quote:

---

Op 3 maart 2006 15:01 schreef ShredderSepp het volgende:
Ja, ik wist wel dat dit veel reacties zou oproepen. Ben nogal erg van het op een nuchtere benaderen van muziek en dat is bij de meeste muzikanten juist niet het geval. Dat wil niet zeggen dat ik alles wil analyseren of wat dan ook. Als iets goed klinkt dan klinkt het goed en dan ga ik niet beredeneren waarom, alleen vind ik dat er vooral in de muziek teveel en vooral teveel zweverig geouwehoerd wordt over dingen die er niet zijn waaronder, IMO, met gevoel spelen. Notenkeus, de manier waarop je speelt, ritmische patronen die je toepast, hard of zacht de noten aanslaan, toonladders etc. bepalen of iets mooi, of 'gevoelig' klinkt. Dat heeft eerder met goede smaak te maken en weten hoe je iets over moet brengen dan dat je met 'je gevoel' de snaren aanslaat. Dat geloof ik gewoon echt niet.
Maar zoals ik al eerder zei, waar ik wél in geloof is dat (met name bij improvisatie) je eigen gevoel je manier van spelen KAN beïnvloeden. Met de nadruk op kan dus. Oftewel het triggert een aantal technieken die je als je je anders gevoeld had, niet gebruikt zou hebben.
Sepp

Overigens Frank, vette show in de Bosuil met Marcel Coenen. Erg knap wat je deed.

---

Dankje *nog benieuwder* En idd, nie zeur'n, gewoon spelen. Maar ja, als er iemand over begint, krijg je meningen. Leuke afwisseling voor hier op het werk gheghe

[Dit bericht is gewijzigd door FRNK op 03-03-2006 15:08]

quote:

---

Op 3 maart 2006 14:03 schreef Bintmeister het volgende:
Is gevoel leggen in je spel dan niet de ability om afwegingen en keuzes te maken tussen techniek en 'mooiheid'? Iemand als Rusty Cooley heeft wel de techniek, maar door daarin te overdrijven in zijn spel, maar doordoor klinkt het inderdaad mechanisch. Iemand als Marcel Coenen heeft ook zeer veel techniek, maar kan duidelijk ook mooie 'gevoelige' compilaties maken, en heeft niet de neiging om continu op volle snelheid de noten achter elkaar te raggen.

---

En daarom behoort ie tot mn favo gitaristen!!

Onderscheid zich mijlenver van al die andere freakers...

quote:

---

Op 3 maart 2006 15:01 schreef ShredderSepp het volgende:
Overigens Frank, vette show in de Bosuil met Marcel Coenen. Erg knap wat je deed.

---

Hehe ja, vooral die kop toen ie acoustisch moest spelen, hehe

quote:

---

Op 3 maart 2006 15:09 schreef Murdering Monk het volgende:
Hehe ja, vooral die kop toen ie acoustisch moest spelen, hehe

---

Haha je moest es weten hoe ik me toen ff voelde

Ik heb een redelijk goed idee, ik stond nog geen meter vaan je af recht voor je neus

Maar acoustisch spelen is nie helamaal jouw ding of wel?

quote:

---

Op 3 maart 2006 15:11 schreef Murdering Monk het volgende:
Ik heb een redelijk goed idee, ik stond nog geen meter vaan je af recht voor je neus

Maar acoustisch spelen is nie helamaal jouw ding of wel?

---

Hij heeft zijn gewonnen semi-acoustische verpatst voor een Ibanez RG.. zegt genoeg lijkt me

Buahahaha, dat meen je niet, dat ding wat ie toen op jemfest of headway gewonnen had?
Geweldig!

Hoe is t zelf met gitaarspelen Monkie?

Lukt aardig, mag ik wel met enige trots zeggen
Ik had van FRNK een instructie vid van die Rusty corey gekregen, en daar heb ik echt veel aan, zijn fucking veel patroontjes, en maar oefenen, oefenen, oefenen he.
Maar gaat zeker wel de goede kant op, leer het nu ook eindelijk op de goede manier, scheelt een hoop ellende, en vanaf April les bij MCoenen, zal ook wel een hoop schelen

quote:

---

Op 3 maart 2006 15:11 schreef Murdering Monk het volgende:
Ik heb een redelijk goed idee, ik stond nog geen meter vaan je af recht voor je neus

Maar acoustisch spelen is nie helamaal jouw ding of wel?

---

Haha kzou het thuis niet gaan doen ofzo, maar het was meer dat ik eerst totaal geen geluid hoorde van die akoustische

En idd wat Kramy zegt ja

[Dit bericht is gewijzigd door FRNK op 03-03-2006 15:20]

quote:

---

Op 3 maart 2006 14:30 schreef ShredderSepp het volgende:
Daops, ik denk niet dat hetgeen jij noemt met een zogenaamde X-factor te maken heeft. Allicht klinkt Vai anders dan Petrucci en jij klinkt weer anders dan May etc. Uniek klinken is niet alleen voor supergitaristen weggelegd, iedereen klinkt uniek. Waarom? Plaatsing van de vingers op de frets, formaat van je hand (en de daarmee samenhangende voordelen en beperkingen), de positie waar je de snaren aanslaat (vooraan bij de hals, meer naar het midden of bij de brug), de hoek waarmee je met je plectrum de snaren aanslaat, hoe hard je knijpt tijdens het spelen etc. Dat is geen X-factor, dat is gewoon anatomie en speelstijl die bij ieder persoon weer anders is. Daarom klinkt iedere gitarist uniek. Dat je Marcel Coenens harmonics er zo tussenuit haalt heeft niet te maken met gevoel, maar wel met de manier waarop hij ze speelt. En dan zal hij vast wel eens denken dat een bepaalde harmonic extra 'lomp' moet klinken. Dan virbreert hij bijvoorbeeld harder/wijder, of slaat de noot harder aan. Techniek dus die zorgt dat de noot op een bepaalde manier klinkt.
Sepp

---

Allereerst, ben zelf ook iemand die de zaken altijd erg nuchter benadert. En ook voor mij geldt: klinkt iets, dan klinkt het. Hoe complex of eenvoudig ook.

Toch ben ik het niet met je eens op sommige punten. Zeker, iedereen klinkt als zichzelf mede door zn lichamelijke eigenschappen.

Maar waarom halen gasten als Vai wel de top, en de overige 99.9 % niet? Hebben ze dan enkel uitzonderlijke anatomische mogelijkheden? Kan iedereen zo goed worden (niet een kopie van Vai.. maar kwalitatief vergelijkbaar), als men maar genoeg oefent? Nee dus.. Een virtuoos (zij het Steve Vai of J.S. Bach, zij het Johan Cruyff, zij het Harry Mulisch) heeft kennelijk een talent waarover hij of zij niet nadenkt maar gewoon doet-> de X-factor waarover ik het had. Door simpelweg hard te oefenen kom je niet tot legendarische composities en uitvoeringen. Waar het wel vandaan komt? Zou het niet weten..

Daarbij.. als gevoel enkel geuit wordt door 'het gereedschap' techniek.. hoe kan het dan dat gitaristen als Vai NIEUWE technieken hebben uitgevonden? 'Besluit' hun anatomie op een gegeven moment iets nieuws te verzinnen?

Ik snap ergens je punt wel hoor. Er wordt vaak te vaag geluld over gevoel in je spel. Maar voor mij verklaart jouw argumentatie nèt niet alles.. En dat 'nèt niet' maakt muziek nou vaak zo interessant vind ik..

Wow, ik geloof dat je de spijker niet nauwkeuriger op de kop had kunnen raken

*pinkt traantje weg*

thanks guys

quote:

---

Op 3 maart 2006 16:27 schreef Daops het volgende:
Allereerst, ben zelf ook iemand die de zaken altijd erg nuchter benadert. En ook voor mij geldt: klinkt iets, dan klinkt het. Hoe complex of eenvoudig ook.

Toch ben ik het niet met je eens op sommige punten. Zeker, iedereen klinkt als zichzelf mede door zn lichamelijke eigenschappen.

Maar waarom halen gasten als Vai wel de top, en de overige 99.9 % niet? Hebben ze dan enkel uitzonderlijke anatomische mogelijkheden? Kan iedereen zo goed worden (niet een kopie van Vai.. maar kwalitatief vergelijkbaar), als men maar genoeg oefent? Nee dus.. Een virtuoos (zij het Steve Vai of J.S. Bach, zij het Johan Cruyff, zij het Harry Mulisch) heeft kennelijk een talent waarover hij of zij niet nadenkt maar gewoon doet-> de X-factor waarover ik het had. Door simpelweg hard te oefenen kom je niet tot legendarische composities en uitvoeringen. Waar het wel vandaan komt? Zou het niet weten..

Daarbij.. als gevoel enkel geuit wordt door 'het gereedschap' techniek.. hoe kan het dan dat gitaristen als Vai NIEUWE technieken hebben uitgevonden? 'Besluit' hun anatomie op een gegeven moment iets nieuws te verzinnen?

Ik snap ergens je punt wel hoor. Er wordt vaak te vaag geluld over gevoel in je spel. Maar voor mij verklaart jouw argumentatie nèt niet alles.. En dat 'nèt niet' maakt muziek nou vaak zo interessant vind ik..

---

Waarom wordt een band als Nirvana dan zo bekend ?? zal echt niet door hun talent komen of virtuositeit.

Ik zie het toch ietwat zwart witter. Uiteraard, gevoel voor muziek moet er zijn, als je dat niet hebt kun je het vergeten, maar vergeet niet dat bekend worden en de top bereiken meer is dan alleen het instrument goed beheersen. Het heeft ook te maken met macht, de juiste mensen kennen, een dosis geluk en vooral ook geld.

Vai zijn techniek en gevoel is ook niet zomaar aan komen waaien, als iemand vooral weet hoe muziek in elkaar zit (op theoretisch vlak) dan is dat Vai wel. Dat kost een hele boel discipline om dat allemaal te leren. Veel respect heb ik dus voor deze man, als er iemand hard gewerkt heeft om al die kennis te vergaren is hij het wel, en dan heb ik het niet eens over zijn abilities als gitarist !

Helaas is het zo dat er veel muzikanten zijn die zonder enig talent of neiging om te oefenen om goed te worden toch de top bereiken.

De essentie van de discussie is wel duidelijk lijkt me. Ik kan me vinden in veel duscussies hier, maar ook ik weet hoeveel werk het kost om te bereiken wat ik tot nu toe bereikt heb, en dat is nog lang niet wat ik wil bereiken in de nabije toekomst. En dat heeft niet zozeer met talent te maken, maar met hetgeen ik boven beschrijf. Om de top te bereiken zou ik muziek moeten gaan maken die niet in mijn gevoels zone ligt bijvoorbeeld, de wereld zit helaas niet echt te wachten op een tweede Steve Vai of een volgende Satriani.

Daarom speel ik gewoon wat ik gaaf vind en ben ik tevreden met wat ik bereik tot nu toe (en ik mag zeker niet klagen).

Marcel

quote:

---

Op 4 maart 2006 22:52 schreef mcoenen het volgende:

Helaas is het zo dat er veel muzikanten zijn die zonder enig talent of neiging om te oefenen om goed te worden toch de top bereiken.

---

Da's anders ook best knap.

[Dit bericht is gewijzigd door Oud Vuil op 05-03-2006 13:41]

quote:

---

Op 4 maart 2006 22:52 schreef mcoenen het volgende:
Waarom wordt een band als Nirvana dan zo bekend ?? zal echt niet door hun talent komen of virtuositeit.

---

ehm, ik denk dus juist van wel.. Ik heb zelf nooit iets om hun muziek gegeven, maar het valt niet te ontkennen dat Kurt Cobain een uitzonderlijk talent had om legendarische songs met eeuwigheidswaarde te schrijven.

Je verwart hier techniek met talent. Virtuositeit kan op verschillende manieren geuit worden naar mijn mening. Niet enkel door grondige technische/theoretische kennis.

Precies wat ik hierboven al schreef, Cobain was niet bezig met oefeningetjes, theorie etc. Hij deed gewoon zn ding, en dat was aan de hand van 3 kampvuur-akkoorden klassiekers maken. Hoe ie dat nou kon? Geen idee..

quote:

---

Ik zie het toch ietwat zwart witter. Uiteraard, gevoel voor muziek moet er zijn, als je dat niet hebt kun je het vergeten, maar vergeet niet dat bekend worden en de top bereiken meer is dan alleen het instrument goed beheersen. Het heeft ook te maken met macht, de juiste mensen kennen, een dosis geluk en vooral ook geld.

---

Ben ik met je eens. Daarbij zijn uitstraling en een gezonde dosis relativeringsvermogen ook van belang.

quote:

---

Helaas is het zo dat er veel muzikanten zijn die zonder enig talent of neiging om te oefenen om goed te worden toch de top bereiken.

---

Waarom helaas? De zoveelste verzonnen boyband of Idol vind ik ook om te kotsen. Maar die verdwijnen na 1 of 2 hitjes toch weer bij gebrek aan talent. Maar als je de gave hebt om gewoon goede songs te schrijven (een Radiohead, Coldplay, Nirvana etc.) en daarmee gelukkig en/of succesvol bent, hoef je toch niet als een gek te gaan oefenen om technisch beter te worden?

quote:

---

Om de top te bereiken zou ik muziek moeten gaan maken die niet in mijn gevoels zone ligt bijvoorbeeld, de wereld zit helaas niet echt te wachten op een tweede Steve Vai of een volgende Satriani.

---

Deze redenering begrijp ik niet. Vai en Satriani zijn juist aan de top gekomen door hun eigenzinnigheid en roeiden altijd tegen de commerciele stroom in.

quote:

---

Daarom speel ik gewoon wat ik gaaf vind en ben ik tevreden met wat ik bereik tot nu toe (en ik mag zeker niet klagen).

Marcel

---

Da's de instelling! En het is je gegund om je doelen te bereiken

[Dit bericht is gewijzigd door Daops op 05-03-2006 14:43]

Vai en Satriani bijvoorbeeld teren toch nog steeds op hun succes uit eind jaren 80, toen de gitaarwereld rijzende was (de lichting shrapnel gitaristen was toen ook hot).

Er is sindsdien geen gitaarheld bekender geworden dan hun, gewoon omdat men niet meer zit te wachten op gitaarhelden, al is dat weer een beetje aan het veranderen de laatste tijd.

Vai en Satch waren er gewoon at the right time at the right place. Dat bedoelde ik meer te zeggen eigenlijk.

Dat Cobain een song writing talent had dat is zeker waar, maar je kan niet ontkennen dat het toch alles behalve kunst is wat hij uit zijn gitaar haalde. Ook ik respecteer goede songs, ook ik hou van Coldplay en van Muse, Radiohead etc. Maar dan luister ik niet echt naar de gitarist in kwestie. Dan gaat het meer om het totaalbeeld wat de band creert, dat is altijd iets unieks.

Ook Nirvana kwam gewoon op het goede moment, de wereld was toe aan een band als Nirvana, en de media mensen drukten het erdoor. Het is toch een kwestie van geluk hebben. Kijk naar Evanescence bijvoorbeeld, goede songs, vette productie, en veel geld achter zich, en een stijl dat gothic stijl mixt met nu-metal, daarom worden die bekend, terwijl ik veel bandjes weet die ik echt wel beter vind zowel kwa songwriting als kwa uitvoering. Het ligt er toch aan hoe de media het erdoor duwt. Als de media besluit om morgen een band als V-male te gaan promoten op een grote manier dan geloof maar dat die bekend worden. het heeft echt weinig te maken met talent op die manier, het is toch echt vooral big business.

Maar ik kan me verder vinden in jouw opvatting over het feit dat songwriting ook zeker een talent is hoor. Al vraag ik me af of er aan een band als Nirvana niet ook behoorlijk gesleuteld is in de studio

Marcel

quote:

---

Op 6 maart 2006 10:45 schreef mcoenen het volgende:
Vai en Satriani bijvoorbeeld teren toch nog steeds op hun succes uit eind jaren 80, toen de gitaarwereld rijzende was (de lichting shrapnel gitaristen was toen ook hot).

Er is sindsdien geen gitaarheld bekender geworden dan hun, gewoon omdat men niet meer zit te wachten op gitaarhelden, al is dat weer een beetje aan het veranderen de laatste tijd.

---

Zit men niet meer te wachten op gitaarhelden, of op gitaarhelden in de traditionele zin van het woord? Ik bedoel, heel het "shred"-genre is behoorlijk belegen en "uitgemolken" geraakt.

Volgens mij zijn er zelfs weinig "grote" bands waarin shred-helden spelen, sterker nog, volgens mij wordt er in de hedendaagse muziek amper meer gesoleerd (afgezien van een kleine opleving met The Darkness en Velvet Revolver)

Het is allemaal razend knap wat er gespeeld wordt, ik heb respect voor de discipline van de muzikanten die jaren lang keihard hebben moeten werken om dat niveau te halen (afgezien van een fikse portie aanleg en talent), maar hoe vernieuwend zijn ze bezig?

Mijn gitaarhelden zijn dan ook niet meer de shred-virtuozen, maar gitaristen die er op los experimenteren en die imho wel "vernieuwend" bezig zijn.

Bijvoorbeeld Matthew Bellamy van Muse, Ben Weinman van The Dillinger Escape Plan, Fredrik Thordendal van Meshuggah.

quote:

---

Dat Cobain een song writing talent had dat is zeker waar, maar je kan niet ontkennen dat het toch alles behalve kunst is wat hij uit zijn gitaar haalde.

---

De beleving van kunst is subjectief

Dat hij geen 3 miljoen noten per seconde kon spelen en misschien zelfs geen enkele toonladder kon benoemen zegt mij niets.

Hij pakte zijn gitaar en schreef liedjes waarmee hij miljoenen mensen geraakt heeft, en dat talent vind ik veel meer waard dan het klinische van perfecte instrumentbeheersing.

Als jij dat ook kan Marcel, grijp je gitaar en doe het hem na dan, dan zie ik je vanzelf wel op MTV

Ook vind ik "gitaarheldenmuziek" per definitie al een stuk minder toegankelijk dan een goede pop/rocksong, wat imho een verklaring is voor het beperkte commerciële succes van het genre

Het blijft toch "muzikantenmuziek" imho.

Dikke vette +1 @ Snaack!

Edit: Ik zou alleen wel nog de gitarist/componist van Gorguts toevoegen!

[Dit bericht is gewijzigd door Kramy op 06-03-2006 14:21]

quote:

---

Op 6 maart 2006 14:15 schreef Snaack het volgende:
Volgens mij zijn er zelfs weinig "grote" bands waarin shred-helden spelen, sterker nog, volgens mij wordt er in de hedendaagse muziek amper meer gesoleerd

---

Greg Howe is nog bij boybands gespot

[Dit bericht is gewijzigd door FRNK op 06-03-2006 14:45]

quote:

---

Op 6 maart 2006 14:15 schreef Snaack het volgende:
Zit men niet meer te wachten op gitaarhelden, of op gitaarhelden in de traditionele zin van het woord? Ik bedoel, heel het "shred"-genre is behoorlijk belegen en "uitgemolken" geraakt.

Volgens mij zijn er zelfs weinig "grote" bands waarin shred-helden spelen, sterker nog, volgens mij wordt er in de hedendaagse muziek amper meer gesoleerd (afgezien van een kleine opleving met The Darkness en Velvet Revolver)

Het is allemaal razend knap wat er gespeeld wordt, ik heb respect voor de discipline van de muzikanten die jaren lang keihard hebben moeten werken om dat niveau te halen (afgezien van een fikse portie aanleg en talent), maar hoe vernieuwend zijn ze bezig?

Mijn gitaarhelden zijn dan ook niet meer de shred-virtuozen, maar gitaristen die er op los experimenteren en die imho wel "vernieuwend" bezig zijn.

Bijvoorbeeld Matthew Bellamy van Muse, Ben Weinman van The Dillinger Escape Plan, Fredrik Thordendal van Meshuggah.



De beleving van kunst is subjectief

Dat hij geen 3 miljoen noten per seconde kon spelen en misschien zelfs geen enkele toonladder kon benoemen zegt mij niets.

Hij pakte zijn gitaar en schreef liedjes waarmee hij miljoenen mensen geraakt heeft, en dat talent vind ik veel meer waard dan het klinische van perfecte instrumentbeheersing.

Als jij dat ook kan Marcel, grijp je gitaar en doe het hem na dan, dan zie ik je vanzelf wel op MTV

Ook vind ik "gitaarheldenmuziek" per definitie al een stuk minder toegankelijk dan een goede pop/rocksong, wat imho een verklaring is voor het beperkte commerciële succes van het genre

Het blijft toch "muzikantenmuziek" imho.

---

Snaack spreekt duidelijke taal, ik ben t er helemaal mee eens!!!

Luister bv eens naar de solo van Kurt tijdens t nummer "The man who sold the world" (Bowie), van hun unplugged cd. Die paar noten die hij speelt geven me zo'n grote hoeveelheid kippevel!!! en dan zit ie er nog ff naast ook!!

.

[Dit bericht is gewijzigd door ratje op 06-03-2006 15:10]

quote:

---

Op 6 maart 2006 14:45 schreef FRNK het volgende:
Greg Howe is nog bij boybands gespot

---

I know. Zoals we hier zeggen: "de schoorsteen moet roken"