Xasthur - Nocturnal Poisoning

Het enige album wat ik op cd heb. Waarschijnlijk zijn minste album ook, en tevens dan weer zijn bekendste.
Samengevat: Xasthur werd rond de release van dit album gehypted en ik was daar vatbaar voor.

Het album begint aardig, met de eerste tonen van zulk een klankaard dat er meteen een gevoel van nostalgie en weemoed wordt opgewekt.
Eigenlijk kan je het werk van Xasthur op dit album wel samenvatten tot een samenspel van klanken die verschillende emoties kunnen opwekken. Dat stuk is goed gelukt.

Als je het album een paar keer gedraaid hebt kom je (kwam ik) erachter dat er toch wel wat te weinig substantie is. Qua stemming is het album allemaal dik in orde, maar qua substantie, niet wat mij betreft.

Hoe dan ook het was de opening naar een wat groter podium voor Malefic, de persoon achter de eenmansband en in de loop der jaren zou hij een berg goede cd's releasen waaronder the funeral of being waarschijnlijk zijn beste werk is, of telepathic with the deceased.

Ondanks zijn goede werk keerde het tij voor Malefic, ergens werd besloten dat hij 'niet cool' meer was, en Xasthur kwam in het verdomhoekje, zoals je dat wel bij meer bands zag in de jaren '00. Nargaroth is daar een goed voorbeeld van.

Even goed een aardig stukje werk. Op zijn minst is het een uniek geluid, en later zou hij dit geluid verborduren in muziekstukken van wat meer houvast.

'Heart is the Star of Chaos' is de debuutplaat van het internationale project Selcouth. De band speelt een mix van avant-garde metal, jazz, krautrock en post-metal.

De muziek kan omschreven worden als speels en carnavalesk.

Qua vocaal pallet krijgen we vooral cleane vocals, gebracht door een zanger en verschillende sopraan zangeressen.

Occasioneel duikt er al eens een blastbeat op.

Kort samengevat: entertainende, experimentele plaat. Het tweede deel van 'Heart is the Star of Chaos' vond ik wel beduidend beter.

[Dit bericht is gewijzigd door Steel Jaw op 22-05-2024 1:42]

Nieuw album van DIIV. Frog In Boiling Water.

Ow Ow Ow ..

Het vroege werk van de heer Marylin Manson met eenzelfde hate-me mentaliteit die ik hier dagelijks op het forum zie en waar ik stiekem toch een klein stijfje van krijg.

quote:

---

Op 24 mei 2024 11:19 schreef OPPEREINDBAAS het volgende:
Nieuw album van DIIV. Frog In Boiling Water.

---

Ik vind hem heel mooi. Rustig en ingetogen, maar kruipt onder je huid. Ik miste eerst wat pit, maar na een paar keer luisteren was ik mee. Prachtplaat!

Dit klinkt als AI

quote:

---

Op 18 mei 2024 14:19 schreef Freduk het volgende:
Xasthur - Nocturnal Poisoning

Het enige album wat ik op cd heb. Waarschijnlijk zijn minste album ook, en tevens dan weer zijn bekendste.
Samengevat: Xasthur werd rond de release van dit album gehypted en ik was daar vatbaar voor.

Het album begint aardig, met de eerste tonen van zulk een klankaard dat er meteen een gevoel van nostalgie en weemoed wordt opgewekt.
Eigenlijk kan je het werk van Xasthur op dit album wel samenvatten tot een samenspel van klanken die verschillende emoties kunnen opwekken. Dat stuk is goed gelukt.

Als je het album een paar keer gedraaid hebt kom je (kwam ik) erachter dat er toch wel wat te weinig substantie is. Qua stemming is het album allemaal dik in orde, maar qua substantie, niet wat mij betreft.

Hoe dan ook het was de opening naar een wat groter podium voor Malefic, de persoon achter de eenmansband en in de loop der jaren zou hij een berg goede cd's releasen waaronder the funeral of being waarschijnlijk zijn beste werk is, of telepathic with the deceased.

Ondanks zijn goede werk keerde het tij voor Malefic, ergens werd besloten dat hij 'niet cool' meer was, en Xasthur kwam in het verdomhoekje, zoals je dat wel bij meer bands zag in de jaren '00. Nargaroth is daar een goed voorbeeld van.

Even goed een aardig stukje werk. Op zijn minst is het een uniek geluid, en later zou hij dit geluid verborduren in muziekstukken van wat meer houvast.

---

Vind dit toch echt zijn beste album, en volgens mij zijn er heeeel erg weinig mensen die daar anders over denken. Mede door de verre van optimale productie heeft het een erg duistere sfeer. Dit samen met de melancholische gitaarlijnen en iele orgelachtige keyboards geeft het wat dromerigs. Maar dan gitzwart. Een heerlijk album om bij weg te zakken en je in onder te dompelen.
A Gate Through Bloodstained Mirrors vind ik ook erg sterk, maar is eigenlijk een demo. Met zijn 'nieuwe' country, blue grass, akoestische neo-folk, post-black ben ik ik matig bekend. Heb er wel wat van gehoord. Niet slecht. Niet overtuigend. Inmiddels maakt hij (ook) weer black metal. En over twee maanden een nieuw album, waarvan de muzikale stijl mij (nog) niet duidelijk is.
Eigenlijk weer eens Portal of Sorrow draaien. Daar speelt Marissa Nadler op mee.

quote:

---

Op 19 mei 2024 14:19 schreef Dypfrys het volgende:

---

Moeilijk ondergewaardeerde band.

[Dit bericht is gewijzigd door KwelgeestIV op 29-05-2024 9:21]

Förgjord - Laulu kuolemasta

https://www.youtube.com/watch?v=tdFj6KGMIlk

TRIPTYKON Aurorae Wacken 2016

[Dit bericht is gewijzigd door kayan op 02-06-2024 22:33]

Nieuwe single van Code is mij uitstekend bevallen. Twee korte nummers waarbij razernij en progressie elkaar in het midden ontmoeten




Na de zeer degelijke nieuwe single van Code heb ik hun laatste full-length maar eens een kans gegeven. En deze is mij duidelijk minder bevallen. Is soms nogal aan de saaie kant.




Als laatste de debuut EP van het Poolse Ars Magna Umbrae uit 2017 eens opgezet.

Black metal die zeer goed in elkaar zit en met behoorlijk wat dissonantie. Pluspunten voor de vrouwelijke occult-aandoende backing vocals.

[Dit bericht is gewijzigd door Steel Jaw op 16-06-2024 22:00]

Natuurlijk niet origineel maar gewoon een lekkere pot uptempo black/trash:

quote:

---

Op 24 juni 2024 19:59 schreef KwelgeestIV het volgende:

---

Blijft een fenomenale plaat dit!

Sinds vorig jaar is er voor mij een waardige opvolger gekomen onder hun Manii-zijproject, Innerst I Mørket, één lang uitgesponnen nummer dat de beste elementen van hun debuut verweeft tot één lang nummer dat geen seconde verveelt en mooi de spanning opbouwt.

Mist - Oefeningen in Nutteloosheid vijf.

quote:

---

Op 25 juni 2024 14:50 schreef mikkasscar het volgende:
Blijft een fenomenale plaat dit!

Sinds vorig jaar is er voor mij een waardige opvolger gekomen onder hun Manii-zijproject, Innerst I Mørket, één lang uitgesponnen nummer dat de beste elementen van hun debuut verweeft tot één lang nummer dat geen seconde verveelt en mooi de spanning opbouwt.

---

Fantastsiche plaat. Heerlijke sfeer.
Ik heb Manii wel aangezet toen hun debuut uitkwam. Kon mij niet geheel overtuigen, maar ik zal het nog eens checken. Moet wel zeggen dat ik voor zulke lange nummers alleen geduld heb als het echt heel, heeel erg goed is.

Np: