Gisteren Sinner's Day festival in Genk, een soort van Speedfest voor zwartgeklede vijftigers, met de focus op new wave en punk. Het was een bijzondere ervaring. Onvoorstelbaar slecht georganiseerd, kan ook echt alleen in België. Het vond plaats in een enorme hal met twee podia pal naast elkaar, waardoor de ene band moest soundchecken tijdens de andere en daarbij het optreden vaak overstemde. Voor de pak 'm beet drieduizend man waren er welgeteld twee bonnenloketten (wachttijd: een half uur), één stinkende frietkraam en één hotdogstand (wachttijd: een uur). De geur van oud vet sloeg direct op de luchtwegen. Drie euro voor een plastic bekertje bier of fris. Geen koffie verkrijgbaar. Extra betalen voor toiletten. En nog wel het ergste: geen plek om even te zitten.

Goed, dat moest even. Nu de muziek. Ik kwam voor een tweetal bands, van een groot deel van de line-up had ik nooit gehoord. Veel verrassingen en ook wat tegenvallers.

Niet genoeg gezien van O Veux om er iets zinnigs over te tikken, behalve dat het vanuit de rij voor de bonnen overtuigend klonk. Had er graag meer van gezien. Claw Boys Claw had helaas maar drie kwartier speeltijd, maar pakte de tent helemaal in. Peter te Bos stond op een gegeven moment ter hoogte van de geluidstafel en de band klapte er goed op. Te gek. Ik hoopte dat de eerste vijf minuten van Marcel Vanthilt een grap waren, maar helaas. Snel vergeten, wat een ellende. GBH daarna had de ondankbare taak om voor een hal vol bejaarden te spelen, halverwege de middag. Volgens mij speelden ze wel wat oude krakers, maar het viel dood. Vooraan vierden zes man feest, verder geen beweging in het publiek. De Brassers kende ik niet, en de naam deed vermoeden dat we te maken zouden hebben met de huisband van het lokale studentencorps. Echter, het heerste. Ontzettend! Postpunk/spacerock/new- en nowave, en veel plezier op het podium. Heerlijk. Daarna Cabaret Voltaire (heel saai), Cocaine Piss (helaas tijdens de eetpauze), Fischer-Z (leuk, maar toch wat gedateerd, weinig memorabel) en Funeral Dress (precies het soort punk waar ik een hekel aan heb). Gang of Four daarna was erg, erg indrukwekkend. Bij het éérste nummer sneuvelde er al een gitaar. Later ook nog een magnetron en ik geloof ook diverse microfoons. Heel gevaarlijk, agressief sfeertje. Combineerde goed met de loodzware, funky baslijnen en overstuurde gitaar. Postpunk zoals het hoort. Perfect. Red Zebra was ook weer een verrassing. Belgische postpunk, doet schijnbaar al veertig jaar mee, maar nooit van gehoord. Lekker gedanst, plezierig optreden. Sowieso pluspunten voor de ongepaste Bush grap. Daarna was het eindelijk tijd voor John Cale. Tranen in de ogen, zo mooi. Dromerige uitvoering van Half Past France gevolgd door een ambient/drone versie van Heroin die misschien wel twintig minuten duurde. Nauwelijks te herkennen. Daarna ook nog een hard rockende versie van Waiting For The Man. Wat een genot. Whispering Sons was daarna leuk, maar niet meer dan dat. Daarna tijd voor de andere band waar het voor mij om ging, MC5. Of beter: MC50. Vijftigjarig jubileum van Kick Out The Jams. Brother Wayne Kramer kan het nog steeds. Wereldband van leden van Soundgarden, Fugazi, Faith No More en Zen Guerilla achter zich. Niet gedacht dat ik dit ooit mee zou maken. Perfectie. Vive La Fête tenslotte even aangezien, maar het lijf wilde niet meer.

Gisteren naar Lugubrum gaan zien in JeugdKlub Paddestoel in Groot-Bijgaarden. Niet alle bands kunnen zien omdat we een burger waren gaan eten, en de bediening nogal lang op zich liet wachten.

Wat ik heb gezien:

Dissolving Skin: waren al bezig toen we aankwamen maar kon mij wel bekoren. Goeie mix van death/black en een snuifje doom.

Paragon Impure: prima optreden. Je merkt gewoon dat deze heren al lang ervaring hebben. Enigste dat ik wel heb opgemerkt bij hun setlist is dat de nieuwe nummers mij beter bevallen dan de oude.

Vermillion: niet gezien wegens etenstijd

Splendidula: waren volgens mij nog niet zo lang bezig toen we terug het jeugdhuis binnen kwamen. Hun muziek sprak mij absoluut niet aan. Soort van heavy/doom met een zangeres die nogal vals zong. Ook ellenlange opbouwende stukken, wat het allemaal nog een pak slechter maakte (niet dat opbouw slecht is, maar je moet wel leren doseren).

A Thousand Sufferings: nog een band die mij niet kon boeien. Deze heren spelen een mix van black en doom. Het geheel kwam nogal saai/eentonig over bij mij.

Lugubrum: band die ik nog maar enkele jaren ken maar mij vrij direct aanspraken. Hun mix van verschillende genres is gekend; neem een scheut black metal en meng dit met blues, jazz, surf, ... Zeer gevarieerde setlist. Ik denk dat we in ons kleine Belgenlandje fier mogen zijn op een band als deze. Echt uniek wat deze heren doen!

Kosmokrator: de vermoeidheid begon wat door te wegen bij ondergetekende, dus heb ik mij tijdens de eerste 10min van het optreden neergezet. Hetgeen ik hoorde beviel mij wel; een mix van black/death, maar dan op een uiterst smerige manier gebracht, denk maar eerder richting war metal. Na een tijdje begon het mij wel wat te vervelen, maar dat heb ik meestal wel bij dit soort van beukwerk. Denk dat ik ook gewoon al wat te moe was. Maar zeker een band waar toekomst in zit. Deed mij soms denken aan het Australische Portal, met van die bezwerende riff-vortexen die je helemaal opzuigen. Opvallend einde toen iemand uit het publiek op het podium kroop en aan het testen was of de microfoon goed werkte. Ik dacht dat het één van de geluidsmannen was... Maar blijkbaar was hij die microfoon aan het testen om hem te gebruiken in combinatie met een fijn langwerpig blaasinstrument (instrument dat ik nog niet eerder had gezien)...

Een fijne, doch late (het was 1u30 toen de laatste band er pas mee ophield) avond gehad en nog een shirt van Lugubrum op de kop kunnen tikken. Meer van dat!

[Dit bericht is gewijzigd door Steel Jaw op 02-12-2018 22:06]

@Zodiac, dat dat anno 2018 nog gebeurt. Pfff. Klinkt dramatisch. Wel fijn verslag over interessante bands. Ik zou naast MC5 het meest uitgekeken hebben naar Cabaret. Tell me more, waarom was het saai?

Cabaret Voltaire is tegenwoordig een eenmansband. De eerste minuut was veelbelovend. Zware bassen die deden vermoeden dat het wel eens een heftige show kon gaan worden. Echter, er zat nul komma nul spanning in de set. Ellenlange opbouw naar….niets. En herhaal, en herhaal. Iedere keer dat we dachten “en nú komt het” was het klaar. Richtingloos en behoorlijk ongeïnspireerd, een regelrechte aanfluiting. Het was extra zuur omdat CV een volledig uur speeltijd had, terwijl een knaller als Claw Boys Claw hun set na krap 45 minuten moest afbreken.

Helder. Zonde is dat.

Jammer voor je dat je Cocaine Piss gemist hebt, al weet ik niet of dat helemaal je ding zou zijn. Verder leuk verslag! Zou eens wat Gang of Four em MC5 moeten luisteren.

quote:

---

Op 2 december 2018 21:39 schreef Steel Jaw het volgende:
Gisteren naar Lugubrum gaan zien in JeugdKlub Paddestoel in Groot-Bijgaarden. Niet alle bands kunnen zien omdat we een burger waren gaan eten, en de bediening nogal lang op zich liet wachten.

Wat ik heb gezien:

Dissolving Skin: waren al bezig toen we aankwamen maar kon mij wel bekoren. Goeie mix van death/black en een snuifje doom.

Paragon Impure: prima optreden. Je merkt gewoon dat deze heren al lang ervaring hebben. Enigste dat ik wel heb opgemerkt bij hun setlist is dat de nieuwe nummers mij beter bevallen dan de oude.

Vermillion: niet gezien wegens etenstijd

Splendidula: waren volgens mij nog niet zo lang bezig toen we terug het jeugdhuis binnen kwamen. Hun muziek sprak mij absoluut niet aan. Soort van heavy/doom met een zangeres die nogal vals zong. Ook ellenlange opbouwende stukken, wat het allemaal nog een pak slechter maakte (niet dat opbouw slecht is, maar je moet wel leren doseren).

A Thousand Sufferings: nog een band die mij niet kon boeien. Deze heren spelen een mix van black en doom. Het geheel kwam nogal saai/eentonig over bij mij.

Lugubrum: band die ik nog maar enkele jaren ken maar mij vrij direct aanspraken. Hun mix van verschillende genres is gekend; neem een scheut black metal en meng dit met blues, jazz, surf, ... Zeer gevarieerde setlist. Ik denk dat we in ons kleine Belgenlandje fier mogen zijn op een band als deze. Echt uniek wat deze heren doen!

Kosmokrator: de vermoeidheid begon wat door te wegen bij ondergetekende, dus heb ik mij tijdens de eerste 10min van het optreden neergezet. Hetgeen ik hoorde beviel mij wel; een mix van black/death, maar dan op een uiterst smerige manier gebracht, denk maar eerder richting war metal. Na een tijdje begon het mij wel wat te vervelen, maar dat heb ik meestal wel bij dit soort van beukwerk. Denk dat ik ook gewoon al wat te moe was. Maar zeker een band waar toekomst in zit. Deed mij soms denken aan het Australische Portal, met van die bezwerende riff-vortexen die je helemaal opzuigen. Opvallend einde toen iemand uit het publiek op het podium kroop en aan het testen was of de microfoon goed werkte. Ik dacht dat het één van de geluidsmannen was... Maar blijkbaar was hij die microfoon aan het testen om hem te gebruiken in combinatie met een fijn langwerpig blaasinstrument (instrument dat ik nog niet eerder had gezien)...

Een fijne, doch late (het was 1u30 toen de laatste band er pas mee ophield) avond gehad en nog een shirt van Lugubrum op de kop kunnen tikken. Meer van dat!

---

Ja, fijne avond was dat. Vermillion was de vreemde eend in de bijt, met hun fusion/djent-wanna-be/technisch geneuzel (zonder zang trouwens), waarbij de gitaar te zacht in de mix stond.

Lugubrum, eerste keer dat ik ze live zag. Kei goed hé. Zo origineel en uniek, ik ken maar weinig bands die zo hun eigen niche hebben weten te creëren. En die zanger met zijn in vet Gents gebrachte bindteksten .

quote:

---

Op 3 december 2018 12:49 schreef BenKnuckles het volgende:
Jammer voor je dat je Cocaine Piss gemist hebt, al weet ik niet of dat helemaal je ding zou zijn. Verder leuk verslag! Zou eens wat Gang of Four em MC5 moeten luisteren.

---

Ik had ze graag gezien, maar het was gewoon geen doen om aan eten te komen in de venue. Er stonden letterlijk honderden mensen in de rij voor die ene foodtruck, dus we moesten het buiten de deur zoeken. Ik las net dat er 4.500 bezoekers waren..

quote:

---

Op 3 december 2018 14:50 schreef PandroidJack het volgende:
Ja, fijne avond was dat. Vermillion was de vreemde eend in de bijt, met hun fusion/djent-wanna-be/technisch geneuzel (zonder zang trouwens), waarbij de gitaar te zacht in de mix stond.

Lugubrum, eerste keer dat ik ze live zag. Kei goed hé. Zo origineel en uniek, ik ken maar weinig bands die zo hun eigen niche hebben weten te creëren. En die zanger met zijn in vet Gents gebrachte bindteksten .

---

Ja, voor een vriendin met wie ik daar was en mezelf leek Vermillion ons het minst te liggen, dus ideaal om dan te gaan eten.

En Lugubrum is inderdaad echt iets unieks. Ik ontdekte ze enkele jaren geleden, ook al kende ik ze wel al langer van naam. Maar ik had dus een jaar of 8 a 9 niet meer naar black metal geluisterd (buiten enkele bands), kon mij nooit vinden in het gedachtegoed achter dat genre. Maar een jaar of 4 geleden had ik behoefte aan eens iets anders, en zo ben ik mij dus eens deftig in dat genre beginnen verdiepen. Al snel merkte ik dat de experimentele/avant-garde en industrial substromingen binnen bm mij het meest aanspraken. En dan zit je met Lugubrum in elk geval zeer goed gebeiteld De manier waarop ze bm op meesterlijke wijze combineren met totaal andere genres is uniek in de wereld wat mij betreft

Vorige vrijdag in de Willemeen:
Anomalie
Schammasch
Naglfar

Stuk voor stuk vet!
Met Naglfar na 10 jaar afwezigheid als furieuze kers op de taart.
Pracht avond gehad met muziek en kunst.

Een leuke vijfdaagse achter de rug:

vrijdag: Sangre de muerdago op een privéshow in een huis in Gent. Ze waren voor mij sowieso al één van de ontdekkingen van het jaar op roadburn, dus nu ik de nummers kende er deze keer extra van kunnen genieten in een intieme setting.

zaterdag: Anomalie-Schammasch-Naglfar. Anomalie heb ik 2 nummers een kans gegeven, maar ik vond het saai en de rest van de set geskipt. Schammasch vind ik bij momenten wel OK, maar ze kunnen me niet een hele show boeien. Naglfar had ik al 20 jaar niet meer gezien. Op zich een OK show, maar ik vond Jens Ryden toch een betere frontman (en sowieso dateren hun beste nummers van die periode).

zondag: Celestial wolves - The chasing monster. Celestial wolves al meerdere keren gezien. Zijn wel goed in wat ze doen, maar niet goed genoeg om zich te onderscheiden van de dertien in een dozijn postrock bands. The chasing monster doet dat dan wel door de combinatie met een verhaal gebracht door voice actors dat ze overheen hun nummers samplen.

maandag: Soulgrip - Ulsect - Zhrine. Soulgrip geskipt wegens al te vaak gezien en ze me ook nooit konden overtuigen. Ulsect had ik voor roadburn al eens gecheckt en toen wegens een overlap links laten liggen. Nu dus wel gezien, maar het kon me niet echt overtuigen. Zhrine zette weer een sterke show neer. Enige minpuntje was dat de contrabas iets te zwaar in de mix stond.

dinsdag: Bloodbath - Hatebreed - Dimmu borgir - Kreator. Bloodbath was kort & krachtig. Slechts 7 nummertjes, maar wel een vet geluid. Tijdens Hatebreed ben ik in het AB restaurant gaan eten. Altijd de moeite en tijdens metalshows altijd superrustig (tijdens shows van andere genres zit het nochtans altijd propvol - weer een metal cliché dat bevestigd wordt helaas). Laatste nummertjes van Hatebreed wel nog meegepikt. Ondanks mijn hardcore achtergrond nooit echt mijn ding geweest. Dimmu borgir had ik al jaren niet meer gezien en ik ben ook al enkele releases geleden afgehaakt. Ik had er dan ook geen hoge verwachtingen van (zeker door hun belabberde liveshows in het verleden), maar ze hebben me positief verrast. Was echt wel strak, ook professionele show. Kreator ben ik midden jaren'90 afgehaakt. De oude nummers waren OK, maar met het nieuwer werk kunnen ze me toch niet echt overtuigen.

quote:

---

Op 3 december 2018 12:49 schreef BenKnuckles het volgende:
Zou eens wat Gang of Four em MC5 moeten luisteren.

---

Van Gang of Four is Entertainment! sowieso een zware aanrader!

Wat was Bell Witch extreem vet op Darken The Moon afgelopen zondag in Sint-Niklaas!

Vorige week donderdag Willemeen Arnhem

Door de heerlijke pizza het eerste deel van Slegest gemist, wat opzich best jammer was.
Lekkere smerige 70s rock met black, met bijbehorende podiumpresentatie, feestband dit.

Vreid, waar ik voor ging, was lekker op dreef, goeie mix tussen oude en nieuwe nummers. In de eerste instantie was het publiek niet erg enthousiast bij de aankondiging van het eerste nieuwe nummer, maar nog geen 10 sec later gingen de vuisten toch echt de lucht in, wapperende haren alom.
Wel jammer dat tijdens een mooi rustig stuk, waar Sture even ging zitten en alleen op zijn gitaar tokkelde, het grootste deel van het publiek niet ff zn muil kon houden. Maargoed, dat mocht de pret niet drukken.

Kalmah was duidelijk het populairst deze avond.
Niet echt mijn straatje, catchy folky melodic death iets.
Het was zo'n feest dat de shirtjes uit gingen, ook bij de dames. Strak optreden van duidelijk ervaren muziekanten en, vooral de zanger, entertainers. Naast leuke anecdotes kwam ook sport aan bod: "I probably love your team more than you do" ..voetbal...Hij mocht van mij wel ff over ophouden.
Had de band zelf nog nooit eerder gezien, absoluut geen straf.

EMM vrijdag
* Slaegt: het was al bizar druk. Aardig maar echt boeiend vond ik het allemaal niet helaas.
* Wiegedood: pakt me soms wel live en soms trek ik het maar matig, deze keer het laatste.
* Moonsorrow: nooit eerder gezien. Gelijk openen met Ukkosenjumalan Poika, best genoten eigenlijk.
* Urfaust: geniaal, echt dikke trip weer
* Solstáfir: prima show, paar nummers maar gezien

Ik vond Carnation wel goed vrijdag.

De zaterdag was een aaneenschakeling van hoogtepunten. Allereerst een superstrak optreden van Deadhead, de sfeer en het spelplezier spatten van het podium af. Complimenten ook voor het kapsel van Woning, leek wel geïnspireerd door de coupe van wijlen ds. Paauwe!
Necrophobic had er zin an, ging er ook voor qua podiumpresentatie. Wat ik jammer vond was het dunne gitaargeluid dar ook nog eens compleet werd weggedrukt door de veel te hard en zwaar ingemixte basstriggers. Ging ten koste van de bombast, en daar moeten ze het wel van hebben.
Shining had ook te kampen met slecht geluid, maar die creepy zanger met zijn presentatie compenseerde het voor mij. Geweldige podiumact. Samen met Chris Holmes de verrassing van de dag voor mij. Chris maakte lekkere hardrock, met natuurlijk wat WASP-spul en zelfs een cover van Neil Young. Heerlijk verfrissend.
Impaled Nazarene was het hoogtepunt. Goed geluid, een heersende strakke band en vooral een geweldige Mika die de barsten in de glazen krijste.
Een welbesteed weekendje uit!

[Dit bericht is gewijzigd door bastianus op 16-12-2018 16:05]

Gisteren naar DB's, Utrecht geweest om oa Neerlands meest eetlust bedervende band te zien.

Inferum mocht het publiek opwarmen met hun dikke groove metal. Hoorde invloeden van Gojira, Meshuggah en zelfs Slipknot. Goed optreden en hoewel de zanger een ruige strot heeft, mag ie soms ook best eventjes z'n mond houden.

Grindpad speelde ook lekker. Hoewel de bandnaam anders doet vermoeden, betrof het hier lekkere thrash. Men heeft iets met haaien en dus werden er 2 opblaashaaien het publiek in geworpen die lekker aan het dartelen waren tussen de mensen. Had niet echt gehoeven, want ik was nu constant in de gaten te houden of zo'n ding niet mijn kant op kwam haha. Al met al toch een puik optreden.

Zeg 'ns Aaaaaaaaaargh! Potverdrie, wat een heerlijk optreden zeg van Kutschurft! Ik had deze band gek genoeg dus nog nooit live gezien. Maar zo vaak treden ze ook niet op. Met songtitels als Met je tieten in de bankschroef, Zij zuigt graag aan mijn Spaanse kraag, In een waas van tenenkaas, Boer hoekt vrouw, Temptation weiland, Bukkake Barbie, Greppelslet was er genoeg hilariteit in de zaal. De korte intro's waren ook goed gekozen. De band speelde zelf eendenreet strak. Lekker hoor!

Die Kutschurft titels...

Zondag naar Ecclesia Diabolica Catholica 2019 in de AB te Brussel; Wolves in the Throne Room, At the Gates en Behemoth. Over de hele avond een geweldig helder geluid, AB maakt zijn reputatie keer op keer waar. Niet te hard en zeker niet te zacht, alle instrumenten kraakhelder te onderscheiden en een geweldige EQ.

Wolves in the Throne Room bracht een kwalitatieve set black metal. Ik heb er weinig verstand van, maar voor mij klonk het gewoon als Noorse jaren '90 black a la oude Enslaved. Genietbaar, maar niet echt mijn ding.

At the Gates speelde voor deze fanboy een op voorhand gewonnen wedstrijd. Set opgebouwd uit de laatste drie platen, die het live w.m.b. het beste doen. Al had een nrtje of twee van Terminal Spirit Disease niet misstaan natuurlijk. De mannen hadden er duidelijk veel zin in en nrs als Cold en Suicide Nation blijven tot het beste behoren wat de jaren '90 heeft voorgebracht wat metal betreft als het aan mij ligt. De afsluiter The Night Eternal is een prachtige manier om de set af te sluiten. Naar huis met een stijlvolle longsleeve, hun laatste gelimiteerde EP'tje op rood vinyl en een set buttons.

Behemoth. Woah. Ik volg de band al sinds de Thelema / Zos Kia Cultus tijden en het is eigenlijk ongelofelijk hoe een dergelijke extreme metalband zo succesvol is geworden zonder echt in te boeten op hun kracht. Geweldige furieuze set, waar qua strakheid geen vloeitje tussen te krijgen viel. De visuele show was ook helemaal af en zoals gewoonlijk vol blasfemie. Geweldig optreden, mooie ervaring. Ook mooi om de ontwikkeling te zien van showtjes in de Biebob tot een uitverkochte AB in vuur en vlam zetten.

Erg gezellige avond met onze concertbende, genoten van de nodige biertjes. Meer van dat!

Ora pro nobis Lucifer. ;-)

op 31/01 naar Massive Attack in dezelfde AB Paleis 12

veel noise, drones en postrockerige Middenoostentoestenden, was goed,
de nummers van Mezzanine, vrij aardig
maar dan ...

heel wat reggae/hippie dub met politieke en moraliserende boodschappen. KUT

Poetin in beeld ... geen reactie
Trump in beeld ... de zaal gaat BOEEEE

en dan de slogans over hoe mensen in een "dream like state" verkeren, over paranoia en angst, over complottheorieën en hoe de enige reden dat die bestaan is om mensen bang te maken en hoe slecht dat dat wel niet is ... terwijl menig bezoeker aan het blowen was in de zaal, dé manier om paranoia te worden en in een dream like state terecht te komen.
srsly ...

[Dit bericht is gewijzigd door Hypnos op 06-02-2019 16:47]

Ik was er ook. Ik vond het een goeie show. Eens niet de voor de hand liggende hits: enkel nummers van Mezzanine aangevuld met enkel covers (Ultravox, The velvet underground, Horace Andy,...).

En die onderliggende politieke boodschap is er live toch altijd al geweest of was dit de eerste keer dat je ze live zag?

Wel een ongelooflijke k*tzaal. Bijna een half uur aanschuiven om binnen te geraken. Lockers voor vermoedelijk 5% van de capaciteit van de zaal. Toog die buiten de zaal staat, dus als je wil drinken tijdens de show ben je een goed kwartier onderweg...

quote:

---

Op 6 februari 2019 16:58 schreef williamblake het volgende:
Ik was er ook. Ik vond het een goeie show. Eens niet de voor de hand liggende hits: enkel nummers van Mezzanine aangevuld met enkel covers (Ultravox, The velvet underground, Horace Andy,...).

En die onderliggende politieke boodschap is er live toch altijd al geweest of was dit de eerste keer dat je ze live zag?

Wel een ongelooflijke k*tzaal. Bijna een half uur aanschuiven om binnen te geraken. Lockers voor vermoedelijk 5% van de capaciteit van de zaal. Toog die buiten de zaal staat, dus als je wil drinken tijdens de show ben je een goed kwartier onderweg...

---

Ja was de eerste keer dat ik die zag. Ik vond Mezzanine altijd een erotische, geile, begeesterende en narcotische plaat. Dat is er nu wel af.

zaal was idd kut, organisatie ook. 15 minuten aanschuiven voor drankje,
buiten in de kou staan aanschuiven voor wat eten.
5 euro voor een grote cola ...
lockers forget it idd.

blurgh

Zondag in de AB was inderdaad erg goed. Zoals steeds een top geluid in de AB (Paleis 12 is een andere zaal dan de AB, dit terzijde). WitTR was geniaal, maar natuurlijk veel te kort.
At The Gates kan ik niets mee, waren wel erg enthousiast.

Behemoth was de eerste keer dat ik deze zag. Heel erg straf, sterke show, goede interactie met het publiek. Blijft voor velen natuurlijk wel wat te extreem, maar ik zie die toch een nog hogere plek op metal festivals bekomen de komende jaren.


Ik zag Massive Attack een paar jaar terug op Cactusfestival, en toen was die politieke boodschap er inderdaad ook wel al. Nu kun je gewoon je ogen sluiten en wegdromen op de muziek?


Ik ben gisteren naar Ghost in Antwerpen gaan zien. Candlemass was goed op dreef als voorprogramma, wel mooi dat ze toch 45min mochten spelen.
Ghost was top. Heel erg goede show, top entertainment, leuke set.
Een tip aan de haters ... bekijk ze gewoon als een rock band, en erken een goede melodie in een nummer.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het meeste genoot van de oudere nummers in de set, maar desondanks echt wel top. Zeker naar het einde toe wel iets té veel gepraat, anderzijds ... in een show van 2u30min kun je dit al eens door de vingers zien.

Ik ben erg benieuwd naar hoeveel groter Ghost nog zal worden. Lijkt me een zekerheid qua headliner volgend jaar op GMM (tenzij Graspop het zelf niet zou aandurven, wegens bang voor kritiek van metelheads), maar ik sluit zelfs niet uit dat dit een hoge plek op een Rock Werchter / Pinkpop affiche kan krijgen.

[Dit bericht is gewijzigd door Tool-fan op 07-02-2019 12:12]

Afgelopen zaterdag naar optredens geweest in JOC te Ieper.

De eerste band van de avond was het Belgische Iteru. Deze band speelt een combinatie van doom en death. Dat ze voor een tof sfeertje zorgden stond buiten kijf. Alleen zorgden de repetitieve nummers soms voor een beetje verveling bij mij.

Daarna was het de beurt aan Idle Hands uit Portland. Deze band was duidelijk de vreemde eend in de bijt. Wat ze ons voorschotelden was rock 'n roll die duidelijk was blijven hangen in de jaren 80. Muzikaal gezien degelijk. Alleen had het evengoed zonder zang gekund, want deze stak er op geen enkel moment echt bovenuit... En zorgde dus voor geen meerwaarde.

Als derde band van de avond was het de beurt aan het geliefde Uada. Eveneens een band die afkomstig is uit Portland. Deze heren spelen melodic black. Eerlijk gezegd snap ik de hype rond deze band niet. Ze hadden mij op geen enkel moment mee in hun verhaal. Had er meer van verwacht.

Na een korte tussenstop in de lokale frituur was ik nog op tijd voor het Zweedse Tribulation. Deze band begon ooit als death metalband, maar switchte ergens in hun carrière naar gothic metal. Gothic metal die voorzien was van een hoge grunt, genre At The Gates. Dit was ook weer een band die muzikaal wel meeviel. Wat rustiger dan Iteru en Uada. Echt volledig overtuigen konden ze mij toch niet. Ook was er de vreemde gesluierde gitarist die de aandacht trok met zijn dansjes en wel erg vrouwelijke bewegingen (even opgezocht op Metal Archives of het hier een vrouw betrof, maar volgens die site spelen er enkel heren bij deze band). Awkward!

En dan was het de beurt aan de headliner van de avond: Gaahls WYRD. Voor de meesten zal Gaahl wel gekend zijn als ex-zanger van o.a. Gorgoroth en God Seed. Gaahls WYRD is dus de man's nieuwe band. Enkele weken geleden werd er op Youtube al een nummer gereleased van het aankomende debuutalbum van deze groep. Een nummer dat nogal avant-garde black deed aanvoelen. Live was het een mix van de nieuwe avant-garde nummers die voorzien werden van cleane zang enerzijds, en nummers uit het oude werk van Gaahl die pure black met snedige vocals brachten. Ook dit optreden zorgde voor 'mixed' emotions' bij mij, daar niet alle nummers even sterk waren.

Conclusie: een dag waarop ik bands zag die zeker niet slecht waren, maar die mij toch niet volledig konden overtuigen. Desondanks heb ik mij wel geamuseerd. Mooie zaal ook

Gisteravond naar De Helling in Utrecht, met bijna dezelfde line-up als Steel Jaw hierboven beschrijft (minus Iteru).

Idle Hands: inderdaad erg jaren '80. Voor zover überhaupt aanwezig werd hun overtuigingskracht vakkundig ondermijnd door gitaarproblemen van de zanger, die vervolgens steeds maar weer het podium af/op liep in de hoop dat op te lossen. Goed geprobeerd, maar gemiste kans.

Uada had een belabberd geluid en eveneens gitaarproblemen, al speelden zij wel stug door. Lijkt me best een aardige band, maar daar kwam nu weinig van over het (overigens extreem statische) voetlicht.

Tribulation heb ik na hun ene death-metalalbum niet meer geluisterd, maar wat een verrassing was dat! Goede nummers, goed spel, enthousiaste presentatie, en zowaar ook een prima zaalgeluid nu. Het hele gothic-element waar ik normaal geen fan van ben vond ik hier een absolute verrijking. Ja, deze mannen hebben het dik voor mekaar. Feestje!

Gaahl's Wyrd: mooie setlist met nummers van Trelldom, Gorgoroth en God Seed, plus een nieuw nummer. En godverdomme, wát een goede band heeft Gaahl om zich heen verzameld. Het nummer van de aankomende plaat is ronduit sterk, en de oudere nummers klonken over het algemeen beter dan ik ze ooit gehoord heb. En net als bij Tribulation een briljant zaalgeluid. Intense as fuck optreden. Waanzinnig.