anyway... (deel 2 :D)
Ik heb net gekeken... Ik vond het - toch wel - een goede documentaire (ik was even bang voor oeverloze sensatielust en dat viel reuze mee). Uiteindelijk valt er natuurlijk altijd wel wat te zeiken over hoe men e.e.a. brengt, maar de essentie was uiteindelijk duidelijk: "wij" zijn verder ongevaarlijk :D
Tijdens het kijken en voordat men bij de conclusies aanbelandde, waren mijn hersenen al druk aan het werk... zo van: "ja, maar dát bepaalde mensen idiote dingen uithalen staat verder geheel los van de muziek waar ze naar luisteren"... Je spoort of je spoort niet en wanneer er een groepje mensen bij elkaar toevallig elkaar opjut en men daar open voor staat, dan gaat dat fout ja... heeft verder geen reet met de soort muziek en de teksten te maken.
Maar goed... de meneer in het blauwe overhemd heeft dat ook geconcludeerd en dat vond ik wel prettig, dat een beetje psychologisch uitziende blauwgehemde stropdas zoiets vertelt; dat stelt "men" weer gerust, want alles wat je op tv ziet, is natuurlijk waarheid
Ik vond de frater ook wel erg leuk :D die man snapte het tenminste: beoordeel mensen op hun mensheid en niet op de muziek waar ze naar luisteren en aan het uiterlijk vertoon...
En dat knaapje van 13 die zo goed gitaar speelde... Met z'n Engels was ook weinig mis! Pienter manneke... wat maar weer wil zeggen dat veel metalheads over het algemeen best wel intelligent zijn, want metal is op zich ook best wel een intelligente muzieksoort; 'tis niet eventjes pingelen op je gitaartje. Het is over het algemeen vaak een stuk ingewikkelder dan wat je gewoon op de radio zult horen.