Azagthoth |
One RG2550EX in the pocket! |
|
|
|
Posted 23-11-2004 16:35 by Azagthoth |
|
|
Yep, het is krom. In plaats van het stimuleren van hard werken en ambitie, wordt het zielig zijn gestimmuleerd.
een qouteje van mijn nieuwe held
quote: Ik kwam niet direct naar Nederland. Ik zwierf al een jaar of vijf, zes door de regio daar. Het was helemaal niet mijn bedoeling om naar Europa te komen. Vlak na mijn vlucht zat ik in een hotel in Pakistan, temidden van allemaal vluchtelingen. De een was topjurist, de ander arts. We waren de executiegeneratie: wie niet gevlucht was, was zo goed als dood. Ik herinner me dat een van die mensen ons een brief schreef uit Duitsland, waar hij onderdak had gevonden. Hij had ter plekke diarree gekregen. Omdat alles er zo schoon is, en hij gewend was geraakt aan vreselijke smerigheid. Hij schreef: honden zijn hier aardiger. Duitse honden, Europese honden zijn aardiger dan Pakistani's, Iraniërs, Palestijnen, Arabieren. We waren geschokt. Die man was geen racist. Hij was ook niet al zo lang in Europa dat hij zogenaamd bedorven was door de westerse cultuur. Nee, hij vond het echt. Die aardigheid, daar had hij gewoon geen antwoord op.
Nou ja, als je eenmaal zo'n mooie, geweldige plek hebt gevonden, ga je je niet afvragen of je nieuwe land misschien ook ellende kent. Dat deed ik ook niet in den beginne. Ik zat vooral te studeren en veel, heel veel te lezen. Maar er gebeurde wel al snel iets vreemds. Mijn vrouw en ik moesten voor de eerste keer naar de sociale dienst. Volstrekt normaal natuurlijk, want we waren naar Nederland gekomen zonder een cent op zak en we hadden geen idee wat we moesten doen. Ik had gedacht dat we een paar maanden wat hulp zouden krijgen en dat we daarna een baan moesten vinden of een beurs moesten aanvragen om te studeren.
Pas veel later besefte ik dat hij een cultuur representeert, een manier van denken. Die cultuur wordt verzorgingsstaat genoemd, maar het is collectieve bedelarij: niet zorgen voor mensen die korte tijd hulp nodig hebben, geen hoop bieden, niet hun kracht aanspreken. Nee, vooral laten zien dat ze ziek zijn. Patiënten, ellendelingen die niks kunnen en niks weten. Van de hulpverleners die onmiddellijk om je heen zwermen als je dit land binnenkomt, moet je je ter plekke ontdoen, anders bereik je niks in dit leven. Ik kreeg met bijna iedereen ruzie, dat was mijn geluk. Want ik had maar één ding van ze nodig, namelijk: hoe spreek je dit uit? Wat betekent dit woord? Verder niks. Vrienden wel natuurlijk, maar die zocht ik zelf.
De hulpverleners hadden heel andere ideeën. We willen jou helpen, zeiden ze. Je bent op ons aangewezen. Uren praten. In mijn naïviteit dacht ik dat ze naar me wilden luisteren. Maar ze wilden me gek maken, ziek verklaren. Ze handelden uit medelijden, niet uit interesse. Ze konden geen enkele eerbied opbrengen. Ze zeiden: waarom studeer je zo hard? Ga eens met een psychiater praten.
De verzorgingsstaat is een ziektestaat, en die is het gevolg van de overheersende sociaal-democratische cultuur. Dat is niet verbazingwekkend, want links kan niet bestaan zonder zielige mensen. De socialistische ideologie, waarvan de sociaal-democratie de milde, West-Europese variant is, bestaat bij de gratie van de verworpenen der aarde. Als ze op zijn, moet je nieuwe creëren. De arbeiders zijn vervangen door de zieken en de werklozen. Ze vormen de kern van het electoraat van de PvdA. Nederland is één groot ziekenhuis geworden vol deerniswekkende patiënten. En de migrant die allochtoon wordt genoemd, is de ziekste patiënt.
Stel je toch eens voor dat niet deemoed maar ambitie werd beloond in dit land. Dan zouden we zeggen: het is hier veel beter dan in Marokko, man! We hebben hier de rechten van de mens, vrijheid wordt gewaarborgd, iedereen is gelijk - Berber of Brabander. Toen mijn zoon in de brugklas zat, moesten op een dag alle kinderen zeggen wie hun voorbeeld was. Ik had gedacht dat hij zou zeggen: mijn eerbiedwaardige vader. Nou, pech. Hij zei: Colin Powell.
Een migrant uit Jamaica, hopeloos, arm, niks. Wordt minister. Te gek. En hij is zwart nota bene. Die man heeft de samenleving veroverd, niet via anti-racisme comités, maar door hard te werken, door iets van zijn leven te maken. Dát bestrijdt pas racisme
|