moerke |
mörke |
|
|
|
Posted 03-05-2008 2:38 by moerke |
|
|
Medium, Discussie en de Politiek
Ik heb best vaak nagedacht over de kwaliteit van het medium Internet. Die kwaliteit hangt maar net af van het platform binnen het Internet. Een weblog bijvoorbeeld, kan best leuk zijn, maar vaak ook nogal eenzijdig. Een forum kan juist veel meningen naar voren brengen waar je voorheen nog niet aan gedacht had. Het kan de horizon verbreden en het kan je laten nadenken over dingen. Interactie, discussie en communicatie verrrijken de deelnemers. Dat zou niemand meer moeten verbazen. Toch schijnen veel mensen nog steeds het idee te hebben dat dingen herhalen gelijk staat aan het voeren van een discussie, en dreigen gelijk staat aan overtuigen.
Laten we wel wezen, populisme is niet hetzelfde als gelijk hebben. Je hebt dingen zoals de waarheid, hoe abstract ook, en dingen zoals een emotionele benadering van een kwestie. Veel mensen halen hun mening uithun gevoel, en dat leidt er vaak toe dat ze niet meer open staan voor rationele argumenten. Je kunt op zo'n moment een discussie niet meer baseren op feiten, omdat feiten vervormd worden door gevoelens. Wat voor de een 'goed' is, is voor de ander 'slecht'.
Emoties en de Waarheid
Er zijn kwesties die zo belangrijk zijn dat we onszelf niet kunnen veroorloven gevoelens in het spel te laten komen, en er zijn kwesties die zo belangrijk zijn dat we de rede niet zijn bagatelliserende werking moeten toestaan. Er zijn verschillen.
Zoals je bijvoorbeeld het bestaan van God net zomin niet kunt bewijzen als dat je het wel kan, zo zijn voor iedere mens er wel zaken die op gevoel gebaseerd zijn die voor een ander compleet onwaar zijn. Er zijn zo veel mensen, met zo veel verschillende meningen, dat er gegarandeerd tegenstrijdige ethische overlap is. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de kwestie abortus in het buitenland.
Je kunt compleet overtuigd zijn van de absolute waarheid van je stelling. Alles dat je weet en kent wijst naar dat ene punt waar alles samenkomt. Maar waarom ziet de rest dat dan niet?
Mijn mening is ondergeschikt aan het hogere principe, dat van de vrijheid van meningsuiting. Mijn mening, ook al is het een geloof, kan nooit de mening van andere mensen uitvlakken.
Ieder ander mens moeten op een gelijke manier de rechten van het uiten van hun mening gegund worden. Dat is de enige manier waarop er in een intrinsiek verdeelde bevolking zoals een groep mensen ooit balans kan ontstaan.
Natuurlijk zijn er genoeg groepen die nog niet begrepen hebben dat het zo werkt, maar het Internet biedt uitkomst. Een plek waar met weinig initiele investering interactie kan plaatsvinden op uiterst specifieke gebieden, en dat zonder controle van 'bovenaf'. Interactie tussen geintereseerden en cynici, en tussen Katholieken en Protestanten. Om maar een voorbeeld te noemen.
Taal en de Gladde Helling
Voor iedereen die George Orwell's "1984" gelezen heeft, is de controle-samenleving een naargeestig toekomstbeeld. Alles wat gezegd wordt, kan tegen je gebruikt worden, maar dan ieder moment, en altijd. Nooit kun je je gedachten de vrije loop laten, altijd alert is het devies.
Het probleem zit hem in het begin. Censuur komt niet uit het niets. Het is een geleidelijk proces, een collectie van wetten en denkwijzen die uiteindelijk de geest van een mens in een houdgreep hebben. Het uiteindelijk resutlaat: Geen weg naar buiten, alleen de gedachten die je mag denken volgens de doctrine komen in je op.
Het zit hem in het begin. Als men kan bepalen wat je ziet of hoort, volgt het logischerwijs dat men kan bepalen wat je denkt. Dat is precies de reden dat een gerechtelijke jury geen actueel nieuws of kranten in mag zien tijdens het proces. Dat is de reden waarom kerk en staat gescheiden zijn. Daarom kiest Orwell voor de beperkte 'Newspeak' om de partijleden in het gelid te krijgen. Hoe kun je nu revolutionaire ideeen uitdenken als je het vocabulaire niet bezit?
Mensen geven abstracte concepten vorm door taal. Ze kunnen denken door taal. Je kunt stellen dat er zonder taal geen beschaving mogelijk is. Als iets zo'n fundamentele plek in onze wereld inneemt, dan lijkt het toch waanzin het te beperken?
Democratie en Censuur
Ik weet dat we in een land leven waar democratie zijn hoogtijdagen viert. Maar ik weet ook dat mensen lui worden, en zaken voor 'zomaar' waar aannemen waar 200 jaar geleden bloedige oorlogen voor uitgevochten zijn.
De vrijheid van meningsuiting is een erfenis uit de Verlichting. Het is de hoeksteen van de menig Westerse samenleving. Europa in zijn geheel hecht er sterk aan, en het staat zelfs in de wet.
De vorige generaties zagen de censuur namelijk gelukkig nog wel als het monster dat het is. Zij schiepen in de wet een aantal zekerheden die ons burgers beschermd tegen censuur. Censuur is verboden.
Democratie zou zichzelf oplossen in een 'tyrannie van de meerderheid' als er geen rekening werd gehouden met de rechten van de mens. Als mensen bang moeten zijn voor de gevolgen ven het uiten ven hun mening, dan is er sprake van censuur. Censuur is een van de eerste tekenen van het morele verval van een gemeenschap. Hoe je het ook wendt of keert:
Censuur is altijd verkeerd.
|