quote:

---

Op 4 maart 2016 8:55 schreef caron het volgende:
Ik was die Karelian Isthmus vergeten.

Ik bedoelde dus eigenlijk geweaun Tales.

Privilege of evil had je ook nog, wat eigenlijk hun eerste was, tenzij het een demo op cd was, maar ik dacht het niet.

---

Privilege Of Evil is van een jaar na The Karelian Isthmus

quote:

---

Op 4 maart 2016 10:23 schreef Buiksmurf het volgende:
Privilege Of Evil is van een jaar na The Karelian Isthmus

---

Ja, maar de songs erop zijn early versions van een aantal nummers van The Karelian Isthmus en nummers van hun eerste EP. Ik vind the Karelian Isthmus het beste de tand des tijds doorstaan, er blijft een gevoel van epiek en vergane glorie uitgaan van de songs en sound.

Ik zit eens in mijn platenkast te kijken, ik heb redelijk wat spul uit de jaren negentig maar de albums na 2000 kan ik op 1 hand tellen zo te zien. Uiteraard reken ik Motorhead niet mee, dat is verplichte kost.

[Dit bericht is gewijzigd door Rotzak op 04-03-2016 16:47]

Whoracle doe ik nog regelmatig...

quote:

---

Op 4 maart 2016 10:43 schreef mikkasscar het volgende:
Ja, maar de songs erop zijn early versions van een aantal nummers van The Karelian Isthmus en nummers van hun eerste EP. Ik vind the Karelian Isthmus het beste de tand des tijds doorstaan, er blijft een gevoel van epiek en vergane glorie uitgaan van de songs en sound.

---

Zo is dat.

quote:

---

Op 4 maart 2016 17:24 schreef powertieke het volgende:
Whoracle doe ik nog regelmatig...

---

Ja dat zal wel.

Daarnaast is Anders Friden gewoon een verschrikkelijke vocalist.

Lunar Strain en de Subterranean mini blijven het enige beluisterbare en tevens geniale van In Flames.
The Jester Race wordt zo'n beetje als hun meesterwerk beschouwd maar daar staan eigenlijk maar een drietal goeie echt nummers op. En de vocals zijn sowieso niet aanwendbaar.

quote:

---

Op 4 maart 2016 23:20 schreef caron het volgende:
Ja dat zal wel.

Daarnaast is Anders Friden gewoon een verschrikkelijke vocalist.

Lunar Strain en de Subterranean mini blijven het enige beluisterbare en tevens geniale van In Flames.
The Jester Race wordt zo'n beetje als hun meesterwerk beschouwd maar daar staan eigenlijk maar een drietal goeie echt nummers op. En de vocals zijn sowieso niet aanwendbaar.

---

Eigenlijk wel een intrigerend wereldje, die melodeath/Gothenburg-gedoe.
Gaande van emotieloos tremolo-gepicknick, zeemzoete melodieën of gewoonweg tupperware melodietjes op gitaren.

Is hopeloos verkeerd geëvolueerd allemaal. Als ik zo'n Kalmah of Scar Symmetry hoor, zakt mijn broek af.

Juist alles voor Whoracle vind ik dikke meh. Alles erna ook. Doedelzak krempel (voor) en poppy geneuzel (na).

Clayman doet een paar dingetjes goed, maar toen was ik er eigenlijk al klaar mee.

Whoracle was de sweet spot voor die band.

Sowieso zijn The Gallery, Projector, Damage Done, Terminal Spirit Disease en Slaughter of the Soul veel beter dan alles wat In Flames uitgepoept heeft.

quote:

---

Op 5 maart 2016 7:04 schreef Ktulu het volgende:
Sowieso zijn The Gallery, Projector, Damage Done, Terminal Spirit Disease en Slaughter of the Soul veel beter dan alles wat In Flames uitgepoept heeft.

---

The Gallery was uiteraard het momentum van Dark Tranquillity.
Daarna zijn ze een beetje op automatische piloot beginnen spelen.
Projector vind ik te traag, ook hun ballads met vrouwenzang en vooral de synths hoefden voor mij niet.

Slaughter Of The Soul vind ik dan weer gruwelijk overschat. Die doet het ook goed bij niet-DM liefhebbers en wordt in algemene metal-lijsten steeds op de hoogste schavotten gezet.
Ik vind dus van niet. Gruwelijk saai en vis noch vlees.

Lunar Strain blijft voor mij het beste wat ik ooit in Goteborg ooit gezien heb. Vooral die tempowisselingen en de atmosfeer definiëren voor mij Goteborg-sound.

Internal Decay's enige was een soort van cult-release, ook in dat vaatje.
Over Gates Of Ishtar werd vaak lacherig gedaan maar die derde is zeer verdienstelijk.
En Thunderbeast van Night In Gales.

quote:

---

Op 5 maart 2016 1:18 schreef powertieke het volgende:
Juist alles voor Whoracle vind ik dikke meh. Alles erna ook. Doedelzak krempel (voor) en poppy geneuzel (na).

Clayman doet een paar dingetjes goed, maar toen was ik er eigenlijk al klaar mee.

Whoracle was de sweet spot voor die band.

---

Ik vond de lijn die ze op Subterranean trokken, dat die verder moest geborduurd worden.
The Jester Race kent aardige momenten maar was voor mij al het begin van het einde, en da's zeer spijtig.

Tiamat - A Deeper Kind of Slumber. Regelmatige kost hier.

Madball - Set It Off. Doffe productie, maar een van de platen waar ik aan denk bij de term 'echte hardcore punk'.
The Dillinger Escape Plan - Calculating Infinity
Sick of It All - Scratch the Surface

The Jester Race is een topplaat, al vind ik The Gallery nog veel beter (alltime top 20 materiaal). Whoracle is nog wel aardig maar daarna werd het snel matig.

quote:

---

Op 4 maart 2016 8:43 schreef Kvelgeest het volgende:
Klaaz heeft overduidelijk aids. Van OWW weten we dat dat de cognitieve capaciteiten aantast.

---

Gelukkig zijn die capaciteiten hier dusdanig dat ik me inderdaad zelfs aids zou kunnen veroorloven, afgunstig varkentje.

ik vind lunar strain en vooral subterranean gewoon nog steeds goed en alles daarna gewoon niet. Laatst nog the jester race nog een kans gegeven maar dat vond ik nog steeds niets aan.
Ik vind tegenwoordig wat latere melodic death metal wel weer wat leuker(denk aan ablaze my sorrow maar zon beetje niets van na 2000) maar de echte vroege stijl met alle black metal crossover blijf ik het beste vinden.

quote:

---

Op 5 maart 2016 14:34 schreef Onweerwolf het volgende:
Gelukkig zijn die capaciteiten hier dusdanig dat ik me inderdaad zelfs aids zou kunnen veroorloven, afgunstig varkentje.

---

Gezien je al mentaal gehandicapt bent, kan er indd weinig schade aangericht worden.

quote:

---

Op 5 maart 2016 15:08 schreef tomcat ha het volgende:
ik vind lunar strain en vooral subterranean gewoon nog steeds goed en alles daarna gewoon niet. Laatst nog the jester race nog een kans gegeven maar dat vond ik nog steeds niets aan.
Ik vind tegenwoordig wat latere melodic death metal wel weer wat leuker(denk aan ablaze my sorrow maar zon beetje niets van na 2000) maar de echte vroege stijl met alle black metal crossover blijf ik het beste vinden.

---

Met name Vinterland's enige blijft heersen. Vittra van Naglfar uiteraard ook.

Sacramentum was een niet eens zo sterke ripoff van Dissection.
Dat die nu door bepaalde kringen gehyped worden, is redelijk belachelijk.

Necrophobic was ook vrij verfrissend toen, al lijken al hun nakomers hetzelfde.

quote:

---

Op 5 maart 2016 12:22 schreef Dirge for november het volgende:
Tiamat - A Deeper Kind of Slumber. Regelmatige kost hier.

---

Ultieme zomerplaat ja

quote:

---

Op 5 maart 2016 8:27 schreef caron het volgende:
Slaughter Of The Soul vind ik dan weer gruwelijk overschat. Die doet het ook goed bij niet-DM liefhebbers en wordt in algemene metal-lijsten steeds op de hoogste schavotten gezet.
Ik vind dus van niet. Gruwelijk saai en vis noch vlees.

---

Slaughter of the Soul is vooral een erg afgemeten plaat. Ik vind het een sterke plaat, toch is het materiaal met Alf Svensson op gitaar vele malen interessanter, vooral The Red in the Sky is Ours.

Ik heb SotS ook ontzettend hoog zitten. Staan van de beste metalriffs op uit heel dat decennium. De openingsriff van Suicide Nation, het cleane middenstuk van Cold... krijg het ook nog altijd niet kapotgedraaid.

Vwb Projector: inderdaad trager en experimenteler, maar juist daarom vind ik hem zo goed, geslaagd buitenbeentje van de discografie. Damage Done was dan misschien al iets meer een herhalingsoefening (en strikt genomen ook geen nineties meer denk ik), maar dan wel een ijzersterke.

The Red in the Sky is Ours verzuipt in de productie.

Van In Flames vind ik alles na The Jester Race niet boeiend.

[Dit bericht is gewijzigd door Ktulu op 05-03-2016 18:39]

quote:

---

Op 5 maart 2016 18:38 schreef Ktulu het volgende:


The Red in the Sky is Ours verzuipt in de productie.

---

Dat moet zowat de katalysator van die hele Goteborg-opleving geweest zijn, samen met Sentenced's North From Here.

quote:

---

Op 3 maart 2016 7:41 schreef attila_de_hun het volgende:
Dat is inderdaad adrenaline. zo zie je maar hoe smaken kunnen verschillen. het debuut van Korn mag ik ook nog steeds graag horen trouwens (zijn zowat de enige nu-metal cd's die ik goed vind)

---

Nu bezig met de oude Kornalbums. De eerste is langzamer dan ik in mijn hoofd heb, misschien een iets te snel opgenomen tapeje gehad vroeger. Life is peachy vind ik toch net wat sterker dan het debuut, maar ik kan ze alle twee moeilijk uit zitten nu, merk ik.

quote:

---

Op 5 maart 2016 14:24 schreef BenKnuckles het volgende:
Madball - Set It Off. Doffe productie, maar een van de platen waar ik aan denk bij de term 'echte hardcore punk'.
The Dillinger Escape Plan - Calculating Infinity
Sick of It All - Scratch the Surface

---

Demonstrating My Style is hét madballalbum!
Scratch the surface heeft geweldige nummers maar valt productioneel door de mand. Live zovéél beter.

quote:

---

Op 5 maart 2016 15:44 schreef caron het volgende:
Sacramentum was een niet eens zo sterke ripoff van Dissection.
Dat die nu door bepaalde kringen gehyped worden, is redelijk belachelijk.

---

als iemand die regelmatig dissection en sacramentum op gitaar speelt kan ik je vertellen dat beide bands heel erg verschillend zijn. Sacramentum is eigenlijk vrij uniek en als het ergens op lijkt is het Unanimated. Maar goed Unanimated is ook zo'n beetje de papa van alle zweede melodic death/black bands.

Alice In Chains