quote:

---

Op 14 juni 2002 12:52 schreef Shadowlands het volgende:
Maar dat vind ik ook weer zo'n moeilijk te beantwoorde vraag, goede muziek....wat is dat?

---

Daarom zei ik ook goed gebrachte muziek..

quote:

---

Op 14 juni 2002 12:55 schreef Dwaallicht het volgende:
Goede muziek is eerlijke muziek, gemaakt met de intentie tot expressie en met een zekere artistieke relevantie.

---

Ja vind jij!

Hmz, dit topic geeft duidelijk stof tot nadenken.

Naast mijn eerder genoemde punten vind ik het visuele gedeelt het allerbelangrijkste bij het oproepen van "dat gevoel".
Als je thuis een CD zit je luisteren moet je er een beeld bij vormen, als je een band live ziet niet.
Als je een goede band live ziet heb ik echt zoiets van:
Iets wat ik thuis zelden krijg.

Natuurlijk geeft het feit dat je idolen daar op het podium staan een extra prikkel.
Maar dat niet alleen, want hoewel ik Immortal goed vind, vond ik hun optreden op No Mercy best wel saai, gewoon omdat er op visueel vlak weinig te zien was [nouja, op Abbath's vreemde bewegingen na].

Daarbij komt ook nog eens dat je bij een concert niet alleen bent, maar met vrienden. En dat de musik zo lekker hard staat.

Dit [het visuele deel dus] is voor mij het belangrijkste om "dat gevoel" te krijgen [bij mij trouwens altijd kippevel ].

quote:

---

Op 14 juni 2002 13:02 schreef Shadowlands het volgende:
Ja vind jij!

---

Tssss....


Trouwens, dat vind ik niet, dat weet ik wel zeker .

quote:

---

Op 14 juni 2002 12:55 schreef Dwaallicht het volgende:
Goede muziek is eerlijke muziek, gemaakt met de intentie tot expressie en met een zekere artistieke relevantie.

---

Eerlijke muziek is toch net muziek zonder specifieke intentie?

Gevoel in muziek is hetgeen je er zelf in terugvindt, je hebt bepaalde gevoelens en gedachten, als je die terugvindt in bepaalde muziek van bepaalde bands dan zit er voor jou "gevoel" in de muziek.

Als de muziek spreekt voor jou, weet je genoeg.

Voila

Hetzelfde geldt voor verliefd zijn. Niet uit te leggen, enkel te voelen.

quote:

---

Op 14 juni 2002 13:07 schreef mislyd het volgende:
Eerlijke muziek is toch net muziek zonder specifieke intentie?

---

Semantiek denk ik, maar het is wel waar wat je zegt. Zolang het maar expressief is ('intentie tot expressie' is vrij spastisch verwoord).

Ik zou muziek willen luisteren trouwens niet willen vergelijken met verliefd zijn... En als ik m'n lief zie is praten over intentie, expressie en andere zaken nou niet echt wat het eerste in me opkomt .

Ik heb dat heel erg met Satriani, 2x ontmoet, hij maakt met z'n nummers heel veel in me los, ik vind Vai ook heel erg goed maar in z'n vroegere periode vond ik t een egotripper die t om de poen deed, de nummers waren goed en freaky enzo maar naar mijn mening zat er geen gevoel in
bepaalde zangers zoals Tom van Evegrey of Rob Lamothe ( zat vroeger bij The Riverdogs ) hebben naar mijn mening ook veel "feel"in hun stem, t zijn geen standaard zangers vind ik, hebben allebei een apart stemgeluid.

Vai heeft idd een hele lading erg vage (understatment) nummers geschreven. Maar bijv Fire Garden/P&W/Alien love secrets staan bordevol met zeer krachtige nummers.

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:02 schreef Mirandarijntje het volgende:
Ik heb dat heel erg met Satriani, 2x ontmoet, hij maakt met z'n nummers heel veel in me los, ik vind Vai ook heel erg goed maar in z'n vroegere periode vond ik t een egotripper die t om de poen deed, de nummers waren goed en freaky enzo maar naar mijn mening zat er geen gevoel in
...

---

grappig; ben het totaal met je oneens; ik vind Vai bij Zappa al een meester die het juist niet om de poen deed; Zappa was veelste artistiek en ontoegankelijk om voor de poen te gaan; dat leipe is juist voor de lol. Egotrippen kon trouwens niet want de hele band zat vol virtuozen die juist aan elkaar gewaagd waren.

Alle namen uit die band kom je nu nog tegen Duke, Bozzio, Keneally etc. etc.

Satriani vind ik dan weer wél een egotripper omdat hij duidelijk met kop en schouders boven z'n band uitsteekt; de boel is niet in balans; luister maar eens naar de eentonigheid in de begeleiding van Summer song; drummer is even saai als een metronoom; geen accenten/ eigen expressie, niets!

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 14-06-2002 18:24]

Ik voelde nooit iets bij CDs van Vai.. Maar toen ik hem live zag spelen veranderde dat helemaal en had ik kippevel van het begin tot het einde .. Wàt een klank!

quote:

---

Op 14 juni 2002 13:11 schreef mislyd het volgende:
Hetzelfde geldt voor verliefd zijn. Niet uit te leggen, enkel te voelen.

---

Ik wil het met je eens zijn, maar de logica spreekt ons tegen; waarom zijn metals zo eensgezind tegen nu metal? Waarom worden binnen bepaalde genre's steeds praktisch dezelfde bands genoemd als favorieten?

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:23 schreef Mutilator het volgende:
Ik wil het met je eens zijn, maar de logica spreekt ons tegen; waarom zijn metals zo eensgezind tegen nu metal? Waarom worden binnen bepaalde genre's steeds praktisch dezelfde bands genoemd als favorieten?

---

Iedereen heeft dus een paar dingen waardoor ze een band zo ontzettend goed vinden.
Nu-metal heeft er blijkbaar erg weinig, en die paar bands die iedereen goed vind heeft er veel.

Ofzoiets.

[Dit bericht is gewijzigd door Slechtheid op 14-06-2002 18:26]

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:25 schreef Slechtheid het volgende:
Iedereen heeft dus een paar dingen waardoor ze een band zo ontzettend goed vinden.
Nu-metal heeft er blijkbaar erg weinig, en die paar bands die iedereen goed vind heeft er veel.

Ofzoiets.

---

Nee, want een andere doelgroep dan metals ziet er juist weer heel veel in.

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 14-06-2002 18:29]

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:29 schreef Mutilator het volgende:
Nee, want een andere doelgroep dan metals ziet er juist weer heel veel in.

---

Maar voor hun zijn die prikkels weer anders.
Ok, het is persoonlijk, maar schijnbaar zijn bepaalde prikkels kenmerkend voor metal.
Zo zal een NU-metal fan niet geilen op supersnelle drums.
Zo zal een metalhead niet geilen op hip/hop invloeden.

Hmm.. Herkenning van patronen die je doen genieten? Ergens hebben wij een beeld/klank dat het 'ideaal' voor ons representeert (zo hebben we bv. ook een stereotiep ideaalbeeld van hoe een menselijk gezicht eruitziet,..). We houden van de muziek die dat ideaalbeeld het best benaderd.. Hoe dat er gekomen is weet ik niet, waarschijnlijk een verzameling van alle ervaringen die je hebt op dat vlak, en daar een abstractie van?
Bah ik weet het niet.. (Ik lul er nogal op los zeg ) Metalheads think alike?

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:37 schreef mislyd het volgende:
Metalheads think alike?

---

Ja! Anders noemden ze zichzelf geen metalhead.

Er wordt hier nochtans veel ruzie gemaakt om wat true metal is en wat niet

quote:

---

Op 14 juni 2002 18:37 schreef mislyd het volgende:
... waarschijnlijk een verzameling van alle ervaringen die je hebt op dat vlak, en daar een abstractie van?...

---

Dat denk ik wel. Zijn er bijvoorbeeld metals die van vrij extreme metal houden en die niet een min of meer traumatische/ deprimerende ervaring hebben meegemaakt?

Ja, je eigen levenservaring heeft er ook altijd veel mee te maken, maar ik bedoelde het eigenlijk specifieker, mb. met welke bands je bent opgegroeid enzovoort.. Het zijn vooral jongeren die nu graag naar nu-metal luisteren. Zij kennen nauwelijks old school metal en zijn opgegroeid met hiphop en R&B.. Zij vinden nu-metal dan een 'alternatief', terwijl wij geen onderscheid meer maken en het bij de hiphop troep plaatsen.

ik luister soms naar muziek en daar MOET ik van gaan rennen of springen of ten nminste wat lichaamsdelen gaan bewegen. dat is toch ook een soort van gevoel in muziek?

quote:

---

Op 14 juni 2002 19:33 schreef attila_de_hun het volgende:
ik luister soms naar muziek en daar MOET ik van gaan rennen of springen of ten nminste wat lichaamsdelen gaan bewegen. dat is toch ook een soort van gevoel in muziek?

---

Opzwepend. Heb ik bij Pink.

mijn eerste contact met metal was sepeltura, 1 van hun eerste cedees .

Ik vond het wel raar, het was gewoon een eindeloos gebrul en geschreeuw. Maar toch er zat iets in. En dat is voor mij het gevoel.

Of je bent op de computer aan het werken en je laat je playlist afspelen en je let er zelf niet meer op dat er muziek speelt. En telkens bij dat ene nummer schiet je wakker. Dat is voor mij gevoel.

Als je op een concert bent en je staat daar gans de dag en er komt weeral een andere groep op, en ze zijn nog maar halfweg het eerste nummer en er ontstaat een moshpit, dan geeft die groep een vibe af. En het publiek heeft er gevoel voor.