Ik vind het te pruimen als christenen metal maken. Als hij/zij zich prettig voelt ookal zijn ze omringt door mensen die het niet bepaald eens zijn met hun geloofsovertuiging, no big deal. Ik kan ook best muziek luisteren gemaakt door een christen, ookal ben ik het niet eens met zijn/haar geloofsovertuiging.
Mits,
dit niet terugkomt in de texten.
Ik hou er namenlijk van texten te lezen, en ernaar te luisteren. Ik vind dit namenlijk een belangrijk aspect van de muziek. Als ik me niet kan vinden in die texten, dan hoef ik het ook niet.

Als een christen in een metalband speelt die over andere dingen dan geloofsovertuiging/politieke meningen zingt, vind ik het best hoor!



*edit: Raar zinnetje, klopte niet helemaal, even aangepast

[Dit bericht is gewijzigd door Omi op 10-09-2006 21:44]

[quote]Op 10 september 2006 18:18 schreef karnivoor het volgende:
wat heeft die leeftijd ermee te maken?[/quote De leeftijd heeft er mee te maken dat de duidelijke scheidingslijn tussen Black en White metal in de eerste helft van de jaren tachtig het grootst was, wil je dit een beetje bewust hebben meegemaakt hoe die muziek zo is gegroeid als tegenpolen van elkaar ben je al geboren voor 1980, na 1985 begint de Black side uit die tijd af te brokkelen, alleen Bathory gaat door, de opleving in april 1992 met Darkthrone-Ablaze in the northern Sky, trekt een hele nieuwe generatie aan die de oorspronkele bron gemist hebben, en dingen door elkaar gaan gooien.

quote:

---

Op 10 september 2006 19:22 schreef Tenderstrike het volgende:
Als ik ergens in geloof, dan luister ik liever niet naar muziek die daar keihard tegenaan schopt. En om alle bands met een christelijke inslag 'white metal' te noemen, vind ik ook nogal ver gaan. Er zijn zoveel christelijke bands dat je er niets mee kunt als je alleen maar hoort dat het 'white metal' is.
Anders krijg je bij Slechtvalk dingen als; muzikaal vertoont het gelijkenissen met black metal zoals het in de jaren '90 beoefend is en tekstueel neigt het naar het Christendom.

Noem het dan gewoon black metal.

---

Dus voordat je een cd'tje luistert, ga je eerst uitpluizen waar de tekst over gaat?

quote:

---

Op 10 september 2006 21:42 schreef Omi het volgende:
Ik vind het te pruimen als christenen metal maken. Als hij/zij zich prettig voelt ookal zijn ze omringt door mensen die het niet bepaald eens zijn met hun geloofsovertuiging, no big deal. Ik kan ook best muziek luisteren gemaakt door een christen, ookal ben ik het niet eens met zijn/haar geloofsovertuiging.
Mits,
dit niet terugkomt in de texten.
Ik hou er namenlijk van texten te lezen, en ernaar te luisteren. Ik vind dit namenlijk een belangrijk aspect van de muziek. Als ik me niet kan vinden in die texten, dan hoef ik het ook niet.

Als een christen in een metalband speelt die over andere dingen dan geloofsovertuiging/politieke meningen zingt, vind ik het best hoor!



*edit: Raar zinnetje, klopte niet helemaal, even aangepast

---

Dat wordt nog eens lastig, ik zelf lees nagenoeg nooit de teksten. Ik ben een puur instrumentale luisteraar.

Zo zie je maar weer dat mannieren van tegen muziek aankijken verschillend zijn.
Ik zie muziek als sfeer en een mannier om de buitenwereld te vergeten, in een andere wereld te treden, emoties ergens in te stoppen of ze juist ontvangen door muziek. daar helpen texten enorm bij, een black metal band die over god en jesus zingt en over de hemel enzo doet echt aan de sfeer af, hoe ik er ook tegenaankijk. Ik hou van de sfeer van bossen, besneeuwde berghellingen, duisternis, diepe emoties en mysterie. Als een band ondanks christelijk te zijn nog steeds een sfeer weet neer te zetten waar ik me in kan vinden, luister ik er graag genoeg naar.
Dat is net zoiets als een brutal death metal band die over bloemetjes en bijtjes zingt.*
Maar dat is slechts hoe ik er tegenaan kijk, hoe andere er tegenaan kijken kan net zo goed zijn .



*Dat is dan weer grindcore =P

quote:

---

Op 11 september 2006 0:23 schreef Omi het volgende:
Zo zie je maar weer dat mannieren van tegen muziek aankijken verschillend zijn.
Ik zie muziek als sfeer en een mannier om de buitenwereld te vergeten, in een andere wereld te treden, emoties ergens in te stoppen of ze juist ontvangen door muziek. daar helpen texten enorm bij, een black metal band die over god en jesus zingt en over de hemel enzo doet echt aan de sfeer af, hoe ik er ook tegenaankijk. Ik hou van de sfeer van bossen, besneeuwde berghellingen, duisternis, diepe emoties en mysterie. Als een band ondanks christelijk te zijn nog steeds een sfeer weet neer te zetten waar ik me in kan vinden, luister ik er graag genoeg naar.
Dat is net zoiets als een brutal death metal band die over bloemetjes en bijtjes zingt.*
Maar dat is slechts hoe ik er tegenaan kijk, hoe andere er tegenaan kijken kan net zo goed zijn .



*Dat is dan weer grindcore =P

---

Moet je toch eens naar Lykathea Aflame luisteren. Vrij brute technische death metal, enigszins vergelijkbaar met iets als Nile bijvoorbeeld. Maar uit de teksten blijkt dat het enorm spirituele hippies zijn.. Geniaal

Ik vind het uitermate storend dat Christelijke (metal) muzikanten geld verdienen met het uitoefenen van hun kunstuiting. Zeker als je in de naam van je God opereert hoor je niet de vruchten van je werk te ontvangen. Dat was voor de Renaissance al zo, en dat zou nu nog steeds moeten gelden!

quote:

---

Op 11 september 2006 0:34 schreef ZelThoR het volgende:
Ik vind het uitermate storend dat Christelijke (metal) muzikanten geld verdienen met het uitoefenen van hun kunstuiting. Zeker als je in de naam van je God opereert hoor je niet de vruchten van je werk te ontvangen. Dat was voor de Renaissance al zo, en dat zou nu nog steeds moeten gelden!

---

Dat vind ik dan eigenlijk weer best kunnen en mogen. Zolang ze al hun verdiensten maar netjes in de collectemandjes deponeren.

quote:

---

Op 11 september 2006 0:36 schreef Kramy het volgende:
Dat vind ik dan eigenlijk weer best kunnen en mogen. Zolang ze al hun verdiensten maar netjes in de collectemandjes deponeren.

---

White Cross heb ik wel eens van gehoord, of het wat is weet ik niet.

Lol, die naam.. stel smeerpijpen

Die naam! Stel smeerpijpen

quote:

---

Op 10 september 2006 23:40 schreef Misanthrope het volgende:
Dus voordat je een cd'tje luistert, ga je eerst uitpluizen waar de tekst over gaat?

---

Meestal kan je aan de naam van de band/cd/nummers al wel wat afleiden. Daarnaast kan ik er bij blackmetal van op aan dat ik 99% niet eens hoef te proberen.

quote:

---

Op 10 september 2002 9:15 schreef attila_de_hun het volgende:
Ik vind believer een hele goede band. en hun geloof boeit me niet.

---

Believer is gewoon G E W E L D I G ... en idd... verder rot het niet waar ze in geloven :D

quote:

---

Op 10 september 2006 23:40 schreef Misanthrope het volgende:
Dus voordat je een cd'tje luistert, ga je eerst uitpluizen waar de tekst over gaat?

---

Dat doe ik vaak wel ja.
Als de teksten van een band mij niet aanstaan dan zet ik de plaat toch minder snel op.

Wat betreft christelijke metal ---> ovens.


[Dit bericht is gewijzigd door Burzum op 11-09-2006 12:45]

quote:

---

Op 10 september 2006 19:22 schreef Tenderstrike het volgende:
Als ik ergens in geloof, dan luister ik liever niet naar muziek die daar keihard tegenaan schopt. En om alle bands met een christelijke inslag 'white metal' te noemen, vind ik ook nogal ver gaan. Er zijn zoveel christelijke bands dat je er niets mee kunt als je alleen maar hoort dat het 'white metal' is.
Anders krijg je bij Slechtvalk dingen als; muzikaal vertoont het gelijkenissen met black metal zoals het in de jaren '90 beoefend is en tekstueel neigt het naar het Christendom.

Noem het dan gewoon black metal.

---

Christelijke black metal bestaat niet, dat is zo tegenstrijdig als de pest, ooit een zwart gospel koortje gezien waarbij iedereen een wit punt mutsje op heeft?

Black metal is duister, de teksten ook. Geen jesus blabla onzin. Net als die knakker van slechtvalkt, ook al kan die muziek nog harder rossen dan bijvoorbeeld een band als Emperor, ik wil die cd nog niet eens als onderzetter hebben.

Sinds wanneer is de tekst bepalend voor de muziekstijl?

quote:

---

Op 11 september 2006 23:14 schreef Misanthrope het volgende:
Sinds wanneer is de tekst bepalend voor de muziekstijl?

---

Euh, al heel lang volgens mij.

Niet dat stijl of tekst het belangrijkste is voor mij, het is de muziek waar het om gaat. Een goede tekst is wel een pluspunt.

quote:

---

Op 11 september 2006 23:17 schreef blonde rockgod het volgende:
Euh, al heel lang volgens mij.

Niet dat stijl of tekst het belangrijkste is voor mij, het is de muziek waar het om gaat. Een goede tekst is wel een pluspunt.

---

Dus als Emperor christelijke teksten had, was het geen black metal meer? Wat was het dan voor muziekstijl?

quote:

---

Op 11 september 2006 23:18 schreef Misanthrope het volgende:
Dus als Emperor christelijke teksten had, was het geen black metal meer? Wat was het dan voor muziekstijl?

---

White Metal

Belachelijk maar waar.

Zo is volgens sommigen Death Metal alleen Death Metal als er over de dood wordt gezongen. En Speed metal alleen Speed metal als er over speed gezongen wordt.

quote:

---

Op 11 september 2006 23:36 schreef axegrinder het volgende:
White Metal

---

Zover was ik ook al. Mijn punt is meer de vraag waarom mensen vinden dat black/white metal (die soort muziek) alleen bestemd is voor muzikanten die dood, verderf en/of nazisme preken en er dus eigenlijk geen white metal mag zijn?

quote:

---

Op 11 september 2006 23:18 schreef Misanthrope het volgende:
Dus als Emperor christelijke teksten had, was het geen black metal meer? Wat was het dan voor muziekstijl?

---

Om daar achter te komen moeten we Emperisch onderzoek doen
Oftewel: wie gaat Emperor even christelijk karaoken, zodat we met z'n allen kunnen onderzoeken watvoor muziekstijl het dan is?

(sorry, beetje melig vandaag.)
Maar ja, ik wordt soms ook een beetje melig van de botsende dogma's in discussies als deze...

Misschien vonden/vinden sommigen Eminem ook geen hiphop, omdat hij wit is. (om maar in de jazz vergelijking te blijven)

PS. sinds wanneer is Black Sabbath black metal?

Ik vind het altijd zo frappant de veel atheistische gasten christelijke metal weren als de pest, terwijl al het satanistische meer dan welkom is. In het een wordt evenzeer gepredikt als in het ander, dus daar kan het niet aan liggen. Ik kom toch doorgaans op een zaterdagavond in een steegje liever een christen tegen dan een satanist, of is dat een heel vreemd vooroordeel? (En ga het nou niet hebben over dat die moderne satanisten puike knapen zijn, daar heb ik het niet over).

Maargoed, verder valt het volgens mij wel mee wat betreft de 'ontzettende goeie christelijke metal'. Als die er echt geweest was, was de echte metalfan er ook geweest om het aan te hangen. Believer is wel aardig, verder ken ik niets. En zo weinig ken ik niet.

Ik ben het volledig eens met de heer Misanthrope