Het eraan beginnen is het lastigste, is mijn ervaring. Je ziet ertegenop omdat je je klote voelt, waardoor je je nog meer klote gaat voelen en het dus maar niet doet. Het eraan beginnen is de enige manier om de cirkel te doorbreken.
Geldt voor wel meer zaken; ik ben gek op het componeren van muziek, maar heb vaak geen zin om eraan te beginnen; als ik mezelf even een trap onder de kont geef, merk ik dat ik na 15-20 minuutjes er helemaal in zit (soms wel langer).. het is en blijft een kwestie van effe doorbijten. Het is zo makkelijk om maar nergens aan te beginnen..

Iets anders:

Ik ga vanmiddag naar de volgende happening:
http://www.ggze.nl/smartsite.shtml?id=15699

Ben erg benieuwd. Tijdens onze introductiedag kregen we al een toer door het museum heen, wat ik fascinerend vond.

Dadelijk richting de stad wandelen, effe wat dingen scoren bij de Appie Heijn, kopje koffie op een terras en me dan eens laten verrassen.

quote:

---

Op 21 december 2008 11:45 schreef Illusione het volgende:
Het eraan beginnen is het lastigste, is mijn ervaring. Je ziet ertegenop omdat je je klote voelt, waardoor je je nog meer klote gaat voelen en het dus maar niet doet. Het eraan beginnen is de enige manier om de cirkel te doorbreken.
Geldt voor wel meer zaken; ik ben gek op het componeren van muziek, maar heb vaak geen zin om eraan te beginnen; als ik mezelf even een trap onder de kont geef, merk ik dat ik na 15-20 minuutjes er helemaal in zit (soms wel langer).. het is en blijft een kwestie van effe doorbijten. Het is zo makkelijk om maar nergens aan te beginnen..

---

Beginnen is moeilijk..
Bang om terug te vallen of dat het probleem niet oplost.

En diezelfde angst dat het niet lukt houdt je tegen om er iets aan te doen. Dat helpt dus voor geen flikker.
Kortom, geef jezelf eens een stevige spreekwoordelijke trap onder de kont!

In diezelfde gedachte ga ik nu eens de benenwagen naar de stad nemen.

Alle verpleegkundige interventies die ik tot mijn beschikking heb om mensen met depressieve gevoelens te ondersteunen, zijn gebaseerd op het doorbreken van de inactiviteit. Vooral op tijd naar bed en op tijd weer opstaan (ook al heb je daar geen zin in) en veel activiteiten ondernemen. Het klinkt als het intrappen van een open deur, maar het is echt het beste wat je kunt doen om jezelf te helpen.

Als ik mezelf af voel glijden richting depressie, dan stel ik voor mezelf ook een heel streng verpleegplan op, met vaste bedtijden, vaste eettijden en gezond eten, geen drank (andere drugs doe ik sowieso niet) en veel activiteiten buiten de deur.
Ik geef mezelf trouwens ook af en toe een slaapdag, want het is wel heel vermoeiend om je zo rot te voelen.

Natuurlijk wil je weten wat er aan je gevoelens ten grondslag ligt, maar die zoektocht moet je niet gebruiken als excuus om verder maar niets te doen. Want als je niets doet, dan verandert er niets. Het is heel simpel: Je kunt een auto pas besturen als je een beetje snelheid hebt, als je stilstaat lukt dat niet. En met je leven is het precies zo: Je kunt alleen richting kiezen als je in beweging bent.

Sterkte, meissie.

quote:

---

Op 21 december 2008 8:44 schreef Kimmey het volgende:
Het punt bij mij is dat ik teveel nadenk en dat ik me dingen heel snel aantrek.

Het gevolg daarvan is dat het op mijn maag slaat en ik dus vooral in de ochtend misselijk ben, dus niks naar binnen krijg, hoofdpijn krijg en moet overgeven.

Dat gebeurt alleen als ik spanningen heb.

En ik zit nu alweer een dag of 4 in die situatie

---

wat ik doe als ik me misselijk voel, gewoon lang genoeg niet eten, tegen je wil in eten is toch slechter dan gewoon ontbijten. Ik kan sochtends vroeg ook niet eten maar doe het meestal in de trein ofzo. Bij die misselijkheid helpt bewegen ook weer net zo lang lopen fietsen maar af en toe wel drinken tot je misselijkheid weg is. Op die manier geef je je maag gewoon zn rust. Denken dat het slimmer is om te ontbijten omdat iedereen dat roept is toch minder verstandig, je lichaam weet het beter

Ik ga gewoon positiever denken en mezelf dwingen om dingen te ondernemen en te doen.

En hopen dat het helpt!

positiever denken houd trouwens niet in dat je opeens een hoop stront mooi hoeft te vinden, maar dat je je meer op de toekomst richt en niet teveel aandacht besteed aan de minder toffe dingen.

quote:

---

Op 21 december 2008 15:41 schreef ElitE het volgende:

positiever denken houd trouwens niet in dat je opeens een hoop stront mooi hoeft te vinden,

---

O, dat doe ik altijd wel. Zoek ik buiten een mooie hoop uit, flesje wijn erbij, maak ik dan echt een moment voor mezelf van.

Dat is toch wel makkelijker gezegd dan gedaan hoor.
Net ouders op bezoek gehad en er ook over gehad en die roepen ook dat ik gewoon een punt achter het probleem moet zetten en door moet gaan en schoon schip voor mezelf moet maken.

Maar het is zo ontzettend makkelijk om te zeggen.

dit is niet om lullig te doen (voordat er mogelijk iemand weer gelegenheid ziet tot...)...

in z'n algemeenheid willen vrouwen het vooral over de problemen hebben... mannen zijn doorgaans meer oplossingsgericht. misschien is dat wel wat je ouders bedoelen... een punt zetten kan echt heel verhelderend werken...

quote:

---

Op 21 december 2008 15:44 schreef Kimmey het volgende:
Maar het is zo ontzettend makkelijk om te zeggen.

---

Dat klopt zeker. Maar onderschat de kracht van het alleen al uitspreken van positieve gedachtes niet.

Het klinkt misschien teringsuf maar het helpt mij om het met opzet voor een spiegel tegen mijzelf te zeggen. Dat werkt als volgt:
1) Ik zit/loop/sta/lig te piekeren
2) Ik word bewust dat ik het aan het doen ben
3) Ik dwing mezelf om voor een spiegel te gaan staan en mezelf te vertellen dat het nu afgelopen is en dat ik iets anders ga doen
4) Vervolgens ga ik iets doen op een andere plek en in een andere houding als waar ik vandaan kwam voor dat ik naar de spiegel liep
5) Het piekeren stopt

Klinkt supersimpel en het werkt zeker niet altijd of voor iedereen maar ik merk persoonlijk dat het wel mogelijk is. Oefening baart kunst. Je moet je realiseren dat jij in staat bent om te kunnen bepalen wat je denkt (moeilijk) en wat je doet (makkelijker) en als je dat kunt dan wordt je gevoel (wat je niet direct kunt beinvloeden) ook beter. Echt waar.

Ach je moet maar zo denken, de winter duurt maar kort dus die depressie is zo over.

quote:

---

Op 21 december 2008 15:56 schreef mental het volgende:
Ach je moet maar zo denken, de winter duurt maar kort dus die depressie is zo over.

---

Weet je, verbazingwekkend genoeg, geeft onze huisspambot hier best een goede tip.

Het zit allemaal in je hoofd. mensen maken een probleem vaak groter dan het is.

quote:

---

Op 21 december 2008 11:47 schreef Illusione het volgende:
Iets anders:

Ik ga vanmiddag naar de volgende happening:
http://www.ggze.nl/smartsite.shtml?id=15699

Ben erg benieuwd. Tijdens onze introductiedag kregen we al een toer door het museum heen, wat ik fascinerend vond.

Dadelijk richting de stad wandelen, effe wat dingen scoren bij de Appie Heijn, kopje koffie op een terras en me dan eens laten verrassen.

---

Was een fascinerende lezing! Helaas heeft de spreker niet de tijd gehad om zijn volledige verhaal te houden. Gelukkig is er ook een boekje uitgegeven waarin zijn verhaal staat gedrukt, dus dat ga ik zo eens rustig doorlezen.
Het is erg lastig om je voor te stellen hoe zaken vroeger in een gesticht gingen, maar zijn verhalen en de bijbehorende foto's geven je toch een indruk.

quote:

---

Op 21 december 2008 15:43 schreef Burzum het volgende:
O, dat doe ik altijd wel. Zoek ik buiten een mooie hoop uit, flesje wijn erbij, maak ik dan echt een moment voor mezelf van.

---

Ik bedoel ook dat het niet hoeft, zelf kan ik ook erg genieten van mn eigen geurenbouquette en mn prachtige organische vormen met soms een vleugje complexe geometrie die toch op een zeer primitieve wijze is ontstaan uit de stronk van mijn merg. Maakt het leven toch een stuk aangenamer

Mijn winterdip begon een week geleden, toen werd ik geband van ZM. Ik weet de oorzaak van mijn depressie wel, je doet er alleen zo verdomd weinig aan. ik probeer te stoppen, maar toch is er elke keer weer een terugval.

[Dit bericht is gewijzigd door mental op 21-12-2008 21:35]

quote:

---

Op 21 december 2008 15:44 schreef Kimmey het volgende:


Maar het is zo ontzettend makkelijk om te zeggen.

---

En dat geldt met ongeveer alles. En tja er zijn nou al ene hoop tips gegeven zou zeggen optijd naar bed, er op tijd weer uit en ga wat doen met je leven. Jij bent de enige die er wat van kan maken. Net zoals dat anderen het ook allemaal zelf moeten doen.

*off topic*

[Dit bericht is gemodereerd door Snaack op 22-12-2008 1:07]

1e en laatste waarschuwing, anders mag je een dag na gaan denken wat je hier ook al weer kwam doen.

.

[Dit bericht is gemodereerd door Snaack op 22-12-2008 1:15]

quote:

---

Op 20 december 2008 15:46 schreef ElitE het volgende:
Hoevaak rook je nu wiet dan? wiet kan heel veel (oude) shit in je oproepen, en dat kan na een joint zeker nog wel een paar daagjes duren dus als je 3 a 4 keer in de week blowed dan zul je echt wel behoorlijk effect ervan kunnen voelen. Ik doe meestal niet echt meer dan in het weekend en dan af en toe liever een weekend niet omdat ik doordeweeks daar teveel last van krijg. Het probleem zit hem echt niet in de wiet, maar je versterkt het er wel erg door dus kan je meestal beter maar minderen.

---

Ik heb die avond samen met Pascalorie 7 jonko's opgerookt, dus ik denk dat ik het antwoord al wel weet

Ik moet dat ook maar weer is in gaan perken, 7dagen per week (bij financiele malaise 6 keer) is toch wat veel van het goede