| Snaack |
|
 |
 |
|
 Posted 14-04-2003 16:23 by Snaack |
   |
|
(Waarom begint elk topic zo)
Geen idee of hier al een topic over is 
N.a.v. een conversatie tussen NN et moi in het lultopic dit topic om ervaringen uit te wisselen e.d. 
Anyway, ik heb dus al geruime tijd last van hyperventilatie. Het is bij mij begonnen nadat ik stopte met blowen (wat ik jarenlang intensief heb gedaan).
Ik ben iemand die puur uit escapisme veel is gaan blowen, ik vluchtte dus voor mijn problemen. Door het blowen verwerkte ik mijn problemen niet, op een gegeven moment "klapte het ballonnetje" en werd ik overspoeld met een stortvloed aan onverwerkte ellende. Welcome back in reality 
Uiteindelijk werd de hyperventilatie zo hevig dat ik met de ambulance met een hartslag van 180 (in rust!) naar de 1ste hulp ben gebracht. Dit was op 6 mei vorig jaar (de avond dat Pim dood werd geschoten), amper twee-en-een-halve maand nadat ik met blowen gestopt was.
Ik ben maanden bezig geweest om "oude" stress te verwerken, stress te leren verwerken en herkennen, onder andere met behulp van sessies met een psycholoog.
Nu kan ik oprecht zeggen dat ik mij beter/ sterker voel dan ooit
Helaas heb ik nog steeds last van hyperventilatie, voornamelijk als mijn luchtwegen verstopt zitten, als ik in benauwde ruimtes ben (volle bus/ tram/ trein) en stress verhoogd de aanvals-frequentie ook aanzienlijk.
Ik had op zijn hevigst vrijwel continue hyperventilatie, daar ga je je niet lekker door voelen. Concentratieproblemen, hoofdpijn, spierpijn/ insomnia etc. Op dit moment heb ik globaal 1 keer per week een korte aanval.
Om de kans op sociale fobiëen als pleinvrees, mensenvrees e.d. te beperken heb ik besloten mijn bewegingsvrijheid niet te laten beperken door de hyperventilatie; Ookal weet ik vrijwel zeker dat ik hyperventilatie krijg als ik ergens heen ga, ga ik toch (of juist!). Fight it!
In ieder geval ondervind ik behoorlijk wat (fysieke) hinder van de hyperventilatie, ik hoop dat ik er z.s.m. volledig vanaf zal komen.
Hier nog een stuk van de Nederlandse Hyperventilatie Stichting met symptomen, wellicht is er iemand die symptomen herkent.
quote:
Algemeen
- vermoeidheid, algemene zwakte
- prikkelbaarheid
- slapeloosheid
Psychisch
- angst en onrust
- depressie
- concentratiestoornissen
- fobieën
Spieren
- verlamming
- trillingen
- stijfheid van handen, vingers, mond
- tintelingen op de huid
- algemene spierstijfheid (tetanie)
Hart en vaten
- hartkloppingen
- overslaan van het hart
- pijn op de borst
- koude, klamme handen
Centraal zenuwstelsel
- hoofdpijn
- duizeligheid
- bewustzijnsstoornissen
- wazig zien
Long en luchtwegen
- benauwdheid
- beklemming op de borst
- brok in de keel
- kriebel in de keel
- zuchten, luchthonger
- frequent ademen, hijgen
- pijnlijke ademhalingsspieren
Spijsvertering
- opgeblazen gevoel
- pijn in de maagstreek
- winden laten
- misselijkheid
- diarree/constipatie
Buiten alle klachten hierboven genoemd kan nog opgemerkt worden dat veel gehoorde klachten bij chronische hyperventilatie zijn: gevoel van zweverigheid in het hoofd, gevoel van onwerkelijkheid en een enorme vermoeidheid. Allemaal te verklaren, de doorbloeding naar de hersenen kan iets minder worden zodat er minder zuurstof naar de hersenen wordt vervoerd, vandaar deze hoofdklachten, onschadelijk voor het lichaam, maar heel erg vervelend. De enorme vermoeidheid is te verklaren door het voortdurend last hebben van vage klachten.
Verder is één van de reacties van het lichaam op chronische hyperventilatie vaak een verhoogde productie van melkzuur. Het lichaam probeert zo de pH van het bloed omlaag te krijgen. Normaal wordt melkzuur geproduceerd wanneer iemand een stevige inspanning levert. Het gevolg van deze voortdurende melkzuurproductie is dat iemand met chronische hyperventilatie vaak klaagt over vermoeide spieren en dat verklaart dus ook weer het gevoel van vermoeidheid.
Aanverwante klachten
Alle klachten hierboven beschreven kunnen leiden tot een heel ander soort klachten, namelijk angst en paniek. Natuurlijk is iedereen wel eens bang. Angst is ook nodig om te waarschuwen wanneer er gevaar dreigt. Als mensen zonder dat daar aanleiding voor is last hebben van angsten is er echter iets anders aan de hand. Deze mensen worden niet bedreigd maar raken toch in paniek. Ze vertonen daarbij veel symptomen van hyperventilatie: trillen, zweten hartkloppingen etc. Mensen die dit vaak overkomt lijden aan een paniekstoornis. Ze worden op de meest onverwachte momenten overvallen door de angst dood te gaan, gek te worden of de controle over zichzelf te verliezen.
Angst
Hyperventilatie zonder angst komt maar heel weinig voor. Zowel acute als chronische hyperventilatie maakt vaak angstig. Zo angstig dat er paniek kan ontstaan. De gedachte aan angst roept de angst ook weer op.
Omgekeerd kan het ook zo zijn dat mensen beginnen met angstaanvallen en fobieën en als logisch gevolg daarvan gaan hyperventileren. Dit houdt vervolgens de angst of paniek langer in stand.
Fobie
Mensen die op wat voor manier dan ook een onverwachte angstaanval hebben meegemaakt, gaan vaak vermijdingsgedrag vertonen omdat ze verschrikkelijk onzeker worden. Door dit vermijden ontstaat er langzaam maar zeker een fobie. De gedachte aan de verschrikkelijke ervaring heeft als gevolg vermijdingsgedrag en dit vermijdingsgedrag zorgt op zijn beurt weer voor het ontstaan van een fobie.
Er zijn verschillende soorten fobieën:
Enkelvoudige fobie: hierbij is men bang voor een specifiek dier, voorwerp of speciale situatie, bijvoorbeeld voor spinnen, honden, vogels, een lift of de tandarts. Eigenlijk kan zo?n enkelvoudige fobie op vrijwel alles betrekking hebben. Een dergelijke fobie ontstaat vaak in de kinderjaren. Het is opvallend dat deze soort fobie in alle culturen voorkomt.
Sociale fobie: deze mensen zijn vaak extreem verlegen en onzeker. Ze zijn voortdurend bang het niet ?goed? te doen. Deze mensen durven vaak nieuwe contacten moeilijk aan en raken daardoor erg geïsoleerd. Sommige sociaal-angstige mensen zijn erg bang op te vallen vanwege een eventuele lichamelijke reactie, zoals blozen, stotteren, trillen, zweten.
Andere mensen zijn erg bang voor afkeurende opmerkingen over hun lichaam. Ze vinden zichzelf te lang, te kort, te dik of te dun of ze vinden een lichaamsdeel niet goed, hun neus, oren etc. Een sociale fobie komt net zo vaak voor bij mannen als bij vrouwen en ontstaat meestal tussen het 15e en 20e levensjaar.
Agorafobie (straat- en pleinvrees): deze mensen durven nauwelijks alleen thuis, op straat of in grote drukke ruimtes te zijn. Snelwegen, openbaar vervoer, tunnels en files, lege vlaktes, bioscopen, supermarkten en alle andere plaatsen waar men niet makkelijk weg kan komen zijn angstverwekkend. Ook voor deze mensen wordt de wereld steeds kleiner door vermijdingsgedrag. Overigens komt deze laatste vorm het meeste voor. Geschat wordt dat ongeveer 100.000 Nederlanders, waarvan 60 % vrouwen, last hebben van een ernstige vorm van agorafobie. Agorafobie ontstaat meestal tussen het 20e en 30e levensjaar, meestal na een ingrijpende gebeurtenis in iemands leven.
Fobieën en angsten kunnen in een adem genoemd worden met dwangstoornissen. Iemand met een dwangstoornis wordt door angst en onrust steeds gedwongen dezelfde handeling te herhalen. Dit kan zijn: dwangmatig tellen, handen wassen, huis schoonmaken, letten op andere mensen, bijvoorbeeld hoe vaak deze met de ogen knipperen, etc. Vaak gaan mensen door de enorme onrust en door het obsessieve gedrag naast de dwangstoornis ook nog hyperventileren. Het is dus niet verwonderlijk dat mensen met een dergelijke stoornis vaak heel erg moe zijn. Deze mensen voeren de hele dag een innerlijke strijd over het wel of niet uitvoeren van de dwanghandeling.
Iedereen heeft wel eens dwangmatige trekjes. Het wordt pas echt een probleem wanneer de dwanggedachten dagelijks voorkomen, grote spanningen oproepen en zoveel tijd in beslag nemen dat er eigenlijk geen tijd en aandacht meer is voor andere bezigheden. Dwangstoornissen komen even vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Ze ontstaan meestal in de pubertijd of tussen het 20e en 30e levensjaar.
Geen aanstellerij
Jammer genoeg denken de meeste angst- en fobiepatiënten dat ze de enige zijn met hun probleem. Vaak worden ze ook niet begrepen door hun partner en hun omgeving. Het is ook moeilijk te begrijpen maar misschien is begrip de eerste stap naar genezing omdat ook de patiënt dan eerder zal accepteren dat hij / zij echt iets mankeert en geen aansteller is. Uit onderzoek is gebleken dat fobieën al eeuwenlang voorkomen. Mensen, die lijden onder deze klachten moeten uiterst serieus genomen worden. Dit betekent zeker ook voor de omgeving van de patiënt een zware belasting. Mensen raken vaak zonder werk en daardoor wordt ook de financiële situatie er niet rooskleuriger op.
Belangrijk is zo snel mogelijk hulp te vragen als u de verschijnselen van een beginnende paniek, dwangstoornis of fobie bij uzelf bespeurt. Schaam u niet maar ga praten met de huisarts. Vraag om een goede gedragstherapeutische behandeling eventueel in combinatie met medicijnen. Probeer zo min mogelijk toe te geven aan het vermijden van de angstaanjagende situatie. Moeilijk, absoluut, maar met de juiste begeleiding is er alle reden tot hoop.
|
Ik raakte toen vaak in paniek en dan ging ik hyperventileren.
