quote:

---

Op 31 januari 2008 21:47 schreef spectre het volgende:
nou ehm.. potver zeg.

Nu moet ik hem haast ook wel gaan beluisteren

---

God wat een straf

NP: Dancers to a Discordant System

Ik kom je persoonlijk opzoeken als het een straf wordt, pas er op

quote:

---

Op 31 januari 2008 21:52 schreef spectre het volgende:
Ik kom je persoonlijk opzoeken als het een straf wordt, pas er op

---

Ach, als je een paar biertjes meeneemt

quote:

---

Op 31 januari 2008 21:47 schreef NecRobert het volgende:
Voor straf heb je mail

---

Tsja, wat moet ik er van zeggen...?

De eerste 2 minuten klinkt het nog wel lekker vet maar daarna wordt het gewoon zaaddodend saai. Deze band zou zich de ogen uit hun kop moeten schamen. Zulke getalenteerde muzikanten die keer op keer dezelfde saai meuk op de markt brengen. Lijkt nergens op.

Op Metal archives last ik dit:
Meshuggah have spent the past 20 years doing little more than bash out power chords at varying speeds in varying time signatures, with the rhythm section doing the whole zany time signature thing too whilst a Rottweiler is put on vocal duty.

En daar heb ik eigenlijk niks aan toe te voegen.

+1, eigenlijk...

-12393104123940341398492138

Briljante cd.

quote:

---

Op 31 januari 2008 22:39 schreef XnegativeX het volgende:
Tsja, wat moet ik er van zeggen...?

De eerste 2 minuten klinkt het nog wel lekker vet maar daarna wordt het gewoon zaaddodend saai. Deze band zou zich de ogen uit hun kop moeten schamen. Zulke getalenteerde muzikanten die keer op keer dezelfde saai meuk op de markt brengen. Lijkt nergens op.

Op Metal archives last ik dit:
Meshuggah have spent the past 20 years doing little more than bash out power chords at varying speeds in varying time signatures, with the rhythm section doing the whole zany time signature thing too whilst a Rottweiler is put on vocal duty.

En daar heb ik eigenlijk niks aan toe te voegen.

---

+1

Alleen vind ik dat een pluspunt

Ik zou ze wel eens met een andere zang willen horen.Wat meer variatie ofzo. Nu trek ik het bijzonder slecht.

Net dat nieuwe album maar ff down geload, maar dat klinkt best prettig hoor.

Vind de nieuwe plaat dikke vette HEERSCH! Een lekker plaatje om op te hoofdschudden.

quote:

---

Op 31 januari 2008 22:39 schreef XnegativeX het volgende:
...

Op Metal archives last ik dit:
Meshuggah have spent the past 20 years doing little more than bash out power chords at varying speeds in varying time signatures, with the rhythm section doing the whole zany time signature thing too whilst a Rottweiler is put on vocal duty.

En daar heb ik eigenlijk niks aan toe te voegen.

---

Sja, je kan met een dergelijk "formule" elke band wel de grond in boren. Creatieve azijnpisserij, dat wel, maar zo steriel als de pest en daarom niet geschikt om muziek mee te omschrijven. Muziek == emotie.

Slayer have spent the last 25 years doing little more than bash out power chords at varying speeds, with the rhythm section doing practically nothing more than playing polka's and double bass whilst a kitchen maid is put on vocal duty.

Darkthrone have spent the last 15 years doing little more than playing a handfull of riffs at a constant speed, with the rhythm section doing practically nothing more than playing blast beats whilst a grinder is put on vocal duty.

Etc

Het raakt je of niet, over smaak valt niet te twisten.

Ik heb de nieuwe nog niet gehoord, maar DEI blijft voor mij de enige Meshuggah cd die ik kan blijven luisteren. Los ook van het geniale Sol Niger Within natuurlijk

Heb alle albums erna geprobeerd, maar ben telkens na 10 minuten helemaal uitgeluisterd. Een hoop van m'n favoriete bands doen ieder album min of meer hetzelfde trucje, maar bij Meshuggah vind ik het te ver gaan. Knap uitgevoerd, maar zo vlak en uitgemolken als wat. Ik mis gewoon de variatie in zang en melodie.

Ieder z'n ding zullen we maar zeggen

Wat ik wel jammer vind is dat Meshuggah nu zo ingewikkeld is, dat ik t vaak niet meer kan uit-tellen. Is opzich natuurlijk *mijn* makke (dat ik per se muziek helemaal wil kunnen doorgronden, maar goed) en het knappe van Meshuggah is dat er toch altijd een soort van 'flow' inzit, waardoor iedereen er toch naar kan luisteren.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben fan vanaf hun eerste album, en ik vind ze geweldig, maar toch... ik denk stieken wel eens 'wat zou er gebeuren als ze met de hardheid van nu elementen van "Contradictions..." t/m "Destroy..." erin zouden verwerken, wat meer melodieuze Holdsworthesque solo's en, sterker nog, zelfs iets meer liedjes-structuur erin'. Oeh! Wat zou dat SMULLEN zijn!

[Dit bericht is gewijzigd door Fusion op 01-02-2008 18:02]

Nieuwe al gehoord dan?

quote:

---

Op 1 februari 2008 17:00 schreef Snaack het volgende:
Slayer have spent the last 25 years doing little more than bash out power chords at varying speeds, with the rhythm section doing practically nothing more than playing polka's and double bass whilst a kitchen maid is put on vocal duty.

Darkthrone have spent the last 15 years doing little more than playing a handfull of riffs at a constant speed, with the rhythm section doing practically nothing more than playing blast beats whilst a grinder is put on vocal duty.

Etc

Het raakt je of niet, over smaak valt niet te twisten.

---

Als bands als Darkthrone en Slayer elke keer dezelfde formule zouden gebruiken dan zou je gelijk hebben. Dat is niet het geval (luister bijvoorbeeld maar eens naar Transilvanian Hunger, Hate them en F.O.A.D. en vertel me dan nog eens dat op die 3 albums dezelfde formule gebruikt wordt) dus jou commentaar is in dit geval niet van toepassing.

quote:

---

Op 1 februari 2008 17:00 schreef Snaack het volgende:Muziek == emotie.

---

Hier ben ik het dan wel weer helemaal mee eens. Maar ik hoor geen enkele emotie in de muziek van Meshuggah. Alleen maar steriele, machinale techniek. In tegenstelling tot een band als The Dillinger escape plan. Dat is gewoon mijn grootste probleem met Meshuggah. Als ze op hun volgende plaat ineens een stuk minder technisch zouden gaan spelen dan zou er niks overblijven van de hele band. Dat super technische voelt voor mij gewoon teveel aan als een gimmick.

quote:

---

Op 2 februari 2008 11:23 schreef XnegativeX het volgende:
Hier ben ik het dan wel weer helemaal mee eens. Maar ik hoor geen enkele emotie in de muziek van Meshuggah. Alleen maar steriele, machinale techniek. .

---

dat is precies ook mijn punt van kritiek op het latere werk van meshuggah. Als ik dan aan de felheid van het oude werk denk dat perfect gepaard ging met de meest fantastische, originele breaks. Maar de laatste gaat toch al weer een eind die kant op en het eerste nummer van de cd blaast toch echt menig thrashband omver.

quote:

---

Op 2 februari 2008 11:23 schreef XnegativeX het volgende:
Als bands als Darkthrone en Slayer elke keer dezelfde formule zouden gebruiken dan zou je gelijk hebben. Dat is niet het geval (luister bijvoorbeeld maar eens naar Transilvanian Hunger, Hate them en F.O.A.D. en vertel me dan nog eens dat op die 3 albums dezelfde formule gebruikt wordt) dus jou commentaar is in dit geval niet van toepassing.

---

Zo bedoelde ik het niet helemaal. Denk aan de meta-tags die bijv. Pandora gebruikt om bands te categoriseren. Daaruit kun je een tamelijk abstracte "formule" distilleren om de muziek van een band te omschrijven. Zo'n formule zegt echter vanzelfsprekend helemaal niets over hoe een luisteraar de muziek ervaart.

In het geval van Meshuggah ben ik van mening dat het genre muziek dat zij spelen alleen als "Meshuggah" omschreven kan worden, ookal hebben zij natuurlijk talloze bands geïnspireerd die "chuggah's" in hun muziek verwerken. Andere koek dan een een band die in een breder hokje valt, zoals black, death etc..

Tuurlijk is de "formule" van toepassing. De muziek van Meshuggah wordt nu eenmaal gekenmerkt door laaggestemde gitaren die samen met de bassdrum polymetrische patronen t.o.v. een puls spelen.

Ik zie echter niet in hoe dat de basis voor een waardeoordeel kan vormen en dat heb ik gepoogd te illustreren met "formules" voor andere bands.

Analogie: "Ha, die auto is blauw en hij heeft een 3liter 6 cilinder blok, dus hij is stom!". That's not the point. Vind jij hem mooi?

quote:

---

Hier ben ik het dan wel weer helemaal mee eens. Maar ik hoor geen enkele emotie in de muziek van Meshuggah. Alleen maar steriele, machinale techniek.

---

Dat kille, machinale is nu juist dat wat mij aanspreekt aan Meshuggah en past imho ook ontzettend goed bij de thematiek van de teksten en past bij mijn beleving van de band als "een vreemdsoortige futuristische machine".

quote:

---

Als ze op hun volgende plaat ineens een stuk minder technisch zouden gaan spelen dan zou er niks overblijven van de hele band. Dat super technische voelt voor mij gewoon teveel aan als een gimmick.

---

Dat is jouw beleving

En, volg ik die gedachtengang kan je net zo goed zeggen dat het super technische van bands in het algemeen een gimmick is (vanuit de context van abstracte stijlkenmerken bekeken ) "Moeilijk doen om het moeilijk doen" zal ik maar zeggen.

De grote verdienste van Meshuggah vind ik echter dat ze weliswaar ontzettend complexe patronen spelen, maar het toch "headbangbaar" kunnen laten grooven. Het is ingewikkeld maar klinkt niet zo (vind ik dan)

Maar goed, ik ben een fanboy dus wellicht is mijn gehoor eraan gewend en getraind die maffe dingen aan te horen.

Met dank aan NecRobert 1 nummer gehoord en ik trek het zeer goed. Ik hoor een voorzichtige terugkeer naar de Chaosphere dagen, niet voor niets mijn favoriete Meshuggah plaat.

Ik vind hem nu al beter dan Nothing en Catch 33 bij elkaar, en dat op basis van 1 nummer.

Deze gaat dan ook rechtstreeks mijn collectie in zodra hij uit is.

ongelofelijk vette riffs, ongelofelijk vet altegaar,

alleen die zang steekt me wat tegen, meer afwisseling aub.


maar zeker dik okeëe plaat

Heerlijk muziekje die nieuwe plaat, maar headbangen lukt me er toch niet zo goed op tenzij gepaart met een epileptische aanval.

Het is ongelooflijk slecht, maar "ObZen" is pas mijn eerste kennismaking met Meshuggah. Ik kan de discussie dan ook niet echt volgen, maar ik hoor wel gewoon een immens vette metalplaat met riffs die er echt toe doen en ik heb maar geen poging gewaagd om de ritmes te doorgronden. Vooral de nummers "Bleed" en "Dancers to a Discordant System" maken een bijzonder goede indruk en op zwaktes kan ik Meshuggah niet betrappen. Ik kan me wel voorstellen dat Meshuggah redelijk vermoeiend wordt als ze dit soort muziek altijd al hebben gemaakt, maar dat maakt "ObZen" als product op zich zeker geen slechte plaat.

Meshuggah doet wat ze doen, ze zijn er het beste in, ze vernieuwen zichzelf, worden beter of anders in wat ze doen , als je de verschillen tussen albums niet kan horen is er iets mis met je oren denk ik.
Ik vind Chaosphere de beste plaat overigens en van die nieuwe ben ik nog niet helemaal overtuigd maar alsnog is meshuggah een unicum in de metal, er zijn heel wat bands die hetzelfde proberen maar niemand lukt het. Die ritmes zijn hun trademark en dat hopelijk altijd zo blijven, intens is het altijd gebleven en hopelijk blijft dat ook zo.

Tomas Haake in Terrorizer:

"I think to some extent, this album is kind of taking you through all the different time periods of Meshuggah, where the last song on this album is the one that is most similar to 'Catch 33' for example. So we've kind of taken all the different vibes through the different times that we've been in, in the different albums that we've released. And I think in that sense it is the most diverse album that we've put out."

"Some of the tracks are in really awkward tempos. I never practised so much for any album as I've done for this one, and still we're just getting started as far as playing the material together goes, because we never do that prior to recording."

"I'm not a 24/7 drummer, like really working, working, working all the time. I don't know for what reason, but I could never keep a strict practiing routine or whatever a lot of other drummers do. Up until a couple of years ago I never even warmed up before a show, which is pretty crazy of course, and you can get serious injuries from doing that. But I never did, I just sat around and then went up and played and got back in the dressing room and drank a few pints."

Het is tijd om eens stevig door het stof te gaan.

Ik heb namelijk vandaag een Meshuggah plaat gekocht. Obzen wel te verstaan.

Nadat ik weer doodgegooid was met positieve reviews en nadat ik de geweldige cover had gezien heb ik het album toch maar eens gedownload.

In de eerste instantie deed het mij weer helemaal niks. Totdat ik ineens een hele fijne, zweverige fusion solo voorbij hoorde komen. En na een tijdje ontdekte ik steeds vaker van dit soort geintjes door de hakkende riffs heen en toen was mijn interesse gewekt.

Vandaag heb ik het album aangeschaft en hij bevalt me erg goed. Mijn favoriete band zal het nooit echt worden en veel van mijn kritiek op de band blijft overeind staan. Ik vind de sound persoonlijk redelijk een dimensionaal en de zang had een stuk afwisselender gekunt. Maar toch trek ik de ultra heavy, repeterende riffs en de fusion solo's erg goed. Ze hebben een bijna hypnotiserend effect op me.

Mag ik je dan Chaosphere nog eens aanbevelen?