal toegankelijk met een kaartje als je meebetaalt. En een keer per jaar vrijwilligerswerk doen bij de onderlaag van de maatschappij. Zo kan het ook natuurlijk. De armoedecijfers liegen er niet om in Amerika.
