quote:
Op 26 oktober 2010 23:26 schreef MR. N het volgende:
Nee, das ook kut. Alle voetballers moeten dood, alle fans lobotomie.
Lobotomie is een rond het midden van de 20e eeuw toegepaste chirurgische operatie waarbij de verbinding van het voorhoofdsgedeelte van de hersenen en de rest van de hersenen en het zenuwstelsel door een insnijding bijna geheel wordt verbroken. De chirurg boorde eerst twee gaten in de schedel van de plaatselijk verdoofde patiënt en maakte de incisie in de hersenen. Nadien ontstond een snellere methode zonder boren: een instrument werd onder plaatselijke verdoving boven de oogbol onder het ooglid doorheen de schedel gedreven en dan heen en weer bewogen in de hersenen.
De frontale hersenkwabben hebben een functie in "zelfsturendheid" en in het tot uiting komen van de eigen persoonlijkheid. Met lobotomie werd geprobeerd psychische stoornissen zoals schizofrenie te verhelpen, maar de effecten bleken onvoorspelbaar en hadden veel meer gevolgen dan het verhelpen van de schizofrenie. De ingreep wordt niet meer toegepast en sinds ca. 1960 als barbaars beschouwd, hoewel zelfs in de jaren 80 in Frankrijk en Denemarken nog enkele lobotomieën plaatshadden.
De eerste systematische experimenten door de neuroloog Egas Moniz en de chirurg Almeida Lima van de Universiteit van Lissabon dateren van 1935 waarbij de frontale cortex en de rest van de hersenen werd doorgesneden. De resultaten waren tamelijk goed, in het bijzonder bij de behandeling van ernstige depressie, hoewel sterke persoonlijkheidsveranderingen optraden en 4 procent van de patiënten de operatie niet overleefde.[1] Ondanks deze risico's werd de methode vooral in de VS met enthousiasme begroet als behandelwijze voor anders onbehandelbare aandoeningen. Moniz kreeg zelfs een Nobelprijs in 1949. Zijn methode wordt doorgaans 'lobotomie' genoemd hoewel dit eigenlijk een term is voor een breder scala aan chirurgische procedures.
De criteria waaraan een patiënt moest voldoen waren tamelijk streng; in aanmerking kwamen depressie met risico op zelfmoord, chronische angststoornissen, en obsessief-compulsieve aandoeningen die de patiënt verhinderden te functioneren. De originele methode was grof, maar naderhand werd de procedure verbeterd[2] en werden veel kleinere delen doorsneden.
De lobotomie werd populair gemaakt in de VS door Walter Freeman. Hij ontwikkelde een nieuwe techniek zonder schedelboring.[3] Tussen 1936 en 1960 prees hij lobotomie aan als effectieve behandelmethode. Lobotomie werd hierdoor enige tijd gezien als een algemeen bruikbare behandelmethode voor allerlei problemen tot en met wangedrag van kinderen. Uiteindelijk hebben in de VS ca. 40.000, in het Verenigd Koninkrijk ca. 17.000 en in Scandinavië ca. 9300 mensen een dergelijke operatie ondergaan (onder wie de zus van John F. Kennedy, Rosemary Kennedy), zonder dat er verder serieus onderzoek naar de effectiviteit van de methode werd gedaan. Lobotomie werd niet langer toegepast omdat resultaten slechter bleken dan aanvankelijk gerapporteerd.[4] Noorwegen kende een schadevergoeding toe aan de nog levende slachtoffers van lobotomie.[5] De methode vindt nu toch nog toepassing in een aantal landen waaronder België.[6] Er bestaat nu een nieuwe versie cingulotomie genoemd, die hersenweefsel wegbrandt met elektrische stroom.
In de literatuur komt de lobotomie onder meer naar voren in One Flew Over the Cuckoo's Nest. In deze roman uit 1962 waarin impliciet forse kritiek op de psychiatrie geuit wordt, wordt de lobotomie die de hoofdpersoon ondergaat zelfs van een punitief kader voorzien. In de speelfilm 'Un amour à taire' (Fr 2004) wordt lobotomie door de nazi`s toegepast in concentratiekamp Dachau bij experimenten om het gedrag van homoseksuelen te veranderen.
de laatste lp van cat stevens is trouwens ook niet gek....
