Hyperventilatie lijkt bij mij in de familie te zitten, zover dat uberhaupt mogelijk is.
Ik had vroeger al angstmomenten in overkapte winkelcentra. Dan begin je te zweten en te trillen, je denkt dat je geen lucht krijgt en voordat je het weet lig je gestrekt als je niet oppast. Bij mij was dat puur "iets tussen de oren". Ik maakte mezelf als het ware gek. "O nee, als ik maar nu niet weer..." Tja, en dan gebeurt het juist.
Tegenwoordig heb ik niet snel last van, zolang ik er maar niet aan denk, en goed gegeten heb etc.. Goed leren ademen is belangrijk. Gelukkig heb ik dat tijdens Cesar therapy gehad, ivm de voorbereiding op een operatieve correctie van een trechterborst. ( Dat is een kuil in de borst waardoor hart en longen weinig ruimte hebben . Mijn longinhoud is ondergemiddeld, en ook nog kinkhoest gehad op 2 jarige leeftijd, daardoor licht asmatisch; fijn icm hyperventilatie )

De laatste keer was nog in de 013 dat ik me niet goed voelde. Combinatie warmte, drukte en jezelf lopen opnaaien... ik ben toen weggelopen bij Kataklysm dacht ik. Hartslag van 200, wisselend koud en warm, bah. Snel een zakje chips gekocht en even rustig plekje opgezocht... rustig doorademen dan gaat het weer.
Gelukkig heb ik het niet zo extreem dat ik een zakje erbij moet pakken ofzo. Ik heb op 12 jarige leeftijd al goed leren ademen dankzij die therapie.
Het valt me wel erg op dat zoveel mensen hier last van blijken te hebben zeg!

quote:

---

Op 21 juli 2003 16:13 schreef Saphire het volgende:
Lieve Snaack, als eerst wil ik je 1000X bedanken voor het starten van dit topic. Ik heb er zelf ook last van maar heb nooit goed op een rijtje kunnen zetten hoe dat komt. Ik heb ongeveer hetzelfde als jou, behalve dat ik het met iets mindere regelmaat heb.

---

Het idee achter dit topic was (en ik hoop dat dat een beetje werkt) om ervaringen met elkaar uit te wisselen, ik heb zelf iig gemerkt dat dat therapeutisch kan werken, zeker gezien de hypochondrie waar hyperventilatie toe kan leiden.

Hier heb ik zelf helaas veel last van gehad, dacht echt dat ik aan het doodgaan was. Ik bleek niet de enige te zijn

quote:

---

Goed, hier komt de zelfanalyse.

Als ik hyperventileer, vertoon ik de tekens van het psychische en centraal zenuwstelsel gebeuren.
Ik word, onrustig, waar op angst volgt, ik kan me niet concentreren en ik ben er laatst ook achtergekomen dat ik fobisch ben. Maar daar ga ik zometeen wel op in. Verder word ik duizelig en krijg meestal een "whiteout" als in, een blackout (dat alles zwart voor je ogen wordt), maar dan wit.

---

Afgezien van die 'white-out' zeer herkenbaar ja. Ik krijg ook klamme, koud, verkrampte handen, een verkrampt gezicht, soms zo erg dat ik bijna niet meer kan praten. En tegenwoordig ook de befaamde zwarte vlekken.

quote:

---

Ik hyperventileer meestal als ik uit ben, of in een gesloten ruimte zit met veel mensen. Als het er warm/benauwd en druk is, en ik voel geen koele wind of ik zie de uitgang niet meer, word ik gek. Dan gaat alles draaien, ik krijg een beklemmend gevoel op mijn borst, ik ga met dichtgeknepen keel ademhalen en angstig om me heen kijken.

---

Ook zeer herkenbaar ja Tegenwoordig heb ik het wel beter onder controle en ik vecht er echt tegen, ik wil niet dat de hyperventilatie mijn leven gaat beheersen.

Ik draai het soms om, ga juist de confrontatie aan om te proberen 'weerstand' te kweken. Fuck it, je voelt je zwaar klote maar het is ongevaarlijk. Ik wil zeker geen sociale fobie ontwikkelen, de enige manier om dat te voorkomen is door te proberen gewoon door te gaan.

quote:

---

Ook ga ik dan heel neurotisch dingen met mijn handen doen (blaadjes vouwen, met mijn aansteker spelen) of ik steek, heel fout, een peuk om omdat ik me geen huding weet te geven.

---

Die peuk maakt het alleen erger ben ik bang doordat je bloedvaten vernauwen door de nicotine (toch?) -> er kan nog minder zuurstof vervoerd worden. Dus, probeer dat iig niet te doen!

Wat kan helpen -- koop bij de drogist een flesje Valeriaan-tinctuur, dat is een homeopatisch kalmeringsmiddel. 15-20 druppels in een glas water, binnen een minuut wordt je al rustig(er). Steek het flesje in je tas/ binnenzak, als je weet dat het werkt kan er ook een placebo-effect vanuit gaan.

quote:

---

Ik word dan ontzettend angstig, krijg het meestal heel warm terwijl mijn huid koud en klam aanvoelt, en langzaam maar zeker word ik angstig. Het is een keer zo ver gekomen dat een goede vriend van mij me beet heeft gepakt terwijl ik helemaal slap in zijn armen hing (alles wat wit , ik kreeg geen lucht en ik voelde mijn benen niet meer) en hij me van het podium afsleepte, richting de uitgang. Daar kwam ik langzaam maar zeker weer bij bewustzijn.

---

Angst, 'opvliegers' terwijl je zweet/ klam bent, zeer herkenbaar.. Wel ongelooflijk klote voor je dat je zelfs flauw valt, zo ver is het bij mij gelukkig nooit gekomen. Sterkte ermee

Als je het op voelt komen: ga (even) weg, de frisse lucht in, neem een bekertje water (met desnoods wat Valeriaan extract). JIJ bepaalt wat er gebeurt, niet de hyperventilatie!

quote:

---

Mijn hyperventilatie komt voort uit angst. Ik krijg het bklemmende gevoel als ik in een ruimte ben met mensen die ik allemaal niet ken. Het is nog erger als ik eerst met iemand was die ik WEL ken, maar dat die me alleen gelaten heeft voor een (korte) tijd. Ik voel me dan alleen en ben bang om de aandacht te trekken, op te vallen of iets verkeerds te doen. Ik ben dan bang dat ik verkeerd overkom.

---

Dat is nergens voor nodig joh Kijk anders eens op www.hyperventilatie.org, daar staan wat foefjes om 'onopvallend' weer tot rust te kunnen komen. Een hele bekende is: doe alsof je, al staand, je veters vast maakt. Wie doet dat nou niet En dan nog: voor wie moet je je groot houden als je je niet lekker voelt?

quote:

---

Mijn hyperventialtiegebeuren zorgt voor veel nare problemen. Zo ben ik een hele tijd niet uitgeweest omdat ik bang was dat het weer zou gebeuren, en/of omDAT het te vaak gebeurde.

---

Serieus, probeer ervoor te zorgen dat het je leven niet gaat beheersen.. Ga de confrontatie juist aan, vraag een verwijzing voor ademhalingstherapie, je kan zelfs wat sessies met een psycholoog uitproberen (heeft mij enorm geholpen)

Het belangrijkste: DOE ER IETS AAN. Alleen het idee dat je er iets aan doet kan al helpen. En, een stadium waar ik nu ben: accepteer dat het bij jouw leven hoort.

quote:

---

Ik heb het stuk wat jij gepost heb uitgeprint voor mezelf, maar hopelijk kan ik het ook gebruiken voor mensen die me niet snappen, zodat ze zich hopelijk iets meer in mij in kunnen leven.

---

Dat werkt inderdaad, veel mensen weten niet wat het is, nemen het niet serieus e.d. Dat heb ik ook meerdere malen aan den lijve ondervonden

Op mijn werk heb ik het verteld en uitgelegd, ik heb chronische hyperventilatie en daardoor af en toe concentratiestoornissen. Het is prettig om dan ga ff een rondje te lopen, water te drinken, muziek luisteren, what ever, ff rust iig. Die gemiste tijd haal ik wel weer in

quote:

---

Maar zoals ik het zie, ben ik er voorlopig nog niet van af. De zomer is voor mij meestal een hel, omdat ik het bijna alleen heb als het te warm is. Mjah, I'll live....

---

Zomer is hel ja.. Net als drukke café's, sinds ik gestopt ben met roken krijg ik het mega benauwd in rokerige ruimtes. Gelukkig kwam ik al nauwelijks ik rokerige café's

Sterkte ermee,

Snaack

Damn herkenbaar allemaal.Ik heb nu 3 jaar h.v en er zijn periodes dat het mijn leven echt beheerst.Ik heb het gekregen op tour in frankrijk en ben toen ook meteen naar het ziekenhuis gebracht.Ik heb diverse medicijnen gehad oa:anti-depresieva's en kalmerings tabletten maar niks helpt echt.Wat mij het meeste helpt is praten met andere en weten dat heel veel jonge mensen het hebben.Ik was op tour met Biohazard en toen kwam ik er achter dat Evan het ook had.Hij heeft me ook heel goed geholpen als ik een aanval kreeg.Rust in je leven en zelf controle zijn erg belangrijk bij h.v.
Sterkte iedereen.

quote:

---

Op 27 juli 2003 14:11 schreef Wyb het volgende:
Damn herkenbaar allemaal.Ik heb nu 3 jaar h.v en er zijn periodes dat het mijn leven echt beheerst.Ik heb het gekregen op tour in frankrijk en ben toen ook meteen naar het ziekenhuis gebracht.Ik heb diverse medicijnen gehad oa:anti-depresieva's en kalmerings tabletten maar niks helpt echt.Wat mij het meeste helpt is praten met andere en weten dat heel veel jonge mensen het hebben.Ik was op tour met Biohazard en toen kwam ik er achter dat Evan het ook had.Hij heeft me ook heel goed geholpen als ik een aanval kreeg.Rust in je leven en zelf controle zijn erg belangrijk bij h.v.
Sterkte iedereen.

---

Ben jij de "Backfire-Wyb"????? Jullie nieuwe cd is erg sterk in ieder geval! Zit jij nog in de band(in de Aardschok stond iets van een nieuwe gitarist).

Maar hoe dan ook, jij ook sterkte met je Hyperventilatie.

quote:

---

Op 27 juli 2003 15:39 schreef attila_de_hun het volgende:
Ben jij de "Backfire-Wyb"????? Jullie nieuwe cd is erg sterk in ieder geval! Zit jij nog in de band(in de Aardschok stond iets van een nieuwe gitarist).

Maar hoe dan ook, jij ook sterkte met je Hyperventilatie.

---

Ja ben ik.Nee ik ben niet uit de band er is een tweede gitarist bij gekomen.En bedankt verder

...

[Dit bericht is gewijzigd door invictis op 10-12-2003 17:41]

kerel, volgens mij moet jij irl iemand hebben, waar je je hele verhaal aan kwijt kan. ik vind het goed van je, om dit te uiten, maar ja, om dat in een forum te doen.

maar dat moet je zelf weten, natuurlijk. iig veel sterkte!

IRL erover praten is wel effectiever maar ik heb er geen bezwaar tegen als hij het hier post.

...

[Dit bericht is gewijzigd door invictis op 10-12-2003 17:42]

quote:

---

Op 1 december 2003 20:58 schreef invictis het volgende:
Ik knok er in ieder geval heel erg hard voor om toch leuke dingen te blijven doen in het leven die mij hele fijne herrineringen geven en de kracht om door te blijven knokken voor meer van dat soort mooie momenten en ervaringen.

---

En daar gaat het om.

quote:

---

vandaar dat ik heel mijn verhaal hier heb neergegooid dan weten de mensen hier ook dat als ik een keer "maf" reageer waarom dat is.

---

Daarom ben je altijd zo HAPpig

Heersch! Je hebt in de tussentijd entertjes toegevoegd!

ja ik ben wel lief en denk aan mijn medemens


ik ben inderdaad af en toe flink happig maar irl zou ik gewoon terugzeiken op een goeie vriendelijke manier of het slikken bij wijze van, maar achter de PC met chat e.d. gaat het af en toe lastig omdat je de persoon "niet ziet"


ik moet zeggen dat ik me wel een stuk rustiger voelt , dus voor de reacties van de mensen heel erg bedankt!

[Dit bericht is gewijzigd door invictis op 01-12-2003 21:17]

nog even over dat hyperventileren van je. ademhalingsoefeningen heb je wel geprobeerd? ik heb er ook heel lang last van gehad, tot ik dit fenomeen ontdekt. nu zo goed als nooit last er van.

*edit* wát een regels...

[Dit bericht is gewijzigd door webblaster wim op 01-12-2003 21:21]

quote:

---

Op 5 mei 2003 13:46 schreef mislyd het volgende:
Heh ja, dat is er ook leuk aan. Ik heb vannacht 4 uurtjes geslapen, en daarstraks kreeg ik dan een mini-aanval te midden van een overvolle winkel. Daarboven maak ik het altijd nog erger door te veel moeite te doen om zo onopvallend mogelijk te blijven. *zweet*


Ik moet iets *geks* gaan doen. Hihi.

---

Heh, kort hierna ben ik op reis vertrokken en heb ik gekke dingen gedaan, en sindsdien heb ik me maar 1 keertje enkele minuten benauwd gevoeld (op het Maiden concert deze maand: te warm + veel volk).
Ik moet zeggen dat dit topic mij serieus geholpen heeft, want ik had symptomen die ik niet meteen onder 'hyperventilatie' zou geplaatst hebben. Dus dank aan Snaack en de anderen voor de nuttige info!
Buiten sporten, voldoende slapen en een fukkin mindjob heb ik toch enkele structurele veranderingen moeten invoeren in mijn leven om hier van af te geraken.

(Ben nog steeds verbaasd dat er zoveel mensen last van hebben. Beterschap en sterkte iedereen. )

[Dit bericht is gewijzigd door mislyd op 01-12-2003 21:43]

Ik heb ook een tijdje hyperventilatie gehad. Het kwam samen met mijn gezellige spanningshoofdpijn omdat ik me te druk maakte. Duizelig, misselijk en zweten was het bij mij en natuurlijk benauwd. Het was gelukkig niet zo erg en kreeg het ook snel weer onder controle door buitenlucht en rustig ademhalen. Het is nu wel weer over. Maar wel héél klote zeg!

Er is een meisje bij me op school die dat ook heeft. Alleen zij verkrampt helemaal. Het enge is dat zij het zelf oproept om een ziekelijk soort van aandacht te krijgen. Erg jammer voor haar dat ze het op die manier moet krijgen. Nu interesseert het niemand meer. "mevrouw, ze heeft een aanval." en iedereen gaat vrolijk verder waar die mee bezig was. Erg jammer...

Bij ons in de AH was laatst een cassière slachtoffer geworden van zo'n aanval. Terwijl ze bezig was met afrekenen gewoon, ze moest weggedragen worden. Was wel een vreemd verhaal, niet gezien verder..

De eerste keer dat ik het zag van dat mens in mn klas vond ik doodeng! Zat rustig te werken en zij zat naast me. lag helemaal te kwijlen en te huilen. Ze hoort ons wel maar ze kan gewoon niets.
Door haar spreekbeurt ben ik er ook achter gekomen dat ik het ook nog wel eens kon hebben. Had het zo af en toe benauwd en een tintelend, doof gevoel in mn gezicht en armen. Als ik dan ging slapen ging het over. Ben ook een keer flauwgevallen zonder direkte reden. Misschien lag het daaraan maar dat weet ik niet. Maarja, de laatste keer was 3 á 4 weken terug in de winkel met een vriendin. Ze schrok zich dood en nadat het over was lachte ik me kapot. Haar gezicht, onbetaalbaar!!

quote:

---

Op 1 december 2003 22:28 schreef stigma het volgende:
De eerste keer dat ik het zag van dat mens in mn klas vond ik doodeng! Zat rustig te werken en zij zat naast me. lag helemaal te kwijlen en te huilen. Ze hoort ons wel maar ze kan gewoon niets.

---

Dat lijkt meer op epilepsie.

quote:

---

Op 1 december 2003 22:28 schreef stigma het volgende:
Ben ook een keer flauwgevallen zonder direkte reden.

---

Dat heb ik ook wel eens maar van de week sloeg alles
ik stond beetje te snel op maar een paar meter verder zakte ik in en begon een soort van stuiptrekken, maar 2 minuten nadat dat gebeurt was kon ik me dat pas herinneren dat ik op de grond heb gelegen

Ja dat dacht ik dus ook. Maar nee, dat is het niet volgens haar. Het begint ook niet als epilepsie. Daarbij val je spontaan neer enzo. Maar zij krijgt het warm, begint te zweten, zwaar te ademen en dan begint het echt. Maarja, de doos waarschuwt ook niemand als ze het aan voelt komen (wat ze dus wel doet, heeft ze zelf gezegt). Vind ik het ook niet zo gek dat mensen zich tegen haar keren en niet meer geloven dat het 'zomaar' gebeurt.

Flauwvallen is echt eng! Ik werd duisilig, begon te wankelen en riep toen snel tegen een vriendin dat ze me vast moest houden. *plof* daar ging ik. Was daarvoor nooit gebeurt!!

Die vriendin was ook eens flauwgevallen toe ik erbij was. Ze was mee naar mn vader. 's ochtends stonden we vrolijk onze tanden te poetsen toen zij ineens voorover tegen de spiegel aanviel en vervolgens naar achteren met haar hoofd keihard tegen de stenen muur. Ik helemaal in paniek. Toen ze bij kwam had ze nergens last van.

Die stuiptrekken van je, dat is raar! Enig idee hoe dat komt??

quote:

---

Op 1 december 2003 22:34 schreef stigma het volgende:
Ja dat dacht ik dus ook. Maar nee, dat is het niet volgens haar. Het begint ook niet als epilepsie. Daarbij val je spontaan neer enzo. Maar zij krijgt het warm, begint te zweten, zwaar te ademen en dan begint het echt. Maarja, de doos waarschuwt ook niemand als ze het aan voelt komen (wat ze dus wel doet, heeft ze zelf gezegt). Vind ik het ook niet zo gek dat mensen zich tegen haar keren en niet meer geloven dat het 'zomaar' gebeurt.

---

Je hebt allerlei verschillende vormen van epilepsie. Bij de ene persoon komen bepaalde symptonen wel voor en bij de andere niet. En het is inderdaad zo dat je een epilepsie-aanval voelt aankomen. Sterker nog, uit wat jij hier schrijft, kan ik echt niet afleiden dat zij zich zou aanstellen...

Normaal vind ik flauwvallenniet erg want je hebt zo'n verdoofd gevoel daarna
Maar deze keer ben ik niet echt gevallen maar wel goed neergekomen. Iemand zat 2 meter bij me vandaan maar die had niet gemerkt dat ik op de grond lag

quote:

---

Op 1 december 2003 22:40 schreef altx het volgende:
Sterker nog, uit wat jij hier schrijft, kan ik echt niet afleiden dat zij zich zou aanstellen...

---

Nou, volgens de dokters heeft ze toch echt hyperventilatie. Tenzij hun het fout hebben natuurlijk.
Ik zeg ook niet dat de aanvallen niet echt zijn, dat kan niemand ontkennen. Hyperventilatie kun je nou eenmaal oproepen. Onregelmatig ademhalen en jezelf door bepaalde gedachtes in paniek laten raken bijvoorbeeld is al genoeg voor mensen die er zowieso al last van hebben. Bovendien voelt ze het dus aankomen maar ze vertikt het om het ook maar iemand te zeggen dat het niet goed gaat. Kijk, dan ga je je toch iets afvragen. Daar komt bij dat ze op allerlei andere zieke manieren om aandacht vraagt. Ik en de mensen om haar heen (zelfs haar vorige beste vriendin) hebben er zo onze vraagtekens bij.

Hyperventilatie is niet zo moeilijk op te wekken hoor