oneindigheid is een raar iets, heel erg raar, je kan het je gewoon niet voorstellen, wanneer je je de afstanden in het heelal wilt voorstellen begin je al "door te slaan", een afstand van een triljoen kilometer is al heel erg moeilijk om voor te stellen, laat staan een lichtjaar, die in de quadriljoenen loopt en het heelal strekt zich al uit over milljoenen lichtjaar, je kunt het je gewoon niet voorstellen, het is zodanig ver dat het menselijke geheugen er niet meer bij kan.

quote:

---

Op 27 december 2002 19:10 schreef beli mawr het volgende:
...wanneer je je de afstanden in het heelal wilt voorstellen begin je al "door te slaan"...

---

*trekt één wenkbrauw vragend op*

[Dit bericht is gewijzigd door Asherah op 27-12-2002 19:16]

quote:

---

Op 21 december 2002 14:29 schreef princess of darkness het volgende:
als er een einde aan het heelal zit, wat zit er dan achter dat einde
best zinloze discussie eigenlijk, maar wel fun!

---

Voor zover ik weet is het heelal inderdaad eindig. De big bang heeft namelijk een soort schokgolf meegebracht, en die golf is wat men nu als het einde van het heelal beschouwd. Een soort bol zeg maar. Wat daar achter is.. tja niets? maar dat is net zoiets als oneindig, een concept die wij niet kunnen bevatten omdat bijna alles om ons heen eindig/meetbaar is.

Zijn wel leuke theorieen over voor de rest. Geloof dat hawking het had over meerdere soorten heelallen die naast elkaar inkrimpen en uitdijen en eventueel via wormgaten in verbinding met elkaar stonden etc. theorieen zat iig

oke, de oplossing: achter het einde van het heelal zit een oneindigheid niets.

quote:

---

Op 28 december 2002 19:16 schreef princess of darkness het volgende:
oke, de oplossing: achter het einde van het heelal zit een oneindigheid niets.

---

En nou dat "niets" nog even uitleggen he...

de mens is gewoon te dom om te begrijpen wat niets of oneindigheid is dus daar ga ik niet over nadenken, het bestaat volgens mij wel, maar dat kan ik niet bewijzen, dus ik heb verder geen zin om er over te discussieren want er komt toch geen antwoord uit.

Als je y=1/x uittekent dan krijg je toch een grafiek met 2 bogen, tegenover elkaar? (in geloof ik het eerste en derde kwadrant right?)

Vergelijk dit met y=2/x
IPV door punt 1,1 en -1,-1 gaat deze grafiek door 1,2 en -1,-2

Maar hoe groter de x is, hoe dichter de 2 functies bij elkaar zullen komen kwa y-waarde. Tot ze in x=(-)oneindig, beiden y=0 zullen zijn.
Behalve als verduidelijking van het feit dat 2/0 en 1/0 gelijk zijn, betekent dit dan dus ook dat min oneindig gelijk staat aan oneindig?
============================================
Anyway gedachten experiment: hoeveel stippen passen er op een lijn?
Hoeveel lijnen passen er in een vlak?
Hoeveel vlakken (2-dimensionaal object) passen er in een kubus (3-dimensionaal object)?

Als het antwoord op deze vragen oneindig is, hoeveel 3-dimensionale objecten passen er dan in de vierde dimensie?

En zoals er ook oneindig maal oneindig maal oneindig stippen =oneindig aantal stippen in een kubus passen, hoeveel dimensies bestaan er?
Ik vermoed oneindig. Maar das een grove gok.

Iemand bekend met flatworld? In een aanverwante theorie wordt geloof ik gesteld dat de derde dimensie in zichzelf over kan gaan in een hogere dimensie, alleen zouden we dat niet opmerken omdat we maar in drie dimensies kunnen observeren.

Dus stel het heelal maar voor als een groot Asteroids-speelveld(de Atari game, je weet toch?).
Dus stel je stelt tijd gelijk aan de vierde dimensie (maar dat schijnt dus niet zo te zijn) dan zou aan het einde der tijden het heelal terug in zichzelf gaan. Big bang->big crunch->reboot

Ik heb hier nog iets vaags , heeft niet met oneindigheid te maken maar met oppervlakte




HOE KAN DIT???

Oh ja die ken ik. Mag ik m verklappen? Of willen anderen hier nog even over denken?

verklap hem maar dude ... Ik ben al dagen bezig om het uit te vinden .. Ik heb zelfs de 'onvolledige' driehoek uitgeknipt en hem op de 'volledige' gelegd . Zelfs dan zit dat gat er nog steeds

Het antwoord is is dat er een knik in de schuine lijn zit. Je ziet het haast niet, en op een lichtelijk gebold beeldscherm amper een lineaal aan te leggen, maar er zit daadwerkelijk een knik in. De oppervlakte van beide driehoeken zijn gelijk, maar als dat lege vakje opgevuld was zou het onderste een vierkante cm meer hebben.

Edit:
Controleer maar door de snijpunten te vergelijken. De verhouding 8:3 is ook niet hetzelfde als 5:2 dus zullen de twee driehoeken ook niet dezelfde helling hebben.

PS: ik heb m'n hoofd hier ook over gebroken tot iemand me er op wees.

[Dit bericht is gewijzigd door Egregius op 09-01-2003 13:58]

hmmm .. okee maar hoe kan zo'n klein knikje nou een vierkante cm schelen? Ik vind het toch vreemd . Als het wel waar is dan is het wel geniaal bedacht!

quote:

---

Op 9 januari 2003 13:47 schreef Schedeltrapper het volgende:
verklap hem maar dude ... Ik ben al dagen bezig om het uit te vinden .. Ik heb zelfs de 'onvolledige' driehoek uitgeknipt en hem op de 'volledige' gelegd . Zelfs dan zit dat gat er nog steeds

---

Hahahahaha schitterend!

Maar het probleem zit dus bij de twee driehoeken. De schuine zijde van die driehoeken loopt niet even schuin. De groene is nl 5 bij 2 dus heeft de zijde een richtingsco-efficient van 0.4 en de rode is 8 bij 3, dus een r.c. van 0.375. Dit verschil lijkt niet al te groot, maar is in dit figuur al genoeg op de oppervlakte van het extra blokje in te 'verstoppen'

In simpele woorden uitgelegd: De schuine zijde van het bovenste figuur staat 'hol' en die van de onderste staat 'bol'

Maar ik heb er zelf ook wel even naar moeten turen hoor... hehe...

Grmbl mijn internet ligt er even uit en nu is mijn mede wiskundige me alweer voor ghehehe

hier komt de ontknoping:

stel je eens het kleinste deeltje wat er bestaat voor.

snij het door midden, wat heb je dan? nog kleinere deeltjes.

snij die weer doormidden, en dat weer, en zo heeeeeeeeel veel keer.

zie je dat het deeltje steeds kleiner word?
en het worden er steeds meer!!


dit kun je ook naar de vergrotende factor.


DAT, mijn vriend, is oneindigheid!

dat is ziek

hoofdpijn

quote:

---

Op 10 januari 2003 12:29 schreef Mordon het volgende:
hier komt de ontknoping:

stel je eens het kleinste deeltje wat er bestaat voor.

snij het door midden, wat heb je dan? nog kleinere deeltjes.

snij die weer doormidden, en dat weer, en zo heeeeeeeeel veel keer.

zie je dat het deeltje steeds kleiner word?
en het worden er steeds meer!!


dit kun je ook naar de vergrotende factor.


DAT, mijn vriend, is oneindigheid!

---

Uhm sorry hoor, maar is het niet zo dat als je het kleinst mogelijke deeltje doormidden snijdt, dat je dan niets krijgt?

Gister discussie gehad met iemand hierover; Moet je bedenken dat het een geaccepteerde quantum-mechanische theorie is dat we allemaal uit trillend niets bestaan.
We wisten samen trouwens ook te beredeneren dat de realiteit gelijk staat aan niets, dat God hetzelfde is als niets, en dat iets tegelijk hetzelfde is als niets.
Net zoiets als 'de enige zekerheid is verandering'.

Maar op een dergelijke manier kwamen we dus ook tot de conclusie dat oneindigheid hetzelfde is als niets. En bedenk zelf, als je iets door niets deelt, krijg je oneindig. Niets is dus deel van de formule van oneindigheid. Niets bestaat dus uit iets en niets, en aangezien die hetzelfde zijn..

Oh en hoe we tot de conclusie kwamen dat niets=iets? Nou ja bedenk maar dat niets niet iets is, maar het wel een concept is dus wel iets.

wiskundigen,

tussen twee opeenvolgende getallen, bijvoorbeeld een en twee, kun je toch een oneindig aantal andere getallen proppen(1,1; 1,0231; 1,34568 etc. etc.,weliswaar geen gehele getallen maar doet er toch niet toe). maar dit geldt ook tussen twee en drie, drie en vier enzovoort.Dit gaat tot in het oneindige door. En daar zijn al die oneindige verzamelingen tussen twee hele getallen weer onderdeel van. Dus je hebt verschillende hoeveelheden oneindigheid. nou snap ik het helemaal al niet meer. of maak ik ergens een logische fout.

Je maakt helemaal geen logische fout, hoor. Klopt volledig.

quote:

---

Op 11 januari 2003 17:58 schreef Egregius het volgende:
Uhm sorry hoor, maar is het niet zo dat als je het kleinst mogelijke deeltje doormidden snijdt, dat je dan niets krijgt?

Gister discussie gehad met iemand hierover; Moet je bedenken dat het een geaccepteerde quantum-mechanische theorie is dat we allemaal uit trillend niets bestaan.
We wisten samen trouwens ook te beredeneren dat de realiteit gelijk staat aan niets, dat God hetzelfde is als niets, en dat iets tegelijk hetzelfde is als niets.
Net zoiets als 'de enige zekerheid is verandering'.

Maar op een dergelijke manier kwamen we dus ook tot de conclusie dat oneindigheid hetzelfde is als niets. En bedenk zelf, als je iets door niets deelt, krijg je oneindig. Niets is dus deel van de formule van oneindigheid. Niets bestaat dus uit iets en niets, en aangezien die hetzelfde zijn..

Oh en hoe we tot de conclusie kwamen dat niets=iets? Nou ja bedenk maar dat niets niet iets is, maar het wel een concept is dus wel iets.

---

inderdaad alles op aarde bestaat uit trillende micro waves dus eigenlijk nix anders dan een soort golfen zeg maar, mag je mij gaan uitleggen hoe je dat doormidden wou snijden,
ik heb ook nog nooit een radiozender doormidden weten te snijden

quote:

---

Op 11 januari 2003 18:42 schreef mislyd het volgende:
Je maakt helemaal geen logische fout, hoor. Klopt volledig.

---

dank je wel ik heb maar een uiterst beperkte kennis van wiskunde en logica (maar van planten weet ik echt veel )

Hoe je een trilling snijdt? Waarschijnlijk met een andere trilling

stja die proef mag jij uitvoeren, ik kant nie

quote:

---

Op 11 januari 2003 18:21 schreef attila_de_hun het volgende:
wiskundigen,

tussen twee opeenvolgende getallen, bijvoorbeeld een en twee, kun je toch een oneindig aantal andere getallen proppen(1,1; 1,0231; 1,34568 etc. etc.,weliswaar geen gehele getallen maar doet er toch niet toe).

---

Da's nu juist het verschil tussen aftelbaar oneindig en onaftelbaar oneindig.
Tussen 0 en 1 bestaan er zoveel getallen dat je nog niet eens kan beginnen met ze te tellen (dus geen mapping kan maken naar de verzameling van natuurlijke getallen)