http://www.youtube.com/watch?v=6ZwMs2fLoVE

Bizar.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:01 schreef WhiteRider het volgende:
http://www.youtube.com/watch?v=6ZwMs2fLoVE

Bizar.

---

wel een gaaf nummer

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:05 schreef Beli Mawr het volgende:
wel een gaaf nummer

---

+1


Ik begin te wennen aan de vocals

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:12 schreef Erbrechen het volgende:
+1


Ik begin te wennen aan de vocals

---

Joy Divisipn heerscht, nog steeds spijtig dat Ian Curtis zichzelf de dood heeft ingejaagd

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:13 schreef Beli Mawr het volgende:
Joy Divisipn heerscht, nog steeds spijtig dat Ian Curtis zichzelf de dood heeft ingejaagd

---

Dat zei ik ook tegen die kerel in die platenzaak, waarop hij me geruststelde door te zeggen dat ik in dat geval Joy Division misschien niet eens had gekend, of misschien niet in die vorm.

quote:

---

Op 8 juli 2007 12:38 schreef WhiteRider het volgende:
Voor zover ik weet bestaan er daarnaast geen andere bands met die sfeer. Ik had het er toevallig nog over met die kerel in die platenzaak, die ook een groot liefhebber is van die bizarre muziek zoals dat door JD en VUG gemaakt wordt. Hij wist ook geen andere bands dan VUG te noemen die vergelijkbaar zijn met JD.

Helaas.

---

Dead Can Dance

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:18 schreef Chelman het volgende:
Dead Can Dance

---

Ook een heel bizar project, maar ik vind toch weinig raakvlakken. Ik ken DCD redelijk goed, heb ze in 2005 live mogen aanschouwen. (Dat was overigens misschien het beste optreden dat ik ooit heb gezien, naast het concert van Roger Waters vorig jaar.)
Alleen op de oudere rauwere albums is enige vergelijking te vinden, maar verder zie ik het niet helemaal.

http://www.youtube.com/watch?v=fDYBibAYd90&mode=related&search=

Iets dat typerender is voor Ian Curtis zul je niet vinden, denk ik.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:20 schreef WhiteRider het volgende:
Ook een heel bizar project, maar ik vind toch weinig raakvlakken. Ik ken DCD redelijk goed, heb ze in 2005 live mogen aanschouwen. (Dat was overigens misschien het beste optreden dat ik ooit heb gezien, naast het concert van Roger Waters vorig jaar.)
Alleen op de oudere rauwere albums is enige vergelijking te vinden, maar verder zie ik het niet helemaal.

---

Nou...zeker op de eerste EP (Garden of Arcane Delights) en de eerste full length (DCD) zijn de raakvlakken duidelijk. Maar ook op latere platen...luister eens naar Xavier op Within the Realm of a Dying Sun...

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:27 schreef Chelman het volgende:
Nou...zeker op de eerste EP (Garden of Arcane Delights) en de eerste full length (DCD) zijn de raakvlakken duidelijk. Maar ook op latere platen...luister eens naar Xavier op Within the Realm of a Dying Sun...

---

Ja, maar als je het zo bekijkt is het wat mij betreft wel erg productieafhankelijk. Een extreem vol geluid bij Xavier doet bij mij alle overeenkomsten met JD wegvagen, terwijl de sfeer die voortvloeide uit de productie van JD juist hetgeen was waar alles om draaide, in combinatie met de teksten.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:29 schreef WhiteRider het volgende:
Ja, maar als je het zo bekijkt is het wat mij betreft wel erg productieafhankelijk. Een extreem vol geluid bij Xavier doet bij mij alle overeenkomsten met JD wegvagen, terwijl de sfeer die voortvloeide uit de productie van JD juist hetgeen was waar alles om draaide, in combinatie met de teksten.

---

Ik vond de productie niet zozeer de sfeer vormen bij JD maar vooral de dissonantie tussen de inhoud (tekst) en muziek. 'Love will tear us apart' is eigenlijk een vrolijk nummer als je de vocalen weglaat, 'Isolation' klinkt opgewekt zonder de tekst en 'She's lost control' is zonder Curtis ook niet bepaald donker en gekweld.

De muziek spreekt voor zich en die maakt de sfeer, idem bij DCD. De productie is alleen allesbepalend voor de sfeer in geval van stofzuigeroperatoren zoals Ildjarn en consorten.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:35 schreef Chelman het volgende:
Ik vond de productie niet zozeer de sfeer vormen bij JD maar vooral de dissonantie tussen de inhoud (tekst) en muziek. 'Love will tear us apart' is eigenlijk een vrolijk nummer als je de vocalen weglaat, 'Isolation' klinkt opgewekt zonder de tekst en 'She's lost control' is zonder Curtis ook niet bepaald donker en gekweld.

De muziek spreekt voor zich en die maakt de sfeer, idem bij DCD. De productie is alleen allesbepalend voor de sfeer in geval van stofzuigeroperatoren zoals Ildjarn en consorten.

---

Daar ben ik het totaaaaal niet mee eens.

Ik denk dat niet dat dissonantie de enige factor is, maar dat ook productie een groot aandeel vormt. Zoals Martin Hannett muziek neer wist te zetten..dat vind je echt nooit meer terug. Zijn productie was niet allesbepalend, maar wel van extreem grote invloed op de manier waarop de muziek van Joy Division overkomt.

Love Will Tear Us Apart is denk ik ook zonder vocalen erg naargeestig, omdat die vunzige productie een zekere kou uitstraalt, hetzelfde geldt denk ik voor de andere nummers die je opnoemde.

Denk je dat het omgekeerde waar is? Een volle, mooie productie zou niets afdoen aan de sfeer van JD?

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:40 schreef WhiteRider het volgende:

Denk je dat het omgekeerde waar is? Een volle, mooie productie zou niets afdoen aan de sfeer van JD?

---

Dat denk ik niet. Eerder het omgekeerde. Ik ben niet echt van de 'ruis = sfeer' afdeling. De muziek moet voor zichzelf spreken.

Natuurlijk kan je met productie de sfeer aanpassen maar dan praat je vooral over accenten en niet de algemene strekking.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:43 schreef Chelman het volgende:
Dat denk ik niet. Eerder het omgekeerde. Ik ben niet echt van de 'ruis = sfeer' afdeling. De muziek moet voor zichzelf spreken.

Natuurlijk kan je met productie de sfeer aanpassen maar dan praat je vooral over accenten en niet de algemene strekking.

---

Dan vraag ik me toch af waar Martin Hannett zo bekend van is geworden.

quote:

---

Op 9 juli 2007 0:45 schreef WhiteRider het volgende:
Dan vraag ik me toch af waar Martin Hannett zo bekend van is geworden.

---

Hij heeft het geluid van JD neergezet. Maar het is niet zo dat zonder hem het niks was geweest. Ik had ooit zo'n opname van JD nummers in de studio ingespeeld door New Order met ene moderne productie. Het klonk nog steeds als een huis maar het gemis van Curtis was duidelijk hoorbaar.

Een producer met een trademark sound is precies dat, een producer met een trademark sound. Hij blijft echter altijd afhankelijk van hetgeen de musici zelf schrijven en voortbrengen.

Hm, ik denk toch dat daar de meningen over verdeeld zijn.

Hannet heeft volgens mij ook een vinger in de pap gehad bij het ontwikkelen van de rauwe punk Joy Division naar de gloomier versie.

In The 24 Hour Party People (goede rol van Gollum btw) is ook te zien hoe hij de drummer vraagt te versimpelen.

Maar ik vind DCD inderdaad beter met JD te vergelijken dan VU.

quote:

---

Op 9 juli 2007 6:41 schreef Sater het volgende:
In The 24 Hour Party People (goede rol van Gollum btw) is ook te zien hoe hij de drummer vraagt te versimpelen.

---

Niet alles in de film is waargebeurd, correct me if i'm "your doing it wrong"

Dat van dat drumstel op het dak schijnt wel echt gebeurd te zijn btw.

Maar de bronnen spreken elkaar inderdaad tegen over het belang van Hannet, maar uit de meeste blijkt wel dat hij grotendeels verantwoordelijk was voor de synthesizers en andere vage geluidjes.

Een band/project/grap voor een semi-JD-worship semi-JD-parodie: She wants revenge.

Voor wie het nog niet wist... vandaag in premiere dus...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Control:_The_Ian_Curtis_Film
http://www.imdb.com/title/tt0421082/

Volgens Corbijn zelf gaat ie donderdag pas in première.

Hoe dan ook, sinds ik ervan hoorde (rond het Cannes-festival) wil ik hier al naartoe, dus ik ga deze film zeker in de bioscoop bekijken!

Je had 'm vanochtend aan de telefoon?

Dat dan weer niet, maar hij was gister bij De Wereld Draait Door.

Nu ja... de gala-premiere zal vandaag zijn, corbijn zal referen naar de premiere voor het gepeupel....