quote:

---

Op 25 augustus 2008 19:02 schreef moon1976 het volgende:
Nou ik heb ook zo'n driftkikker thuis. Over het algemeen helpt negeren en straffen door iets niet te mogen doen, maar het was een keer zo erg dat hij erin bleef hangen, niets hielp, dus indd ff onder de koude douche. Hop Dylan ademde weer normaal en je kon er een gesprek mee voeren.

Denk alleen niet dat je dit op regelmatige basis moet doen, maar wie ben ik.
Iedere ouder is anders en ieder kind is anders, dus reageert ieder kind anders op straffen/belonen/negeren.

---

Een keer kan voorkomen lijkt me, maar om het als straf te gebruiken als in constant.. neuh. Driftkikkers zijn best lief.

[Dit bericht is gewijzigd door MMayo op 25-08-2008 19:08]

Och, ben in mn jonge leven misschien 3 keer onder een koude douche gezet, en leef ook nog steeds. Ben het er wel mee eens dat het niet iedere keer gebruikt moet worden. Gebeurde ook echt alleen als ik op geen andere manier te bedaren was.

quote:

---

Op 25 augustus 2008 16:04 schreef skullfuck het volgende:
gewoon een peer tussen de ogen....

---

"Doet ze iets wat mij niet bevalt, dan pats ik er tegenaan."

"Wat bedoel je, sla je haar?"

"Ja, en niet met een vlakke hand een draai om die oren. Nee, een volle vuist recht op die ogen.
Ik heb een keer gehad, dat was in Boxtel, toen zat ze net als nu op de bank. Ik liep erheen en geef haar met volle vuist een peer tegen die ogen aan. Het vuur spatte gewoon uit die ogen. De dag erna kon ze niets meer zien."

heb je het nu over vrouwen of over meisjes?

Hehe, dit gaat over de vrouw van Willem.

http://www.youtube.com/watch?v=QD0jSv7t7wE

Wel pedagogisch, natuurlijk.

Voor wie een pedagogisch tikje overweegt:

Ik kan uit ervaring melden dat bijvoorbeeld jeugdzorg dit vrij kort door de bocht omschrijft als: Kind wordt geslagen.

Conclusie: Ook een pedagogisch tikje is uit den boze.

De aanpak anno 2008 dient te zijn:
Foei!! Niet meer doen hoor.

Ik heb tijdens mijn studietijd (orthopedagogiek) veel onderzoek gedaan naar deze facette van de opvoeding. Als we het over een pedagogisch tik hebben, spreken we niet van een tikje op de vingers omdat een kind nog geen koekje mag pakken maar over een flinke tik op de billen (hoofd is mishandeling). Als het ware bestaat de pedagogische tik dan ook niet, want elke vorm van fysieke uiting van straf is geweld. Het grappige is dat juist mensen vaak vinden dat ze vroeger dat pak rammel af en toe wel verdiende en het niet erg vonden. Wel kunnen ze zich het nog altijd herinneren. Voor een kind is een tik altijd indrukwekkend. Het zijn dan ook die mensen die een pedagogische tik goedkeuren die vroeger ook daarmee zijn opgevoed en het zelf ook zeerzeker gaan gebruiken, waarom? Zijn ze gewend en zij zijn er toch ook goed van terrecht gekomen?! Dus waarom geen gebruik maken van dat makkelijke intrument?

Elke vorm van fysiek geweld (dus ook de pedagogisch tik) is een teken van pedagogisch onmacht.


[Dit bericht is gewijzigd door Vintersorg op 27-08-2008 13:51]

quote:

---

Op 27 augustus 2008 13:50 schreef Vintersorg het volgende:
Elke vorm van fysiek geweld (dus ook de pedagogisch tik) is een teken van pedagogisch onmacht.

---

Klopt, maar niet elk kind is even gemakkelijk op te voeden, wat niet alleen altijd aan de ouders ligt. Wat dan te doen bij een kind dat ècht niet luistert?

quote:

---

Op 27 augustus 2008 13:53 schreef SQT het volgende:
Klopt, maar niet elk kind is even gemakkelijk op te voeden, wat niet alleen altijd aan de ouders ligt. Wat dan te doen bij een kind dat ècht niet luistert?

---

Een kind is een product van zijn ouders, zowel lichamelijk als geestelijk. Dat geld ook voor de opvoeding, als ouders een kind niet de basis geven die het nodig heeft (basis = pedagogisch verantwoord klimaat) geeft een kind dat indirect aan door ongewenst gedrag te vertonen, bijvoorbeeld niet luisteren. Alles staat of valt bij de opvoedingscapaciteiten van de ouders.

Een grote misvatting is dat er iets, in dit soort gevallen, aan het kind moet veranderen. Maar er moet dan iets aan de manier waarop de ouders handelen veranderen.

[Dit bericht is gewijzigd door Vintersorg op 27-08-2008 14:02]

we hebben het dan niet over de kinderen die door een bepaalde aandoening (PDDNOS, ADHA etc.) bepaald gedrag vertonen

quote:

---

Op 27 augustus 2008 14:00 schreef Vintersorg het volgende:
Een kind is een product van zijn ouders, zowel lichamelijk als geestelijk.

---

Vergeet de omgeving in de ruimste zin van het woord niet.
Daarbij wil de lichamelijke productie allerminst zeggen dat alle eigenschappen van het kind 100% tot zijn ouders te herleiden zijn. Mutaties en vernaderingen doen zich ook voor.

quote:

---

Dat geld ook voor de opvoeding, als ouders een kind niet de basis geven die het nodig heeft (basis = pedagogisch verantwoord klimaat) geeft een kind dat indirect aan door ongewenst gedrag te vertonen, bijvoorbeeld niet luisteren. Alles staat of valt bij de opvoedingscapaciteiten van de ouders.

---

Je zegt het nu wel erg gemakkelijk, 'als ouders een kind niet de basis geven die het nodig heeft.' Iedereen heeft eigen ideeen en wil die graag in een bepaalde mate aan het kind overdragen. Dit zal niet altijd even gemakkelijk gaan en er zal altijd onvrede ontstaan bij ten minste een van de twee partijen. Daarbij zijn ouders nog steeds mensen en zullen dus ook dingen per ongeluk en onbewust fout doen.

quote:

---

Een grote misvatting is dat er iets, in dit soort gevallen, aan het kind moet veranderen. Maar er moet dan iets aan de manier waarop de ouders handelen veranderen.

---

Ook dit gaat twee kanten op, er zijn genoeg voorbeelden van kinderen met een bepaald psychisch probleem. Dit wil uiteraard niet zeggen het kind hier schuld aan heeft en moet veranderen, maar wel dat het voor de ouders stukken lastiger wordt gemaakt om adequaat en correct te reageren.


Ik spreek me overigens niet per definitie voor of tegen een tik uit, dat ligt helemaal aan de situatie.

Er zijn allemaal uitzonderingen, zonder duidelijke casustiek is het moeilijk aan te geven hoe om te gaan met dit of dat. Toch blijft de strekking van het verhaal hetzelfde. Dat er nog allemaal factoren zijn die meespelen is logisch, daarom is het moeilijk aan tegeven hoe of wat. 1 ding is wel belangrijk, voorkom dat je je kind een klap moet geven om te corrigiëren.

quote:

---

Op 27 augustus 2008 14:28 schreef Vintersorg het volgende:
1 ding is wel belangrijk, voorkom dat je je kind een klap moet geven om te corrigiëren.

---

Natuurlijk, maar de strekking van mijn verhaal is dat er zo verschrikkelijk veel factoren meespelen dat het voor ouders onmogelijk is de zekerheid van het niet tot een tik hoeven komen te garanderen.
En hoe meer omgevingsfactoren (dus hoe ouder het kind wordt), hoe moeilijker het voor de ouders te controleren wordt waaraan een kind allemaal blootgesteld wordt.

Daarmee blijft het zo dat slaan, want dat is het, geen oplossing is. Neem de meest extreme situatie x 10 en ook dan nog is slaan geen oplossing. Maar dat is makkelijk zeggen op het moment dat je ergens dagelijks mee werkt. Daarnaast is het ook nog eens cultuur gebonden. Een surinaams of antiliaans gezin uitleggen dat het slaan van je kinderen niet mag is water naar zee brengen, dat zit zo diep vergroeit in die cultuur dat het de normaalste zaak van de wereld is geworden (uitzonderingen daargelaten). Ik streef er werktechnisch naar om dat ter allertijden bij gezinnen te voorkomen.

Maaar ik snap je punt.

quote:

---

Op 27 augustus 2008 13:53 schreef SQT het volgende:
Klopt, maar niet elk kind is even gemakkelijk op te voeden, wat niet alleen altijd aan de ouders ligt. Wat dan te doen bij een kind dat ècht niet luistert?

---

Volstouwen met Retalin!

met een pedagogische tik is niks mis, het is van alle tijden. Maar de tijden zijn wel erg veranderd, toen je pakweg 20 jaar geleden een tik kreeg van een leraar ging je thuis nog wat tikken krijgen tezrwijl nu de leraar wordt aangeklaagd door de ouders.

Vergeet niet dat de leraar tegenwoordig tikken krijgt van de leerling.

Juist, en dat zegt mij dat er tegenwoordig iets compleet mis gaat in de opvoeding.
Vroeger durfde je echt niet om een grote mond te geven tegen kinderen uit hogere klassen, laat staan de leraar.
En nu?
Als koters aan het klieren zijn, bijvoorbeeld dingen mollen, en je zegt er wat van is het: "Houd je smoel toch dicht en rot op hoer!"
En dat zijn dan kinderen van 9/10

Echt, als dat gespuis onze toekomst moet zijn voorspel ik de apocalypse.

quote:

---

Op 27 augustus 2008 18:08 schreef blonde rockgod het volgende:
Volstouwen met Retalin!

---

correctie;


ritalin.

Een tik geven of je kind eens goed vastpakken, mag best vind ik. Maar daar moet het dan ook bij blijven, je kind de huid verrot schelden/helemaal uitkafferen en keihard schoppen/slaan/aan de haren trekken overschreid echt alle grenzen van opvoeden als je 't mij vraagt en je kunt een kind er lelijk mee beschadigen. En natuurlijk moet het echt niet zo zijn dat een kind alles mag en dat je het altijd de zin moet geven en nergens op aan mag spreken, maar je kunt ook altijd nog proberen te praten en duidelijk te maken dat dingen niet mogen (een hardere intonatie in je stem leggen is hierbij een goed hulpmiddel).

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe de rest denkt over tikken geven bij kinderen met autisme/adhd/pdd-nos/soortgelijke stoornis..

Maargoed, ik ben nog jong heb zelf nog lang geen kinderen en kan dus ook nog niet echt zeggen van "zo ga ik het later aanpakken" want dat weet je nooit zeker van jezelf.

[Dit bericht is gewijzigd door Li1986 op 15-10-2008 14:19]

*wacht op een mooie reactie hierop *

*houdt wijselijk dr smoel dicht*

Ik weet iig 1 persoon die noet genoeg gehoekt is.

Nieuw topic:

Onbeheerst lompe hoek, het mag weer

quote:

---

Vintersorg
alles wat hij hier te melden heeft

---

Geschreven door een ware pedagoog zonder kinderen....