Hier is nog een ouwetje uit '99, die volgens mij niet helemaal in balans (en niet af) is, maar ik heb geen idee hoe ik het anders zou willen

She sat in a rain of stars
Gazing at the sky
Her face was troubled
Tears would fall
She looked so sad
and still she smiled
Looking at the stars
She wished them all

The scarlet moon dressed in flames
And the gods fell silent when she cried her tears
Looking up so ashamed
Knowing the truth she fears...

As she clapsed the river and drowned
I could no longer breathe
She had taken my heart
As she feared
Like a thief...


(Hier komt m'n signature dus vandaan)

Nou, ik ook maar iets dan. Weet niet van wanneer deze is:


The Shadowplay of Dead Trees

Does the shadowplay of dead trees fright you

For I see shapes of the darkest imaginations in their silent whispering motion
The grimmest blackest beings pursue me when I walk through the woods at night
And as you know these woods are endless
And the night is eternal

Long ago when I was a child I lived here
And it was summer and the trees were alive
And the only darkness was that of velvet
The velvet dress my mother used to wear

But now the night is eternal and my fright is greater still
I do no longer live here, for life should be joy
But all I can do now is try and survive
And survive is no life

I got water from the well my mother was going to prepare our stew
And I was playing amongst the trees
And a deer was drinking from the lake
And the fish I used to fish were swimming around

The well is empty now and so is our house
And even when I’d light a candle (which I do not have) there would be darkness
And the deer is dead by the lake
And the fish have fled from the water

When I walked home the heavens would be blue
But that day I walked under a darker shade of colour - almost black
I asked my mother why the sky was so dark
And she said she didn’t know

The grave of my mother lies here – I made it in a hurry
But the darkness is even thicker and I cannot bless her anymore
For I have to bless myself from the dead trees
I fall amongst the dead trees

All I can remember from that moment is that the trees all died
And I asked my mother why the trees were so grim
But she could not answer, because she died too
She fell amongst the dead trees

Zeer mooi, Vargen666

Dank u! Die van jou is ook erg tof!

Ik vind ze eigenlijk bijna allemaal heel erg mooi.

Wacht ff...heb er onlangs nog een paar geschreven...:


KILLED
Lost my innocence and pride
took 15 years time
wounds still exist
hurt whenever they're not needed
what will it take-

CREATORS
Oh mom oh dad
How am I to become a real I
Can only distill fear and despair from your old language
I still hurt
Still respect you but is different now
You're not to blame
so am I but
am afraid I've inherited your worst thoughts and habits
Where the hell am I going to

NO TITLE
Play other roles now darling of mine like being
Each other's bedmates and bloodbrothers
Ooh baby what has become of us

Ik ben de laatste maand veels te gelukkig om teksten te schrijven

ik wil zelf ook nog weleens wat op papier zetten of het ergens op slaat is iets anders ik hoop dat jullie je reactie hierop geven!

Omgeven door duisternis:

Ik ben een kind van de nacht
ik heb mijn ziel aan de duisternis verpacht
overal duister om me heen
ik voel me hels alleen
duister aan mn zijde,haat in mn hart
ik zie geen licht alleen maar zwart

Diep geraakt:

Verdriet neemt de overmacht,ik voel me bedrogen
door de liefde belogen
ik ben diep geraakt
zij heeft mij kapot gemaakt
waaraan heb ik dit verdiend?
ik heb slechts voor tijdelijk vermaak gediend

De nacht des onheils:

Wanneer de nacht is gevallen
komen ze je nachtrust vergallen
duistere wezens afkomstig uit de hel
je leven staat op het spel
vlucht en kijk niet om
ze zullen je achtervolgen als een moeilijke wiskundige som
vlucht en neem de benen
anders ben je van de aarde verdwenen

quote:

---

Op 23 oktober 2001 0:38 schreef Jenje het volgende:
Ik ben de laatste maand veels te gelukkig om teksten te schrijven

---

seems to me, dat dit topic dan een hoop ongelukkige mensen telt

Dat wil ik niet zeggen, maar ik schrijf eigenlijk alleen maar lekker als ik me miserabel voel.

Ik hoef me er niet echt beroerd voor te voelen, maar inderdaad, als ik helemaal blij en gelukkig ben lukt het schrijven niet.

Hoe zwarter ik me voel, hoe beter ik schrijf, beetje bier erin en de teksten vliegen eruit (mijn record staat op 5 volledige teksten in 30 minuten)

Om goed te schrijven moet ik me toch een beetje 'verzuipen' in m'n melancholie (heeft trouwens niets met alcohol te maken ).
Anders heb ik niet eens inspiratie, en als ik dan toch probeer krijg je van die sinterklaasgedichtige dingen...

Een goeie inspiratie-bron (naast eigen 'pijn') om in de juiste geestelijke conditie te komen was vroeger de serie MilleniuM (vooral 2e seizoen )

Hier:


ik mis-


je
vrees
selijk

Beter zo?

Niks begrijpelijks
geen contact
vlugge "laat maar" woorden
waar ik neits mee kan
toch bang

dat het beter aan is.


juli 2001


water

water

zelfs met mijn nagels maak ik er niets kapot

alleen de golven breken,
zelfs door mijn "schoolslag".

juli 2001


ik tik het as van mijn sigaret af

net alsof het sneeuwt

grijs-witte sneeuw op mijn broek
ik veeg het eraf

ALS ik erin zou gaan zitten
zou het nat&koud zijn...
als -/... pijn.

oktober 2001


Zin in school
komt door ouders

heb hard iets nodig om bij uit te huilen
bij voorkeur een stel brede schouders.

oktober 2001

hallo en hoi

de vogel fluit nog steeds-
in zijn kooi.

denk en doe
het rund in de wei zegt: moe.

oktober 2001

verwerken verwerken verwerken

maar iedere keer komt er iets bij

verwerken verwerken verwerken

het lukt neit meer bij mij.

ook oktober 2001



(had even een aanval van gedichten, ofzo)

ik had ook even een aanval dat betekend meestal dat het leven totaal niet mee zit nu
Niemand is te vertrouwen

Niemand die ik echt kan vertrouwen
Niemand waar ik op kan bouwen
Er zijn weinig die echt om mij geven
Ik kan ook niet lang gelukkig leven
Altijd ben ik er net bovenop en komt de volgende tegenslag
Iedere keer komt er weer een depresieve dag
De dag dat ik liever dood wil dan leven
Mn leven is als een weerbericht meestal regen
De mensen die ik vertrouwde willen me liever kapot
Eens word dit mn laatste levensdag,mn noodlot

Mensen denken mij te kennen

Ik lijk zo vrolijk en blij
Maar achter die glimlach komt een traan vrij
Ik wou dat iemand dat is doorzag
En mij hielp, wanneer komt die dag?
Ik speel gelukkig te zijn. ik speel theater
Maar mn hart is een krater
Door verdriet verscheurd en kapot
Was er maar iemand die me echt hielp misschien god

quote:

---

Op 5 november 2001 14:45 schreef Eternal Darkness het volgende:
ik had ook even een aanval dat betekend meestal dat het leven totaal niet mee zit nu
Niemand is te vertrouwen

Niemand die ik echt kan vertrouwen
Niemand waar ik op kan bouwen
Er zijn weinig die echt om mij geven
Ik kan ook niet lang gelukkig leven
Altijd ben ik er net bovenop en komt de volgende tegenslag
Iedere keer komt er weer een depresieve dag
De dag dat ik liever dood wil dan leven
Mn leven is als een weerbericht meestal regen
De mensen die ik vertrouwde willen me liever kapot
Eens word dit mn laatste levensdag,mn noodlot

Mensen denken mij te kennen

Ik lijk zo vrolijk en blij
Maar achter die glimlach komt een traan vrij
Ik wou dat iemand dat is doorzag
En mij hielp, wanneer komt die dag?
Ik speel gelukkig te zijn. ik speel theater
Maar mn hart is een krater
Door verdriet verscheurd en kapot
Was er maar iemand die me echt hielp misschien god

---

Geweldig overweldigend.

dank je Roos!

Hier nog één:

MEANING
Nothing has a meaning to me
The world is a place created by a madman
Or just one bad joke
Want to be unleashed
The play's over now
Curtain has dropped

En nog:


BOOM
I see the world explode in slow motion
But couldn't give a flying fuck
Won't be the first time
At last it's for real
At last we realize god is indeed a bastard
Dancing the Blue Donau
Banality in extremis
Waltz of life and death-

Nog één(ja,was errug kwaad)

FUCKED
Got some creased paper with my poems on
Got some worn-out pictures on my wall
Got a ramshackle radio with music for braindeads on
Have a few cardboard memories inside my head
Still got my ex'number on a torn Valentine card
But my innocence is long gone
Being both woman and whore
Seen it all and can perfectly describe what life means
What death looks like
And both will bring me no peace

quote:

---

Op 8 november 2001 16:51 schreef madeline usher het volgende:
Hier nog één:

MEANING
Nothing has a meaning to me
The world is a place created by a madman
Or just one bad joke
Want to be unleashed
The play's over now
Curtain has dropped

En nog:


BOOM
I see the world explode in slow motion
But couldn't give a flying fuck
Won't be the first time
At last it's for real
At last we realize god is indeed a bastard
Dancing the Blue Donau
Banality in extremis
Waltz of life and death-

Nog één(ja,was errug kwaad)

FUCKED
Got some creased paper with my poems on
Got some worn-out pictures on my wall
Got a ramshackle radio with music for braindeads on
Have a few cardboard memories inside my head
Still got my ex'number on a torn Valentine card
But my innocence is long gone
Being both woman and whore
Seen it all and can perfectly describe what life means
What death looks like
And both will bring me no peace

---

knuffel voor Madeline

Hij is gedeeltelijk van mij, maar ik heb hem aangepast zoals ik vond dat deze text moest horen.

" Garden of delight "

Shimmering over all those wisperate faces
and promis burning brightiy in their eyes
The violent fless
The cut that bleeds
The kiss that stings
Despered snows
They fail from despered sky's

Take my hand and lead me to the garden of delight
Take my hand and lead me home

Reflexion in the liquid wind swap mirror
This breathless world elegance in shame
The treasured touch of birth from A stranger
in-charm me
in-trance me
no plans......

Take my hand and lead me to the garden of delight
Take my hand and lead me home

The schildhood dance
Kissing in the play-ground
Sense's swelling faithfuil to the kill
The playing with fire
chanche among the flames
..... ...............and coverd in burns that may never heal
turn away and dance in fear

Take my hand and lead me to the garden of delight
Take my hand and lead me to the garden of delight

of all the things I regret most


everytime i wonder why i suffer so much
i feel only pain
have i done something wrong
maybe i shouldn't think so much
maybe i should just stop talking
to everyone and to myself,
i wonder shouldn't i have lived alone
a long time ago ,
because they make me feel bad,
now i'm old close to death i just regret one thing most
of all things the few times i spent with you
just you
If i could live my life again
I wished it would be just you and me,girl
walking in the serenity of the forest
experiencing it's tranquility
just you and me,my love




[Dit bericht is gewijzigd door Satan op 08-11-2001 17:14]

“ Sylvia “

I’ve seen you in the night
Your face was in the shadow
your body to hide from dusk
A silhouette smile to play with my lust
My dream was never dreamed

Your pale red eye’s are waching
To feed from whispering emotions
My blood is on your hands
Your tear could drop from A life so thin
I never thought that love could sting

You have seen my inner darknes
This life from A needed poison
The circle that would not close
I was not born for your dispose
A sea blue enegie or just A rose
......................Noooooo !!!
On the wall I Burn
On the Fire I Turn
In the fire
In the fire

hier weer eens een bijdrage(beperkte bijdrage)
De tocht naar liefde door D.C. Selders

Op zoek naar liefde in je leven
Iemand die je warmte en een luisterend oor kan geven
Op die tocht zullen tranen vallen en harten breken
Je bent verliefd,je vraagd verkering maar word afgezeken
Je hart is gebroken,weken van verdriet
Je begint negatief over jezelf te denken stoppen kun je niet
Iedereen om je heen lijkt zo gelukkig,ze hebben liefde gevonden
Het enige wat jij hebt is een gebroken hart en geestelijke wonden
Het leven lijkt zo duister en je ziet het niet meer zitten
Je ligt wakker van het denken je kunt maar niet pitten
Niemand die je ziet staan,het lijkt of niemand je wil
Zo eenzaam,zo koud en zo stil

ach ja

deze heb ik iets van 6 maanden geleden geschreven, ik vind er niet veel aan...ut was in de tijd van een dipje in m'n leven:

It's that i can feel the anger, but i cannot understand it.

I don't know what my anger is saying, it's there but that's it.

It's making me swear,
and making me not care!

I need to get it out of me, but i don't know how.

Nobody can help me cause they don't feel my HATE!

Every morning I wake up with that same hate
wanting to destroy and kill.

I can't contain it any longer but I will!

---

WOOHOO!! Ik ben de 100ste post in dit topic


[Dit bericht is gewijzigd door Creepieboy op 17-11-2001 13:54]