k zou graag ergens anders willen wonen, met een totaal andere cultuur dan hier. Aan een kant vind ik hier wonen prima maar aan de andere kant vind ik het hier allemaal veel te gehaast en vooruitstrevend....

Ik hoop binnen nu en 3 jaar hier weg te zijn...

en weet je al waarheen?

grootste kanshebbers zijn momenteel Canada, Australië en België... Maar goed.. Het staat allemaal nog in de kinderschoenen.. Eerst maar effe afstuderen...

Voordat ik ga emigreren wil ik eigenlijk wel zeker weten dat ik daar werk heb. Dat is zo belangrijk...

Ik moet er niet aan denken om werkeloos thuis te zitten in een (dan nog) vreemd land. Voor mijn part ga ik aarde omschoffelen, maar werken zal ik. Dat betekent dus van te voren alvast vaak heen en weer reizen om flink wat sollicitatiegesprekken te voeren. Ik hoop dat het allemaal zal gaan lukken.
Een goed voorbeeld heb ik aan een collega van me (Fransman), die naar Dublin gaat (naar z'n vriendin). Die heeft ook iets van tien sollicitaties lopen, en al drie aanbiedingen gehad (voordeel is wel dat z'n beroep (actuariëel medewerker) behoorlijk gewild is). Laat dat nu net mijn huidige branche zijn (zij het dat ik meer de IT-kant verzorg).

Maar het lijkt me helemaal niet makkelijk. Daar zie ik nog het meest tegenop: in het nieuwe land fijn werk, met redelijke werktijden en dito salaris, te pakken krijgen.

quote:

---

Op 23 april 2003 0:02 schreef Dwaallicht het volgende:
....Maar het lijkt me helemaal niet makkelijk. Daar zie ik nog het meest tegenop: in het nieuwe land fijn werk, met redelijke werktijden en dito salaris, te pakken krijgen.

---

Fat chance...

quote:

---

Op 22 april 2003 19:11 schreef ghoulliette het volgende:
Maar die sleur kun je in een ander land net zo goed tegenkomen. Je hoeft niet perse naar een anderland om daar niet in terecht te komen lijkt mij. Ligt een beetje aan jezelf denk ik.
En op jezelf wonen om je zelf te bewijzen, net na je vwo, oei, de kans is erg groot dat je jezelf dan keihard tegen gaat komen.

Maar mocht je slagen dan is dat natuurlijk super, en duiken zal daar ook wel super zijn.

---

zit er dik in idd =) ik heb oook nog helemaal niet nagedacht over werk of wat dan ook...
ach, ik zie wel

Ja werk is inderdaad wel een van de belangrijkste dingen die geregel moet hebben in een ander land... tenzij je stinkend rijk bent natuurlijk.

Hoe kun je anders je verblijf daar betalen laat staan de rompslomp om daar uiteindlijk ook daadwerkelijk terecht te komen!

werk was tenminste voor mij het eerste wat ik geregeld had voordat ik naar Zweden verhuisde alwaar ik nu al meer dan 2 jaar vertoef!

Geen werk in het andere land... dat noem ik reizen...

Aan de mensen die zonder meer weg willen:

Wat vinden familie en/of vrienden daarvan? Hoe gaan die ermee om?

Mijn familie is sowieso "internationaal" ingesteld dus dat zal niks uitmaken. Ik heb familie in de VS, Venezuela, Spanje, Frankrijk Nederland en de Nederlandse Antillen.
Ruim 100 jaar geleden is een gedeelte uit Europa weggegaan en overal neergestreken so what's new?
Vrienden? Tjah, we zullen elkaar erg missen maar het leven gaat verder. Tenslotte kunnen we bij elkaar logeren tijdens bezoeken.

Vind het wel goed hiero, alhoewel ik wel wat meer natuur zou willen. Ergens een (half) jaartje op stage gaan ofzo lijkt me wel wat.

Tja vrienden en familie, dat blijft het hekel punt in het begin om de stap te zetten om te gaan emigreren. Familie is dan wel de moeilijkste stap (als ze niet zo internationaal ingesteld zijn als die van mij) want gewoon effe met je broertje metal luisteren onder het genot van een lekker goedkoop biertje (want duur is het hier in zweden) zit er niet meer in, of effe langs bij je ouders voor een daggie of zo. das wel moeilijk. Vooral ook opa en oma die toch een dagje ouder worden kun je niet meer zo vaak zien of als er iets ernstigs gebeurd kun je vaak wat moeilijker terug.

vrienden is een ander verhaal denk ik. Tis jammer dat we mekaar niet zo veel meer zien, maar de ECHTE vrienden blijven wel contact houden en komen ook best wel langs.

Voor de rest vroeg ik me altijd af: Als ik nou voor mijn vrienden thuis zou blijven.... Zouden zij dat ook voor mij doen? Dacht het niet! En vrienden creer je overal wel!

Kzeg niet dat het makkelijk is maar voor vrienden zou ik niet thuis blijven!

Inderdaad is het het ergste om Familie en vrienden achter te laten. Ik zou graag warmere oorden opzoeken maar dat houd me tegen. Ik vind het al jammer voor mijn ouders dat ik zo een 60 kilometer verder ga wonen :-(

Vrienden en familie? Hoe verder weg, hoe beter!

quote:

---

Op 22 april 2003 21:10 schreef Sporty Voleg het volgende:
Ik vind het wel meevallen met de ruimte, maar dat geldt dan wel voornamelijk voor het noorden. Ik voel me hier verder heel erg thuis, dus heb niet de behoefte weg te gaan. Als iemand anders die behoefte wel heeft, moet ie vooral gaan.

---

Ik wil ook het liefst de rest van mijn leven in Nederland (boven de rivieren) doorbrengen, maar het moet niet één grote stad worden (al valt dat in het Noorden nog mee).

Ik miste vroeger de kans om naar Frankrijk te emigreren, en zit dus nog steeds in België. Ik hou van mijn land, België is een mooi land met veel prachtige steden, mooie natuur, ... Maar het leven is me hier iets te jachtig, en bovendien is België iets te klein om er je leven lang te blijven, vind ik.

Mijn droom is naar Scandinavië uit te wijken, bij voorkeur Noorwegen of Noord-Zweden. Ik ben al heel m'n leven gefascineerd door de noordpool en het hoge noorden. Ik droom er van IJsland, Spitsbergen, Franz Joseph Land, Groenland, arctisch Canada, etc te bezoeken. Voor te wonen echter hou ik iets teveel van het stadsleven, dus geef me dan maar een semi-grote stad in Scandinavië. Iets als Trondheim, Tromsö of Nörrkoping.

Maar als ik de kans krijg elders naartoe te gaan weiger ik niet. Dus als ik morgen in pakweg Hongarije, Engeland of Nicaragua aan de slag kan, zal ik die kans niet laten liggen.
Enkel landen waar kerk en staat niet gescheiden zijn, zie ik niet zo zitten als atheïst.

Ik moet nog 2 jaar studeren, daarna hoop ik België als een gediplomeerd man achter me te laten. Ik zal dan 23 zijn, en dat lijkt me een ideale leeftijd om België te verlaten.

Zonder mijn roots te verloochenen uiteraard. België zal altijd wel een speciale plaats in mijn hart hebben.

okay...waar zal ik beginnen? Ik heb als student een jaar (97-98) in Schotland gewoond (woonde in het centrum van Glasgow, was een geweldig jaar!) en sinds ik terug gekomen ben heb ik altijd de kriebels naar het buiteland weer gehad... Ik heb het wel gezien hier, het benauwd me en mijn ervaring om buiten de grenzen te kijken was me erg goed bevallen, ander land, andere gewoonten maar toch niet helemaal zo anders dan Nederland. Ik heb naderhand een baan aangeboden gekregen in Edinburgh maar dat ik heb toch afgeslagen.. Nooit echt spijt van gehad, ik wist dat mijn kans om naar het buitenland te vertrekken toch wel zo komen.

Ik heb in 2002 een relatie gekregen met een Zweed woonachtig in Stockholm. Vanwege zijn beroep (professioneel gitarist in diverse metalprojecten en bands) was het moeilijk voor hem om hier naar toe te komen, probeer hier daar maar eens je brood mee te verdienen. Keuze was snel gemaakt en toen ik met nieuwjaar in Stockholm was hebben we besloten om te gaan samenwonen. Lange afstandsrelaties zijn moeilijk en we missen elkaar verschrikkelijk, bovendien willen we graag met elkaar verder. Dus ik ga emigreren naar Zweden. We zijn al met de voorbereidingen bezig (je wilt niet weten wat er allemaal bij komt kijken, bovendien sjouw ik huisraad en 2 katten mee), ik begin in september met Zweedse les, de papieren voor het aanvragen voor een verblijfspermit zijn aangevragen bij de ambassade en we hopen in het voorjaar van 2004 een leuk flatje te kunnen vinden in Stockholm.

Mijn vrienden en familie zeggen dat ze mij natuurlijk zullen missen maar iedereen steunt me wel en helpt me waar nodig.. Heel lief.

Voor de mensen die zeker gaan emigreren, en degenen die dit reeds gedaan hebben:

1. wat vond je het moeilijkst om in het land te komen en gesettled te raken?
2. eenmaal gesettled, wat vond je daarna het moeilijkst?
3. ook belangrijk: hoeveel geld heeft het je ongeveer gekost om over te gaan, incl. nieuwe woning, verhuizen van je spullen, vergunningen etc? 2000 euro? 5000? 10000?

Uitgaande van mijn huidige persoonlijke situatie wil ik over anderhalf à twee jaar verkassen naar Parijs en dan Lyon (of meteen Lyon), waar mijn vriendin gaat studeren (en ik werken en verder studeren). De zegen van mijn familie heb ik, en mocht er iets misgaan, mijn kostje in Nederland is reeds gekocht, dan kan ik hier gewoon doorwerken en studeren. Ik heb alleen nog geen concrete vacatures in Frankrijk, geen gesprekken met m'n werkgever gevoerd, maar ja, de plannen zijn er ook nog niet zo lang natuurlijk.
Ik wil absoluut gaan en heb geen twijfels, en er zijn genoeg mogelijkheden.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 08-08-2003 17:21]

een goede reden om op te rotten uit nederland is het feit dat er genoeg koudere landen in de buurt zijn. dit is niet vol te houden... ik heb liever 8 maanden winter dan dat kutklimaatje dat we hier hebben

Ik zou opzich best willen emigreren naar een kouder land, maar ik denk dat dat weinig zin heeft met het beroep dat ik wil uitoefenen. Wil archeoloog worden en als je het goed doet kan je dan gewoon zorgen dat je in een koud land werkt.

quote:

---

Op 8 augustus 2003 17:56 schreef Pandora het volgende:
Ik zou opzich best willen emigreren naar een kouder land, maar ik denk dat dat weinig zin heeft met het beroep dat ik wil uitoefenen. Wil archeoloog worden en als je het goed doet kan je dan gewoon zorgen dat je in een koud land werkt.

---

ga je lekker dooie ijsberen en bevroren romeinen zoeken . Op zich is nederland wel een fijn land om in te wonen. zeker als je eens goed om je heen kijkt. je hoeft maar een paar grenzen over te steken, en je zit al met een hoop ellende opgezadeld. Dus alleen om het klimaat zou ik niet weggaan, daar moeten veel goede redenen achter zitten

Poe hee, ik ben ter gelegenheid van de reis naar Wacken door een heel stuk Nederland gefietst.

Ik vind de Heuvelrug erg aangenaam (ben ook opgegroeid in die regio, voel me er thuis) maar verder, man oh man het is te vol en te lelijk, en tja, de meeste mensen vind ik ook niet echt cool.
En ik hoop echt nooit meer op een camping met andere Nederlanders te staan, heb in Twente gekampeerd, nou nou, Nederland op z'n lelijkst... alle jezus.

Maar ja, subjectieve beleving uiteraard .

Nederland is best mooi. Teminste de waddenzee en andere natuurgebieden. Zo woon ik in de buurt van de reeuwijkse plassen en je kan er veel van zeggen, maar mooi is het wel.
Trouwens zo overbevolkt is NL niet. Ik ben vorig jaar op vakantie naar Portugal geweest. Mensen daar kopen een extra huis als ze geld weg willen zetten want daar hebben ze meer vertrouwen in dan in de bank. Heel portugal saat dus vol met verlaten huizen en op de plekken waar nog geen huizen staan worden ze gebouwd. Echt lelijk!

Ik denk dat ik ga emigreren, waarheen weet ik nog niet. Eerst studeren en daarna zie ik wel hoeveel werkgelegenheid er nog is voor veeartsen, gezien de huidige leegloop moet ik dan misschien wel naar het buitenland. En dan ga ik denk ik achter emigrerende boeren aan. Dus naar Denemarken, Polen, Canada of bepaalde staten in Amerika.
Ik ben deze zomer op vakantie naar Italië geweest en ik ben verliefd geworden op dat land, misschien ga ik daar ook wel heen, ik zie wel. Ik wil in ieder geval weg hier.

quote:

---

Op 31 juli 2003 1:52 schreef Midnight het volgende:
We zijn al met de voorbereidingen bezig (je wilt niet weten wat er allemaal bij komt kijken,

---

Ik zou eigenlijk wel graag weten wat daar allemaal bij komt kijken..?
Ik was nl.gewoon van plan om mijn spulletjes te verhuizen en mijn planten weg te gooien, maar eh..