Wat betreft mensen met bijzondere ideeen en mensen die eigen instrumenten bouwen kan ik ook nog Harry Partch aanraden.

quote:

---

Op 11 mei 2004 21:12 schreef RedNucleus het volgende:
Reeds in de 16de eeuw ontwierp Nicola Vicentino (1511-1576) de archicembalo, een soort clavecimbel waarin de octaaf in 31 delen werd opgedeeld. De vader van de astronoom Galileo, Vincenzo Galilei, veroordeelde dit soort "enharmonische" toestanden met het argument dat ze "tegenstrijdig waren met de proporties waarin we muziek horen". Naar mijn mening een onterechte opmerking, want hoewel microtonaliteit een 'uitdaging' vormt voor de luisteraar is het doel ervan net een grotere rijkdom aan harmonie te bieden en een soort "continuum" of "dimensie" voor muziek te scheppen - als Westerse muziek geruit papier is, is microtonale muziek "milimeterpapier", om maar een simpele (en slechts deels juiste) analogie te gebruiken.
Doorheen de eeuwen hebben heel wat muzikanten en componisten zich verdiept in de verschillende mogelijkheden die microtonaliteit bieden - in alle mogelijke verdelingen.
Een bijzonder uitgebreide lijst van microtonaal werk, zowel "klassiek" als "electronisch" vind je op
http://www.xs4all.nl/~huygensf/doc/discs.html

Wat "exotische" muziek betreft die buiten het 12-delige stelsel valt, en dus naar onze oren vaak "vreemd" is, kan ik alleen maar aanbevelen om in een grote of gespecialiseerde CD zaak wat muziek te gaan beluisteren van bijvoorbeeld Balinese oorsprong - vaak "Gamelan ensembles". Er zijn natuurlijk ook zat Westerse muzikanten die dit soort muziek uitbrengen op de "originele" instrumenten, maar in de winkel ligt dat waarschijnlijk net zo goed bij de "wereldmuziek".

Maar bij die wereldmuziek vind je ook zat goed spul dat makkelijker te beluisteren is en toch "anders" klinkt - de instrumentale traditionele 'folk' uit landen als pakweg Iran, Turkije, Egypte of Japan is vaak machtig mooi, vooral als het kleine ensembles zijn.

---

even offtopic:12 tonen stelsel is toch van Schönberg?

quote:

---

Op 11 mei 2004 20:13 schreef 0Tolerence het volgende:
Complexiteit van muziek is idd een hele grote factor. Tevens de structuur, een top40 nummer heeft altijd dezelfde structuur. Refrein e.d.
Metal wijkt vaak af van de norm en het maakt een nummer ook moeilijk te volgen zoals al eerder vermeld is.
Een voorbeeld als Cryptopsy is zelfs voor een metalfan niet altijd even toegankelijk, zelfs binnenin ligt een grens.
Dat maakt het daarbuiten alleen maar groter

---

Sorry, maar Cryptopsy vind ik nu niet bepaald een denderend voorbeeld. Dat zijn gewoon veel riffs en tempowisselingen, maar weinig nieuws onder de zon.

Het heerst onmeunig hard, dat zeker... maar experimenteel/ontoegankelijk? Nee.

[Dit bericht is gewijzigd door M. op 11-05-2004 22:08]

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:08 schreef M. het volgende:
Sorry, maar Cryptopsy vind ik nu niet bepaald een denderend voorbeeld. Dat zijn gewoon veel riffs en tempowisselingen, maar weinig nieuws onder de zon.

Het heerst onmeunig hard, dat zeker... maar experimenteel/ontoegankelijk? Nee.

---

Dan adviseer ik je om echt beter te luisteren. Bijvoorbeeld bij het nummer Voice of unreason wordt er polyritmiek gebruikt en septiem akkoorden gebruikt. Dat gaat al in de richting van "orthodox".

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:19 schreef grindcore het volgende:
Dan adviseer ik je om echt beter te luisteren. Bijvoorbeeld bij het nummer Voice of unreason wordt er polyritmiek gebruikt en septiem akkoorden gebruikt. Dat gaat al in de richting van "orthodox".

---

je bedoeld ONorthodox

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:19 schreef grindcore het volgende:
Dan adviseer ik je om echt beter te luisteren. Bijvoorbeeld bij het nummer Voice of unreason wordt er polyritmiek gebruikt en septiem akkoorden gebruikt. Dat gaat al in de richting van "orthodox".

---

Je moet niet intelligent proberen over te komen.....


Maar ik vrees dat ik Dwaal gelijk moet geven. Cryptopsy is wel vet maar zeker niet 'ontoegankelijk'

Ook wat de vorige reacties betreft: ik vind ontoegankelijkheid en complexiteit echt geen aanverwante begrippen.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:21 schreef ElitE het volgende:
je bedoeld ONorthodox

---

dat bedoelde ik. *kuch*

quote:

---

Op 11 mei 2004 21:36 schreef grindcore het volgende:
even offtopic:12 tonen stelsel is toch van Schönberg?

---

12-delig..
Niet het 12 tonen stelsel dus.

Waarom kijken mensen als ze het over ontoegankelijk hebben naar de technische skills?

Neem een Khanate, niet echt technisch boeiend, maar niet een band waar iedereen zich in kan vinden.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:27 schreef Jenje het volgende:
Waarom kijken mensen als ze het over ontoegankelijk hebben naar de technische skills?

Neem een Khanate, niet echt technisch boeiend, maar niet een band waar iedereen zich in kan vinden.

---

INderdaad.

Complex KAN ontoegankelijk zijn maar hoeft het niet zijn en omgekeerd.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:26 schreef Chelman het volgende:


Je moet niet intelligent proberen over te komen.....


Maar ik vrees dat ik Dwaal gelijk moet geven. Cryptopsy is wel vet maar zeker niet 'ontoegankelijk'

Ook wat de vorige reacties betreft: ik vind ontoegankelijkheid en complexiteit echt geen aanverwante begrippen.

---

Poeh poeh Chelman.

Verder: voor het top40 publiek heeft ontoegankelijkheid en complexiteit wel een verband: het is tering herrie.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:26 schreef Chelman het volgende:


Je moet niet intelligent proberen over te komen.....


Maar ik vrees dat ik Dwaal gelijk moet geven. Cryptopsy is wel vet maar zeker niet 'ontoegankelijk'

Ook wat de vorige reacties betreft: ik vind ontoegankelijkheid en complexiteit echt geen aanverwante begrippen.

---

Onzin, als er iets ontoegankelijk is dat is het cryptopsy wel. Er zijn legio metal fans die er niet doorheen komen. Buiten dat zijn de songstructuren vrij onorthodox ( )
En het is bovendien erg technisch. Dus wat dat betreft gaan ontoegankelijkheid en techniek wel samen

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:32 schreef grindcore het volgende:
Poeh poeh Chelman.

Verder: voor het top40 publiek heeft ontoegankelijkheid en complexiteit wel een verband: het is tering herrie.

---

Voor het Top 40 publiek. En wie zijn dat precies?!?! En complexiteit altijd tering herrie? Rachmaninov of Chopin is complex maar wordt doorgaans niet als teringherrie gezien.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:34 schreef 0Tolerence het volgende:
Onzin, als er iets ontoegankelijk is dat is het cryptopsy wel. Er zijn legio metal fans die er niet doorheen komen. Buiten dat zijn de songstructuren vrij onorthodox ( )
En het is bovendien erg technisch. Dus wat dat betreft gaan ontoegankelijkheid en techniek wel samen

---

Sorry maar ik vind Cryptopsy vrij makkelijk behapbaar. Ja het is technisch best knap, ja het is niet orthodox...maar ontoegankelijk of moeilijk? Nee.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:27 schreef Manifest het volgende:
12-delig..
Niet het 12 tonen stelsel dus.

---

Is hetzelfde...

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:34 schreef 0Tolerence het volgende:
Onzin, als er iets ontoegankelijk is dat is het cryptopsy wel. Er zijn legio metal fans die er niet doorheen komen. Buiten dat zijn de songstructuren vrij onorthodox ( )
En het is bovendien erg technisch. Dus wat dat betreft gaan ontoegankelijkheid en techniek wel samen

---

ik ben dan wel eengrote n00b maar wat wordt er precies emt technische muziek bedoeld

Heb m'n Cryptopsy cd's na 4 keer luisteren weggedaan. Klinkt zo snel ontzettend saai. Men pretenteerd enorm 'technisch' te zijn, maar 't is zo ontzettend makkelijk te doorgronden.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:36 schreef Chelman het volgende:
Voor het Top 40 publiek. En wie zijn dat precies?!?! En complexiteit altijd tering herrie? Rachmaninov of Chopin is complex maar wordt doorgaans niet als teringherrie gezien.

Sorry maar ik vind Cryptopsy vrij makkelijk behapbaar. Ja het is technisch best knap, ja het is niet orthodox...maar ontoegankelijk of moeilijk? Nee.

---

Waarschijnlijk voor jouw getrainde oren niet nee, maar ik kan me herinneren een tijd terug dat ik er moeilijk doorheen kwam.
Het is sowiezo lastig bepalen nu waar moeilijk doorheen te komen is, omdat je er helemaal in zit.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:37 schreef filosofem het volgende:
Heb m'n Cryptopsy cd's na 4 keer luisteren weggedaan. Klinkt zo snel ontzettend saai. Men pretenteerd enorm 'technisch' te zijn, maar 't is zo ontzettend makkelijk te doorgronden.

---

En toen werd je wakker

quote:

---

Op 11 mei 2004 21:36 schreef grindcore het volgende:
even offtopic:12 tonen stelsel is toch van Schönberg?

---

Je verwart de termen twaalftonenstelsel en dodecafonie oftwel twaalftonenleer. Schönberg was inderdaad één van de grondleggers van dit laatste, een compositieleer waarin wordt gesteld dat een toon pas aan bod mag komen als de andere elf al zijn gebruikt.

Het "twaalftonenstelsel" an sich is gewoon de octaafindeling in 12 noten, dit is de basis van zowat alle "moderne" "westerse" muziek, en de meeste muziekinstrumenten zijn ontworpen om die indeling te volgen.
Een simpel voorbeeld van een majeurtoonladder is natuurlijk do re me fa sol la si. Dit zijn de witte toetsen op een piano. Zoals je weet zijn er ook zwarte, maar niet tussen elke twee witte (niet tussen si en do of tussen mi en fa).
Speel je die zwarte toetsen wél, dan kom je aan 12 tonen in een octaaf.
In gitaristentaal geeft dit : CDEFGAB voor de toonladder van c majeur, speel je de tussenliggende tonen erbij dan heb je de C C# D D# E F F# G G# A A# B en vervolgens terug C. (# staat voor "kruis")
Vergelijk : dikste open snaar is een E. De twaalfde fret (met de twee stippen als markering) is terug een E, maar dan een octaaf hoger.
Interessant : de afstand van de brug tot de kam van je gitaar exact delen door 2 geeft deze positie (12de fret) aan. Deel dat stuk nog eens door 2 en je zit op de 24ste fret. Dit toont gelijk aan dat oktaven en frequentie gerelateerd zijn : de grondtoon van C4 heeft een dubbel zo hoge frequentie als C3, bv.
De 12 stappen in een oktaaf zijn echter niet "exact" mathematish verdeeld, maar da's wat veel om hierop verder in te gaan zonder in saaie wiskunde te vervallen, maar het is bv. ook de reden waarom een gefret instrument als een gitaar nooit voor de volle 100% toonzuiver kan zijn, zelfs niet na aanpassing van de intonatie. De "fout" is echter marginaal.

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:32 schreef grindcore het volgende:
Poeh poeh Chelman.

Verder: voor het top40 publiek heeft ontoegankelijkheid en complexiteit wel een verband: het is tering herrie.

---

Wat weet jij nou van top-40 publiek, en wat doet die hele top-40 eigenlijk in dit topic. Dat is geen consideratie.



0Tolerence: I'm with Chelman on this one. Cryptopsy is een vette band en maken erg complexe muziek, maar het is WEL makkelijk behapbaar. Dat volgens jou 'veel' metalheads er niet doorheen komen, zegt meer over die metalheads dan over Cryptopsy.

Ach dit loopt uit op subjectief gezwanz, waar ik zelf ook aan deelneem. Hoe kan je objectief meten wat de ontoegankelijkheid inhoudt en voor welk publiek?

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:36 schreef Chelman het volgende:
Voor het Top 40 publiek. En wie zijn dat precies?!?! En complexiteit altijd tering herrie? Rachmaninov of Chopin is complex maar wordt doorgaans niet als teringherrie gezien.

Sorry maar ik vind Cryptopsy vrij makkelijk behapbaar. Ja het is technisch best knap, ja het is niet orthodox...maar ontoegankelijk of moeilijk? Nee.

---

Rachmaninov en Chopin is top40 klassiek.(ja, klinkt belachelijk) Is inderdaad complex, maar een persoon die niet met klassiek is geconfronteerd vind het priegelwerk. En meestal wordt dat geredeneerd naar herrie. Want het past niet in hun straatje.

Neurosis vind ik niet al te snel te vatten muziek.

Het zit niet in elkaar door complexiteit, maar meer door een soort minimalisme.

Op zich zijn de afzonderlijke partijen tamelijk simpel, maar gecombineerd wordt het toch aardig complex.

Ook de afwisseling in sferen maakt het tamelijk uniek, en niet al te toegankelijk.

@ 0tolerance: Dat kan inderdaad niet.

Wat je wel vast kan stellen is welke criteria men voor zichzelf hanteert om dat te 'meten'.

Voor de meesten tot nu toe blijkt het voornamelijk om de complexiteit te gaan. Dwaal, RedNucleus, Mutilator (denk ik) en ik hanteren iets andere 'crietria'.



...let op ' ' gebruik. HEt zijn geen vast meetbare criteria.

[Dit bericht is gewijzigd door Chelman op 11-05-2004 22:46]

quote:

---

Op 11 mei 2004 22:40 schreef M. het volgende:
(...)
0Tolerence: I'm with Chelman on this one. Cryptopsy is een vette band en maken erg complexe muziek, maar het is WEL makkelijk behapbaar. Dat volgens jou 'veel' metalheads er niet doorheen komen, zegt meer over die metalheads dan over Cryptopsy.

---

Ik wil hier nog even aan toevoegen dat de begrippen "niet kunnen behappen" en "gewoon niet mooi vinden" ondertussen aardig door elkaar worden gehaald.

Ik kan persoonlijk Cryptopsy best behappen. Ik zal er misschien zelfs nog wel eens een cd'tje van aanschaffen, maar echt bijzonder vind ik het nou ook weer niet.