huisdieren hebben een bewezen positief effect op de gemoedstoestand van de mens. (Tenminste aaibare huisdieren, een goudvis heb je geen kut aan)

mischien moeten we door genetische manupilatie een goudvis met haren maken? zodat die aaibaar is?

quote:

---

Op 8 september 2006 11:08 schreef Slechtheid het volgende:
Anyway, laatste gespreksonderwerp was de dubbeldiagnose en het feit dat een zichzelf respecterend psychiatrisch ziekenhuis en kennis over in huis moet hebben [dit is niet zo, maar zou zo moeten zijn].

---

Dat was op Tv laatst. Met die knakker die in de bosjes sliep(op den duur)

Kan dit kloppen?

Daarnaast; een bepaalde tijd geleden was er een item over die zelfmoordconsulent. Eigenlijk niet zo heel interessant, maar hij sprak van medicijn ruilhandel via internet. Ik wist niet dat zoiets gaande was. Te raar gewoon.

quote:

---

Op 13 september 2006 14:05 schreef skullfuck het volgende:
Dat was op Tv laatst. Met die knakker die in de bosjes sliep(op den duur)

Kan dit kloppen?

Daarnaast; een bepaalde tijd geleden was er een item over die zelfmoordconsulent. Eigenlijk niet zo heel interessant, maar hij sprak van medicijn ruilhandel via internet. Ik wist niet dat zoiets gaande was. Te raar gewoon.

---

Was idd met die gast jah. Dokument?
Van een ruilhandel wist ik wel, ben het echter nog nooit tegengekomen [ben dan ook nooit gaan zoeken, maar ok].

quote:

---

Op 10 september 2006 23:09 schreef Phriar het volgende:
huisdieren hebben een bewezen positief effect op de gemoedstoestand van de mens. (Tenminste aaibare huisdieren, een goudvis heb je geen kut aan)

---

mijn slakken hebben anders ook een positief effect hoor

Slakken? Daar word ik zo depressief van.

je moet de slakken natuurlijk wel af en toe over je heen laten kruipen

En volgens de nieuwe tell-sell reclame schijnt het ook nog eens retegoed voor je huid te zijn,dat slakkenslijm

aargh hou op. Slakken zijn de enige beesten waar ik een hekel aan heb sinds er een keer een naakt exemplaar in onderdelen tussen mijn tenen omhoog is gekomen. Sindsdien vermijd ik de beesten zo mogelijk.

Maar inderdaad, ik heb een tijd gehad dat ik alleen naar huis kwam om de katten eten te geven en mijn kat Whiskey (dikke dame, hoge stem, absinthgroene ogen, heel schuw maar na een tijd gewend te zijn de beste kat ooit) te knuffelen. Overigens ook de enige rede waarom ik niet op goed geluk van huis ben vertrokken is dat mijn vader agressief was naar mijn katten. Dus ja, het is best belangrijk.

even terug komend op het onderwerp van een pagina terug
presies ja....relativeren
ik ga om de 3 weken naar een psygiater presies met die reden....omdat ik me zelf daarbij te kort schiet, heb ik daar wat hulp bij nodig, ik heb er tot nu toe echt baat bij, die stuurt me ook leterlijk weer terug in de realiteit, zo dat ik weer met bijde benen op de grond sta

[Dit bericht is gewijzigd door Remco S.A.D. op 20-09-2006 22:30]

Ik ging gisteren naar de bank voor een W/A-verzekering. Dat is allemaal niet ter zake. De man waarmee ik aan het praten was was een prettigere gesprekspartner dan welke psychiater of psycholoog dan ook. Hij had namelijk zelf ook in een diepe depressie gezeten en had een tante die al haar hele leven manisch-depressief is. Maar gewoon het praten met die man. Normaal gesproken moet ik bepaalde dingen gewoon uitleggen omdat het voor gezonden van geest lastig te begrijpen is. Niet bij deze man. Hij vertelde mij eigenlijk wat ik hem normaal gesproken zou vertellen.

Anyway, dat relativeerde me ook enorm. Ten eerste omdat het fijn is om een soort van lotgenoot te spreken, en ten tweede om het feit dat hij ondanks alles nog erg netjes terecht was gekomen.

mensen die weten waar je het over hebt zijn altijd fijne gesprekspartners. beter dan al die maatschappelijk werkers die hun informatie zo statisch uit een boekje hebben.

quote:

---

Op 21 september 2006 9:23 schreef BitchSlap het volgende:
mensen die weten waar je het over hebt zijn altijd fijne gesprekspartners. beter dan al die maatschappelijk werkers die hun informatie zo statisch uit een boekje hebben.

---

ik heb gelukkig wel goeie vrienden waar ik goed mee kan praten, maar idd bij hun moet ik dan nog wel het een en ander uit leggen omdat ze het anders zich niet kunnen voor stellen, ik ken verder ook geen mensen die met het zelfde als ik hebben gezeten, daarom kan ik goed mn ei kwijt bij de mensen die er voor geleert hebben, die stellen me soms vragen waar ik nooit eerder bij na heb gedacht of bij stil heb gestaan, en dan dat soort vragen sturen mij weer in de goeie richting

quote:

---

Op 21 september 2006 9:23 schreef BitchSlap het volgende:
mensen die weten waar je het over hebt zijn altijd fijne gesprekspartners. beter dan al die maatschappelijk werkers die hun informatie zo statisch uit een boekje hebben.

---

Is dat zo, of is dat een persoonlijke voorkeur?

Bedoel jezus na al dat geld in gesprekken te pompen zouden jullie toch iets geleerd moeten hebben over wat persoonlijk voorkeuren zijn... weggegooid geld.

quote:

---

Op 21 september 2006 9:19 schreef Slechtheid het volgende:
Ik ging gisteren naar de bank voor een W/A-verzekering. Dat is allemaal niet ter zake. De man waarmee ik aan het praten was was een prettigere gesprekspartner dan welke psychiater of psycholoog dan ook. Hij had namelijk zelf ook in een diepe depressie gezeten en had een tante die al haar hele leven manisch-depressief is. Maar gewoon het praten met die man. Normaal gesproken moet ik bepaalde dingen gewoon uitleggen omdat het voor gezonden van geest lastig te begrijpen is. Niet bij deze man. Hij vertelde mij eigenlijk wat ik hem normaal gesproken zou vertellen.

---

Op één of andere manier merk ik wel vaker dat mensen die iets flink vervelends hebben meegemaakt veel sympathieker zijn... Omdat ze geleerd hebben dat je als mens afhankelijk bent van andere mensen in sommige gevallen en niet alles alleen aankunt?

quote:

---

Op 21 september 2006 9:23 schreef BitchSlap het volgende:
mensen die weten waar je het over hebt zijn altijd fijne gesprekspartners. beter dan al die maatschappelijk werkers die hun informatie zo statisch uit een boekje hebben.

---

Misschien. Het jammere is alleen dat dat soort mensen er vaak ook niet alleen uit zijn gekomen, en dus vaak ook hulp hebben gevraagd van (professionele) derden.
Mensen die zelf ook het e.e.a. hebben meegemaakt zijn snel geneigd 'met je mee te lullen' of het allemaal zo zielig te vinden.
Opgeleide hulpverleners die tappen uit een ander vaatje, zij hebben bepaalde methodieken bij de hand die je dingen anders kunnen laten zien en die je daadwerkelijk vooruit kunnen helpen, en niet alleen maar kunnen zeggen :"Ach meid, wat herkenbaar! Dat heb ik ook gehad!"

Edit: Wat Remco dus ook zegt.

[Dit bericht is gewijzigd door Immortella op 21-09-2006 23:37]

quote:

---

Op 21 september 2006 14:25 schreef ghoulliette het volgende:
Is dat zo, of is dat een persoonlijke voorkeur?

Bedoel jezus na al dat geld in gesprekken te pompen zouden jullie toch iets geleerd moeten hebben over wat persoonlijk voorkeuren zijn... weggegooid geld.

---

Dus als je gesprekken hebt moet dat een positief effect hebben [welk dan ook], anders is het weggegooid geld? En je spreekt er mensen direct op aan ['jullie' wie bedoel je daar eigenlijk mee?]. Denk je dat die mensen er zelf voor kiezen om gesprekken te hebben met dure psychologen?

Daarnaast, je hebt het weer eens over geld. Maar de fijnere gesprekspartners waren dus de mensen die zelf ook iets meegemaakt hebben, en meestal betaal je er niet voor om met die mensen te praten.

quote:

---

Op één of andere manier merk ik wel vaker dat mensen die iets flink vervelends hebben meegemaakt veel sympathieker zijn... Omdat ze geleerd hebben dat je als mens afhankelijk bent van andere mensen in sommige gevallen en niet alles alleen aankunt?

---

Die denken vaak eerst voor ze praten. Ook merk ik mildheid op, en dat is iets wat ik persoonlijk een van de betere/belangrijkere karaktertrekken vind.

Om eerlijk te zijn, is het maar geleuter, al die psychologen. Ik heb er genoeg gezien en op mijn 6de wist ik al wat ze wilden horen en kon ik me voordoen als ontzettend normaal gelukkig kind. Gaaf man....

Psychiaters....

De meeste, maar toch niet allemaal. Zo had ik ooit een psychiater doe vroeger lange tijd veel last heeft gehad van een manische depressie. Jammergenoegd was hij oud en nokte hij toen ik net ziek meende te worden.

Vriendin van me die borderline heeft studeert nu psychologie. Als ze ooit afstudeert ben ik d'r eerste 'case'.

Maargoed, dat zijn unieke gevallen.

Je gaat er toch niet heen om hun gemiemel te horen?

Jawel, ik wil knikkende koppen zien als ik iets vertel, gevolgd door een persoonlijke uitleg.

Moet niet, maar is wel erg prettig.

Ik vind psychiatrie pure kwakzalverij. Maar als jij er baat bij hebt, ga gerust je gang.

Ja dat idee heb ik ook. Ieder zo zijn eigen idee natuurlijk, maar niet aan mij besteed. Ik heb meer gehad in mijn leven aan vrienden en vooral mijn wilskracht, dan aan welke psych ook.

Maarja, als je niet eens wilskracht hebt.

Ho ho, de meeste baat die ik heb gehad bij het psychische circuit is het de rug toe keren.
Wat dat betreft heb je gelijk, maar af en toe lullen met iemand die je snapt is gewoon lekker.