Net begonnen in deze:

Het Leven van een Loser, is dat enkel voor kinders?

Zo, mijn eerste kennismaking met de roemruchte Noorse schrijver Karl Knausgard. De permisse klonk veelbelovend: er verschijnt plots een nieuwe ster aan het firmament en als gevolg sterven er geen mensen meer.

Het is allesbehalve een zombie-roman. Wat het wel is, is een mozaïekvertelling; elke hoofdstuk gaat over een ander personage dat zo goed als niets met de andere personages te maken heeft. Er valt niet echt een lijn in te trekken en het is voor het grootste deel een vertelling van erg triviale gebeurtenissen in het leven van die mensen.

Interessant voor de Zware Metalen-fan: er komt een moord in voor in het black metal-milieu. Alleen spijtig dat uitgerekend in een Noors boek er gesproken wordt over 'Emporor' (kan ook een fout van de vertaler zijn).

Soit, de persmisse is dus maar een haakje waar af en toe iets aan wordt opgehangen, maar lijkt er voor de rest maar weinig toe te doen. Ik begrijp, na die boek, niet waarom deze schrijver zo geprezen wordt. Flauwe boel en niet bijzonder goed geschreven.

Klaar met Don Quichot. Maar heb het idee dat er een of meerdere avonturen uit gelaten zijn. In de koterversie die ik vroeger las stond een avontuur met een belachelijk dikke sneeuwlaag waar een metalen kruis uitsteekt. Hier bindt Don Quichot Rocinante aan vast en gaat een uiltje knappen. Als hij wakker wordt kan 'ie z'n paard niet meer zien, maar nog wel horen...

Nu verder met Het Gouden Ei.

quote:

---

Op 1 september 2025 7:58 schreef PandroidJack het volgende:
Zo, mijn eerste kennismaking met de roemruchte Noorse schrijver Karl Knausgard. De permisse klonk veelbelovend: er verschijnt plots een nieuwe ster aan het firmament en als gevolg sterven er geen mensen meer.

Het is allesbehalve een zombie-roman. Wat het wel is, is een mozaïekvertelling; elke hoofdstuk gaat over een ander personage dat zo goed als niets met de andere personages te maken heeft. Er valt niet echt een lijn in te trekken en het is voor het grootste deel een vertelling van erg triviale gebeurtenissen in het leven van die mensen.

Interessant voor de Zware Metalen-fan: er komt een moord in voor in het black metal-milieu. Alleen spijtig dat uitgerekend in een Noors boek er gesproken wordt over 'Emporor' (kan ook een fout van de vertaler zijn).

Soit, de persmisse is dus maar een haakje waar af en toe iets aan wordt opgehangen, maar lijkt er voor de rest maar weinig toe te doen. Ik begrijp, na die boek, niet waarom deze schrijver zo geprezen wordt. Flauwe boel en niet bijzonder goed geschreven.

---

Die Morgenster-serie heeft wel mooi artwork! Ik heb het eerste deel gelezen en deel jouw mening.

Ik heb ook twee delen uit zijn 'Mijn Kamp' serie gelezen en daarvoor geldt hetzelfde. Hoop interessante passages die met oeverloos geneuzel worden afgewisseld. In het laatste deel anayseert hij opeens iets van 150 pagina's lang Hitler en het Derde Rijk. Interessant, maar dan als aparte monografie graag. Niet als overpeinzing/zijpaadje in een autobiografische vertelling. De man verkoopt blijkbaar zo goed, dat redacteurs hem niet meer durven bijsturen.

[Dit bericht is gewijzigd door Sater op 10-09-2025 10:20]

quote:

---

Op 10 september 2025 10:18 schreef Sater het volgende:
Die Morgenster-serie heeft wel mooi artwork!

---

Dat. Het brengt mij in verleiding, maar ik weet het te weerstaan.

quote:

---

Op 10 september 2025 8:49 schreef Tanteloos het volgende:
Nu verder met Het Gouden Ei.

---

Heel goed!

Ik heb hier nog wat zelfhulpboeken liggen zoals 'De Edele Kunst Van Not Giving A Fuck'. En nog wat andere.
Moet er eigenlijk nog een keer doorheen bladeren.

Deze a-typische autobiografie van de toetsenist van Faith No More leest heel vlot. Het is best goed geschreven, met licht poëtische inslag. Faith No More is zeker niet de hoofdmoot van het boek, het gaat meer over zijn niet evidente coming out als gay in de über-macho-wereld van de rockmuziek (de passage van hun toer met Metallica en Guns 'n Roses - wat een affiche trouwens! - is daarbij tekenend, uiteraard door de misogene strapatsen van Axel'tje) en zijn strijd met een heroïneverslaving (soms wat langdradig) die hij samen beleefde met Kurt en Courtney. Komt warm aanbevolen, zelfs al ben je geen fan van FNM.

Heerlijke ouderwetse sprookjes waarbij kinderen onthoofd worden en kwade tantes eindigen in een vat met kokende olie. <3

quote:

---

Op 24 november 2025 7:53 schreef PandroidJack het volgende:
Deze a-typische autobiografie van de toetsenist van Faith No More leest heel vlot. Het is best goed geschreven, met licht poëtische inslag. Faith No More is zeker niet de hoofdmoot van het boek, het gaat meer over zijn niet evidente coming out als gay in de über-macho-wereld van de rockmuziek (de passage van hun toer met Metallica en Guns 'n Roses - wat een affiche trouwens! - is daarbij tekenend, uiteraard door de misogene strapatsen van Axel'tje) en zijn strijd met een heroïneverslaving (soms wat langdradig) die hij samen beleefde met Kurt en Courtney. Komt warm aanbevolen, zelfs al ben je geen fan van FNM.

---

Die achternaam blijft lullig voor een homo...

quote:

---

Op 24 november 2025 8:15 schreef Tanteloos het volgende:


Heerlijke ouderwetse sprookjes waarbij kinderen onthoofd worden en kwade tantes eindigen in een vat met kokende olie. <3

---

Verrek! Mijn vrouw heeft exact die.

De sprookjes zelf zijn rraaaarr.

quote:

---

Op 24 november 2025 8:15 schreef Tanteloos het volgende:


Heerlijke ouderwetse sprookjes waarbij kinderen onthoofd worden en kwade tantes eindigen in een vat met kokende olie. <3

---

Ik vermoed dat de heer Pieck dat niet heeft geillustreerd.

Het staat er toch echt op...

De onthoofdingen etc. niet..

Er is een reden waarom begrijpend kijken je niet wordt aangeleerd op school.

Aight, hij valt nu pas.

Maw deze wiet is een blijvertje.

Naar aanleiding van Atilla's opmerking even wat research gedaan.

Pieck heeft ook minder gezellige dingen getekend. Doodskoppen, iemand die vanaf de anus half in 2 is gezaagd...

Bij ongeloof kan ik bewijs produceren.

Maar toen hij op de piek van zijn kunnen was tekende hij gezelligere dingen.

Julius Caesar zegt dat de Belgen het dapperst zijn. Stamhoofd van Asterix en Obelix vindt dit belachelijk en gaat verhaal halen terwijl hij er eigenlijk op uit wordt gestuurd om makreel te gaan halen.
Het komt er op neer dat zowel de Belgen als Asterix & Co de romeinen finaal in de pan hakken. Alleen hebben de Belgen daar geen toverdrank voor nodig. Zijn ze dan niet per saldo sterker dan Asterix & Co?
De makreel wordt vergeten.

Er is ook een Asterix stripboek dat ze naar Engeland gaan en dat de Engelsen aldaar superkrachten hebben door heet water of thee met een wolkje melk. Staat me vaag bij.