IK heb keileuke ouders, dus ja ik heb respect voor hun, hoewel ze ook best eens kunnen zagen...

Daar schijnen/lijken het ouders voor te zijn...

Ik denk dat je moet respect voor je ouders tonen een hele gemakkelijke gedachte is .
dit hangt van je ouders af . net zoiets als je moet respect voor je leraar tonen .
Misschien hebben je ouders geen respect voor jouw vrienden of je vriendin ,moet je dan respect voor je ouders tonen ?
terwijl er niks mis is met je vriendin .
Iedereen verdient respect maar als ze het niet voor anderen kunnen opbrengen ?

Ja hoi, ik ben nieuw hier, en ik ga me maar meteen lekker mengen in deze topic.
Ik ben het best wel eens met de meeste van jullie hier. Tuurlijk verdienen ouders respect, ze geven hardstikke veel om je en doen ook alles wat in hun macht ligt voor je.
Maar anderzijds als een ouder echt een "gezagspositie" wil hebben tegenover een kind zal dat kind zich ook gewoon verzetten en niet akkord gaan met steeds een nee-zonder-uitleg en waarbij niet word geluisterd naar tegenargumenten van het kind. Dan krijg je dat er minder respectloos tegenover de ouder gedaan word. Zie ik gewoon in mijn omgeving...
Maar goed, gelukkig kan ik heel redelijk praten met mijn ouder en ik denk ook dat ik respect toon daarvoor.

Heb je op zich wel gelijk in Vinay, maar als jij dan ook geen respect voor ze toont, ben je eigenlijk hetzelfde. Maar ik weet niet precies hoe dat gaat, omdat ik het(gelukkig)nooit heb meegemaakt, dus ik ga er niet over oordelen(vat het dus ook niet zo op aub).

Mijn ouders zijn wel okee, beetje ouderwets maar dat boeit mij weinig. Ze laten me veel vrij en vinden heel veel goed, mits ik het in overleg doe en het binnen de perken blijft.
mijn ouders

Welkom Nans , je kunt je btw introduceren in het "Nieuw hier?Introduceer jezelf" topic.
En je hebt wel gelijk, maar ik denk/hoop niet dat er veel ouders zijn die dingen zeggen zonder uitleg, daar worden die kinderen helemaal gek van volgens mij.

Sja, toch gebeurd 't, zelf bij vriendinnen van me gewoon. Als ze iets niet willen, geven ze verder geen uitleg (ja of heel beperkte: nee want dat willen we gewoon niet...sja...) en dan luisteren ze verder niet naar de argumenten van m'n vriendin. Ja dat vind ik behoorlijk fout. Maar thuis heb ik daar verder geen last van. Ik kan gewoon redelijk over alle "nee's" praten. Helaas heb ik die nog best veel... agja pas 17 hè.

Hmmz... ik zal eens kijken op die topic, ik vind het verder niet zo boeiend om mezelf voor te stellen. Zo interessant is dat nou weer niet ofzo

wat jij wil, wat jij wil

M'n beste vriendin is als klein kind soort van verwaarloosd. Haar ouders gaven haar heel weinig aandacht, of ze werd afgezeken door haar vader op wat ze allemaal níet kon. Er kwamen nauwelijks complimentjes, en nu is ze zo ver dat ze al tijden over zelfmoord denkt. Ze is depressief, kan met weinig mensen goed praten over haar problemen, én haar ouders gaven (én geven) haar het idee dat ze nauwelijks van haar houden.
Om te janken

Ik heb geen respect voor de man die zich mijn vader durft te noemen.Heb hem goddank al een jaar of 5 niet gezien.Respect voor m'n moeder is er wel al is ook dat wel eens anders geweest.Respect moet je verdienen!

Mijn kind daarintegen respecteerd mij wel,ikdoe heel erg m'n best hem een fijne veilige jeugd te geven,is soms verdomd moeilijk

Waarom heb je zo'n hekel aan je vader dan?(Als je het niet wilt zeggen is dat ook goed hoor)
En het zal vast heel moeilijk zijn je kinderen goed & veilig te laten opgroeien nu...echt triest

Ouders respecteren of niet?
Ik hou kei veel van mijn mam!
Ik heb van kleins af aan altijd al een hele hechte band met m'n moeder, ik hielp haar altijd mee enzo en kan bijna alles met haar bespreken, is echt m'n beste vriendin! Ja, ik ben braaf
M'n oudere zus was het tegenovergestelde, maakte m'n ouders uit voor dingen die ik niet eens tegen hun durfde te zeggen en deed altijd alles wat niet mogt. Als mam vroeg of ze ff boodschappen wilde doen ging het zo van "doe het zelf!" Vind ik niet cool!
Oke, toen we elke keer huisarrest hadden vanwege een onvoldoende voor frans (elk rapport tot het volgende rapport), ja toen gingen we door het raam naar buiten om toch te kunnen gaan stappen (bungalow) maar goed, mam was ook niet eens met die huisarrest maar pap vond dat zo nodig

M'n oudere zus heb ik nu al zo'n 3,5 jaar niet meer gesproken of gezien; ze heeft m'n moeder teveel pijn gedaan en kan voor mij kapot vallen. M'n kleine zusjes beginnen ook steeds vaker haar streken over te nemen, vind ik echt heel erg

Ook mijn kleding enzo: op een gegeven moment wilde ik een ander kleurtje haar hebben, heb paars, groen en blauw gehad voor het zwart werd. Mam verfde m'n haar en pap vond me een idioot. Mam maakte mijn eerste jurken, pap vond het maar raar enzo. Ook mijn tattoo; van pap mag ik er geen maar heb er toch een laten zetten toen ik op mezelf ging wonen. Heb meteen mam gebeld van "ik heb hem eindelijk" en mam vond het kei cool!
Pap vond dat ik in een gesticht hoorde ofzo en een idiote satanist (hallo, ik en satanist, echt niet dus) en als iemand in de buurt op mij reageerde zei m'n moeder: ze is gewoon artistiek en daardoor veranderde de hele zaak, haha, dan ist wel goed (vage mensen).

Maar goed, tussen de beldigingen van mijn vader door was hij wel trots op mij als ik een beker haalde bij Taekwon-Do en toen ik op St. Lucas aangenomen was, kon hij lekker opscheppen. Met mijn werk kreeg ik een eigen kledinglijn, weer opscheppen. Nu ik voor mezelf wil beginnen wil hij ook wel een paar duizend piek lenen. Hij is gelukkig de laatste tijd bij aant draaien maar van de andere kant is hij nog net zo gemeen als mijn oudere zus, dwingt respect af maar of hij het altijd verdiend is de vraag...

Ik zal het zo zeggen: ik ben blij dat ik op mezelf woon want thuis is een gekkenhuis. Ging toen ik nog 17 was op mezelf, maar heb vanaf het begin mijn mam gemist. Bel bijna elke dag met haar en dat is altijd kei cool alleen ga ik niet zo graag daarheen omdat er zoveel ruzies zijn...
Pap irriteerd zich al meteen als de kleintjes niet per direct opstaan als ze iets moeten doen (hallo mag ze even haar boek aan de kant leggen?) en die 2 klein meiskes kunnen ok behoorlijk ruzie maken en luisteren vaak niet naar smoeder. Heb hun er al zo vaak over aangesproken maar dan luisteren ze weer even en dan weer niet...
Is wel altijd heel gezellig als mam alleen thuis is; lekker een paar potten thee zetten!


Een vriendin van me heeft een moeder die echt helemaal gestoord is, ze heeft ook geen opvoeding gehad en haar vriend is haar nu aant helpen. Ze heeft een paar weken bijna elke dag hier gelogeerd maar op een gegeven moment werd ik knettergek van haar, heeft dus ECHT geen manieren enzo geleerd maar goed, haar moeder (van wat ik allemaal gehoord heb) en respect gaat niet samen!


Wat ik hiermee wil zeggen (sorry voor zo'n enorme lap tekst): de ene ouder verdiend wel respect maar de ander niet; ligt er gewoon net aan hoe de ouder zelf is en hoe die tegenover hun eigen kind(eren) staat. Want mam heeft me altijd gerespecteerd om hoe en wie ik ben, pap is nu pas trots op me met wat ik tot nu toe heb berijkt...

quote:

---

Op 23 februari 2002 11:04 schreef Angela Mortis het volgende:
Waarom heb je zo'n hekel aan je vader dan?(Als je het niet wilt zeggen is dat ook goed hoor)
En het zal vast heel moeilijk zijn je kinderen goed & veilig te laten opgroeien nu...echt triest

---

Weinig zin om daarover te vertellen..wel dat ik door mijn fijne jeugd als volwassene amper functioneer lees maar 'ns iets over borderline..is het je vast duidelijk

Puberteit? Nooit last van gehad. Ja ik luisterde metal en dan zei m'n pa dat hij die herrie in z'n huiskamer niet hoefde te horen en dan vond ik dat-ie gelijk had. En dat-ie het herrie vond, tja, ach. Ik vond Barbra Streisand klote maar ik klaagde toch ook niet? 't was zijn huis... En verder heerst mijn pa enorm. Mijn pa heeft altijd gelijk, gek genoeg. Zelfs nu nog.
M'n moeder is ook tof. Ik ben bevoorrecht geweest met twee fantastische ouders en ben heel blij dat ik ze nog steeds heb, en dat ze gelukkig getrouwd zijn.

Al is dit alles in het licht van de andere (moeilijke) verhalen in dit topic natuurlijk niet zo interessant. Iedereen heeft zo z'n spoken... die van mij blijven echter ver weg van het ouderlijk huis, gelukkig.

mam en ik hebben voor een groot gedeelte een identiek CD-rek
(is wel anders geweest hoor)
pap heeft ook After Forever en Within Temptation enzo in de auto

Mijn moeder wordt nog steeds gek van mijn muziek, hoewel ik toch ook heel wat punk draai (wat mijn vader overigens af en toe wel weer kan waarderen). Verder ben nu eigenlijk meer aan hùn CD-rek begonnen, ERA is eigenlijk best wel een vette CD..

-- edit --

Haha was een woordje vergeten

[Dit bericht is gewijzigd door SQT op 23-02-2002 11:39]

Ja, Era is best cool, op een paar nummers na...
Zo heb ik ook een stel CD's van mam overgenomen hoor, neem nu Atylantos!
Celtic Myst heeft af en toe ook wel wat...

volgens mij gaan we een beetje off topic...

[Dit bericht is gewijzigd door Natascha op 23-02-2002 11:41]

sommige muziek vin mijn mam van me ook mooi en me (stief)vader ook

mijn biologische vader heb ik sinds me 4e nie meer gezien dus die hebt geen respect van mij m
mijn moeder en mijn 'nieuwe' vader krijgen veel respect van mij adhoewel ik heel vervelend kan zijn.....

ik doe dingen voordat ik er bij nadenk dat is er vervelend

quote:

---

Op 22 februari 2002 21:57 schreef Azagthoth het volgende:
Mijn oudersch heerschen...

---

De mijne ook *knuffel*

soms ga ik savonds maffen met fucking ruzie met me ouders. En de volgende morgen is het echt van, o dat, ja sorry.

ik zou echt gek worden als een van me ouders zou overlijden.


[Dit bericht is gewijzigd door aerodis op 23-02-2002 18:03]

Oudersch kunnen ook minder zijn.
Ik heb zeker wel respect voor mijn oudersch maar door dingen die in het verleden gebeurt zijn is dat respect enorm afgenomen.

Nee mijn respect voor mijn moeder is echt heel groot. Ze is allenstaande moeder al sinds ik 2 of 3 was en weet het perfect in d'r eentje te redden. Ik kom ook helemaal niks te kort en ze heeft me nog altijd op tijd weten bij te sturen. Ja respect voor haar is d'r zeker wel.

Ik hou veel van mijn ouders,hoewel we het op veel vlakken niet eens zijn...vooral met mijn moeder heb ik heel vaak kletterende ruzie.Ze vindt me een koppige meid die erg onvolwassen is voor haar leeftijd en die zich absoluut niet als een vrouw gedraagt...

en daar zit verder geen kern van waarheid in?
Vraag eens om uitleg waarom ze dat zo vind

Ik respecteer de mens pas als zij mij respecteert, mijn moeder respecteer ik enorm voor wat zij doet en voor wie zij is. Mijn vader haat ik al zolang ik mij kan heugen omdat hij mij niet respecteert.

Ik kan wel mensen respecteren die ik niet ken voor hun daden, zoals sommige metalbands, of mensen die zich inzetten voor bepaalde doelen.

Hmmpf..voor me pa heb ik groot respect; hij's echt te gek!

Voor me ma ook maar veeeeeeeeeeeeeeeeeel minder; je eigen kind laten vallen omdat je zonodig opeens je weer je eigen ongebonden leven wilt leiden...BAH!