Goed...
Ik droomde vannacht dat ik Donatello (de turtle) was en dat ik samen met Rafael moest tanken met de auto oid, want we waren 's nachts in iets wat leek op een kruising tussen een kantine en de winkel van een benzinestation. Daar was ik aan het zoeken naar iets te lezen, maar de verzamelmappen Donald Ducks (met verzchillende herprints van de tijdschriften van jaaaren terug, wel) waren €19,95 en dat vond ik te duur. De zeer dikke pocket Donald Duck van €9,95 en ook dat vond ik te duur. De enige verder aanwezige was de kassajuffrouw van ongeveer een jaar of 22.
Opeens kwamen er een of twee slechteriken binnen, welke door Rafael en mijzelf werden verwijderd of vermoord, dat ben ik kwijt. In ieder geval gebeurde dat met geimproviseerde wapens uit de winkel (zoals een soort uitschuifbare zwabber zonder zwabber voor mij, die dienst deed als stok maar wel af en toe niet goed was aangedraaid en een stukje uitschoof). Toen we wonnen vroegen we de kassajuf of we niet teveel rommel gemaakt hadden, maar om ons heen kijkend wisten we zelf ook wel dat dat niet het geval was. Er lagen slechts enkele gebroken satéprikkers op de grond. Toen ze ons wilde betalen voor de hulp, kregen we het fantastische idee mensen altijd daarvoor te laten betalen. Zij gaf ons een berekening die uitkwam op ongeveer €40,- (genoeg om ten minste een pocket Donald Duck en wat te eten of drinken mee te nemen), beter bekeken was daarvan slecht €12,- voor Rafael, omdat hij een bebrilde vechter was.
Toen we dit gezellig aan een tafeltje besproken met de kassajuf stond Rafael op het punt te vertrekken, wat ik prima vond aangezien ik de kassajuf dan zou kunnen neuken. Echter, juist toen kwamen zes man binnen door de deur die, zoals later zou blijken, naar een soort loods leidde. Omdat alles donker was (de kassajuf wilde ook afsluiten) en wij om het hoekje van de toonbank zaten, zagen ze ons niet en hadden we het voordeel van de verrassing. Wederom brak er een gevecht uit, en we hebben er vijf laten gaan die wegwilden nadat we er een vermoord hadden. Echter, twee daarvan kwamen weer terug toen er op een of andere manier weer een of twee andere figuren binnen kwamen. Vanaf nu werd het lastiger, omdat het erop leek dat het benzinestationwinkeltje/kantine een soort magneet voor slechteriken was. Na wel wat vermoord te hebben, rende ik richting die deur die naar bleek naar een soort langwerpige loods zou leiden. Hier zat een meisje (jaar of 17/18) heel rustig op een stoel en er was een soort contact dat ze me aardig danwel leuk vond (kan een knuffel geweest zijn, ik weet het niet) maar meer ook niet, aangezien ze uiteindelijk weer rustig op de stoel zat. Ik rende verder richting een andere deur, die naar een soort klein halletje leed, welke weer een deur had die naar een wc leed. De loods stroomde ook steeds voller met slechteriken, en af en toe kwam er dan eentje dit halletje of de wc in. Deze werd dan vrij gemakkelijk door mij vermoord, waarvan er onder andere een stierf door een stuk ijzer vrij rustig door zijn kin naar boven te duwen (hierover was gisteren iets op Mythbusters btw) en een ander door een kleinere, dunnere haak die rustig door zijn oor naar binnen ging. Ook is er nog een gestorven doordat ik een kleine betonpaal tweemaal op zijn hoofd gooide, nadat ik hem onderuit had geslagen. Ik kwam er achter dat er vanaf de wc (of het halletje, dat weet ik ook niet meer) nog een deur was, die leidde naar een kleine slaapkamer met een tweepersoons bed. En even tussendoor, Rafael en de kassajuffrouw had ik voor het laatst in de winkel/kantine gezien.
Goed, ik ging terug naar de loods (waar toen helemaal niemand behalve het meisje was) en zei tegen het meisje dat ik mijn broers, andere twee turtles, ging bellen voor hulp. Dit deed ik met een licht gloeiende, groene bal even groot als een grote kauwgombal. Eerst stuurde ik haar nog even weg voor haar eigen veiligheid. Wat bleek, dat meisje was helemaal niet te vertrouwen, want ze vertelde andere slechteriken dat ik aan het bellen was! Al bellende rende ik naar achter in de loods, langs de kledingrekken met ten minste een slechterik achter me aan. Toen ik eindelijk gehoor kreeg, bleek ik mijn echte broer aan de lijn te hebben, die niet begreep waarom ik midden in de nacht belde. Toen ik vroeg of ik de turtles kon spreken, begreep hij dit niet. Ik hing op omdat er een zo'n figuur te dicht bij was, welke ik op afstand hield met wat geklungel met de kledingrekken. Op de een of andere manier kwam ik weer aan de andere kant van de loods uit, waar ik naar buiten en richting de voorkant van de winkel rende. Het was ondertussen alweer licht. Het meisje liep mij nietsvermoedend tegemoet en ik gaf haar een slaf het de betonnen paal, die ondertussen een soort van handvat had gekregen. Dit haalde niks uit, want ze liep stoicijns door. Nu zag ik echter steeds meer mensen richting de winkel en loods trekken die ik kende (of behoorde te kennen). Toen ik weer terug in de slaapkamer was, zat daar dan uiteindelijk ook een man of zes (mannelijk en vrouwelijk) waarvan ik de enige die er was toen ik daar binnenkwam, welke op zijn buik op bed lag, de betonnen paal in zijn aars duwde, omdat ik dacht dat hij slecht was. Toen er anderen binnenkwamen maakte zij me duidelijk dat deze kerel wel goed was. Oke, paal uit zijn aars gehaald, maar die kerel werd boos. Verontwaardigd zei ik dat zonder mij zij allemaal al lang dood waren geweest en vroeg een meisje dat ik wel kende (maar al lang niet meer gezien had) dit te beamen. Met wat moeite beaamde ze dit, en toen werd ik wakker. Boeide niet, want alles leek wel beter te gaan omdat er genoeg mensen aankwamen om de slechteriken uiteindelijk te verslaan.
Volgens mij is dit gewoon een Fantasie van jou 
