quote:

---

Op 15 april 2020 13:18 schreef Silence het volgende:
Wanneer ben je biologisch man/vrouw? Zijn dat puur de uiterlijke kenmerken?

In een onderzoek dat ik ooit las, bleken er evenveel mensen met een intersekse conditie (van meisjes met XY-genen tot jongens met eierstokken) te zijn als dat er mensen zijn met rood haar. Best veel dus. Ik vermoed dat dit bij veel mensen met genderdysforie meespeelt.

---

Wat betreft intersekse condities kan ik dit filmpje aanraden:
https://www.youtube.com/watch?v=stUl_OapUso

quote:

---

Op 15 april 2020 13:18 schreef Silence het volgende:
Van de jongeren waar ik mee werk, die gekozen hebben voor een transitie, hangt dit veelal samen met dubbele diagnoses en überhaupt een heel broos 'ik-gevoel'. Ik ben enorm verbaasd over hoe snel het VU ingrijpende operaties goedkeurt en hoe makkelijk jongeren met liegen over hun mentale stabiliteit wegkomen. Komt maar weinig psychologische zorg bij kijken.

---

Wat noem je "snel" in dit geval? Volgens mij lopen de wachtrijen nog steeds jarenlang op bij de genderpoli van het VU...

De de jonge mensen met wie ik gewerkt heb; tussen uitspreken 'ik voel mij van binnen niet x' en de hormoontherapie en plannen van de mammectomie zat minder dan een jaar tijd (minderjarige mensen met meerdere ggz-labels), bij eentje 1.5 jaar. Ze worstelen alledrie nog steeds met depressie en zelfhaat. Volgens de genderpoli richtlijnen hoort een keuze als deze niet in een actuele depressie gemaakt te worden. Anderzijds, zorgt leven in een ljf dat niet als het jouwe voelt natuurlijk eerder voor somberheidsklachten. En deze ervaringen zijn natuurlijk op individueel niveau, dus wellicht helemaal niet te generaliseren.

quote:

---

Op 17 april 2020 8:18 schreef KwelgeestIV het volgende:
Je hebt zelf toch ook wel door dat je dit ter plekke uit je duim zuigt, heh?

---

Nee, hij kijkt programma's.

quote:

---

Op 4 augustus 2020 7:20 schreef Silence het volgende:
De de jonge mensen met wie ik gewerkt heb; tussen uitspreken 'ik voel mij van binnen niet x' en de hormoontherapie en plannen van de mammectomie zat minder dan een jaar tijd (minderjarige mensen met meerdere ggz-labels), bij eentje 1.5 jaar. Ze worstelen alledrie nog steeds met depressie en zelfhaat.

---

Oke, maar dat is niet abnormaal ofzo. Elke psycholoog kan je vertellen dat er geen wondermiddel bestaat tegen depressie of zelfhaat. Depressie an sich valt al amper wat aan te doen behalve CGT of platleggende medicatie. Het einddoel is uiteindelijk dat de depressie minder erg is dan dat het was, en dat is het in de meeste gevallen wel na zo'n transitie.

Zie ook deze gigantische meta-study over de positieve effecten van een transitie:
https://whatweknow.inequality.cornell.edu/topics/lgbt-equality/what-does-the-scholarly-research-say-about-the-well-being-of-transgender-people/

quote:

---

Op 4 augustus 2020 7:20 schreef Silence het volgende:
Volgens de genderpoli richtlijnen hoort een keuze als deze niet in een actuele depressie gemaakt te worden. Anderzijds, zorgt leven in een ljf dat niet als het jouwe voelt natuurlijk eerder voor somberheidsklachten. En deze ervaringen zijn natuurlijk op individueel niveau, dus wellicht helemaal niet te generaliseren.

---

Wat telt als "actuele depressie" in zo'n geval? We geven mensen ook anti-depressiva als het echt slecht met ze gaat, dat is toch ook een "actuele depressie" op zo'n moment?

Ik ben inmiddels een beetje bekend met het VU, en wat ik *denk* dat ze hiermee bedoelen is dat ze de patient vooral eerst in een situatie willen brengen wat voor hen ten tijde optimaal is. Dus als je bijvoorbeeld bij mensen woont die je transgender zijn niet steunen of je actief mishandelen of iets dergelijks, maakt dat niet voor een goeie plek om een medische transitie aan te gaan.

Ik hoop dat ik dit een beetje duidelijk heb verwoord.

Wat betreft de wachttijden ben ik eigenlijk wel benieuwd wat voor jou een goeie wachttijd is. Als anderhalf jaar tijd niet genoeg is, wat dan wel? Twee? Drie? Vier? En waar is deze extra wachttijd precies voor nodig?

Het is handig om te onthouden dat de meeste transgenders al gigantisch veel bedenktijd hebben genomen voordat ze deze beslissing uberhaupt hebben gemaakt; niemand gaat "zomaar" even een medisch traject aan.

Als iemand in een gesprek heel vaak de reactie "ja maar daar kan ik niks aan doen" geeft terwijl je die persoon zowel direct of indirect nergens van beschuldigd, wat zou er dan mogelijk mis kunnen zijn met die persoon, diagnostiek-wise?

Heb je niet gewoon met een vrouwmens gecommuniceerd?

Nee het was toch echt een man.
Wel familie.

quote:

---

Op 30 november 2021 17:36 schreef Slegthyd het volgende:
Wel familie.

---

Ah dat verklaart een hoop.

Ik had het speciaal voor dat type reactie's erbij gezet. Lief he?

quote:

---

Op 30 november 2021 17:40 schreef Slegthyd het volgende:
Ik had het speciaal voor dat type reactie's erbij gezet. Lief he?

---

En ik maar denken dat ik heel gevat was

En daar gooi je dan een pilletje tegenaan om dit te krijgen:

Iemand die op jonge leeftijd gegroomd is door een meederjarige en nu, jaren later, nog steeds bevriend is met de groomer, is daar een aparte benaming voor?

Friends with past benefits?

Zat zelf eerder aan Stockholm lite te denken.

Natuurlijk bestaat dit topic ook.

Vriendin van me heeft eindelijk haar eureka momentje na jaaaaarenlang aanmodderen bij diverse ggz instellingen. Ben heel erg blij voor haar, maar aan de andere kant is de situatie wel te sneu voor woorden. Ze is er zelf (middels eigen experiment) achter gekomen dat een type medicijn voor haar het antwoord is. Ze vraagt er al jaren om, maar krijg structureel "nee we schrijven jou dat om die en die reden niet voor". Toen moest ze verder gaan zoeken terwijl ze de oplossing al had gevonden.

Er werken echt griezels binnen de ggz.

Je stalkt d'r nog steeds ja?

Nee Tom.

Whatever.

Dit ging over mezelf trouwens. Binnekort aan de methylfenidaat.

quote:

---

Op 28 januari 2023 16:56 schreef Tanteloos het volgende:
methylfenidaat

---

Hoe voel je je daarbij?

Kalm, collected, opgeruimd, niet afgeleid en meer van zulks.
Het zet de interne radio dermate zacht dat omgaan met de externe radio makkelijker is.

Misschien dat ik op die manier langer dan 6 maanden kan aankutten op de sociale werkplaats zonder mensen af te snauwen en zo bewijs recht te hebben op een betere werkplek. Heb ik natuurlijk ook, maar het is altijd omgang met collega's waar ik op vast loop. Ik ben een eikel, maar kan prima op niveau nadenken verder.

Als je geplaagd wordt door een immer aanwezige interne radio: een kort stuk van een nummer wat ik eerder die dag ergens gehoord heb. Altijd herhalend, en meestal een idioot kort stukje. En dan nog de dwangmatig opgelegde gedachten/vastzitten middels dissociatie, dan lijkt het in de ogen van anderen alsof ik niets aan het doen ben, maar de cpu is dan toch al voor 75% beladen. Dan blijft er niet veel geduld over voor 'stomme vragen' of 'domme opmerkingen'.

quote:

---

Op 29 januari 2023 21:28 schreef Tanteloos het volgende:
Als je geplaagd wordt door een immer aanwezige interne radio: een kort stuk van een nummer wat ik eerder die dag ergens gehoord heb. Altijd herhalend, en meestal een idioot kort stukje.

---

Vaag man. Heb het ook wel eens maar niet op zo'n storende manier.

Zou mooi zijn toch als die pillen je wat brengen

Dat doen ze ook. Zelf maar uit nieuwsgierigheid naar een dealer gestapt voor het spul.

Vervolgens de diagnose najagen want "anders kunnen wij u dit medicijn niet voorschrijven". Diagnose niet gekregen uiteindelijk.

Maar wat blijkt? Je hebt de diagnostiek helemaal niet nodig.