bij mij is het Silence en Winterheart's Guild


ik vind de nieuwe theatraal, maar eigenlijk is hij vooral "anders"



timide man, die Tony , een echte Fin

Luister nu net even naar nieuwe song Flag in The Ground. Inderdaad bombastisch is wel het juiste woord. Blijft gelukkig wel (net) aan de goeie kant van de streep.

Vooral wat vrolijker dan Unia

Op Unia staan echt wel gave,mooie nummers op.
Nieuwe nummers zijn ook al er gaaf

Was een leuk concert afgelopen weekend. Ben eigenlijk niet zo'n powermetal fan, maar heb me toch uitstekend vermaakt bij SA. Maar wat lult die frontman enorm veel, zeg, ga eens gewoon een liedje spelen.

quote:

---

Op 21 maart 2011 12:13 schreef Mark het volgende:
...Maar wat lult die frontman enorm veel, zeg, ga eens gewoon een liedje spelen.

---

Ja dat zegt al genoeg over de muziek...

Ik vind dat gelul van Tony altijd wel wat hebben. Hij is eigenlijk ook gewoon een clown

Nieuw nummer.

Verbleekt mijns inziens wederom bij de beginplaten.

Hebben ze na Winterheart's guild eigenlijk nog wel van die catchy melodieuze nummers gemaakt ipv dat semi-proggy geneuzel?

Ik heb vroeger heel veel naar deze band geluisterd, van Ecliptica tot aan Reckoning Night, maar er lijkt niet veel meer over te zijn van wat de band ooit was. Vorig jaar heb ik ze nog live gezien, maar ook dat viel eigenlijk wel tegen. Teveel ballads.

Veel slechter dan vorige album kan het niet worden. Terwijl er op Days of Grays nog zoveel gave muziek stond. Als ze (buiten deze voorspelbare single) er een mix van Reckoning Night en Days of Grays van kunnen maken dan heb ik er nog wel vertrouwen in.

Sonata Arctica > Ecliptica – Revisited

... echt. Dit is één van de slechtste dingen die ik ooit gehoord heb.

wat een achterlijk anale toestand

Mensen moeten dit soort heropnames eens wat minder serieus nemen. Het origineel verdwijnt er niet plots van in de kast of zo, en er wordt geen historie herschreven. Niks om boos over te worden.

gelukkig,

maar echt, je moet er eens proberen naar luisteren ... wat erg gewoon.

Hij heeft gisteren voor het eerst een rondje gedraaid en ik vind er weinig mis mee. Ik hoor tien keer liever een band die een vijftienjarig jubileum viert met een heropname dan dat er een remaster in de bakken komt te liggen met een handvol bonustracks die men al lang en breed kent.

Het originele Ecliptica valt toch niet aan te tippen, daarvoor mist veel te veel dat gretige wat debuutalbums vaak hebben. Maar ik vind dit een prima klinkende 'update'.

echt?

hmm ... ik vind het enorm klinisch. Kakki zijn stem staat helemaal los van het instrumentale. Hij heeft er precies ook geen zin in. Ok dat het niet op de oude onstuimige manier is, maar het is zelfs niet op een onderhoudende volwassen versie gebracht. Ben er bijna boos om.

Er is volgens de band getracht zo trouw mogelijk aan de originele versies van de songs te blijven, en dat vond ik zelf heel aardig gelukt.

Remasters en heropnames. :')

Jammer weer.

quote:

---

Op 30 oktober 2014 14:26 schreef Ralph het volgende:
Er is volgens de band getracht zo trouw mogelijk aan de originele versies van de songs te blijven, en dat vond ik zelf heel aardig gelukt.

---

De hoge noten haalt hij totaal niet meer, probeert het zelfs niet meer. Hij wil ze zelfs niet meer. Ik krijg er een Metallica-gevoel bij

quote:

---

Op 30 oktober 2014 15:06 schreef Hypnos het volgende:
De hoge noten haalt hij totaal niet meer, probeert het zelfs niet meer. Hij wil ze zelfs niet meer. Ik krijg er een Metallica-gevoel bij

---

Dat 'ie überhaupt geen zin meer heeft in die hoge noten (en speedy power metal an sich) is natuurlijk algemeen bekend. Niettemin vind ik dit soort dingen altijd geestig, kijken hoe en band 15 jaar later met hun materiaal omgaat.

Tenzij het Manowar betreft, overigens. Dat was puur proberen makkelijk geld binnen te harken met die heropnamen van Battle Hymns en Kings of Metal. Bij Sonata krijg ik niet het idee dat hier veel soortgelijke "kwade opzet" achter zit. Geloof dat dit idee ook ontstaan is na herhaalde vragen vanuit de Japanse fanbasis/pers, maar pin me daar niet op vast.

ik hoef in ieder geval de heropnames van Silence niet te horen (de plaat dan )

Ik ook niet. Sowieso moet je dat soort dingen, als je ze dan toch doet, tot een minimum beperken.

Wat ik destijds wel erg geslaagd vond was die dubbele verzamelaar van Gamma Ray. Dat was een best-of album waar alles opnieuw ingespeeld is. Ik kan dat echt een stuk meer waarderen dan gewoon lui een plaatje in de winkel dumpen met oude meuk.

Jips , of zo een Kreator live plaat met de betere nummers voor halve prijs.

naja, Jaded Heart dan nog maar es luisteren

Bijvoorbeeld ja. Pariah's Child vond ik trouwens oprecht goed, maar ik schijn daarin ook een minderheid te vormen.

Het contrast tussen alles tot en met Victoria's Secret (stilaan toch mijn favo geworden) en hetgeen er na kwam is te groot.

Zijn twee bands in mijn oren

met hier en daar een liedje als uitzondering

maar ja, ben dan ook geen echte SA fan, meer een spêed/powermetalliefhebber

[Dit bericht is gewijzigd door Hypnos op 30-10-2014 15:42]

Zijn het ook. Zelf kan ik het latere werk ook enorm goed waarderen. Maar misschien moet je mij niet rekenen, aangezien ik A Matter of Life and Death ook nog steeds het allerbeste album van Iron Maiden vind.

Die echte snelle power/speed metal ben ik al jaren redelijk op uitgekeken, een uitzondering daargelaten.

[Dit bericht is gewijzigd door Ralph op 30-10-2014 15:45]