Vaak hoor ik in discussies over muziek het onderwerp "gevoel" ter sprake komen, "er zit geen gevoel in die muziek". Maar wat is dat precies, wie beslist wat gevoel is? Leg mij eens uit wat jij onder "gevoel" verstaat.

edit: typo

[Dit bericht is gewijzigd door Azagthoth op 14-06-2002 12:38]

quote:

---

Op 14 juni 2002 10:44 schreef Azagthoth het volgende:
Vaak hoor ik in discussies over muziek het onderwerp "gevoel" ter sprake komen, "er zit genne gevoel in die muziek". Maar wat is dat precies, wie besilst wat gevoel is? Leg mij eens uit wat jij onder "gevoel" verstaat.

---

Heel simpel, je kan (bij een optreden) zien of diegene echt "voelt" wat ie speelt, of dat ie er een beetje bij staat van, "ik verveel me, ik doe dit alleen maar om poen te verdienen"

Als iemand zn emoties in zn muziek uitdrukt en dat kan je vaak ook wel zien maar je kunt t soms ook wel horen..

Shadowlands, jij hebt het over het gevoel van de muzikant.... ik denk dat Azzie het 'gevoel' bedoelt van de luisteraar. Vaak hoor je mensen zeggen dat ze een bepaald 'gevoel' bij de muziek moeten hebben, of dat ze andere muziek 'gevoelloos' vinden klinken en het dan niets vinden.

Ik snap dat ook nooit zo, 'gevoel' in muziek. Ik zie muziek als een artistieke uiting, en niet als enkele hormoonkliertjes die om de een of andere reden gekieteld worden. Ik vind het een vrij arbitraire manier van muziek luisteren, en er valt al *helemaal* niet over te praten. Toch jammer... Ik probeer dat 'gevoel'-argument zelf dan ook te vermijden (lukt niet altijd even goed).

quote:

---

Op 14 juni 2002 10:51 schreef Dwaallicht het volgende:
Shadowlands, jij hebt het over het gevoel van de muzikant.... ik denk dat Azzie het 'gevoel' bedoelt van de luisteraar. Vaak hoor je mensen zeggen dat ze een bepaald 'gevoel' bij de muziek moeten hebben, of dat ze andere muziek 'gevoelloos' vinden klinken en het dan niets vinden.

Ik snap dat ook nooit zo, 'gevoel' in muziek. Ik zie muziek als een artistieke uiting, en niet als enkele hormoonkliertjes die om de een of andere reden gekieteld worden. Ik vind het een vrij arbitraire manier van muziek luisteren, en er valt al *helemaal* niet over te praten. Toch jammer... Ik probeer dat 'gevoel'-argument zelf dan ook te vermijden (lukt niet altijd even goed).

---

Dat kan wel zijn, maar als ik een nummer als "freezing moon" van mayhem luister krijg ik echt wel koude rillingen over mijn rug (al is het hartje zomer). Het nummer "I feel nothing" van immolation vind ik ook erg veel "gevoel" bevatten. Dat is een nummer dat me echt raakt. Maar hoe dat komt... geen idee...

Heel simpel, er is voor mij musik die ik gewoon goed vind omdat het lekker klinkt, en er is dus musik die mij kippevel en dergelijke geeft. Waarom? Geen idee als ik eerlijk moet zijn.

Live is het anders. Nile vind ik op CD een goede band, meer niet, maar live!
Daarnaast vind ik dat je voor dat je een band live gaat zien altijd de musik al moet kennen, zodat als ze dat op het podium staat je dingen herkent, en dat versnelt dat gevoel [vind ik].

quote:

---

Op 14 juni 2002 10:51 schreef Dwaallicht het volgende:
Shadowlands, jij hebt het over het gevoel van de muzikant.... ik denk dat Azzie het 'gevoel' bedoelt van de luisteraar.

---

Ja weet ik, maar wat hij voelt en hoe hij staat te spelen, laat jou ook een bepaalt gevoel krijgen! Als hij niet alles geeft wat in em zit terwijl ie op het podium staat dan laat jij je ook niet helemaal in de muziek opgaan.

Wat is gevoel in muziek.. Aaargh.. Moeilijke vraag..
Ik laat mij meestal heel erg leiden door m'n gevoel wat muziek betreft. Zo ben ik laatst naar een optreden van Evergrey geweest.. Ik kende geen enkel nummer van die mannen. Maar van de eerste noot was ik gewoon mee.. Ik 'voelde' die muziek echt. Deels ook door de uitstraling van de muzikanten die alles gaven.

*marcelletje, nog eens bedankt voor de goeie tip he *

Vaak lopen die discussie dood op het "gevoel" onderwerp. Over smaken valt niet te twisten... Is dat dan het enige in de muziek, de smaak van de luisteraar? Ik vind dat dat toch een belediging richting de kunstvorm muziek. Over smaak valt wel te twisten, je kan je smaak namelijk ontwikkelen.

Maar wat is het "gevoel"??? De agressie, de intensiteit in de metal?
De rustgevende harmonieeen die zo mooi geplaatst en geaccentueerd worden door bijv Satriani ?
Of de teksten die gaan over herkenbare problemen/emoties die iedereen wel heeft ?

Idd ik vind dat ook een belediging richting de kunstvorm. Niet dat ik *geen* gevoel heb als ik muziek luister, echter, in het licht van een discussie tussen mensen over muziek EN in het licht van artistieke relevantie is mijn gevoel totaal irrelevant. Het gaat om wat op een album staat, niet om mijn 'gut feeling'.

Natuurlijk krijg ik koude rillingen als ik 'The Freezing Moon' luister, maar wat boeien mijn koude rillingen nou? Ik hoor ook een black metal nummer uit de vroege periode van Noorse black metal; artistiek relevante, genre-definiërende muziek dus, daar doet mijn gevoel niets aan toe of af.

Ik weet niet wat het gevoel in de muziek is, probeer het woord 'gevoel' maar eens te beschrijven dat is heel lastig. Er is niet een definitie voor, dat heb je met 'gevoel in de muziek' ook denk ik. Het is iets persoonlijks dat niet(heel moeilijk) te beschrijven is...

Mijn gevoel:

Ik word nat in mijn broek van rapid dubble bass. Dat is dus al 1 ingredient van mijn gevoel.
Verder heb ik graag een zware diepe stem, en ik vind het ook erg impressive als ik een band live zien terwijl ze met 6 man ofzo op het podium staan.
Dit is nog niet alles, er zijn ook dingen die gewoon moeilijk te verwoorden zijn, maar bovenstaande dingen tegelijk brengt bij mij een speciaal gevoel naar boven <-- kippevel.

het is eigenlijk heel simpel...in mijn geval:

als ik iets hoor in de lijn van under a funeral moon denk ik 'godver, dit is ruig!', dat voelt goed. als ik iets hoor dat op strakke getriggerde plastic rommel lijkt denk ik 'bah', en zoek ik iets anders.

edit--

en dan heb je ook nog muziek met een slecht geluid en klotemuziek, daarbij voel ik niks en denk ik 'wat een prutsers, oprotten!'.

[Dit bericht is gewijzigd door schaambaard op 14-06-2002 11:24]

Ik denk dat dit een erg moeilijk onderwerp is, aangezien dit voor elk persoon anders is, elk persoon ervaart bepaalde muziek anders en verbind er andere emoties aanvast.

quote:

---

Op 14 juni 2002 11:18 schreef Slechtheid het volgende:
Mijn gevoel:

Ik word nat in mijn broek van rapid dubble bass. Dat is dus al 1 ingredient van mijn gevoel.

...

---

Hehe, hetzelfde geldt voor mij.
Wat de rest van mijn gevoel betreft, tsja, daar kan ik moeilijk mijn vinger op leggen. Als ik een band luister is het belangrijkste dat de luchttrillingen die ze voortbrengen als aangenaam worden geclassificeerd door mijn gehoororganen. Om het maar plastisch uit te drukken. Voor de rest hou ik er wel van als de teksten ergens op slaan, niet enkel als doel dienen om een extra persoon op het loonlijstje te krijgen.
Vroeger vond ik het belangrijk dat de zangstem (enigszins) verstaanbaar was, maar naarmate ik meer bands leerde kennen bleek dat toch een te hoog gelegde lat. Nu stoor ik me er niet meer aan.
Goeie riffs en solo's kunnen mij ook uitermate bekoren.

[Dit bericht is gewijzigd door DimmuChild op 14-06-2002 11:27]

quote:

---

Op 14 juni 2002 11:08 schreef Azagthoth het volgende:
Maar wat is het "gevoel"??? De agressie, de intensiteit in de metal?
De rustgevende harmonieeen die zo mooi geplaatst en geaccentueerd worden door bijv Satriani ?
Of de teksten die gaan over herkenbare problemen/emoties die iedereen wel heeft ?

---

Da's maar net wat jou raakt! Mijn toen teksten heel veel, ik kan niet op mijn kamertje een nummer luisteren waar ik van vind dat de tekst echt helemaal nergens op slaat! Maar neem nou Rodger Walters, die man schrijft (IMO) hemelse tekste en weet die te mengen met geweldige muziek! Aan de andere kant vind ik de (de meeste) teksten van Alanis Morisette (hier ga ik kommentaar op krijgen!) geweldig, maar de muziek veel minder.

Teksten doen mij dan meestal niet echt veel..

Het is bij een geheelplaatje wat bij mij wat doet.
Als de combinaties van de verschillende instrumenten en zang goed zijn kotm ervoor mij een gevoel vanaf van welbehagen

Het is toch ook de vakbekwaamheid van de artiest die ervoor zorgt dat mensen een bepaald gevoel bij de muziek hebben? Dus argumenten als dat je de muziek niet gevoelsmatig moet benaderen omdat dat een belediging voor de muzikanten zou zijn lijken mij niet echt van toepassing. Emotie wordt door mensen overgedragen zodat anderen weten waar ze aan toe zijn. Een goede artiest doet dit door middel van muziek. Zijn gevoelens zet hij om in muziek. Als mensen ernaar luisteren en dan ook bepaalde emotie ervaren bij die muziek heeft een artiest dat dus goed gedaan.

Hm, zo zou ik muziek schrijven en uitvoeren niet willen klassificeren, als een 'vak' waarin je 'bekwaam' kan zijn.

Een artiest maakt als het goed is ook geen muziek om een emotionele respons bij een publiek op te roepen (althans, daar zou IK geen muziek om willen maken!) maar eerder omdat er een bepaalde neiging tot expressie is. Bij sommige gaat dat bewuster/explicieter dan anderen, maar uiteindelijk komt het neer op een bepaald 'visioen' wat zo'n artiest dan in zijn kunst (in dit geval muziek) verwerkt. En het is aan ons luisteraars om dat al dan niet op te pikken... en in de communicatie over die muziek komen dan onze definities, concepten, groeperingen etc. naar voren waardoor het dus mogelijk is discussies te voeren over death metal, fusion, black metal, invloed hier-of-daar etc.

P.S. tof topic

Hmmz.. een moeilijk onderwerp

Als het over 'gevoel' gaat zijn er natuurlijk meerdere dingen waar het over kan gaan:

-Het gevoel dat iemand krijgt als hij naar de muziek luistert
-Het gevoel dat de muzikant heeft willen 'vangen' in zijn artistieke uiting
-Het gevoel dat de muzikant zelf heeft ervaren bij het vastleggen/ spelen van de muziek

Kortom ganz persoonlijke (niet meetbare) gevoelens.. Waar de 1 koude rillingen van krijgt, kan de ander niets bij voelen.

*kuch* moeilijk onder woorden te brengen..

Ik begrijp toch niet goed hoe je gevoel en kunst van elkaar kan scheiden. Het is waar dat je als muzikant niet het doel hebt om gevoelens los te laten op luisteraars, maar toch geef je als muzikant onbewust een stuk van je eigen gevoel mee.. Goed gebrachte muziek triggert toch iets bij de luisteraar, die daarmee toch dat gevoel onbewust heeft oppikt (en 'vertaald' in z'n eigen gevoel).. Die spontane overdracht is net de kunst volgens mij.

quote:

---

Op 14 juni 2002 12:46 schreef mislyd het volgende:
Goed gebrachte muziek triggert toch iets bij de luisteraar, volgens mij.

---

Maar dat vind ik ook weer zo'n moeilijk te beantwoorde vraag, goede muziek....wat is dat?

Goede muziek is kippenvel muziek

Goede muziek is eerlijke muziek, gemaakt met de intentie tot expressie en met een zekere artistieke relevantie.

Wel, het kernwoord is dus expressie hé.