Ik heb die console nog liggen.

De graphics zijn ongeveer net zo goed/slecht als die van de atari 2600.

Dat is een waarschuwing.

Ik had niet de intentie dat ding aan te schaffen.

Ik vind het grappig dat juist dit soort consoles opnieuw uitgebracht wordt. Het geinige is dat bijvoorbeeld in de atari 2600 en die intellevision en bijvoorbeeld de colecovision en de Philips videopac, die oude consoles hebben alleen knoppen als bewegende onderdelen, alles was met cartridges in die tijd. Best onverwoestbaar.

Ik, ik zou als ik iets nostalgisch zou willen lekker het origineel kopen, niet handiger, maar wel authentieker. Maar wat ik zei, ik. Ik verzamelde dat spul.




[Dit bericht is gewijzigd door SimsalaWim op 17-10-2025 23:34]

De games waren toen imo veel leuker. Tegenwoordig moet het qua graphics haast levensecht en dat maakt de gamebeleving er wat mij betrecht niet beter op. Simulatoren daargelaten.

Doe mij maar een 800XL om te gamen.

Maar niet op een 85 inch tv. Dat ziet er niet uit.

Nou ja, mijn laatste console is een wii u, ik ben niet echt van de nieuwe consoles, die super dikke graphics geloof ik wel. Het gaat toch om de game, ja.

If it's not fun, why bother.

Uitspraak van de "My Body is Ready" meneer.

https://tweakers.net/nieuws/240734/amiga-1200-remake-met-25-games-verschijnt-volgend-jaar-voor-190-euro.html

Stom genoeg nooit aan gedacht om hier te checken, maar zijn hier ook shmup/shoot'mup/stg spelers? Ik ben inmiddels iets van 2 jaar onderweg om er zelf een te maken. Zit ergens tussen old-school en bullet hell in. Ergens op de grens Toaplan/Cave. Pixel-art. Focus op scoringsystemen. Edit: wel full on arcade insteek, kortom kort en zeer taai. Doel: scoring of op 1 muntje uitspelen.


[Dit bericht is gewijzigd door Dirge for november op 27-10-2025 8:46]

Ik was een FPS player maar nu ben ik er te oud voor.

Op mijn 43e nog wel even de top 0.03% gehaald in Destiny 2, puur op ervaring en inzicht want ik was toen natuurlijk al tering traag.
Ik ben ook vrij laat het FPS genre ingerold omdat ik me jarenlang vooral richtte op World of Warcraft.

Nu probeer ik het niet eens meer, de dropoff in reflexen is na je 40e gigantisch.
Gewoon tegen de computer kan natuurlijk altijd wel, maar dat boeit me dan weer niet.

Ik ben ook eigenlijk te oud ervoor en kan er ook niks meer van, pas weer eens aan black mesa opnieuw begonnen, maar ik kan er geen hout meer van. De laatste serie spellen die ik zelfs uitgespeeld heb was de eerste drie? Wolfenstein games.

Gelukkig al een hele tijd geen nieuwe pc meer gekocht, want dat zou toch zonde zijn van het geld.

Unreal tournament hebben we hier onderling ook nog wel online gespeeld. Dat is ook al super lang geleden en toen kon ik er ook al niks meer van.

Geeft ook allemaal veel teveel stress. Eens cond ik dat leuk, maar al heel lang niet meer. Net als achtbanen.

Fuck online mp sws, maar ik heb het idee dat mn skills op het vlak van offline FPS alleen maar beter worden. Ik speel alle boomershooters/classics standaard op hard of overeenkomend daarmee uit. Shmups zijn nog een stuk taaier, maar ook daarin word ik nog steeds beter. Lees: ik leef te weinig wss

quote:

---

Op 13 november 2025 12:04 schreef Dirge for november het volgende:
Fuck online mp sws, maar ik heb het idee dat mn skills op het vlak van offline FPS alleen maar beter worden. Ik speel alle boomershooters/classics standaard op hard of overeenkomend daarmee uit. Shmups zijn nog een stuk taaier, maar ook daarin word ik nog steeds beter. Lees: ik leef te weinig wss

---

Gelul. Een inspiratie voor ons allen.

Ik kan er niks meer van…

Only easy is real.

Ik speel(de) fpshooters dus zo goed als altijd SP. Ik heb nog nooit sinds Duke nuke'em 3D een shooter op een moeilijkere stand dan easy gespeeld.

Edit. 3D natuurlijk




[Dit bericht is gewijzigd door SimsalaWim op 14-11-2025 7:55]

Meer blowen ghehe.

Maar ik speel ze vooral op hard omdat dat de setting is waarop dingen in elkaar gedraaid zijn. Lagere settings = minder enemies, andere placement, soms tragere AI. Kortom, een ander soort taylor made experience. Ik heb het nu over games als Doom en Quake 1/2 en ook wat nieuwe revival ala Dusk, Amid Evil. BV Cultic wijk ik af en speel ik op normal. Moeilijk genoeg. Vanaf ongeveer Doom 2016 ben ik de sjaak. Ik ben bepaald beroerd in die modernere movement shooters.

Dat is de laatste doom die ik zowaar gekocht heb, volgens mij, heel heel heel af en toe klik ik die nog wel eens aan op steam.. Ging me allemaal al veel te snel, haha, ik vond doom 3(?) veel leuker, lekker creepy. Beetje sluipen enzo.

Ken je half-life 2, hl-2 ep1 en hl-2 ep2?

Dat zijn mijn favoriete fps shooters.

Unreal 1 heb ik vroeger trouwens ook enorm veel lol aan beleefd.


Edit. Blowen die ik al een jaar of wat niet meer, wiet vapen ftw haha.

Maar vroeger blowde ik wel veel met gamen
Enige nadeel, ik was altijd de weg kwijt. Letterlijk, qua game.




[Dit bericht is gewijzigd door SimsalaWim op 14-11-2025 15:31]

Ik had op een gegeven moment een 'nieuwe' Wolfenstein gekocht, ongeveer tien jaar terug.

Wolfenstein: the new order zie ik hier op mijn steam lijst. Toen werd me wel duidelijk dat ik echt niet meer into the offline FPS was, te makkelijk en eigenlijk geen enkele uitdaging.

Maar dat was toch een periode dat alle games supermakkelijk werden gemaakt, om een (ongetwijfeld commerciële) reden. Jammer.

In de online wereld weet je tenminste zeker dat je tegenstander er alles aan doet om te winnen, de computer is geprogrammeerd op een doorgaans vrij laag nivo te verliezen.

Exact! Juist die wolfenstein games vond ik echt heel vet, want vrij relaxed te doen (10 jaar geleden was ik al mid veertig lol).

Als het te moeilijk werd, dan haakte ik af.




[Dit bericht is gewijzigd door SimsalaWim op 14-11-2025 19:31]

Ja zo kijk ik er ook een beetje naar tegenwoordig.
Goed voor de oude dag. Die eigenlijk al begonnen is!

Walking simulators is de volgende stap.

Dat is het vette aan games. Er is zo'n enorme diversiteit, dat je voor elke bui wel een subgenre hebt.

edit: ik zit met het maken van mn game in zo'n scene waar het zaak is op een credit/muntje arcadegames uit te spelen. Japanse arcadegames. Kortom. Er zijn altijd mensen die het NOG veel verder doortrekken haha. Dat soort onmogelijkheden trekken me aan, totdat ik er dan weer helemaal klaar mee ben. Een soort jaarlijks duw/trek verhaal.

Het is me er trouwens met eentje gelukt, na zo'n 60 uur. Voor een spel van 20 minuten.

[Dit bericht is gewijzigd door Dirge for november op 17-11-2025 9:40]