|
Dit topic is 4 pagina's lang: 1 2 3 4 | ||||
Auteur: |
|
|
ik was de eerste keren echt doodzenuwachtig. bij mij hielp gewoon een beetje lekker ouwehoeren vrij goed. nog steeds ben ik behoorlijk zenuwachtig voor een optreden maar je went er wel een beetje aan. Zuipen is iig geen goed idee. je voelt je wel beter maar het optreden zelf gaat gewoon veel minder goed. Een beetje lekker ouwehoeren met mensen is nog steeds het beste voor mij. |
|
de eerste keer was ik compleet nuchter (meestal eigenlijk wel, anders het ik helemaal geen ritme meer ) en speelde ik gigantisch verkrampt. Daardoor was ik al na het eerste nummer moe, dus niet echt handig. Tegenwoordig (na wel 3 optredens...) vantevoren wel wat zenuwachtig, vooral als je dan het podium oploopt enzo. Maar na een paar aanslagen merk je dat het goed gaat, en is het eigelijk gewoon een oefensessie, maar dan met toeschouwers, en ben ik niet zo zenuwachtig meer (ik hoef toch niets door die microfoon te zeggen, dus dat valt weer me) |
|
maar als je denk ik ziet dat toch enkele mensen positief reageren op je muziek moet dat toch wel een pntzettende kick geven en je zenuwen eigenlijk geen rol meer spelen lijkt me. |
|
1e optreden? kan ik me geen fuck meer van herinneren, dus ik zal wel dronken zijn geweest over het algemeen, 2 a 3 biertjes en dan tijdens optreden nog een stuk of 5, ach what the fuck, doen waar je zin in hebt! (ja dit is onder invloed van whisky geschreven) |
|
klopt, als het een maal lekker gaat, en het publiek fluit je niet uit ofzo is het geweldig. Alleen moet ik niet gaan bangen, want dan faal ik gigantisch |
|
quote: als je er eenmaal staat spelen zenuwen bij mij geen rol meer. en als het publiek meegaat, ja dat is echt een enorme kick en dan ga je vaak ook net ietsje verder dan je normaal doet/ |
|
quote: op zich is dat natuurlijk niet erg. lichte stress is prestatieverhogend maar het moet natuurlijk weer niet te gek gaan worden. |
|
quote: je gaast er wel behoudender van spelen idd, maar dan sta je daar zo star en geconcentreerd. Ziet er ook weer niet uit |
|
Hier zijn niet echt truukjes voor, denk ik. Dat is individueel erg verschillend. Ik ben een nogal angstig persoon, maar op een podium.. Ik ben nergens zo kalm en zelfverzekerd als op een podium. Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: ja? hoe komt dat? of weet je het zelf ook niet? |
|
quote: ik ben ook dood zenuwachtig maar als ik er eenmaal sta dan voelt het heel anders. Je hebt het al tig keer geoefend, je weet waar je mee bezig bent en dan gaat het gewoon of zo en durf en doe je vanalles |
|
Eigenlijk nooit last van Gewoon de planken op en spelen eigenlijk |
|
ja, maar jij kan daadwerkelijk spelen |
|
quote: lijkt me wel een coole ervaring. ik heb zelf nog nooit opgetreden dus ik ben zeer benieuwd naar die ervaringen. leuk om te lezen alle reacties. ik moet regelmatig presenteren en dat komt eigenlijk wel op hetzelfde neer alleen is optreden met muziek vele malen intenser als ik het zo lees. [Dit bericht is gewijzigd door attila_de_hun op 26-06-2002 23:11] |
|
quote: Ik vrees dat ik het weet (althans voor mij persoonlijk) Het is niet mooi van mij, maar het heeft met macht te maken denk ik.. Ofwel sta je graag tussen het publiek, ofwel sta je er graag voor. Dit is mijn podium en hier doe ik wat ik wil.. of zoiets Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: dank u In ieder geval drink ik nooit alcohol voor het spelen. Op de een of andere manier worden mijn vingers dan heel stijf en dat speelt lastig. |
|
quote: en als iemand in het publiek zeer duidelijk laat merken dat hij/zij het allemaal maar niks vind? dat zal toch zeker ook voorkomen. raakt dat je niet dan? |
|
quote: die kick is echt fantastisch vooral als het publiek goed reageerd. dan weet je echt niet wat je overkomt |
|
quote: Goh, op dat moment zie je dat niet hoor. Nou, tenzij je vanalles naar je hoofd geslingerd krijgt natuurlijk! Dan moet je improviseren, en zeker niet laten merken dat je dat raakt ofzo. En ook improvisatie lukt heel goed wanneer je graag op het podium staat. Of je kan een attitude aannemen à la Dave Mustaine en iemand uit het publiek slepen om een pak slaag te geven, maar da's niet subtiel genoeg. Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: hahah, daar hebben wij een brede zanger voor met een enorme strot, dus die zou dat nog doen ook, als hij wat alcohol opheeft en wat naar zn kop geslingerd kreeg |
|
quote: eigenlijk interesseert me dat geen reet. ben er juist wel blij om. heb liever dat ze het zou zeggen, dan zeggen dat ze het ok vinden en dat je achteraf wat anders hoort |
|
Ik heb nu zo'n 70 keer op de planken gestaan denk ik en er waren altijd wel een beetje zenuwen vooraf maar dat was binnen 2 nummers wel over.. Gewoon spelen en gaan.. En na afloop het nodige om het (als dan niet) geslaagde optreden te vieren.. |
|
Alleen de allereerste paar keer in het openbaar spelen waren freaky.. Maar toen was ik 14-15 en moest voor een aula vol volwassenen gitaarspelen.. Met mijn vorige band heb ik misschien wel 100 keer op de planken gestaan (geen idee eigenlijk..), elke keer dat je speelt wordt je weer zelfverzekerder.. Nerveus? Nee! Adrenaline? Ja Meestal dronk ik 1 á 2 biertjes voor het spelen om wat losser te worden, maar NIET meer.. Dan lijkt het alleen maar beter te gaan Na de gig is er nog tijd en bier genoeg om je klem te zuipen En optreden is gruwelijk verslavend vind ik, de kick die je krijgt als het publiek los gaat, divine [Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 27-06-2002 22:09] |
|
Ik heb onlangs voor het eerst opgetreden, en stond stijf van de zenuwen, echt aant trillen, wat natuurlijk niet bevordelijk is voor mijn gitaarspel. Ik hoop dat dat nu met meer op te treden wat verbeterd, maar na een paar nummers ging het toch beter, en hem ik mij toch beestig geamuseerd This ode to my unfading sorrow: A diary in minor-notes |
|
live optreden. voor het eerst qua metal in '88, gruwelijke ervaring. en nog steeds, ik sta stijf van de zenuwen, ik HAAT dan ook live optreden. en dat meen ik. echt al wel heel vaak gedaan, maar nog steeds een rottig iets om te doen. het laaange wachten voordat je eindelijk het podium op "mag", het eten(meestal slecht, soms goed), het geld( niet veel, ook niet echt weinig, maar ja). en vooral de stress om te presteren. het moet wel goed gaan, zeg maar. wat enorm helpt on stage, is, als je hoort dat de rest van de band ook lekker op dreef is, geeft een lekker gevoel. Oud Vuil. |
Dit topic is 4 pagina's lang: 1 2 3 4 |
Index / Concerten | Volgende pagina |