Ik heb ook net mijn 6 jaar relatie beeindigd.
We woonden samen, en ik woon nu even weer bij pappie....
Maar ik voel me nu al een stuk vrijer, ondangs dat het moeilijk is te zien, dat hij het er zo moeilijk mee heeft.

quote:

---

Op 8 oktober 2003 10:06 schreef campske666 het volgende:
I knew it !! I was right all along !!

---

Tja, als het goed is, ben je zó leuk/spannend/interessant/aantrekkelijk/etc. dat ze geen tijd heeft om te twijfelen, of dat ze vergeet dat ze twijfelt. Want dat doen ze toch wel, dat doen alle vrouwen. De één wat meer dan de ander, en op een gegeven moment als je stevig in een relatie zit nemen de twijfels af of gaan ze weg, maar vrouwen zijn nu eenmaal geen mannen (thank god ).

quote:

---

Op 8 oktober 2003 10:12 schreef Dwaallicht het volgende:
Tja, als het goed is, ben je zó leuk/spannend/interessant/aantrekkelijk/etc. dat ze geen tijd heeft om te twijfelen, of dat ze vergeet dat ze twijfelt. ...

---

Wat een tegenvaller, ik ben saai én lelijk !

quote:

---

Op 7 oktober 2003 17:02 schreef Azagthoth het volgende:
er is maar 1 goede manier om te dumpen. Gewoon duidelijk zijn, goed duidelijk maken dat er geen kans meer is dat het ooit nog goed komt. Subtiel werkt niet, komt alleen maar over alsof je nog niet helemaal zeker bent, wat dus weer hoop geeft. Hoe duidelijker hoe beter.

---

Ok, maar meestal wordt er naar een reden gevraagd, en dan wordt die reden niet begrepen, en dan wordt er doorgeboord op irrelevante zaken etc.. Of ben ik de enige bij wie dit altijd op een complete ramp uitdraait?

quote:

---

Op 8 oktober 2003 10:56 schreef mislyd het volgende:
Ok, maar meestal wordt er naar een reden gevraagd, en dan wordt die reden niet begrepen, en dan wordt er doorgeboord op irrelevante zaken etc.. Of ben ik de enige bij wie dit altijd op een complete ramp uitdraait?

---

Nope, t is voor mensen gewoon moeilijk omdat:
1 Ze niet duidelijk genoeg zijn over de "de reden"
2 Er vaak zelden of nooit vooraf gepraat werd over de "de reden"
3 Er toch vaak meer in het spel is dan "de reden"
4 Eén van de twee zich allicht bijzonder onzeker gaat voelen door "de reden"


Maar da's niet anders als de rest van het leven

uitmaken is fucked up.
Ik ben ook net weer een maandje vrijgezel.
Zelf uitgemaakt welteverstaan maar het was toch 1,5 jaar...

quote:

---

Op 8 oktober 2003 10:56 schreef mislyd het volgende:
Ok, maar meestal wordt er naar een reden gevraagd, en dan wordt die reden niet begrepen, en dan wordt er doorgeboord op irrelevante zaken etc.. Of ben ik de enige bij wie dit altijd op een complete ramp uitdraait?

---

De reden dat het uitgaat is omdat de ene persoon het niet verder ziet zitten. Dat is reden genoeg om niet verder te gaan. Het feit blijft dat er geen manier is om het op zo'n manier te vertellen dat de andere persoon geen emotionele pijn krijgt. Uitmaken betekent het confronteren van deze pijn. Elke manier om de andere persoon zijn pijn te ontwijken werkt tegen het uiteindelijke doel; het stoppen van de uitzichtloze relatie en verder gaan met je leven (en die hoplijk te verbeteren).

Wat vaak gebeurd is dat de angst voor wat komen gaat, de confrontatie, de pijn, het doel veel moeilijker maakt. Daarvoor stellen ze het zolang mogelijk uit, aten ze niet merken dat er "iets" niet klopt. Terwijl hier de enige (kleine) kans ligt om het nog goed te maken. Wat gebeurd er, het wordt opgekropt, men ontwijkt de confrontatie tot het punt dat het te laat is. Dan besluit je toch maar de confrontatie aan te gaan.

Wat voor jou al weken duidelijk is, breng je nu als bomslag bij de andere partij. Liefde doet rare dingen met je, het eerste wat je denkt is hoe je "het" weer goed kan krijgen, dus zoek je naar het probleem, die zoek je in "een reden". Als je die "reden" weet, dan wil je daar aan werken.

Liefde is een complexe samenhang van chemische reacties in het lichaam, psychische associaties, sociale omstandigheden, etc. Het is zo complex dat je zelf waarschijnlijk niet eens weet waarom je "dat gevoel" niet meer hebt. Het is er gewoon niet meer. Soaciale maatstafen zeggen natuurlijk dat je een reden moet hebben, anders ben je gewoon gemeen dat je iemand zoveel pijn durft te doen. En aangezien je er al een tijdje mee zit, heb je waarschijnlijk al genoeg redenen gezocht en gevonden. Maar de hoofdoorzaak is dat je "het gevoel" gewoon niet meer hebt. Het vragen van redenen heeft geen zin, je zal alleen maar de achteraf gevonden redenen krijgen, die hun oorsprong hebben in de hoofoorzaak: de complexe machine genaamd "liefde" is kaput, het werkt niet meer, of is stervens na dood.

De chemische stoffen die vrij komen bij het verliefd zijn lijken veel op amfetamine. De partner is de "katalysator" voor het aanmaken van deze chemische stof. Nu maak jij het uit en stopt die toevoer acuut. Hoe je het ook went of keert, dat geeft problemen. Hoe lullig het ook is, het is de partners zijn probleem en hij moet het accepteren. Hoe sneller hij het accpteert, hoe sneller hij/zij door kan met zijn leven. En dat wil je natuurlijk, tenzij je hem/haar graag een onnodig moelijke tijd toewenst. Daarom moet je duidelijk zijn, iemand zijn gevoelens proberen te sparen is NIET mogelijk in zo'n situatie. Iemand zijn gevoelens proberen te sparen maakt het zelfs erger.





[Dit bericht is gewijzigd door Azagthoth op 08-10-2003 12:46]

quote:

---

Op 8 oktober 2003 12:27 schreef Azagthoth het volgende:
De reden is ...

---

Dwaallicht en jij moeten een boek schrijven over Liefde/verliefdheid. Kan not iets opbrengen

Wel onder de categorie 'humor' verkopen ey

Paar pagina's niet gelezen, maar... maak het gewoon uit... het lijkt me iemand die overgevoelig is en een drama-queen en aandacht wil trekken... ik heb iets meegemaakt... pfff... ik vond het weeral goed van mezelf dat ik doorhad dat het na 3 weken nergens op uitdraaide, maar hij was volledig afhankelijk van mij was echt scary... ik heb het nogal bot uitgemaakt ( subtiliteit = niet m'n sterkste punt) en hij is volledig beginnen flippen tegen een vriend van me, en zielig beginnen doen tegen iedereen die ons alle2 kende... dan, kwam hij niet meer online, hij kwam niet meer buiten, hij nam z'n telefoon niet meer op en sms'te niemand terug. Iedereen doodongerust en de schuld maar op mij steken Dit is al 3 maanden geleden, hij is nog altijd niet terug.
Ik haat dit soort mensen... als ze het niet aankunnen dat iemand het na 3 weken/ een maand uitmaakt en direct zich al gaan isoleren, wat gaan ze dan niet doen als er eens echt iets "serieus" gebeurt?? (bv een ouder die sterft of weet ik veel) Maar best dat het zo vlug gedaan was, wie weet wat er zou gebeurd zijn na bijvoorbeeld drie maanden ofzo...

Jeuj Agony!

quote:

---

Op 8 oktober 2003 15:48 schreef AgonY het volgende:
Paar pagina's niet gelezen, maar... maak het gewoon uit... het lijkt me iemand die overgevoelig is en een drama-queen en aandacht wil trekken... ik heb iets meegemaakt... pfff... ik vond het weeral goed van mezelf dat ik doorhad dat het na 3 weken nergens op uitdraaide, maar hij was volledig afhankelijk van mij was echt scary... ik heb het nogal bot uitgemaakt ( subtiliteit = niet m'n sterkste punt) en hij is volledig beginnen flippen tegen een vriend van me, en zielig beginnen doen tegen iedereen die ons alle2 kende... dan, kwam hij niet meer online, hij kwam niet meer buiten, hij nam z'n telefoon niet meer op en sms'te niemand terug. Iedereen doodongerust en de schuld maar op mij steken Dit is al 3 maanden geleden, hij is nog altijd niet terug.
Ik haat dit soort mensen... als ze het niet aankunnen dat iemand het na 3 weken/ een maand uitmaakt en direct zich al gaan isoleren, wat gaan ze dan niet doen als er eens echt iets "serieus" gebeurt?? (bv een ouder die sterft of weet ik veel) Maar best dat het zo vlug gedaan was, wie weet wat er zou gebeurd zijn na bijvoorbeeld drie maanden ofzo...

---

Dit soort zielige reacties bevestigd alleen maar dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Wie wilt er nou een afhankelijke partner die zijn totale geluk plaatst op jou? Fuck it, een relatie moet je leven verbeteren, het moet niet je leven zijn.

quote:

---

Op 8 oktober 2003 15:53 schreef Azagthoth het volgende:
Dit soort zielige reacties bevestigd alleen maar dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Wie wilt er nou een afhankelijke partner die zijn totale geluk plaatst op jou? Fuck it, een relatie moet je leven verbeteren, het moet niet je leven zijn.

---

Hoe kan het je leven verbeteren als je er zo weinig om geeft dat je je er niks van kan aantrekken ?

quote:

---

Op 8 oktober 2003 15:55 schreef campske666 het volgende:
Hoe kan het je leven verbeteren als je er zo weinig om geeft dat je je er niks van kan aantrekken ?

---

Wat bedoel je precies?

quote:

---

Op 8 oktober 2003 15:57 schreef Azagthoth het volgende:
Wat bedoel je precies?

---

Ik heb in dit topic al meerder keren gelezen dat je niet te afhankelijk moet/mag zijn, en niet je hele geluk laten afhangen van een relatie, wat wel normaal is. Maar hoe kan je een relatie waarderen, en wat is het nut ervan als je er niet een stuk van je leven op baseert, of tenminste aan aanpast. Wat heb je eraan, als het je geen geluk brengt, en als het je geen pijn doet als die relatie zou wegvallen. Als het je zo weinig doet, zo weinig raakt dat je het kan laten vallen, en doorgaan met je leven, doorgaan naar de volgende, is het dan wel een relatie te noemen ? Mij lijkt het dan meer "tijdelijk een neuk-partner hebben " dan een relatie.

Ik vind het idd zielig dat hij zijn humeur/geluk door mij laat bepalen. Ik bedoel, kom op, it was only a month... het is maar goed dat het uit is, ben er achteraf heel blij om! Hij was veel serieuzer (in de relatie en sowieso) dan ik en dat gezeik over depressies krijgen, het niet deelnemen aan tentamens... that's his problem, not mine. Maar goed, het is voor mij verleden tijd. Ik ben nu weer single en happy!!!

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:04 schreef maniacM het volgende:
Ik vind het idd zielig dat hij zijn humeur/geluk door mij laat bepalen. Ik bedoel, kom op, it was only a month... het is maar goed dat het uit is, ben er achteraf heel blij om! Hij was veel serieuzer (in de relatie en sowieso) dan ik en dat gezeik over depressies krijgen, het niet deelnemen aan tentamens... that's his problem, not mine. Maar goed, het is voor mij verleden tijd. Ik ben nu weer single en happy!!!

---

Gelukkig dat je de wijze beslissing hebt gemaakt.

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:04 schreef maniacM het volgende:
Ik vind het idd zielig dat hij zijn humeur/geluk door mij laat bepalen. Ik bedoel, kom op, it was only a month... het is maar goed dat het uit is, ben er achteraf heel blij om! Hij was veel serieuzer (in de relatie en sowieso) dan ik en dat gezeik over depressies krijgen, het niet deelnemen aan tentamens... that's his problem, not mine. Maar goed, het is voor mij verleden tijd. Ik ben nu weer single en happy!!!

---

Dat bedoel ik dus. Wat zoek jij dan in een relatie als je geluk en humeur niet afhangt van je partner. (OK, het was nu "maar" een maand, maar toch) Met zo een instelling krijg je toch nooit echt een band met iemand.

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:03 schreef campske666 het volgende:
Ik heb in dit topic al meerder keren gelezen dat je niet te afhankelijk moet/mag zijn, en niet je hele geluk laten afhangen van een relatie, wat wel normaal is. Maar hoe kan je een relatie waarderen, en wat is het nut ervan als je er niet een stuk van je leven op baseert, of tenminste aan aanpast. Wat heb je eraan, als het je geen geluk brengt, en als het je geen pijn doet als die relatie zou wegvallen. Als het je zo weinig doet, zo weinig raakt dat je het kan laten vallen, en doorgaan met je leven, doorgaan naar de volgende, is het dan wel een relatie te noemen ? Mij lijkt het dan meer "tijdelijk een neuk-partner hebben " dan een relatie.

---

Het is niet het één of het ander he... Kijk, ik zie het zo: je wordt verliefd op elkaar en kiest ervoor om je prioriteiten te verschuiven naar elkaar toe; je ruimt dus tijd voor elkaar in, omdat tijd met elkaar doorbrengen erg fijn is en je elkaar gelukkig/blij/etc. maakt. Voordat jullie elkaar ontmoetten hadden jullie allebei echter ook een leven, en dat leven gaat natuurlijk gewoon door. Als je dat leven zomaar ineens opzij schuift ben je stom bezig.
Natuurlijk ben je belangrijk voor elkaar -- daarom maak je ook tijd vrij voor elkaar! Hoe langer de relatie duurt, hoe meer je levens parallel zullen gaan lopen. Maar dat heeft tijd nodig. Het is dus zaak niet in het vuur van de verliefdheid teveel op het spel te zetten, dan raakt het evenwicht in je leven maar zoek.

Ja -- die ander is belangrijk, daarom maak je tijd voor hem/haar vrij. Nee, dat moet niet AL je tijd zijn, alsof al het andere wat je deed dan opeens niet meer belangrijk is zeg.
Trouwens, als je die onafhankelijkheid behoudt en elkaar niet te vaak ziet wordt het alleen maar spannender (en heeft het op de lange termijn meer potentie). Al blijft dit slechts algemene wijsheid (tegeltjeswijsheid als je het mij vraagt, MAAR GOED -- moeilijkheden genoeg in mijn omgeving) en zullen van persoon tot persoon de zaken anders liggen.

[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 08-10-2003 16:25]

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:24 schreef Dwaallicht het volgende:
..je wordt verliefd op elkaar en kiest ervoor om je prioriteiten te verschuiven naar elkaar toe; je ruimt dus tijd voor elkaar in, omdat tijd met elkaar doorbrengen erg fijn is en je elkaar gelukkig/blij/etc. maakt. ...

---

Dat was dus ook mijn punt. Je moet niet overdrijven in de éne richting, maar ook zeker niet in de andere.

Evenwicht... de universele waarheid *zen-belletjes*

Prioriteiten verschuiven?

Er komen nieuwe prioriteiten bij ...
Namelijk die betrekking hebben op het leven samen.

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:03 schreef campske666 het volgende:
Ik heb in dit topic al meerder keren gelezen dat je niet te afhankelijk moet/mag zijn, en niet je hele geluk laten afhangen van een relatie, wat wel normaal is.

---

Normaal? absurd bedoel je. Je hele geluk laten afhangen op een relatie? Het leven bestaat wel uit meer dingen dan alleen relaties, sterker, uit veel meer dingen. Stel je voor, je ontmoet een meisje, die word helemaal gek van je, haar hele leven is gebaseerd op het feit dat ze een relatie met jou heeft. Plaats jezelf in deze scenario, zie jij dat als een ideale relatie? Totaal afhankelijk van jouw gevoel voor haar? Wil jij iemand die al zonder relatie gelukkig en blij is, of wil jie iemand die zijn geluk plaatst op het hebben van een partner?

quote:

---

Maar hoe kan je een relatie waarderen, en wat is het nut ervan als je er niet een stuk van je leven op baseert, of tenminste aan aanpast. Wat heb je eraan, als het je geen geluk brengt, en als het je geen pijn doet als die relatie zou wegvallen.

---

Tuurlijk doet het pijn als iemand waar je om geeft niet langer een deel uitmaakt van je leven. Maar als dat "het einde" van je leven betekent, dan moet je eens kijken naar de kwaliteit van je eigen leven. Als je leven al kwaliteit heeft, en je bent al gelukkig zonder relatie, dan zul je zien dat andere sneller aangetrokken zijn tot je. En dat is logisch, vraag je jezelf maar eens af op wat voor type jij je sneller tot aangetrokken voelt. En misschien ligt daar ook wel de/een reden waarom iemand het uitmaakt.

quote:

---

Als het je zo weinig doet, zo weinig raakt dat je het kan laten vallen, en doorgaan met je leven, doorgaan naar de volgende, is het dan wel een relatie te noemen ? Mij lijkt het dan meer "tijdelijk een neuk-partner hebben " dan een relatie.

---

Ik geloof dat je gewoon niet te snel van een vaste relatie moet spreken. Je begint eigenlijk meer met het aanvoelen van elkaar, kijken of jullie wel geschikt zijn voor elkaar. De meeste beginnende relaties duren niet langer dan twee maanden. De redenen waarom een vrouw een relatie met je aangaat kunnen zoveel verschillende dingen zijn. Het is een soort van emotionele russiche roulette om er gelijk van uit te gaan dat het wel goed zit. Misschien heeft ze al een tijdje geen sex gehad, misschien praten al haar vriendinnen over hun "vriendje" en wilt ze ook mee kunnen praten, misschien heeft ze iemand nofig om haar ego op te krikken omdat ze zich zo "onzeker" voelt, misschien laat haar ex-vriendje haar niet met rust en heeft ze iemand nodig om het de ex duidelijk te maken, misschien had ze een heel ander beeld van jou dan dat het in werkelijkheid is, misschien vind ze je alleen spannend omdat je drugs verkoopt, misschien is tot over haar oren verliefd op je. Dit zijn allemaal voorbeelden die ik in het echte leven heb gezien of heb meegemaakt (of in ieder geval het vemoeden hebt dat het zo in ekaar steekt). Ik vind het persoonlijk een te grote risico om er maar van uit te gaan dat het gelijk goed zit.

[Dit bericht is gewijzigd door Azagthoth op 08-10-2003 16:42]

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:36 schreef Azagthoth het volgende:
Misschien heeft ze al een tijdje geen sex gehad, misschien praten al haar vriendinnen over hun "vriendje" en wilt ze ook mee kunnen praten, misschien heeft ze iemand nofig om haar ego op te krikken omdat ze zich zo "onzeker" voelt, misschien laat haar ex-vriendje haar niet met rust en heeft ze iemand nodig om het de ex duidelijk te maken, misschien had ze een heel ander beeld van jou dan dat het in werkelijkheid is, misschien vind ze je alleen spannend omdat je drugs verkoopt, misschien is tot over haar oren verliefd op je. Dit zijn allemaal voorbeelden die ik in het echte leven heb gezien of meegemaakt (of in ieder geval het vemoeden hebt dat het zo in ekaar steekt). Ik vind het persoonlijk een te grote risico om er maar van uit te gaan dat het gelijk goed zit.

---

Je hebt wel gelijk, maar k wil wel ff zeggen dat de meeste van de redenen die je heiroven opnoemt gewoon achterlijke redenen zijn om een relatie te beginnen in mijn ogen.

Haha, this is your wake up call. De meeste vrouwen (behalve die naar metal luisteren (en mijn moeder) ) zijn ook achterlijk.

[Dit bericht is gewijzigd door Azagthoth op 08-10-2003 16:44]

quote:

---

Op 8 oktober 2003 16:44 schreef Azagthoth het volgende:
Haha, this is your wake up call. De meeste vrouwen (behalve die naar metal luisteren (en mijn moeder) ) zijn ook achterlijk.

---

En alweer een vermoeden bevestigd. Ik ben slimmer dan ik dacht