| Schaep |
|
 |
 |
|
 Posted 07-09-2007 20:53 by Schaep |
   |
|
Dat planten leven, dat is geen nieuws maar dat ze ook gevoelens zouden hebben is misschien minder bekend.
Bij proeven door wetenschappers is onbetwistbaar gebleken dat planten wel degelijk reageren op handelingen door de mens. Over de gehele wereld worden proeven uitgevoerd waarbij men elektroden op de planten vasthecht. Als men de plant dan beschadigt, is dit duidelijk op de meetapparatuur af te lezen.
Wetenschappers zouden 200 jaar geleden al vastgesteld hebben dat we zeer gevoelige planten kunnen herkennen wie het goed met hen voorheeft en wie niet. Niet alleen Charles Darwin, maar ook Goethe heeft zich met het gevoelsleven van planten bezig gehouden. Daarbij is toen al vastgesteld dat onbetrokkenheid en routinematig handelen hun levenskracht op den duur doet afnemen. In geen enkel geval mag een plant alleen maar een mooie kamerdecoratie zijn of opvulling die enkel wekelijks een keer liefdeloos water met wat voedsel erin toegediend krijgt.
Het was in 1966 dat de plantkundige Cleve Backster, een Amerikaan, het blad van de Philodendron verbond met een 'leugendetector', om het elektrisch geleidend vermogen te meten van die bladeren als het water van de wortels naar de bladeren gaat. De resultaten waren buitengewoon: alle experimenten waarbij een plant op een of andere manier geschonden werd, had het gevolg dat de wijzer van de meter fel uitsloeg. Toen hij overwoog een blad van deze plant te verbranden, vertoonde de meting een scherpe piek.
Vervolgens werden de tests ook op bolgewassen, sla, sinaasappelbomen en bananen uitgevoerd. Ook deze gaven telkens dezelfde of zeer gelijkende bevestigende resultaten. Alle planten reageerden op aangename of gevaarlijke situaties.
Sir Jagdis Chandler Bose herhaalde de proeven van Backster en dat met... dezelfde patronen. George Bernard Shaw was diep geraakt toen hij in een laboratorium ervoer, dat een kool hevige stuiptrekkingen kreeg als zij werd gekookt. Nog sterker is de gebeurtenis waarbij de elektroden reeds waren aangesloten maar er nog geen experimenten werden uitgevoerd. Om de een of andere reden gaven de meters reeds metingen weer. Men dacht eerst aan technische storingen, tot iemand van het onderzoeksteam ontdekte dat de grote grasvelden buiten het labo werden gemaaid! Toen men de man die daar mee bezig was vroeg om te stoppen, vielen de meters stil! Telkens als hij weer verder ging was er paniek bij de planten in het laboratorium.
Uit een en ander blijkt in ieder geval duidelijk dat planten ook gevoel hebben en ingaan op de gebeurtenissen in hun omgeving. Daarom is het niet moeilijk om te begrijpen dat zij ook reageren op muziek. Klassieke en rustige muziek stimuleren de groei heel duidelijk. Daarentegen waren de planten die in een overeenkomstig onderzoek blootgesteld werden aan scherpe, agressieve muziek aan het einde van de onderzoeksperiode zichtbaar gestresst en meetbaar kleiner. Ze floreren spectaculair goed als ze op een vriendelijke manier worden verzorgd en als er een goede stemming hangt. Vanzelfsprekend zullen deze onbekende positieve krachten alleen maar tot uiting komen, als ook aan de basiscondities voor een goede groei wordt voldaan. Zonder dat zou ook de meest tedere behandeling geen succes kennen.
De planten houden dus blijkbaar van gezelligheid. Daarbij is het hen blijkbaar om het even of ze zich onder soortgenoten vertoeven of in het gezelschap van mensen. Zo zouden planten beter groeien naargelang hun oppas meer thuis is. Misschien is dat de verklaring voor het feit dat solitaire planten het niet zo goed willen doen. Volgens de onderzoekers moet je zoveel mogelijk tegen uw planten spreken en ze daarbij niet vergeten van de bladeren te strelen. Een vreemde werkwijze, maar duidelijk met zeer goede resultaten.
Ongelooflijk was de uitslag van het onderzoek waarbij Backster wilde ontdekken of planten misschien zelfs gedachten bezitten. Een medewerker van Backster, die de planten voor de test niet kende, kreeg de opdracht enkele testplanten ruw te behandelen en er schade bij aan te brengen. Verschillende vreemde personen moesten enkele uren later voorbij de beschadigde planten passeren. Hierop reageerden de planten niet. Toen de ruwe assistent voorbij kwam waren er ineens zeer hevige reacties bij de planten waarneembaar. Zelfs de planten die als getuigen de misdaden hadden meegemaakt reageerden. Hierdoor werd een duidelijk bewijs geleverd omtrent het gevoel van een plant.
De meeste onderzoekers die deze fenomenen optekenden werden door hun collega’s niet ernstig genomen. Toch heeft ze dat tot nu toe niet weerhouden hun onderzoeksresultaten bekend te maken om zo het onbekende leven van de plant een klein stapje vooruit te helpen.
Nu u dit alles heeft gelezen kunt u misschien iets vaker een klassiek muziekje aanzetten, al is het dan maar als excuus dat het goed is voor uw kamerplanten. In elk geval als u begint te hakken of te wieden, zit er dan maar niet al te erg mee in.
|
