Ik heb sinds mijn 16e af en toe periodes gehad dat ik heel veel last van Hyperventilatie had. Soms liep dat uit in een paniekstoornis. O.A medicijnen en therapie hebben mij er altijd weer bovenop geholpen. Momenteel heb ik al weer een hele tijd nergens last van, maar ik weet dat het altijd een zwakke plek zal blijven.
Wat erg geholpen heeft is dat ik mij er in de afgelopen 16 jaar erg in verdiept heb en er heeel veel over gelezen heb.

Ik wens iedereen die nu nog last heeft van hyperventilatie en/of angststoornissen heel veel wijsheid, inzicht, en sterkte

quote:

---

Op 14 april 2003 22:05 schreef Frietbal het volgende:
Heb er een aantal jaar geleden ook best wel erg last van gehad.

Was op dat moment erg aan het stressen.
En dat komt er op een gegeven moment uit.

Van de een op de andere dag had ik last van hartkloppingen.
Ik kreeg vaker moeilijk adem en dan begon je een tintelend gevoel te krijgen op je huid.
En mijn zicht werd wazig.
Ik meende op zo'n moment dat ik kapot ging.

Maar gelukkig werd het na een tijd minder.

En op dit moment heb ik er gelukkig geen last meer van.

Er is ook best lastig vanaf te komen omdat je jezelf gek gaat maken op den duur.

---

Je moet gewoon je problemen wegdrinken! Dat helpt altijd!


edit: voor de mensen met een plank voor de kop dit was dus sarcastisch bedoeld...

[Dit bericht is gewijzigd door Shun Sacer op 05-05-2003 18:25]

quote:

---

Op 14 april 2003 22:06 schreef BurZum het volgende:
Ik ook. 2 jaar lang intensief geblowed.
Moest wel een keer fout gaan.

---

Me too, dat gecombineerd met zware stress (o.a. door gezinsproblemen), weinig (en slechte) slaap, ik ben echt nét niet ingestort..

Hmz, indrukwekkende verhalen.

Ikzelf heb denk geen last van hyperventilatie maar wel een soort fobie waardoor ik altijd heel zweterig en licht in m'n hoofd wordt. Vaak als ik plotseling wordt geconfronteerd met een schokkende situatie. Het is eigenlijk allemaal begonnen toen ik flauwviel na het zien van een jongetje met ernstige brandwonden op tv. Daarvoor kon ik alles zien maar nu voel ik het al af en toe komen als ik naar een simpele horror film kijk. Ook in ruimtes met kabaal, veel onbekende mensen begin ik het te krijgen. Water drinken helpt erg goed bij mij, of ff m'n gezicht onder de kraan.

Echt super vervelend, vooral dat het je overal kan overkomen.

Ook ik heb zelf geen last van HyperVentileren, maar mijn ex en mijn huidige vriendin hebben er wel allebei last van.
Mijn ex voornamelijk vanwege fysieke problemen. Ze ademde verkeerd en reageerde af en toe allergies op bepaalde geuren (vooral scherpe kruiden of van die chemische luchtjes) en mijn huidige vriendin heeft last van angstaanvallen vanwege een verkrachting enkele jaren geleden. Mijn ex heeft haar hyperventilatie problemen goed onder controle dmv ademhalings therapie.
Mijn vriendin krijgt het aardig onder controle (als ik er bij ben, want ik verander dan in een soort van drill-sergant en dwing haar juist te ademen). Mijn moeder heeft er ook last van, ook vanwege angstaanvallen, en die komen weer van stress.

oeh, komt mij ook allemaal heel bekend voor. ademhalingsoefeningen hebben mij altijd wel geholpen, de laatste 2 jaar, denk 'k. dat zakje werkt niet zo voor mij, krijg ik het idee dat ik geen "nieuwe" lucht krijg.

en blowen sinds 1986 helpt idd ook niet mee.

Het lijkt alsof het beter gaat tijdens het drinken (of het blowen), maar dat het daarna wel een omgekeerd effect geeft, en dat het op lange termijn de problemen nog versterkt.

quote:

---

Op 14 april 2003 22:08 schreef Shun Sacer het volgende:
Je moet gewoon je problemen wegdrinken! Dat helpt altijd!

---

quote:

---

Op 14 april 2003 23:38 schreef Possessedpacman het volgende:

---

dat was helaas sarcastisch bedoeld, jongeheer PP

quote:

---

Op 14 april 2003 22:08 schreef Shun Sacer het volgende:
Je moet gewoon je problemen wegdrinken! Dat helpt altijd!

---

ja, of je gewoon niet aanstellen

quote:

---

Op 14 april 2003 23:23 schreef mislyd het volgende:
Het lijkt alsof het beter gaat tijdens het drinken (of het blowen), maar dat het daarna wel een omgekeerd effect geeft, en dat het op lange termijn de problemen nog versterkt.

---

Dat klopt, het gebruik van drugs (waaronder wiet en alcohol) verergeren het probleem! Ze verdoven alleen maar, terwijl je niets doet aan de onderliggende problematiek. En aangezien het zenuwstelsel went aan de regelmatige verdoving door drugs, is het extra op zijn hoede en erg actief wanneer er geen drugs in het lichaam zijn... en dat doet vele mensen weer grijpen naar de drugs/kalmerende middelen om dat te bestrijden. Een geinige vicieuze cirkel.

Zelfs het gebruik van medicijnen om angst/paniek te onderdrukken is dus niet altijd aan te raden! Bij hyperventilatie is vaak (niet altijd) sprake van een grote psychische factor. Deze factor kan op zichzelf hyperventilatie veroorzaken of verergeren (bij een al bestaande fysieke klacht, zie ook post van JaneDoe).

Er zijn heel veel manieren om hiervan af te komen! Kies de manier die bij je past, alhoewel je ook vaak meerdere kunt combineren. Therapie & medicijnen zijn al genoemd. Maar ook sporten, ademhalingstechnieken, zingen, goed eten & drinken kunnen helpen (en nog veel meer)!
Zorg dat je een goede conditie hebt! Maak tijd voor zowel lekker regelmatig inspannen als rustig ontspannen. Hiermee regel je namelijk dat je zenuwstelsel 'lekker blijft lopen' en dat het 'angstsituaties' de baas kan. Zo wordt je niet verrast door je eigen zenuwen!

Medicijnen nemen is het allerlaatste wat ik zou doen, tenzij het echt onleefbaar wordt, zoals het bij sommigen uiteindelijk spijtig genoeg ook gebeurt.

De problemen zijn er pas gekomen toen ik gestopt ben met sporten, dus denk ik idd ook dat conditie er wat mee te maken heeft. Ik blow niet, maar drink wel. Enkele jaren geleden dacht ik dat ik angstig werd omdat ik zoveel dronk, en daarom ben ik toen 6 maanden gestopt. Toen werd het nog véél erger.. Zoals met alles, is de middenweg het beste denk ik. Ik drink weer, maar veel minder dan vroeger, en dat gaat beter.. Stress kan ik nu ook binnen de perken houden.. Als ik nu nog de moed had om te sporten..

quote:

---

Op 15 april 2003 0:14 schreef mislyd het volgende:

Enkele jaren geleden dacht ik dat ik angstig werd omdat ik zoveel dronk, en daarom ben ik toen 6 maanden gestopt. Toen werd het nog véél erger..

---

Zo werkt dat met alle drugs (heel geniepig). Je lichaam heeft elke keer dat je het gebruikt meer nodig van hetzelfde goedje om een goeie trip danwel dronken bui te verkrijgen. Op een gegeven moment helpen dan zelfs die 10 biertjes, borrels of blowtjes op 1 avond niet meer, omdat het lichaam in permanente staat van 'actie' is (dat voelt als zenuwachtig/angstig zijn) zelfs als t 'verdoofd' is door drugs. En als je dan helemaal ophoudt na een poosje stevig drinken, is je lichaam/zenuwstelsel hartstikke overactief natuurlijk! Na een hele poos (kan wel maanden duren) zakt dat weer naar een normaal niveau.

quote:

---

Zoals met alles, is de middenweg het beste denk ik.

---

Alhoewel totaal geen drugs (dus ook geen alcohol) gebruiken nog steeds het beste is voor de stabiliteit van de hersenen. Maar ja, zo'n alfa pilsje laat ik niet aan me voorbijgaan

Hyperventilation....
Do you feel the vibration...????

Ik ben op het moment zo ver dat ik vaak achteraf denk: hey... dat was er weer een...

Er is veel over te zeggen om een arts te bezoeken. Ten eerste kan er een lichamelijke of psychische oorzaak worden uit- danwel aangewezen worden. Medicijnen blijven de laatste uitweg, niemand wil daar graag aan maar als het je op weg kan helpen... Als je er met lichte medicatie niet uitkomt is er toch meer aan de hand en dan is het so wie so goed om dat onder ogen te zien... En je verzetten tegen hulp van buiten af kan ook in de hand werken dat het erger wordt... Je bent niet zwak als je naar hulp zoekt, het is juist een eerste stap om voor jezelf te kiezen... alleen als je je blijft verschuilen achter anderen of problemen niet onder ogen komt, bv. door te veel te gaan zuipen of blowen of niet te willen vechten kun je jezelf een zwakkeling noemen. Waar dan weer tegenover staat dat wanneer een blowtje of een biertje zo nu en dan je kan helpen,dat ook niet per defenitie verkeerd is... Zolang je maar met beide benen in het dagelijks leven kunt blijven staan.... Wat dan direkt weer zo moeilijk is voor een hyperventilist...

Maar iedereen is anders en moet zijn of haar manier vinden om er mee om te gaan. Het heeft mijn leven een tijd lang erg beheersd, en ik ben er niet overheen maar heb er mee leren omgaan... Bij mij is dit gelukt d.m.v. ademhalingstherapie, een temazepammetje nu en dan en een hoop zeuren en janken, maar vooral in het accepteren dat ik me niets aan moest trekken van het feit dat sommige mensen, die het niet kunnen of willen begrijpen, je een jankert vinden. Zoals hier maar weer duidelijk wordt zijn er genoeg mensen die het wel begrijpen.... En ook: zeg het, geef het aan... Dat kan zo verschrikkelijk opluchten (letterlijk!!!) Sinds ik me niet meer schaam voor mijn paniekaanvallen is het zoveel minder geworden... Je moet de spiraal doorbreken en das erg moeilijk, kan zelfs schier onmogelijk lijken, maar geloof mij: zodra je eraan begint gaat het steeds makkelijker... En als mensen je veroordelen of een aansteller vinden als je bekend maakt hoe je je voelt dan is dat hun probleem! Jij bent bezig met het jouwe te bevechten en dat is meer dan bewondering waard!!!

Nog 2 praktische tips:

rondspringen als een kikkertje of zingen alsof je in de Scala te Milaan Madama Butterfly staat uit te voeren

Kan beide nogal storend zijn voor je omgeving.. maar hey... inhouden voor een ander..??? Dacht het niet!!!!


Succes allen!!!!

*kick*

godverdegodverdegodver!!!

ik zit nu op mijn werk maar heb weer eens mega last van hyperventilatie

zweethandjes, concentratieproblemen, benauwdheid.. Irritant!

Toch maar eens een afspraak met de fysio maken voor ademhalingsoefeningen..

Ik heb oefeningen via de Jacobs methode gedaan.Die werken erg goed.Ze helpen ook om in slaap te vallen,je wordt er heel erg kalm van.Misschien heb je er iets aan!

nou.. heel erg graag!! ik word hier knettergek van namelijk..

komt omdat ik enorm moe ben (te kort geslapen), dan ben ik altijd "vatbaarder" voor hyperventilatie..

Is een heel simpel principe.Je leert met je gedachten je lichaam te ontspannen.Werkt bij mij geweldig!

quote:

---

Op 5 mei 2003 11:51 schreef Snaack het volgende:
komt omdat ik enorm moe ben (te kort geslapen), dan ben ik altijd "vatbaarder" voor hyperventilatie..

---

Heh ja, dat is er ook leuk aan. Ik heb vannacht 4 uurtjes geslapen, en daarstraks kreeg ik dan een mini-aanval te midden van een overvolle winkel. Daarboven maak ik het altijd nog erger door te veel moeite te doen om zo onopvallend mogelijk te blijven. *zweet*


Ik moet iets *geks* gaan doen. Hihi.

*kick*

Ik heb nog steeds regelmatig last van hyperventilatie, gelukkig niet meer super intens (verkrampte handen, mond, zwarte vlekken voor de ogen etc) maar wel continue.Erg vervelend, mede doordat mijn concentratievermogen meteen 0.0 wordt als ik een 'aanval' krijg.

Ik heb wel gemerkt dat ik het gevoeligst ben voor hyperventilatie als ik moe ben. Als ik bijvoorbeeld veel drink en daardoor slecht slaap heb ik de dag erop 90 procent zeker hyperventilatie.

Ik ben bang dat, wil ik klachtenvrij kunnen leven, ik uiteindelijk aan de chemicaliën zal moeten (antidepressiva schijnen goed te helpen) maar ik ben iemand die niet eens asperine neemt dus probeer ik dat tot het uiterste te voorkomen

Ik ben ondertussen (mede door de klachten) wel gestopt met roken en ik ben aan het sporten, ik merk iig al dat ik het minder snel benauwd krijg (zolang ik geen rokerige ruimte instap).

[Dit bericht is gewijzigd door Snaack op 21-07-2003 14:56]

*is ff de eerste post aan het uitprinten om het dan door te lezen en dan te reply-en*

quote:

---

Op 5 mei 2003 11:48 schreef Snaack het volgende:
*kick*

godverdegodverdegodver!!!

ik zit nu op mijn werk maar heb weer eens mega last van hyperventilatie

zweethandjes, concentratieproblemen, benauwdheid.. Irritant!

Toch maar eens een afspraak met de fysio maken voor ademhalingsoefeningen..

---

Snaack, eet jij goed? Ik denk dat het volgende gooed zou kunnen: Bij slecht eten kun je na een verloop van tijd helemaal slap, trillerig, concentratieproblemen krijgen etc etc. Als je eerder last heb gehad van hyperventilatie zou je kunnen denken dat je weer een aanval krijgt(en dat versterkt de zaak weer).Bij mij was dat namelijk een probleem nadat ik een paar keer last heb gehad van hyperventilatie. Zit in een goed eetpatroon een mogelijke oplossing voor jou op het werk?

quote:

---

Op 21 juli 2003 14:44 schreef Snaack het volgende:Ik heb nog steeds regelmatig last van hyperventilatie, gelukkig niet meer super intens (verkrampte handen, mond, zwarte vlekken voor de ogen etc) maar wel continue.Erg vervelend, mede doordat mijn concentratievermogen meteen 0.0 wordt als ik een 'aanval' krijg.

---

Klote Snaackie! Sterkte en ga anders lekker naar huis.

quote:

---

Op 21 juli 2003 16:01 schreef attila_de_hun het volgende:
Snaack, eet jij goed? Ik denk dat het volgende gooed zou kunnen: Bij slecht eten kun je na een verloop van tijd helemaal slap, trillerig, concentratieproblemen krijgen etc etc. Als je eerder last heb gehad van hyperventilatie zou je kunnen denken dat je weer een aanval krijgt(en dat versterkt de zaak weer).Bij mij was dat namelijk een probleem nadat ik een paar keer last heb gehad van hyperventilatie. Zit in een goed eetpatroon een mogelijke oplossing voor jou op het werk?

---

Zou inderdaad wel kunnen dat het wat te maken heeft met glucose niveau van het bloed die teveel op en neer schommelt. Dat heeft weer te maken met het innemen van suikers die veels te snel afgebroken worden (high glycemic index) ipv geleidelijk (low glycemic index). Wat er gebeurt als je iets met suikers neemt die zeer snel opgenomen worden (alle toegevoegde suiker dingen bijv. chocola) is dat je glucose niveau heel snel stijgt waardoor je weer een respons krijgt waardoor het af neemt en daardoor weer teveel afneemt en dan weer toeneemt etc. etc.

Maar of dit iets met hyperventileren te maken heeft geen id. wel met slap voelen en concentratie etc.

*legt de highlighter weer weg* Goed.


Lieve Snaack, als eerst wil ik je 1000X bedanken voor het starten van dit topic. Ik heb er zelf ook last van maar heb nooit goed op een rijtje kunnen zetten hoe dat komt. Ik heb ongeveer hetzelfde als jou, behalve dat ik het met iets mindere regelmaat heb.

Goed, hier komt de zelfanalyse.

Als ik hyperventileer, vertoon ik de tekens van het psychische en centraal zenuwstelsel gebeuren.
Ik word, onrustig, waar op angst volgt, ik kan me niet concentreren en ik ben er laatst ook achtergekomen dat ik fobisch ben. Maar daar ga ik zometeen wel op in. Verder word ik duizelig en krijg meestal een "whiteout" als in, een blackout (dat alles zwart voor je ogen wordt), maar dan wit.

Ik hyperventileer meestal als ik uit ben, of in een gesloten ruimte zit met veel mensen. Als het er warm/benauwd en druk is, en ik voel geen koele wind of ik zie de uitgang niet meer, word ik gek. Dan gaat alles draaien, ik krijg een beklemmend gevoel op mijn borst, ik ga met dichtgeknepen keel ademhalen en angstig om me heen kijken. Ook ga ik dan heel neurotisch dingen met mijn handen doen (blaadjes vouwen, met mijn aansteker spelen) of ik steek, heel fout, een peuk om omdat ik me geen huding weet te geven. Ik word dan ontzettend angstig, krijg het meestal heel warm terwijl mijn huid koud en klam aanvoelt, en langzaam maar zeker word ik angstig. Het is een keer zo ver gekomen dat een goede vriend van mij me beet heeft gepakt terwijl ik helemaal slap in zijn armen hing (alles wat wit , ik kreeg geen lucht en ik voelde mijn benen niet meer) en hij me van het podium afsleepte, richting de uitgang. Daar kwam ik langzaam maar zeker weer bij bewustzijn.

Mijn hyperventilatie komt voort uit angst. Ik krijg het bklemmende gevoel als ik in een ruimte ben met mensen die ik allemaal niet ken. Het is nog erger als ik eerst met iemand was die ik WEL ken, maar dat die me alleen gelaten heeft voor een (korte) tijd. Ik voel me dan alleen en ben bang om de aandacht te trekken, op te vallen of iets verkeerds te doen. Ik ben dan bang dat ik verkeerd overkom.
Ik krijg het ook in volle, warme bussen, vooral als er nergens zitplek is. Niet zo heel erg lang geleden kreeg ik het in een overvolle, veel te warme bus, toen kreeg ik een whiteout, zweette me de typhus, en ben toen midden op het gangpad gaan zitten. Mensen gingen me raar aankijken, en daardoor werd het alleen nog maar erger. Toen ben ik op een trapje gaan zitten, en sprong de eerstvolgende halte de bus uit.

Mijn hyperventialtiegebeuren zorgt voor veel nare problemen. Zo ben ik een hele tijd niet uitgeweest omdat ik bang was dat het weer zou gebeuren, en/of omDAT het te vaak gebeurde.

Ik weet niet wat ik er tegen kan doen, een huisarts heb ik hier nog niet (verhuisd) en de drempel naar een psych is voor mij nog veel te hoog. Ik heb het stuk wat jij gepost heb uitgeprint voor mezelf, maar hopelijk kan ik het ook gebruiken voor mensen die me niet snappen, zodat ze zich hopelijk iets meer in mij in kunnen leven.

Maar zoals ik het zie, ben ik er voorlopig nog niet van af. De zomer is voor mij meestal een hel, omdat ik het bijna alleen heb als het te warm is. Mjah, I'll live....