|
Dit topic is 6 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 | ||||
Auteur: |
|
|
Vandaag op mijn werk even een aanval gehad, erg vervelend omdat mijn concentratievermogen dan meteen 0.0 is Ik had trouwens niet verwacht dat er zoveel "lotgenoten" zouden zijn op ZM.. Volgens de statistieken heeft overigens ongeveer 1 miljoen Nederlanders last van hyperventilatie (!) |
|
quote: Jezus niet normaal , maybe heeft t bij mij wel met het blowen te maken, dat zou ook nog eens kunnen. Doe het nu wel heel erg veel minder dan vroeger maar toch niet echt goed voor je longen enzo. Kankerlul |
|
O ja flink zuipen dat is bij mij zowiezo een voorwaarde om de dagen erna goed last te hebben van hyperventilatie. Is wel goedkoop één dag zuipen drie dagen duizelig |
|
quote: Het is ook typisch iets waarvoor je je schaamt, die ongegronde angst en stress, alsof je geen controle meer hebt. Ik ontken dat gewoonweg tgo. mezelf. Ik kan de psychische kant wel negeren, maar de lichamelijke problemen duidelijk niet. Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: Het zou kunnen dat door het blowen je ademhaling/ conditie slechter is geworden. Je zou naar de huisarts kunnen gaan om een verwijzing naar de fysio te halen; die kan je ademhalingsoefeningen geven. Het belangrijkste is je ervan bewust worden dat je je wel naar voelt maar dat het onschuldig is, in het aller aller aller ergste geval val je flauw. Ik heb baat bij het bekende plastic zakje, probeer dat eens uit! Gewoon een boterhamzakje van huis meenemen, als je je naar voelt even door je mond in- en uitademen in dat zakje (1-2 minuten) en je voelt je gelijk weer "normaal". Ik heb ook baat bij zgn. Valeriaan-tinctuur, is dus Valeriaan-extract. Dit heeft een kalmerende werking. 10-15 druppeltjes in een half glas water doen, in 1 keer achterover gooien en binnen een minuut word je weer rustig Edit-- Valeriaan-extract is dus volledig homeopatisch spul. Dat voor de goede orde Ookal klinkt het moeilijk, probeer NIET in paniek te raken, prent jezelf in dat er niets kan gebeuren en let NIET op je hartslag en ademhaling, ik zou bijna zeggen dat je het nare gevoel moet proberen te negeren! [Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 14-04-2003 20:20] |
|
quote: Er staan ook wel erg algemene klachten in het lijstje met symptomen -- neemt niet weg dat je ze niet serieus moet nemen. Ik vind het nl. heel herkenbaar. Toen ik als kind een keer ben flauwgevallen na in mijn hand gesneden te hebben, en later op school in de klas (5 VWO) nog een keer, heb ik sindsdien ook wel eens last van angst om neer te gaan. Vooral als ik in een drukke omgeving ben waar ik niet om de geluiden en het gedoe gevraagd heb kan het me overvallen. Bijvoorbeeld in een drukke supermarkt en als er 'iets' dan niet klopt. Dat had ik een jaar terug -- de honing die ik gekocht had lekte en toen de kassiere het pakte werden haar handen kleverig. Ik begreep er geen reet van, was al van m'n apropos... Gevoel van onwerkelijkheid, zweten, trillen, ik kreeg rode vlekken op m'n handen, wist niet hoe gauw ik weg moest komen. Tip voor in supermarkten, treinen e.d.: discman op, en probeer rustig onopvallend met een hand met het ritme mee te drummen -- een makkelijke activiteit zodat-ie altijd lukt, maar het zorgt er wel voor dat je je alleen maar op de muziek concentreert en nergens anders op (dus ook niet op de oorzaak van je angst). Werkt wonderbaarlijk goed . Ook als er teveel op het werk heen en weer gelopen en gebeld en geluld wordt -- ik vang sowieso veel op (lastig concentreren, dan) en als het dan van teveel kanalen komt blokkeer ik. In dat geval moet je gewoon naar de WC gaan, rustig een kwartier blijven zitten als het moet. Ook tijdens college had ik het wel eens. Dan kon ik me echt niet meer concentreren op het verhaal van de docent en schoof ik ongemakkelijk heen en weer, zwetend, onwerkelijk, snelle hartslag, zeer irritant. In dat geval wordt het gewoon tijd om weg te lopen -- dan maar een keer geen college! Zorg in ieder geval altijd dat je glucose op peil is -- dat beeld ik me ook altijd in als ik het krijg, dat m'n suikergehalte teveel heen en weer schommelt. Weet ik veel of het waar is -- het geeft een geruststelling, en een activiteit om te doen, nl. wat eten halen! |
|
quote: wat jij zegt dus, over dat niet letten op je hartslag en ademhaling, dat ga ik automatisch wel doen altijd en dan ga ik allemaal gekke dingen denken waardoor ik helemaal paniekerig wordt en het lijkt of ik het nog benauwder krijg. Kankerlul |
|
quote: Yep, je denkt dat er iets ernstig mis met je is, dat je dood gaat, e.d. Ik denk dat, mede doordat je niet weet wat er echt met je aan de hand is je bang bent dat andere mensen je klachten niet serieus zullen nemen e.d. Q: Wat is er dan met je?? A: Ik denk dat ik dood ga!! Ik weet precies wat je bedoelt! Bij mij sloeg dat "slechte" gevoel zelfs om een een zware vorm van hypochondrie. Maar als je er vanaf wilt komen zul je iig aan jezelf toe moeten geven dat je hyperventilatie hebt. Het is dus vrij onschuldig, ookal voel je je er klote door. |
|
quote: toch wel een indrukwekkend getal! wellicht een open deur maar komt volledig door deze op hol geslagen maatschappij die een ongelooflijk prestatiedruk op je legt gecombineerd met de "ik mag niet zeggen dat ik me onwel voel want dan vind iedereen mij een aansteller". ik vraag me af hoeveel mensen in de VS last hebben van hyperventilatie. |
|
quote: Dat is dus exact wat hyperventilatie is, wat er gebeurt is dat je jezelf in paniek brengt omdat het lijkt alsof er iets 'mis' is met je lichaam. Uiteindelijk leidt dit tot hét ultieme reddingsmiddel van je lichaam om weer tot rust te komen -- flauwvallen. Ik probeer, net als Dwaal, mijn aandacht ergens anders op te richten. Werk lukt meestal niet, maar inderdaad kan het erg prettig zijn om even een kwartiertje op het toilet te gaan zitten om weer tot rust te komen. Als je onrustig blijft gewoon naar buiten toe gaan, een rondje lopen, even lekker de frisse lucht inademen. Mentholsnoepjes werken bij mij ook verlichtend, mede doordat ik het benauwd krijg als ik ga hyperventileren. |
|
quote: yeah ok dan zal ik het nu maar erkennen, ik heb ook last van hyperventilatie, maar denk je dat het echt noodzakelijk is om ervoor naar de huisarts te gaan? want zoals jij zelf al zeg moet je gewoon proberen om niet in paniek te raken, dus wat kan de huisarts dan nog voor je betekenen. fysio zie ik niet zo zitten Kankerlul |
|
quote: Heh ja, dat is het dus helemaal! Nu ben ik toch wel wat gerustgesteld, dat ik niet ernstig ziek ben, zoals ik altijd vrees. Als je niet weet wat er echt scheelt, geraak je in een vicieuze cirkel (en da's idd iets om hypochondrisch van te worden). Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: Nou, ga in ieder geval 'for the record' naar de huisarts, mocht er ooit iets met je gebeuren staat er iig geregistreerd dat je daar last van hebt. Je zou de middeltjes waar ik baat bij heb uit kunnen proberen: -Plastic boterhamzakje -Valeriaan-druppels (bij elke drogist te koop) -Menthol-snoepjes Als de klachten blijven/ verergeren kunnen die ademhalingsoefeningen helpen, baat het niet dan schaadt het niet |
|
quote: ja das waar, dat ga ik maar eens proberen dan. heel erg bedankt iig voor de info want ik heb me vaak afgevraagd what the hell er met me aan de hand was Kankerlul |
|
quote: Bij mij is dat dus wél gebeurt (helaas). Het heeft me veel moeite gekost daar uit te geraken. |
|
Sociale en andere fobieën kunnen ook tot uiting komen op manieren die grenzen aan wat er in Snaacks eerste post stonden. Niet alleen angstaanvallen, onzekerheid, of niet in groepen mensen kunnen zijn, maar ook: in niet-vertrouwde omgeving niet meer kunnen eten en/of drinken! En alles wat je wel naar binnen weet te werken, komt er gewoon net zo hard weer uit. Dit alles uiteraard gepaard gaande met de reeds genoemde paniekaanval en/of hyperventileren. Het kan zelfs zo erg worden dat je op een gegeven moment in je eigen huis/kamer niks meer binnen houdt... Tja, wat moet je dan? Er zijn heel veel gevallen waarbij het zo is dat je de fobie van de ene op de andere dag hebt (of lijkt te hebben). Het kan het resultaat zijn van aanhoudende stress (in wat voor vorm dan ook) die zich dus geleidelijk opbouwt en 'ineens' tot uitbarsting komt. Het gebeurt ook vaak dat vrouwen het ineens krijgen bijvoorbeeld na de geboorte van een kind. Wat je eraan kan doen, is het probleem onderkennen en hulp zoeken. Het grote probleem daarbij is, dat officiële instanties nog wel eens incapabel zijn als het op dit soort fobieën aankomt (insider-informatie). Als je een goede psycholoog treft, kun je een heel eind komen met praten (eigenlijk verwerken?). Maar een groot deel moet je ook zelf doen. En dat is niet makkelijk. Ademhalingsoefeningen zijn goed als je aanval krijgt of voelt aankomen. Tegenwoordig is ook bekend dat bepaalde anti-depressiva helpen de verschijnselen te onderdrukken, maar die medicatie is uiteraard (helaas) geen geneesmiddel. Ook erg belangrijk is dat je de dingen die je weer leert te doen niet gaat forceren (niet overmoedig worden, dus). Vaak is het zo dat je ongemerkt weer een aantal dingen kunt doen die je een tijdje terug niet kon (spreken in een vergadering, bij vreemde mensen op bezoek gaan, naar een kroeg waar je nog nooit bent geweest). Die dingen moet je dan op z'n waarde schatten en je daarbij bedenken dat je op de goede weg bent. Maar nogmaals, niet overmoedig worden. Maar het allergrootste probleem is waarschijnlijk wel dat je niet begrepen wordt door iedereen om je heen. Het is heel moeilijk om uit te leggen wat er aan de hand is. Het lijkt alsof het niet geaccepteerd wordt dat je iets hebt wat men niet kan verklaren; je bent gek. Of je moet je niet aanstellen. Ik hou maar eens op, voor het echt onleesbaar wordt. Touché, pussycat! |
|
well said Sporty |
|
Hè, wat? Oh, I dozed off. Touché, pussycat! |
|
Zullen we eens een meeting organiseren voor hyperventilerende zm'ers? Kunnen we samen gezellig kotsen, zweten, hijgen en flauwvallen zonder ons te moeten schamen. Not all who wander are lost. - JRR Tolkien |
|
quote: LOL! |
|
Veel van de symtomen zijn op dit moment erg herkenbaar voor mij. Dit is echter geen hyperventilatie, maar een psychose. Ook als gevolg van het blowen, trouwens. Echt een aanrader die softdrugs Wel offtopic... [Dit bericht is gewijzigd door Burzum op 14-04-2003 21:59] |
|
quote: Helemaal niet schadelijk die softdrugs Ookal ben ik zélf veel te ver gegaan.. [Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 14-04-2003 21:59] |
|
Heb er een aantal jaar geleden ook best wel erg last van gehad. Was op dat moment erg aan het stressen. En dat komt er op een gegeven moment uit. Van de een op de andere dag had ik last van hartkloppingen. Ik kreeg vaker moeilijk adem en dan begon je een tintelend gevoel te krijgen op je huid. En mijn zicht werd wazig. Ik meende op zo'n moment dat ik kapot ging. Maar gelukkig werd het na een tijd minder. En op dit moment heb ik er gelukkig geen last meer van. Er is ook best lastig vanaf te komen omdat je jezelf gek gaat maken op den duur. |
|
quote: Ik ook. 2 jaar lang intensief geblowed. Moest wel een keer fout gaan. |
Dit topic is 6 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 |
Index / Algemeen | Vorige pagina | Volgende pagina |