quote:
Op 5 september 2007 17:07 schreef Daops het volgende:
Spectre zei "Dat verschijnsel heet Pareidolia / Pareidolie.. Oftewel; dat het menselijke brein is ingesteld om het herkennen van gezichten.", waarop jij reageerde met "Dat wordt gezegd ja, maar wie zegt dat dit waar is?". Waarop ik vervolgens reageer dat ik zeg dat het waar is, met als motivatie mijn studie en werkervaring op o.a. dit precieze vakgebied.
Ik zal het proberen kort te houden.. Gezichtsherkenning is wat het woord zegt: het herkennen van een gezicht als zodanig en onderling. Holistisch (ofwel als een geheel), dus bijv. niet een samenraapsel van wat ogen, een mond, een neus etc. 
Wij mensen zijn experts ('voorgeprogrammeerd' ahw) om gezichten te herkennen, en menen ze ook snel in bepaalde situaties te zien waar er in werkelijkheid niets is. Echter wel onder bepaalde strikte voorwaarden. Er moet o.a. een bepaalde mate van realisme zijn. Een gezicht op z'n kop wordt veel slechter herkend als zodanig.
Als de hier geposte foto zo geplaatst was, had vrijwel niemand er een gezicht in gezien:
Wat dit onderzoek betreft heb ik volkomen normale mensen getest. Puur wetenschappelijk onderzoek dus, om te onderzoeken hoe menselijke waarneming werkt op dit gebiedje.
Voorbeeld: je ziet een duidelijk hogere en snellere hersenactiviteit (in de daarvoor specifieke gebieden) op het moment dat je gezichten aanbiedt op een scherm in vergelijking met aanbieden van omgekeerde gezichten en/of andere objecten zoals een schoen.
Hoop dat u het volgt
Ja hoor, dit was al veel duidelijker, heh, je ziet het wel eens op tv dat er mensen zijn die een plaatje van iets voor de neus gelegd krijgen om te zien of ze er iets in ontdekken; Rorschachtest (moest het even opzoeken)
Dat is dus ongeveer het werk dat jij doet, of heb ik het weer mis, gaan jullie ook naar buiten om te kijken of mensen gezichten of vormen in wolken herkennen?
quote:
Je trekt eerst wetenschappelijk conclusies mbt bepaalde zaken in twijfel en wil deze niet zomaar klakkeloos overnemen, en vervolgens dat jij "In elk geval wel zeker weet dat er meer is tussen hemel en aarde". Dat is nogal tegenstrijdig -> wetenschappelijke conclusies betwijfel je en iets wat jij 'gelooft' breng je als een onomstotelijk feit zonder enige motivatie. Dat bedoelde ik 
Dan spreek ik mezelf niet echt tegen, ik bedoel dus eigenlijk te zeggen dat ik best snap dat mensen in wetenschappelijke conclusies geloven dan in iets paranormaals..ik ga ook van sommige dingen uit dat ze beter verklaarbaar zijn, zoals dus over de foto hier, dat de lens waarschijnlijk beslagen is. Maar ik weet ook zeker dat er meer is tussen hemel en aarde
En dat werk wat je doet kan ik ook inkomen, de plaatjes zijn immers met voorbedachte raden gedrukt (als dit het is wat je doet) en als iemand daar dan iets in herkend is het zoals je zegt omdat mensen het willen zien of het denken te zien, net zoals op een foto waar opeens iets vreemds te zien is, maar daar kan jij dan niet over concluderen of het daadwerkelijk alleen maar iets is wat de mens wilt of denkt te zien, want het kan natuurlijk ook zijn dat het echt bv een geest of iets dergelijks is, daar heb jij of een 1 ofandere wetenschapper dan toch ook geen bewijs voor? Als je er te nuchter voor bent om überhaupt in iets te geloven wat paranormaal kan zijn, dan ga je er ook niet van uit dat het zo is en zo gaan mensen die wel denken dat iets paranormaal is er weer wel van uit, en bij geen van beide kanten kun je met zekerheid zeggen of de ene gelijk heeft en de ander niet, want wie heeft daar het bewijs voor?
