quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:49 schreef altx het volgende:
Exactly my thoughts

---

Thank you

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:47 schreef Immortella het volgende:
Wat is dat nou voor onzin??? Dus je moet altijd eeuwig bij elkaar blijven en alleen dan heb je gevoelens voor de ander?
Ik heb ruim drie jaar iets met mijn ex gehad en drie jaar lang was hij alles voor me en voelde ik meer voor hem dan voor wie ook ooit tevoren...
Maar soms gaat het gewoon niet meer, maar dat wil niet zeggen dat ik drie jaar bij hem ben geweest zonder gevoelens voor hem te hebben...

---

Dat vind ik altijd zo jammer als ik zoiets hoor... dat je lief en leed deelt, elkaar volkomen vertrouwt en zonder masker ziet, etc. en dan gaat het op een gegeven moment stuk. Wat ging er dan mis, vraag ik me af (en: hoe kan ik het vermijden, dat het misgaat). Kijk dat het met een paar maanden stukloopt, is volkomen begrijpelijk. Maar als het goed zit en dan gaat het na een paar jaar toch fout, dan zijn er (denk ik) fouten gemaakt. Maar wat? Moeilijk ....

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:47 schreef Immortella het volgende:
Wat is dat nou voor onzin??? Dus je moet altijd eeuwig bij elkaar blijven en alleen dan heb je gevoelens voor de ander?
Ik heb ruim drie jaar iets met mijn ex gehad en drie jaar lang was hij alles voor me en voelde ik meer voor hem dan voor wie ook ooit tevoren...
Maar soms gaat het gewoon niet meer, maar dat wil niet zeggen dat ik drie jaar bij hem ben geweest zonder gevoelens voor hem te hebben...

---

Zo bedoel ik het niet.

Als je het uit wilt maken vind ik dumpen gewoon vreselijk verkeerd. Ik vind dat als je gevoelens voor iemand hebt gehad (of nog hebt) je het beste gewoon samen bij elkaar het uitmaken zonder extra lullige of extra pijnlijke bijkomstigheden.

waarom zouden mensen na jarenlang getrouwd te zijn gaan scheiden?
dat is denk ik voor iedereen anders maar nog wel jammer. Helaas gebeurd het gewoon

Soms sluipen bepaalde dingen naar verloop van tijd je relatie in. (ongenoegens die je niet uitspreekt bijv.) Hoezeer je elkaar dan ook vertrouwd. Je verandert als mens en soms (in het ergste geval van een lange relatie) groei je dus uit elkaar. Hierbij kan (en mag) je denk ik niemand de schuld geven, en verliest dus iedereen. En om te proberen te achterhalen wat er mis ging is denk ik een hopelose (een pijnlijke) taak, omdat zoiets volgens mij in de meeste gevallen een aaneenschakeling van omstandigheden is.

[Dit bericht is gewijzigd door Staalman op 06-10-2003 22:59]

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:42 schreef maniacM het volgende:
dat is het hem juist, net een maand en dan maak IK het nu al uit. Dat is toch lullig. Nou heeft hij zoiets van: waarom heb je uberhaupt iets met me genomen? Jezus, het is toch belachelijk, een maand en dan al uit.

---

Een maand is toch vrij netjes? Je kan toch niet altijd op voorhand weten dat het niet gaat lukken? En na 3 weken of een maand weet je dat meestal wel.
Laat je iig niet beïnvloeden door zijn dramatisch gedrag. Dramatische jongens hebben misschien wel intense gevoelens, maar die duren nooit lang.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:01 schreef mislyd het volgende:
Een maand is toch vrij netjes? Je kan toch niet altijd op voorhand weten dat het niet gaat lukken? En na 3 weken of een maand weet je dat meestal wel.
Laat je iig niet beïnvloeden door zijn dramatisch gedrag. Dramatische jongens hebben misschien wel intense gevoelens, maar die duren nooit lang.

---

Ja, jullie hebben ook allemaal gelijk ook. Dat dramatische is zijn probleem en ik had dit ook niet op voorhand gepland. Maar weetje wat het zo moeilijk maakt: hij heeft net aan iedereen (familie en zo) vertelt over mij...zucht

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:03 schreef maniacM het volgende:
Ja, jullie hebben ook allemaal gelijk ook. Dat dramatische is zijn probleem en ik had dit ook niet op voorhand gepland. Maar weetje wat het zo moeilijk maakt: hij heeft net aan iedereen (familie en zo) vertelt over mij...zucht

---

U kunt verder lezen op, www.wateeneikel.nl

Nee serieus, dit soort lui zitten je echt in de weg zo blijkt wel. Egoist is wat mij te binnenschiet.
Maar ik ben derhalve ook geen relatieexpert, met een wereldrecord van 0

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:58 schreef Staalman het volgende:
Soms sluipen bepaalde dingen naar verloop van tijd je relatie in. (ongenoegens die je niet uitspreekt bijv.) Hoezeer je elkaar dan ook vertrouwd. Je verandert als mens en soms (in het ergste geval van een lange relatie) groei je dus uit elkaar. Hierbij kan (en mag) je niemand de schuld geven, en verliest dus iedereen. En om te proberen te achterhalen wat er mis ging is denk ik een hopelose (een pijnlijke) taak, omdat zoiets volgens mij in de meeste gevallen een aaneenschakeling van omstandigheden is.

---

Laat ik vooropstellen dat ik nooit een relatie langer dan negen maanden heb gehad, en nu ook weer al negen maanden met mijn vriendin samen ben (en blij ), dus het lange termijn-perspectief heb ik nog niet. Maar, een beetje heb ik wel geleerd, en ik denk dat er meer doorzettingsvermogen en meer vrijlating nodig is, als 'ongenoegen' in een relatie sluipt. Dan is er blijkbaar toch iets wat je niet van de ander kunt hebben. En dat moet je maar wel kunnen hebben. Als je ouders nog bij elkaar zijn en gelukkig met elkaar (zoals de mijne) kan je dat wel aan ze vragen.

Ik kan er niet precies de vinger op leggen, maar de meeste langdurige relaties in mijn omgeving die uit elkaar gespat zijn of doodgebloed, zijn beëindigd òf omdat men niet meer moeite deed voor elkaar en elkaar als vanzelfsprekend ging beschouwen (een fout), òf omdat men elkaar niet genoeg vrijliet. En dat kan best over hele kleine dingen gaan.
Dat denk ik dus.... toch jammer dat je dat zo vaak ziet. Op een gegeven moment word je dan volgens mij vreselijk cynisch, als je elkaar ZO goed kent, en ZO VEEL van elkaar houdt, en dat het dan toch misgaat. Ik weet van mezelf niet of ik dan opnieuw zou kunnen beginnen met iemand anders.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:03 schreef maniacM het volgende:
Ja, jullie hebben ook allemaal gelijk ook. Dat dramatische is zijn probleem en ik had dit ook niet op voorhand gepland. Maar weetje wat het zo moeilijk maakt: hij heeft net aan iedereen (familie en zo) vertelt over mij...zucht

---

Ja, en?

Je moet jezelf de vraag stellen wat je belangrijker vindt: Je eigen geluk of dat van hem.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:04 schreef 0Tolerence het volgende:
U kunt verder lezen op, www.wateeneikel.nl

Nee serieus, dit soort lui zitten je echt in de weg zo blijkt wel. Egoist is wat mij te binnenschiet.
Maar ik ben derhalve ook geen relatieexpert, met een wereldrecord van 0

---

Dit is ook pas mijn eerste vriend hoor!!! waarom denk je dat ik het zo moeilijk vind??? Als je meer ervaring hebt, wordt het wat makkelijker denk ik. Of niet, het blijft kut.

mja, ik heb het lange termijn perspectief wel. 11 jaar nu bijna.

wij zijn in principe erg veschillend. zoals ik al zei, ben ik erg druk, kan nooit stilzitten e.d. terwijl mijn eega de rust zelve is. toch heeft dit nooit tegen ons gewerkt. eerder andersom. ik activeer haar, zij maakt mij passiever.

in de loop der jaren worden wij alleen maar closer. kunnen meer van elkaar hebben. de ruzies die we hebben, echt hééél sporadisch, gaan over nix, want over de grote dingen zijn we het altijd wel eens.

tis machtig mooi om een langdurige relatie te hebben en te behouden.

zo, dat wou ik ff zeggen.

@ dwaallicht
mijn ouders zijn wel uit elkaar en dat ging dus wel om ongenoegen onder andere. Ik maak het dus misschien wel anders mee dan jij. Dat je na een relatie niet weer opnieuw een relatie kan beginnen heb ik zo mijn twijfels over. Zo gaat dat toch in de liefde

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:06 schreef maniacM het volgende:
Dit is ook pas mijn eerste vriend hoor!!! waarom denk je dat ik het zo moeilijk vind??? Als je meer ervaring hebt, wordt het wat makkelijker denk ik. Of niet, het blijft kut.

---

Nee, het wordt niet makkelijker. Eender hoe je het aanbrengt, het zal altijd fout geïnterpreteerd worden.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:11 schreef webblaster wim het volgende:
in de loop der jaren worden wij alleen maar closer. kunnen meer van elkaar hebben. de ruzies die we hebben, echt hééél sporadisch, gaan over nix, want over de grote dingen zijn we het altijd wel eens.

tis machtig mooi om een langdurige relatie te hebben en te behouden.

---

Wijze woorden. Ik hoop dan ook je voorbeeld te volgen, Wim en ik heb er nog vertrouwen in ook, want mijn vriendin en ik Heerschen.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:05 schreef Dwaallicht het volgende:
Laat ik vooropstellen dat ik nooit een relatie langer dan negen maanden heb gehad, en nu ook weer al negen maanden met mijn vriendin samen ben (en blij ), dus het lange termijn-perspectief heb ik nog niet. Maar, een beetje heb ik wel geleerd, en ik denk dat er meer doorzettingsvermogen en meer vrijlating nodig is, als 'ongenoegen' in een relatie sluipt. Dan is er blijkbaar toch iets wat je niet van de ander kunt hebben. En dat moet je maar wel kunnen hebben. Als je ouders nog bij elkaar zijn en gelukkig met elkaar (zoals de mijne) kan je dat wel aan ze vragen.

Ik kan er niet precies de vinger op leggen, maar de meeste langdurige relaties in mijn omgeving die uit elkaar gespat zijn of doodgebloed, zijn beëindigd òf omdat men niet meer moeite deed voor elkaar en elkaar als vanzelfsprekend ging beschouwen (een fout), òf omdat men elkaar niet genoeg vrijliet. En dat kan best over hele kleine dingen gaan.
Dat denk ik dus.... toch jammer dat je dat zo vaak ziet. Op een gegeven moment word je dan volgens mij vreselijk cynisch, als je elkaar ZO goed kent, en ZO VEEL van elkaar houdt, en dat het dan toch misgaat. Ik weet van mezelf niet of ik dan opnieuw zou kunnen beginnen met iemand anders.

---

Ik ben nu al meer dan vijf jaar samen met mijn vrouw, en onlangs zelfs met haar getrouwd. (we zijn zelfs nog vier maanden uit elkaar geweest) Neemt niet weg dat ik ook e.e.a. zie in mijn omgeving... En dat is dat ik het idee heb dat sommige gewoon niet meer knokken voor een relatie. Terwijl dat datgene is wat zo belangrijk is voor jezelf en je partner. Knok je nml. niet dan is het dus (volgens mij) nooit echt de moeite waard (lees = ware liefde) geweest. Toen ik na een jaar weer (tijdelijk) alleen stond wist ik dat ik haar nooit zou willen missen.... en daar heb ik (en zij natuurlijk ook) gruwelijk voor geknokt! En met resultaat! Bij ons was het nadien makkelijker om concessies te doen, achteraf gezien blijkt nu dus dat we dat allebij dus bijna niet meer hoefde te doen.

Je weet nooit wat je mist, todat je het kwijt bent.. is maar al te waar.

Maar als je het dan kwijtgeraakt bent, maar weer teruggevonden hebt.... Geloof me, dan weet je waar je voor knokt, en blijf je dat dus doen. I love my woman Ze is mijn beste maatje!!!!!

[Dit bericht is gewijzigd door Staalman op 07-10-2003 6:25]

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:32 schreef webblaster wim het volgende:
en vrienden blijven heb ik nog nóóit mee gemaakt!

---

Ik ook niet en ik heb er toch aardig wat op zitten. Zelfs als je denkt dat vrienden blijven toch zeker wel goed komt zul je merken dat er altijd wat gebeurt dat dat verknalt.

//edit: verkeerde persoon gequote


[Dit bericht is gewijzigd door MBMarduk op 06-10-2003 23:40]

quote:

---

Op 6 oktober 2003 22:32 schreef webblaster wim het volgende:
en vrienden blijven heb ik nog nóóit mee gemaakt!

---

Het is zeldzaam, maar het kan wel, als je allebei niet te sentimenteel bent.

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:43 schreef mislyd het volgende:
Het is zeldzaam, maar het kan wel, als je allebei niet te sentimenteel bent.

---

ik heb het iig nog niet mee mogen maken, maar ik ben ook absoluut geen expert

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:43 schreef mislyd het volgende:
Het is zeldzaam, maar het kan wel, als je allebei niet te sentimenteel bent.

---

Ik woon nu bij m'n exvriend..zijn al 4 jaar uit elkaar en we zijn de beste vrienden. Het kan dus wel.

Beter

quote:

---

Op 7 oktober 2003 0:28 schreef Brujeria het volgende:
Beter

---

Echt wel!

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:43 schreef mislyd het volgende:
Het is zeldzaam, maar het kan wel, als je allebei niet te sentimenteel bent.

---

Als je hard op je tanden bijt, en af en toe wat praat, ruimen die "gevoelens" op een gegegeven moment meer baan voor echte vriendschap. Het is niet gemakkellijk maar het het kan idd

quote:

---

Op 6 oktober 2003 23:06 schreef maniacM het volgende:
Dit is ook pas mijn eerste vriend hoor!!! waarom denk je dat ik het zo moeilijk vind??? Als je meer ervaring hebt, wordt het wat makkelijker denk ik. Of niet, het blijft kut.

---

Gewoon duidelijk zijn, als je hem in de twijfel laat, dan ziet ie (en jij) pas af. En niet afkomen met "laten we vrienden blijven" , heb ik ook eens gedaan, dan beginnen ze je te stalken.

quote:

---

Op 7 oktober 2003 7:42 schreef campske666 het volgende:
Gewoon duidelijk zijn, als je hem in de twijfel laat, dan ziet ie (en jij) pas af. En niet afkomen met "laten we vrienden blijven" , heb ik ook eens gedaan, dan beginnen ze je te stalken.

---

In zo'n situatie "gewoon doen" is voor de meeste mensen idd blijkbaar erg moeilijk, een lijn kan je daar niet in trekken, maar het blijft wel uitzonderlijk dat je echt goed met elkaar blijft opschieten.