quote:

---

Op 3 december 2003 15:04 schreef Jenje het volgende:
De regel "alles mag want het is 2003" is ook beroerd, maar jij gaat weer te ver.

---

Waarin ga ik te ver ?

quote:

---

Op 3 december 2003 15:04 schreef Jenje het volgende:
Ik denk dat in principe iedereen kinderen mag hebben/krijgen. Ik vind wel dat de (liefst sociale) controle op de opvoeding strenger moet worden.

En dan niet meteen bij een kleine tik een kind weghalen, wel goed kijken wat er gebeurt. Zolang duidelijk is dat het kind liefde, eten en een dak boven zijn/haar hoofd krijgt, dan is er mijns inziens weinig mis.

---

akkoord

quote:

---

Op 3 december 2003 15:04 schreef Jenje het volgende:
Het is een lastige situatie, als iemand kinderen krijgt en die bakt er niks van dan is dat kind toch getekend voor het leven, homo, hetero, samenwonend of alleenstaand.

---

akkoord maar...
Gister heeft mislyd dit argument afgedaan omdat het steunt op psychology van 1920, maar weigert nu om mij te verlichten met een mordernere interpretatie.
Mischien kan jij mij helpen.
Voor zover ik weet, kijken jongens op naar hun vader, en ontwikkellen ze een gevoel voor liefde, genegenheid en sex aan de hand hun relatie met hun moeder.
Voor meisjes, idem, maar omgekeerd natuurlijk.
Volgens mij gaat het bij homo-koppels misgaan omdat het rollenpatroon wordt doorbroken, en het kind niet meer kan opkijken naar een rolmodel (ouder van dezelfde sex als het kind), of geen ouder van de tegenovergestelde sexe heeft, en dus de ontwikkeling een sexuele en relationele identiteit in de weg staat.

is deze theorie al weerlegd of niet ?

Of dat theoretisch is weerlegt weet ik niet.

Maar ik denk dat als je naar de praktijk kijkt je al vele voorbeelden ziet van kinderen die prima opgegroeid zijn zonder vader of moeder.

Sommige zullen inderdaad een vader of moeder missen, anderen worden er sterker van, die beseffen dat er meer een beroep op hun verantwoordelijkheid gedaan word.
Dus ik den dat de balans in het midden ligt en dat jouw denkbeeld tegenwoordig niet meer voorkomt.

quote:

---

Op 3 december 2003 15:17 schreef Jenje het volgende:
Of dat theoretisch is weerlegt weet ik niet.

Maar ik denk dat als je naar de praktijk kijkt je al vele voorbeelden ziet van kinderen die prima opgegroeid zijn zonder vader of moeder.

Sommige zullen inderdaad een vader of moeder missen, anderen worden er sterker van, die beseffen dat er meer een beroep op hun verantwoordelijkheid gedaan word.
Dus ik den dat de balans in het midden ligt en dat jouw denkbeeld tegenwoordig niet meer voorkomt.

---

Wel, tot het tegendeel door proffessionals bewezen is, blijf ik toch maar bij de gevestigde waarde.
Als je trouwens de toestand van de maatschappij tegenwoordig ziet, vind ik niet de kinderen prima opgroeien.

quote:

---

Op 3 december 2003 15:20 schreef campske666 het volgende:
Als je trouwens de toestand van de maatschappij tegenwoordig ziet, vind ik niet de kinderen prima opgroeien.

---

En waardoor komt dat dan volgens jou?

quote:

---

Op 3 december 2003 15:25 schreef Jenje het volgende:
En waardoor komt dat dan volgens jou?

---

- slechte opvoeding (ook door hetero-koppels ja)
- de media (aanmoediging van een leven zonder waarden, het domme oppervlakkige promoten en intelligentie afdoen als saai,...)
- mentaliteit van het moderne leven (drugs, materialisme, kapitalisme, oppervlakkigheid, ...)
- gebrek aan ethiek en waarden (gebrek aan een algemene "hou-vast" dus)
- en nog een hele hoop zooi waar ik niks van weet...

Heeft dus weinig te maken met de gezinssituatie.

Vroeger waren er ook gezinnen waarbij bijvoorbeeld de moeder overleed bij geboorte, die kinderen zijn nu ook goed opgegroeid.

Ik gooi het grootste deel van de schuld bij de ouders, zij denken niet meer na over hun kinderen, zien het als een object en denken niet na over wat ze hun kind aan doen. Het interesseert ze ook niet, waardoor die kinderen een soort vogelvrij leven krijgen.

quote:

---

Op 3 december 2003 15:35 schreef Jenje het volgende:
Heeft dus weinig te maken met de gezinssituatie.

Vroeger waren er ook gezinnen waarbij bijvoorbeeld de moeder overleed bij geboorte, die kinderen zijn nu ook goed opgegroeid.

Ik gooi het grootste deel van de schuld bij de ouders, zij denken niet meer na over hun kinderen, zien het als een object en denken niet na over wat ze hun kind aan doen. Het interesseert ze ook niet, waardoor die kinderen een soort vogelvrij leven krijgen.

---

Ik ga volledig akkoord, op die eerste regel na. Maar goed, dit spelletje kunnen we nog lang spelen, we gaan toch niet van mening veranderen.

Wellus

*neemt het estafette stokje weer over*

Campske, ik ben het met je eens als je zegt te zien dat veel kinderen nogal oppervlakkig opgevoed worden, ik zie het binnen m'n eigen familie nog, een kind waarvan de ouders gescheiden zijn, en perfect geleerd heeft wat ie bij de een kan maken en bij de ander niet, en hij kan ze bovendien al tegen elkaar uitspelen, het jochie is negen, heeft meer speelgoed dan ik in m'n hele leven heb gehad en eet minimaal twee keer per week bij McDonalds.

Hij is aardig, maar zwaar verwend en ik ben bang dat hij ook alleen oppervlakkigheid en manipulatie aangeleerd krijgt. Bovendien plaatsen de ouders door hun drukke levens nu beiden de opvoeding vooral in de handen van televisie en school. En ondanks dat school een waardevolle en leerzame plek is om sociale contacten aan te leren kun je sommige dingen alleen van je ouders meekrijgen, zover ik weet heeft hij nooit een corrigerende tik gekregen en hebben z'n ouders nu al enige moeite met hem om te gaan.

Ik ben absoluut geen voorstander van het slaan van kinderen, maar ik vind ook niet dat je ze overal mee weg moet laten komen. De basis die je legt in opvoeding bij de eerste vijf jaren blijft hun hele leven lang een grote factor in hun persoonlijkheid.

Nu even advocaat van de duivel spelen:

Zou de opvoeding van dit kind volgens jou slechter zijn geweest als het bijvoorbeeld door twee lesbiennes was opgevoed (die wel bij elkaar waren gebleven omdat ze dus wel nog van elkaar hielden)?

Zou jij een gescheiden hetero paar preferen boven een homoseksueel paar?

quote:

---

Op 3 december 2003 16:44 schreef Phriar het volgende:


*neemt het estafette stokje weer over*

Campske, ik ben het met je eens als je zegt te zien dat veel kinderen nogal oppervlakkig opgevoed worden, ik zie het binnen m'n eigen familie nog, een kind waarvan de ouders gescheiden zijn, en perfect geleerd heeft wat ie bij de een kan maken en bij de ander niet, en hij kan ze bovendien al tegen elkaar uitspelen, het jochie is negen, heeft meer speelgoed dan ik in m'n hele leven heb gehad en eet minimaal twee keer per week bij McDonalds.

Hij is aardig, maar zwaar verwend en ik ben bang dat hij ook alleen oppervlakkigheid en manipulatie aangeleerd krijgt. Bovendien plaatsen de ouders door hun drukke levens nu beiden de opvoeding vooral in de handen van televisie en school. En ondanks dat school een waardevolle en leerzame plek is om sociale contacten aan te leren kun je sommige dingen alleen van je ouders meekrijgen, zover ik weet heeft hij nooit een corrigerende tik gekregen en hebben z'n ouders nu al enige moeite met hem om te gaan.

Ik ben absoluut geen voorstander van het slaan van kinderen, maar ik vind ook niet dat je ze overal mee weg moet laten komen. De basis die je legt in opvoeding bij de eerste vijf jaren blijft hun hele leven lang een grote factor in hun persoonlijkheid.

---

Mooi gezegd

quote:

---

Op 3 december 2003 16:44 schreef Phriar het volgende:

Nu even advocaat van de duivel spelen:

Zou de opvoeding van dit kind volgens jou slechter zijn geweest als het bijvoorbeeld door twee lesbiennes was opgevoed (die wel bij elkaar waren gebleven omdat ze dus wel nog van elkaar hielden)?

Zou jij een gescheiden hetero paar preferen boven een homoseksueel paar?

---

Dat kan je zo niet zeggen, dat ligt eraan hoe die homo's/lesbo's dat kind opvoeden natuurlijk (zij kunnen het kind net zo goed verwaarlozen of verwennen).
Mijn punt tegen homo-adoptie toestanden is dan ook niet dat die mensen niet zouden weten hoe ze kinderen zouden moeten opvoeden, of dat ze dat niet zouden kunnen.
Het is gewoon dat zo een koppel niet voldoet aan het rollenpatroon (zie uitleg in één van m'n vorige posts).

Ik weet ook wel dat vele hetero's het kwa opvoeding het er slechter van afbrengen dan de gemiddeld homo het zou doen. Maar, ik probeer altijd naar het ideale te streven, en volgens mij is het ideale een liefdevol heterokoppel dat hun kinderen liefdevol en verantwoordelijk opvoed.

quote:

---

Op 3 december 2003 15:29 schreef campske666 het volgende:
- slechte opvoeding (ook door hetero-koppels ja)
- de media (aanmoediging van een leven zonder waarden, het domme oppervlakkige promoten en intelligentie afdoen als saai,...)
- mentaliteit van het moderne leven (drugs, materialisme, kapitalisme, oppervlakkigheid, ...)
- gebrek aan ethiek en waarden (gebrek aan een algemene "hou-vast" dus)
- en nog een hele hoop zooi waar ik niks van weet...

---

Zo, meneer wilt dus terug van het postmodernisme naar het modernisme. Probleem is dat 'men' na de tweede wereldoorlog redelijk algemeen was overeengekomen om dat nu juist niet te doen.

quote:

---

Op 4 december 2003 14:56 schreef Marco_Filth het volgende:
Zo, meneer wilt dus terug van het postmodernisme naar het modernisme. Probleem is dat 'men' na de tweede wereldoorlog redelijk algemeen was overeengekomen om dat nu juist niet te doen.

---

- ik doe niet mee aan die klassering stelsels
- 'men' kan overeenkomen wat 'men' wil. Ze hebben mij niks geraagd, dus ik hoef niet akkoord te gaan.