The Wall is geweldig maar eigenlijk moet je daar eerst de film van zien. Daarna viel voor mij het kwartje ook pas.

En ik kan me heel goed voorstellen dat je weinig kan met het oude werk. En al helemaal dat je niks kan met Umma gumma.

Maar dit moet je toch wel kippenvel geven lijkt me:

Mss is dit een aardige binnenkomer:



[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 17-01-2010 22:46]

Ook al zo mooi

Dat hele oude Pink Floyd werk is inderdaad erg onsamenhangend. "A Saucerful of Secrets" is al wat beter te doen, maar nog geen top.

Ik vind Ummagumma juist een heel goede plaat om als eerste te luisteren, alleen houd het dan wel bij CD1. CD2 zijn eigenlijk gewoon B-kantjes, frutsels.

Persoonlijke favorieten hier zijn de CD1 van Ummagumma en Meddle + Dark Side Of The Moon.

Als ik iemand die het niet kent een plaat van PF zou willen laten horen, zou het Dark Side Of The Moon zijn. En daarna Meddle.

Ik ben ook een groot voorstander van The final cut. En zelfs The division bell vind ik prachtig.



Maar eigenlijk klinkt elk Pink floyd album weer anders en ik kan dan ook maar weinig mensen die alle albums even goed kunnen waarderen.

quote:

---

Op 17 januari 2010 22:38 schreef XnegativeX het volgende:
The Wall is geweldig maar eigenlijk moet je daar eerst de film van zien. Daarna viel voor mij het kwartje ook pas.

---

The Wall kijken was een onderdeel bij maatschappijleer.

Ik heb m'n pa voor Sinterklaas laatst Pulse kado gedaan, voor hem, maar ook omdat ik hem zelf wel wilde rippen dan Geniale live band! Jammer dat Waters live het dichtst bij het orgineel komt op dit moment, die reunie zal er wel nooit meer komen.

Van The division bell vind ik alleen High hopes een mooi nummer, de rest deed me niks.

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:04 schreef valfar het volgende:
Ik heb m'n pa voor Sinterklaas laatst Pulse kado gedaan, voor hem, maar ook omdat ik hem zelf wel wilde rippen dan Geniale live band! Jammer dat Waters live het dichtst bij het orgineel komt op dit moment, die reunie zal er wel nooit meer komen.

---

Waters als zanger vind ik eigenlijk helemaal niet zo goed, check anders eens wat coverbands, er zitten er bij van zeer hoog niveau


[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 17-01-2010 23:14]

quote:

---

Op 17 januari 2010 22:42 schreef M. het volgende:Ik vind Ummagumma juist een heel goede plaat om als eerste te luisteren, alleen houd het dan wel bij CD1. CD2 zijn eigenlijk gewoon B-kantjes, frutsels.

---

B-kantjes?

CD2 is juist geniaal!

Ummagumma en Meddle zijn hier denk ik ook favoriet, hoewel ik dat altijd lastig vind, "favorieten".

En niks geen A/B kantjes, gewoon, één cd.

[Dit bericht is gewijzigd door Silence op 17-01-2010 23:53]

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:51 schreef flebbie het volgende:
B-kantjes?

CD2 is juist geniaal!

---

Haha geniaal, juist ja. Smaken verschillen.

Maar toch voor de gein van de wikipedia geript, wat enkele bandleden zelf vinden:

quote:

---

"What was your inspiration for The Narrow Way (on Ummagumma) your first major Floyd composition?"

"Well, we'd decided to make the damn album, and each of us to do a piece of music on our own... it was just desperation really, trying to think of something to do, to write by myself. I'd never written anything before, I just went into a studio and started waffling about, tacking bits and pieces together. I haven't heard it in years. I've no idea what it's like." - David Gilmour - Sounds "Guitar Heroes" Magazine, May 1983

"What do you think of your early records like Atom Heart Mother and Ummagumma today?"

"I think both are pretty horrible. Well, the live disc of Ummagumma might be all right, but even that isn't recorded well." - David Gilmour — Der Spiegel No. 23 - 5 June 1995

"When you listen to Ummagumma, you get the feeling that each one of you is doing his own music, not caring much about the others."

"That's right. I can't be precise, but we were very individualistic at the time." - Nick Mason — March 1973[citation needed]

"The back of Ummagumma comes from something Nick Mason did". - Storm Thorgerson - Guitar World - February 1998

---

Wel mooi.

Ik hou het zelf wel bij CD1.

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:53 schreef Silence het volgende:
Ummagumma en Meddle zijn hier denk ik ook favoriet, hoewel ik dat altijd lastig vind, "favorieten".

---

Ja en bij Pink Floyd helemaal. Elke plaat heeft wel wat. Het hangt heel erg van mijn stemming af. Als ik me nogal opgefokt voel ga ik bijv helemaal voor Animals. Heb ik zin om even om de bank te liggen trippen dan kies ik weer voor Ummagumma.

M., PF is altijd enorm kritisch geweest over hun eigen werk. Vooral de oudere albums toen Syd net was vertrokken tot aan Meddle, zegmaar de experimentele periode daar hebben ze geen goed woord voor over. Ze waren heel erg zoekende maar ik vind dat het wel erg mooie muziek heeft opgeleverd.

Ik ken niet alle PF albums, maar de meeste tot dusver bevielen me wel. The Division Bell viel me echter wat tegen, moet me bij onderstaande aansluiten.

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:13 schreef Mutilator het volgende:
Van The division bell vind ik alleen High hopes een mooi nummer, de rest deed me niks.

---

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:13 schreef Mutilator het volgende:
Waters als zanger vind ik eigenlijk helemaal niet zo goed, check anders eens wat coverbands, er zitten er bij van zeer hoog niveau

---

Dat weet ik, maar toch, de manier waarop Pink Floyd, en daarna Waters solo (+ Gilmour?) hun concerten aanpakte, dat kan zo'n coverband nooit evenaren.

ik ben een groot liefhebber van PF, en dan de albums tot The final cut (1983). Daarna was het zonder Roger W., en dat was voor mij toch zo;n beetje de motor van PF. (ja, ik weet dat Roger W. nier een van de oprichters was) Wat er daarna is uitgebracht is voor mij popmuziek met een (licht) symphonisch sausje.

Ze hebben zelf ruiterlijk toegegeven dat ze in de eerste jaren "maar iets deden", dat is ook te horen aan de muziek, en ook de reden dat zeker de eerste 4 albums (dus incl. More, dat een soundtrack is) voor een nieuwkomer voor het PF geluid "niet makkelijk" zijn. Persoonlijk vindt ik het heerlijk spannende muziek om te beluisteren, ook omdat ik ook uit probeer te vinden hoe/ waarmee ze bepaalde effecten hebben gemaakt. (oldskool electronica rules imo!)

Als ik iemand kennis zou laten maken met PF, zou ik voor DSOTM of WYWH kiezen. Deze albums staan voor mij op een gedeelde 1ste plaats van favo albums allertijden. Dat ze een gedeelde 1ste plaasts hebben komt omdat de albums eigenlijk niet te vergelijken zijn wat sfeer en geluid betreft (maar wie de albums kennen weten dat al lang).

edit: typo

[Dit bericht is gewijzigd door herske op 18-01-2010 0:43]

quote:

---

Op 18 januari 2010 0:11 schreef valfar het volgende:
Dat weet ik, maar toch, de manier waarop Pink Floyd, en daarna Waters solo (+ Gilmour?) hun concerten aanpakte, dat kan zo'n coverband nooit evenaren.

---

Dat heeft ook met geld te maken dat Roger W. en David G. kunnen investeren in een show: ze zijn er eigenlijk zeker van dat er genoeg mensen komen om het terug te verdienen, daarnaast spelen zowel Roger W. als David G. in stadions ipv "zaaltjes", zodat de mogelijkheid tot grootse effecten ook groter is . (voorbeeld: de opblaaspoppen van The Wall zijn veel te groot om in een zaal te gebruiken, en als je zoiets in een zaal zou willen doen krijg je het "stonehenge effect" van Spinal Tap )

Animals (ZEER ondergewaardeerd!!!), The Wall en The Final Cut zijn mijn favorieten. Wat ik persoonlijk nooit heb gesnapt is dat iedereen TDSOTM zo goed vind. Gelukkig verschillen smaken....

quote:

---

Op 18 januari 2010 0:11 schreef valfar het volgende:
Dat weet ik, maar toch, de manier waarop Pink Floyd, en daarna Waters solo (+ Gilmour?) hun concerten aanpakte, dat kan zo'n coverband nooit evenaren.

---

Hmmm van Gilmour solo val ik dan weer in slaap

quote:

---

Op 17 januari 2010 23:04 schreef valfar het volgende:
, die reunie zal er wel nooit meer komen.

---

Dat sowieso nooit meer, sinds onmisbare schakel Wright overleden is.

Wat ik mensen aan zou willen raden om kennis te maken met PF, is om de gehele dvd "Live in Pompeii" te bekijken, dan wel de originele concertfilm in het menu 'Extra's'. De nummers Echoes, Careful With That Axe Eugene, A Saucerful Of Secrets, One Of These Days, Set The Controls For The Heart Of The Sun (en Mademoiselle Nobs) spelen ze hier in (ik geloof '71
) een vervallen arena in de ruïnes van de Italiaanse stad Pompeii, met alleen geluidstechnici als publiek. De sfeer van Pompeii past vind ik exact bij de muziek, en daarnaast vind ik de uitvoering van de nummers hier de allerbeste die ik tot nu toe gehoord heb (vergeet niet dat ze de nummers hier slechts nog maar met zijn 4en speelden, in tegenstelling tot wanneer de periode aanbrak dat ze commerciëler werden en achtergrondzangeressen en dergelijke gingen gebruiken voor live-shows). Ik krijg altijd weer kippenvel bij Echoes I, Careful With... en A Saucerful...

Aanradert!

quote:

---

Op 18 januari 2010 15:22 schreef Bijlensmid het volgende:
Wat ik mensen aan zou willen raden om kennis te maken met PF, is om de gehele dvd "Live in Pompeii" te bekijken

Aanradert!

---

+1
Laatst bij Judge M. bekeken, geweldig.

Live AT Pompeii is

Inderdaad het originele concert bekijken die als bonus staat op de dvd. Op de geremixte versie hebben ze allerlei beelden van nu er doorheen gemixt...

[Dit bericht is gewijzigd door flebbie op 18-01-2010 18:17]

Nee, gewoon kijken op videoband

quote:

---

Op 18 januari 2010 18:16 schreef flebbie het volgende:
van nu

---

Van Dark Side Of The Moon-opnames in '72-'73.

quote:

---

Op 18 januari 2010 19:08 schreef Bijlensmid het volgende:
Van Dark Side Of The Moon-opnames in '72-'73.

---

daar doelde ik niet op, ik heb het over de directors cut die in 2003 op dvd uit kwam, daar hebben ze allemaal nieuwe (2003 geschoten dus) beelden die totaal niet terzake doen ertussen gemoffeled, breekt de sfeer heel erg